วันอาทิตย์ที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2562

นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 (5 เล่มจบ)





นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 (5 เล่มจบ) / ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา 
สำนักพิมพ์ แจ่มใส


' เขากังวลว่าหากน้ำละลายผงยันต์ชามนั้นแสดงอานุภาพออกมาจริงๆ
ยามนี้หลี่หลิงหว่านใช่ถูกกำราบและกำจัดไปแล้วหรือไม่
หากเป็นดังที่นักพรตผู้นั้นเอ่ยว่าวิญญาณนางจะดับสลาย
ถึงตอนนั้นใต้หล้ากว้างใหญ่จักรวาลไพศาลเพียงนี้
เขายังจะไปตามหานางได้จากที่ใดอีก ....' 

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกเรื่องนี้เป็นนักเขียนที่ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายเรื่อง น้องสาวขุนนางทรราช 
ซึ่งเป็นนิยายที่ตัวเองเขียน แถมมาเป็นใครไม่มาแต่ดันมาเป็น หลี่หลิงหว่าน ตัวประกอบหญิง
ที่เป็นตัวร้าย และสุดท้ายก็ถูกตัวประกอบชายอันดับสองที่ชอบนางเอกฆ่าตายอย่างอนาถ

หลี่เหวยหยวน คุณชายใหญ่สกุลหลี่ เพราะถูกทำนายว่ามีดวงพิฆาตคนรอบข้างและแผ่นดิน  
จึงทำให้หลี่เหวยหยวนถูกคนในบ้านรังเกียจเหยียดหยาม 
ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบากยิ่งกว่าบ่าวรับใช้ทั่วไปในคฤหาสน์เสียอีก  
ประกอบกับถูกแม่แท้ๆ ทำร้ายทารุณมาตั้งแต่เด็ก 
หลี่เหวยหยวนจึงกลายเป็นคนเย็นชาเหี้ยมโหด ส่วนจิตใจนั้นก็วิปริตบิดเบี้ยว

เพราะไม่อยากมีจุดจบที่เลวร้ายเหมือนดังในนิยาย 
หลี่หลิงหว่าน จึงต้องหาทางเข้าใกล้หลี่เหวยหยวนเพื่อประจบเอาใจเขา 
เริ่มจากเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างเช่นเสื้อผ้าแล้วค่อยๆ ขยับเป็นส่งถ่านกลางฤดูหนาว 
แม้จะถูกปฏิเสธหรือปิดประตูใส่ แต่เมื่อคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าอันยาวไกล
นางก็ยังยินดีที่จะเอาใบหน้าร้อนๆ ไปแนบกับก้นเย็นๆ ของเขาอยู่ดี 
ก็ใครใช้ให้นางข้ามมิติมาเป็นตัวร้ายเล่า หากยังขืนชักช้าไม่รีบประจบประแจงเอาใจ
ก็อย่าหวังเลยว่าต่อไปจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและยืนยาว

เพราะคือเทพผู้สร้างนิยายเรื่องนี้ ดังนั้นนางเอกจึงรู้เหตุการณ์ในภายภาคหน้า
และรู้จักนิสัยตัวละครเป็นอย่างดี  นางรู้ว่าพระเอกขาดอะไรและต้องการอะไร  
จึงใช้ความได้เปรียบตรงนี้ทำให้ตัวเองได้กลายเป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในใจเขา
แทน หลี่หลิงเยี่ยน นางเอกของเรื่องตัวจริง   
แม้ในใจพระเอกจะหวาดระแวงในจุดประสงค์ที่นางเอกมาเข้าใกล้และทำดีด้วย 
แต่เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้ามาเข้าใกล้และเอาใจใส่พี่แกถึงขนาดนี้ 
สุดท้ายก็เลยใจอ่อน ยอมมองข้ามเป้าหมายที่แท้จริงของนางเอกไป  
ขอเพียงแค่นางอยู่ข้างกายเขาแบบนี้ตลอดไป 
ไม่ว่าจะมาด้วยจุดประสงค์อะไรพี่แกก็ยอมทั้งนั้น (น่าสงสารพี่ชายเนอะ T^T )

