วันอาทิตย์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 (5 เล่มจบ)





นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 (5 เล่มจบ) / ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา 
สำนักพิมพ์ แจ่มใส


' เขากังวลว่าหากน้ำละลายผงยันต์ชามนั้นแสดงอานุภาพออกมาจริงๆ
ยามนี้หลี่หลิงหว่านใช่ถูกกำราบและกำจัดไปแล้วหรือไม่
หากเป็นดังที่นักพรตผู้นั้นเอ่ยว่าวิญญาณนางจะดับสลาย
ถึงตอนนั้นใต้หล้ากว้างใหญ่จักรวาลไพศาลเพียงนี้
เขายังจะไปตามหานางได้จากที่ใดอีก ....' 

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกเรื่องนี้เป็นนักเขียนที่ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายเรื่อง น้องสาวขุนนางทรราช 
ซึ่งเป็นนิยายที่ตัวเองเขียน แถมมาเป็นใครไม่มาแต่ดันมาเป็น หลี่หลิงหว่าน ตัวประกอบหญิง
ที่เป็นตัวร้าย และสุดท้ายก็ถูกตัวประกอบชายอันดับสองที่ชอบนางเอกฆ่าตายอย่างอนาถ

หลี่เหวยหยวน คุณชายใหญ่สกุลหลี่ เพราะถูกทำนายว่ามีดวงพิฆาตคนรอบข้างและแผ่นดิน  
จึงทำให้หลี่เหวยหยวนถูกคนในบ้านรังเกียจเหยียดหยาม 
ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบากยิ่งกว่าบ่าวรับใช้ทั่วไปในคฤหาสน์เสียอีก  
ประกอบกับถูกแม่แท้ๆ ทำร้ายทารุณมาตั้งแต่เด็ก 
หลี่เหวยหยวนจึงกลายเป็นคนเย็นชาเหี้ยมโหด ส่วนจิตใจนั้นก็วิปริตบิดเบี้ยว

เพราะไม่อยากมีจุดจบที่เลวร้ายเหมือนดังในนิยาย 
หลี่หลิงหว่าน จึงต้องหาทางเข้าใกล้หลี่เหวยหยวนเพื่อประจบเอาใจเขา 
เริ่มจากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างเช่นเสื้อผ้าแล้วค่อยๆ ขยับเป็นส่งถ่านกลางฤดูหนาว 
แม้จะถูกปฏิเสธหรือปิดประตูใส่ แต่เมื่อคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าอันยาวไกล
นางก็ยังยินดีที่จะเอาใบหน้าร้อนๆ ไปแนบกับก้นเย็นๆ ของเขาอยู่ดี 
ก็ใครใช้ให้นางข้ามมิติมาเป็นตัวร้ายเล่า หากยังขืนชักช้าไม่รีบประจบประแจงเอาใจ
ก็อย่าหวังเลยว่าต่อไปจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและยืนยาว

เพราะคือเทพผู้สร้างนิยายเรื่องนี้ ดังนั้นนางเอกจึงรู้เหตุการณ์ในภายภาคหน้า
และรู้จักนิสัยตัวละครเป็นอย่างดี  นางรู้ว่าพระเอกขาดอะไรและต้องการอะไร  
จึงใช้ความได้เปรียบตรงนี้ทำให้ตัวเองได้กลายเป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในใจเขา
แทน หลี่หลิงเยี่ยน นางเอกของเรื่องตัวจริง   
แม้ในใจพระเอกจะหวาดระแวงในจุดประสงค์ที่นางเอกมาเข้าใกล้และทำดีด้วย 
แต่เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้ามาเข้าใกล้และเอาใจใส่พี่แกถึงขนาดนี้ 
สุดท้ายก็เลยใจอ่อน ยอมมองข้ามเป้าหมายที่แท้จริงของนางเอกไป  
ขอเพียงแค่นางอยู่ข้างกายเขาแบบนี้ตลอดไป 
ไม่ว่าจะมาด้วยจุดประสงค์อะไรพี่แกก็ยอมทั้งนั้น (น่าสงสารพี่ชายเนอะ T^T )

พระเอกเรื่องนี้แอบน่าสงสาร ตั้งแต่เล็กจนโตก็เป็นผู้ถูกกระทำมาโดยตลอด 
ประกอบกับไม่มีอำนาจ เจ้าตัวจึงได้แต่อดทนอดกลั้น 
และยอมรับความไม่เป็นธรรมทั้งหลายอย่างสงบนิ่ง จนส่งผลให้นิสัยกลายเป็นแบบนี้  
แต่พอมีนางเอกเข้ามา สัญชาตญาณดิบของพี่แกถึงได้เบาบางลงบ้าง (นิดนึง)  
ชีวิตจากที่แย่ๆ ต่ำต้อยยิ่งกว่าบ่าวรับใช้ก็ค่อยๆ ดีขึ้น 
ยิ่งพอสอบได้ตำแหน่งอันดับหนึ่งเป็น อั้นโส่ว กับเจี้ยหยวน ทุกคนก็เริ่มเกรงใจ
ชีวิตพลิกจากหลังเท้าเป็นหน้ามือเลยจ้า ...หึหึ  
ส่วนนางเอกตอนแรกก็เข้าหาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองล้วนๆ 
แต่พอเจอเหตุการณ์หนึ่งที่ได้เห็นพระเอกพยายามปกป้องตัวเองด้วยความจริงใจแล้วก็รู้สึกผิด 
จากนั้นถึงได้เริ่มใกล้ชิดอีกฝ่ายด้วยใจจริง เวลาเจอหน้าก็พูดเสียงหวานเรียกว่า “พี่ชาย”  
บอกอะไรก็พยักหน้าเชื่อฟัง ถ้าถูกทำให้ตกใจกลัวเมื่อไรก็จะรีบบีบน้ำตา
เพราะรู้ว่าพระเอกแพ้น้ำตาตัวเองที่สุด ..อิอิ  ...
ส่วนพระเอกก็ทั้งหวงและห่วงนางเอกมากกกก (มาก ก ไก่ล้านตัว) 
คนรับใช้ตัวเองก็ห้ามไม่ให้คุยด้วย  ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายคนอื่นๆ นะ(ถ้าฆ่าได้นี่ฆ่าไปแล้ว55+) 
พี่แกห้ามไม่ให้นางเอกคุยกับผู้ชายอื่นทุกคน  
ส่วนคนที่ชอบนางเอกก็รู้เลยว่าพระเอกโคตรหวงน้องสาวขนาดไหน
แบบถ้าพี่แกอยู่ด้วยนี่อย่าหวังเลยว่าจะได้เข้าใกล้นางเอก  
แถมยังห้ามไม่ให้นางเอกเย็บของปักผ้าให้ใครอีกด้วย 55+  … 
แม้ต่อมาจะเริ่มรู้ตัวแล้วว่าไม่ได้ชอบนางเอกแบบแค่น้อง  แต่พี่แกก็หักห้ามใจนะ
ถึงจะโหดเหี้ยมจิตใจบิดเบี้ยวยังไง แต่พี่ก็ไม่ล้ำเส้นนะจ๊ะ  
แค่จะไม่ให้นางเอกแต่งงานกับใครและอยู่พึ่งพากันแบบน้องสาว-พี่ชายไปชั่วชีวิตเท่านั้นเอง 55+  
( ถ้าพี่แกรู้ว่าไม่ใช่สายเลือดเดียวกันจริงๆ เมื่อไรละก็ .. หึหึ เสร็จแน่ 55+ )

นางเอกในตอนนี้ยังมองพระเอกเป็นแค่พี่ชาย เพราะในหัวมีแต่เรื่องหาทางเปลี่ยนแปลงจิตใจ
กับทำให้ชีวิตของอีกฝ่ายดีขึ้น แล้วยังต้องคิดหาวิธีขจัดอุปสรรคในอนาคตที่ตัวเองเขียนขึ้นอีก
ยิ่งเล่ม 2 ยิ่งสนุกเพราะนางเอกตัวจริงของเรื่องเผยโฉมแล้วจ้า  
พอตัวละครนี้โผล่มา นางเอกก็แทบเกือบหมดความมั่นใจไปเลย
เพราะดันไปเขียนให้คนเขาซูเก่งหมดทุกอย่าง ทั้งอีคิว-ไอคิว  
แบบตัวละครชายในเรื่องทุกคนพอเห็นผู้หญิงคนนี้แล้วต้องหลงรัก
แล้วกลายเป็นสมาชิกตำหนักในของนางหมด (นางไม่ได้รักนะแค่เก็บไว้ใช้งานเฉยๆ สวยเลือกได้)
ถึงสุดท้ายจะไม่ได้ครอบครองแต่ก็ยินดีทำทุกอย่างให้ และอยู่เป็นโสดไม่แต่งงานไปชั่วชีวิต 55+ 
แต่แน่นอนว่าทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนางเอกข้ามมิติมา 
คนที่เคยหลงใหลหลี่หลิงเยี่ยนนางเอกตัวจริงก็เหมือนจะมาชอบนางเอกกันหมด (มั้ง)55+ ...
โดยเฉพาะพระเอก ขนาดหน้ายังไม่ชายตาแลเลยจ้า 
นางเอกก็เลยดีใจถึงต่อให้ทุกคนหันไปเข้าข้างชื่นชอบนางเอกตัวจริงของเรื่องกันหมด 
แต่นางก็ยังมีพระเอกอยู่เป็นแบ็คให้ ...โฮะๆ
ข้าด้อยกว่าหลี่หลิงหว่านตรงที่ใดกัน  บรรดาผู้คนที่ชื่นชอบหลี่หลิงหว่านเหล่านั้น
ข้าจะต้องดึงมาหาตนเองทีละคนๆ ให้ได้ ส่วนพวกที่ดึงมาไม่ได้
.... เช่นนั้นก็กำจัดทิ้งไปก็พอ

อ่านจบแล้วสนุกมากพระเอกดาร์ก+จิตมากก นี่ขนาดยังไม่โตเท่าไรยังไม่มีอำนาจในมือจริงๆ นะ 
รอให้มีอำนาจจริงๆ เมื่อไร คงได้ล้างบางทุกคนที่เคยทำไม่ดีกับตัวเองและนางเอกเอาไว้หมดแน่  
ยิ่งถ้าได้รู้ว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกับนางเอกจริงๆ เมื่อไรนะ 
ข่อยว่าไอ้ความจิต+ความหวงของพี่แกนี่คงฉุดไม่อยู่แล้วทีนี้ 55+ 

** ตอนแรกคิดว่าแม่ของนางเอกตัวจริง(หลี่หลิงเยี่ยน) จะร้ายเหมือนลูกแต่เปล่าเลย 
แม่นิสัยดีอะ ไม่เข้าข้างลูกส่งเดช รู้ผิดชอบชั่วดี สรุปหลี่หลิงเยี่ยนนี่ได้นิสัยพ่อมาสินะ 
ร้ายลึก ตีสองหน้าเก่ง ความทะเยอทะยานสูงปรี๊ด น่าตบทั้งพ่อทั้งลูกเลย.. หึหึ



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น