พระเอกเรื่องนี้แอบน่าสงสาร ตั้งแต่เล็กจนโตก็เป็นผู้ถูกกระทำมาโดยตลอด 
ประกอบกับไม่มีอำนาจ เจ้าตัวจึงได้แต่อดทนอดกลั้น 
และยอมรับความไม่เป็นธรรมทั้งหลายอย่างสงบนิ่ง จนส่งผลให้นิสัยกลายเป็นแบบนี้  
แต่พอมีนางเอกเข้ามา สัญชาตญาณดิบของพี่แกถึงได้เบาบางลงบ้าง (นิดนึง)  
ชีวิตจากที่แย่ๆ ต่ำต้อยยิ่งกว่าบ่าวรับใช้ก็ค่อยๆ ดีขึ้น 
ยิ่งพอสอบได้ตำแหน่งอันดับหนึ่งเป็น อั้นโส่ว กับเจี้ยหยวน ทุกคนก็เริ่มเกรงใจ
ชีวิตพลิกจากหลังเท้าเป็นหน้ามือเลยจ้า ...หึหึ  
ส่วนนางเอกตอนแรกก็เข้าหาเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองล้วนๆ 
แต่พอเจอเหตุการณ์หนึ่งที่ได้เห็นพระเอกพยายามปกป้องตัวเองด้วยความจริงใจแล้วก็รู้สึกผิด 
จากนั้นถึงได้เริ่มใกล้ชิดอีกฝ่ายด้วยใจจริง เวลาเจอหน้าก็พูดเสียงหวานเรียกว่า “พี่ชาย”  
บอกอะไรก็พยักหน้าเชื่อฟัง ถ้าถูกทำให้ตกใจกลัวเมื่อไรก็จะรีบบีบน้ำตา
เพราะรู้ว่าพระเอกแพ้น้ำตาตัวเองที่สุด ..อิอิ  ...
ส่วนพระเอกก็ทั้งหวงและห่วงนางเอกมากกกก (มาก ก ไก่ล้านตัว) 
คนรับใช้ตัวเองก็ห้ามไม่ให้คุยด้วย  ไม่ต้องพูดถึงผู้ชายคนอื่นๆ นะ(ถ้าฆ่าได้นี่ฆ่าไปแล้ว55+) 
พี่แกห้ามไม่ให้นางเอกคุยกับผู้ชายอื่นทุกคน  
ส่วนคนที่ชอบนางเอกก็รู้เลยว่าพระเอกโคตรหวงน้องสาวขนาดไหน
แบบถ้าพี่แกอยู่ด้วยนี่อย่าหวังเลยว่าจะได้เข้าใกล้นางเอก  
แถมยังห้ามไม่ให้นางเอกเย็บของปักผ้าให้ใครอีกด้วย 55+  … 
แม้ต่อมาจะเริ่มรู้ตัวแล้วว่าไม่ได้ชอบนางเอกแบบแค่น้อง  แต่พี่แกก็หักห้ามใจนะ
ถึงจะโหดเหี้ยมจิตใจบิดเบี้ยวยังไง แต่พี่ก็ไม่ล้ำเส้นนะจ๊ะ  
แค่จะไม่ให้นางเอกแต่งงานกับใครและอยู่พึ่งพากันแบบน้องสาว-พี่ชายไปชั่วชีวิตเท่านั้นเอง 55+  
( ถ้าพี่แกรู้ว่าไม่ใช่สายเลือดเดียวกันจริงๆ เมื่อไรละก็ .. หึหึ เสร็จแน่ 55+ )

นางเอกในตอนนี้ยังมองพระเอกเป็นแค่พี่ชาย เพราะในหัวมีแต่เรื่องหาทางเปลี่ยนแปลงจิตใจ
กับทำให้ชีวิตของอีกฝ่ายดีขึ้น แล้วยังต้องคิดหาวิธีขจัดอุปสรรคในอนาคตที่ตัวเองเขียนขึ้นอีก
ยิ่งเล่ม 2 ยิ่งสนุกเพราะนางเอกตัวจริงของเรื่องเผยโฉมแล้วจ้า  
พอตัวละครนี้โผล่มา นางเอกก็แทบเกือบหมดความมั่นใจไปเลย
เพราะดันไปเขียนให้คนเขาซูเก่งหมดทุกอย่าง ทั้งอีคิว-ไอคิว  
แบบตัวละครชายในเรื่องทุกคนพอเห็นผู้หญิงคนนี้แล้วต้องหลงรัก
แล้วกลายเป็นสมาชิกตำหนักในของนางหมด (นางไม่ได้รักนะแค่เก็บไว้ใช้งานเฉยๆ สวยเลือกได้)
ถึงสุดท้ายจะไม่ได้ครอบครองแต่ก็ยินดีทำทุกอย่างให้ และอยู่เป็นโสดไม่แต่งงานไปชั่วชีวิต 55+ 
แต่แน่นอนว่าทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนางเอกข้ามมิติมา 
คนที่เคยหลงใหลหลี่หลิงเยี่ยนนางเอกตัวจริงก็เหมือนจะมาชอบนางเอกกันหมด (มั้ง)55+ ...
โดยเฉพาะพระเอก ขนาดหน้ายังไม่ชายตาแลเลยจ้า 
นางเอกก็เลยดีใจถึงต่อให้ทุกคนหันไปเข้าข้างชื่นชอบนางเอกตัวจริงของเรื่องกันหมด 
แต่นางก็ยังมีพระเอกอยู่เป็นแบ็คให้ ...โฮะๆ
ข้าด้อยกว่าหลี่หลิงหว่านตรงที่ใดกัน  บรรดาผู้คนที่ชื่นชอบหลี่หลิงหว่านเหล่านั้น
ข้าจะต้องดึงมาหาตนเองทีละคนๆ ให้ได้ ส่วนพวกที่ดึงมาไม่ได้
.... เช่นนั้นก็กำจัดทิ้งไปก็พอ

อ่านจบแล้วสนุกมากพระเอกดาร์ก+จิตมากก นี่ขนาดยังไม่โตเท่าไรยังไม่มีอำนาจในมือจริงๆ นะ 
รอให้มีอำนาจจริงๆ เมื่อไร คงได้ล้างบางทุกคนที่เคยทำไม่ดีกับตัวเองและนางเอกเอาไว้หมดแน่  
ยิ่งถ้าได้รู้ว่าไม่ได้เป็นพี่น้องกับนางเอกจริงๆ เมื่อไรนะ 
ข่อยว่าไอ้ความจิต+ความหวงของพี่แกนี่คงฉุดไม่อยู่แล้วทีนี้ 55+ 

** ตอนแรกคิดว่าแม่ของนางเอกตัวจริง(หลี่หลิงเยี่ยน) จะร้ายเหมือนลูกแต่เปล่าเลย 
แม่นิสัยดีอะ ไม่เข้าข้างลูกส่งเดช รู้ผิดชอบชั่วดี สรุปหลี่หลิงเยี่ยนนี่ได้นิสัยพ่อมาสินะ 
ร้ายลึก ตีสองหน้าเก่ง ความทะเยอทะยานสูงปรี๊ด น่าตบทั้งพ่อทั้งลูกเลย.. หึหึ



วันจันทร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2562

ปิดแผ่นฟ้าทุบปฐพี เล่ม 1



ปิดแผ่นฟ้า ทุบปฐพี เล่ม 1 (3 เล่มจบ)  / ผู้แต่ง : หรงจิ่ว 容九
ผู้แปล : ภวิษย์พร
สำนักพิมพ์ อรุณ


' เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้ากลัวและไร้ที่พึ่งพาเพียงใด  เจ้าหายไปไหนมานานขนาดนี้ '
' เจ้ารู้หรือไม่ว่า ข้าตกลงมาในหลุมนี้อีกครั้ง และข้าก็อยากจะทิ้งทุกอย่างไปอีกครั้ง
เพื่อได้อยู่กับเจ้าเช่นนี้ไปจนแก่เฒ่า .. '

ความรู้สึกหลังอ่านจบ ( อาจมีสปอยล์ )

องค์หญิงเซียงอี๋เซียวฉีถัง องค์หญิงที่ได้รับความรักความโปรดปรานจากฮ่องเต้มากที่สุดในแผ่นดิน  เพราะพี่ชายซึ่งเป็นรัชทายาทละทิ้งตำแหน่งและหนีหายไปพร้อมกับหญิงคนรัก 
จึงทำให้นางต้องกลายมาเป็นองค์หญิงผู้ตรวจการแผ่นดิน 
เพื่อช่วยเหลือค้ำจุนน้องชายที่เป็นรัชทายาทคนใหม่  ท่ามกลางความสกปรกโสมมในราชสำนัก
และขุมกำลังทั้งหลายที่หวังฉกฉวยแย่งชิงอำนาจให้กับฝ่ายตน

แม้จะเป็นถึงองค์หญิงผู้สูงศักดิ์แห่งราชวงศ์ต้าชิ่ง ที่เติบโตมาด้วยความรักจากผู้คนรอบข้าง 
โดยเฉพาะจากพระบิดาซึ่งเป็นฮ่องเต้ แต่ชีวิตก็ไม่ได้ราบรื่นง่ายดายหรือสมหวังดังใจคิด 
เมื่อความโปรดปรานและอำนาจนั้นทำให้นางต้องถูกปองร้ายจากผู้คนมากมายเช่นเดียวกัน  
ชีวิตเหมือนเดินอยู่บนน้ำแข็งแผ่นบางๆ ต้องคอยระแวดระวังทุกๆ ฝีก้าว 
หากวันใดพลั้งเผลอหรือก้าวพลาด สิ่งที่รออยู่เบื้องล่างก็มีแต่ความตายเท่านั้น
... จะหาคนที่จริงใจด้วยจริงๆ ก็ยาก ขนาดจะแต่งงานก็ยังไม่มีใครกล้ามาสู่ขอ 
พอได้เจอบุรุษที่หมายปองก็ยังต้องใช้กลอุบายเพื่อให้ได้ตัวเขา 
ตอนท้ายๆ ที่บรรยายความรู้สึกและสิ่งที่นางทำให้ท่านราชบุตรเขยนี่ ก็อดสงสารไม่ได้
ไม่รู้วันใดหากท่านราชบุตรเขยได้รู้ความจริง จะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปบ้างหรือไม่   
หากวันไหนที่ความทรงจำของนางเอกกลับมาครบถ้วน นางจะยังยอมอยู่กับเขาอยู่หรือเปล่า ...

ซ่งหลางเซิง ตุลาการศาลต้าหลี่เพราะตกหลุมพรางจึงทำให้เขาต้องแต่งงานกับองค์หญิงเซียงอี๋
อย่างเลี่ยงไม่ได้  แม้จะแต่งงานเป็นสามีภรรยาและกลายเป็นราชบุตรเขยแล้ว 
แต่ซ่งหลางเซิงก็ยังคงเย็นชาและหมางเมินองค์หญิง ที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน  
ขาเคยปฏิเสธคำขอแต่งงานจากนางเหตุเพราะตนมีสตรีในดวงใจอยู่ก่อนแล้ว  
แต่นางก็ยังไม่วายใช้แผนการกับเขา เมื่อเป็นเช่นนี้ต่อให้นางจะดีและใจกว้าง
รวมถึงพยายามทำอะไรให้เขามากมายเพียงใด
แต่สุดท้ายเขาก็ยังตัดสินใจจะหลบหนีและพาตัวเองไปให้ไกลจากนางตลอดกาลอยู่ดี

เล่มแรกเปิดตัวมาด้วยการที่นางเอกความจำเสื่อมและหายตัวไป 1 ปี 
แม้จะจำอะไรไม่ได้แต่ก็ยังมีคนดูแลให้ความช่วยเหลือ 
จนทั้งสองคนสัญญาว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดไป 
ทว่ากลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่ทำให้ต้องแยกจากกันไปคนละทางซะก่อน ... 
คนหนึ่งกลายเป็นซื่อจื่อแบกรับหน้าที่ของวงศ์ตระกูล  
ส่วนอีกคนก็กลับคืนสู่ฐานะเดิม กลายเป็นองค์หญิงผู้ตรวจการแผ่นดิน  
ไม่ใช่เหอเฟิงหญิงสาวชาวบ้าน แต่เป็นสตรีที่แต่งงานออกเรือนแล้ว 
อีกทั้งยังมีชายบำเรอ และมีชื่อเสียงฉาวโฉ่เป็นที่โจษจัน ...
       นางเอกต้องกลับมาใช้ชีวิตร่วมกับสามีที่ไร้ใจ และแสนจะเย็นชา (ในตอนแรกนะจ๊ะ)
รวมถึงเหล่าชายบำเรอที่มีที่มาที่ไปไม่ธรรมดากันเลยสักคน
ไหนจะไท่จื่อน้องรักที่คอยเรียกหาให้ไปช่วยงานทุกๆ สองสามวันนั้นอีก
ท่ามกลางปริศนามากมายที่ต้องค้นหา มิตรหรือศัตรูที่แท้จริงก็ยังมิอาจรู้
ในขณะที่ความทรงจำก็ค่อยๆ ฟื้นกลับคืนมา พร้อมกับความเสียใจ ความผิดหวัง 
เมื่อได้รู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังอาจเป็นคนที่นางรักมากที่สุด...  
บนโลกใบนี้ยังมีใครที่สามารถเชื่อใจได้อีกหรือไม่ ...
ในเมื่อคนที่รักอยากหวังพึ่งพิงก็กลับวางยาพิษลอบทำร้าย 
คนที่อยากอยู่ด้วยตลอดไปก็กลับจากลา ...
ที่คิดว่าเป็นสหายแต่วันถัดไปกลับหันมีดแทงมา ...
หรือคนที่เคยคิดฆ่าแต่วันถัดไปก็กลับปกป้องนางด้วยชีวิต

ตอนแรกที่ได้อ่านเรื่องย่อเราก็รู้สึกว่ามันคล้ายๆ กับหงส์ขังรักอยู่นา
แต่พอได้อ่านเนื้อเรื่องจริงๆ ต้องบอกเลยว่าไม่เหมือน  
อาจจะคล้ายกันตรงที่นางเอกเป็นองค์หญิงที่ได้รับความโปรดปราน  มีน้องชายเป็นไท่จื่อ 
มีราชบุตรเขยและมีชายบำเรอ แต่แค่นั้นแหละส่วนเนื้อเรื่องไม่เหมือนเลยน๊า 
เรื่องนี้ดำเนินเรื่องเร็วกระชับ พลิกไปพลิกมาและมีอะไรให้ลุ้นอยู่ตลอด 
เหตุผลในการรับชายบำเรอก็แบบคาดไม่ค่อยถึงแฮะ  แม้ตัวเรื่องจะเข้มข้มดราม่า
แต่เพราะมีมุกตลกที่มาจากความคิด+คำพูดของนางเอกแทรกอยู่ตลอดเวลา  
เลยทำให้เรื่องที่ดูจะเครียดกลายเป็นตลกและผ่อนคลายลง 
ยิ่งตอนที่นางเอกอยู่กับราชบุตรเขยนี่ยังกับจังหวะซิทคอม ...
เขากำลังเอ่ยวาจาเชือดเฉือนด่ากันแบบสุภาพ แต่เราอ่านแล้วขำอ่ะ 55+

เราชอบมุมมองวิธีคิดของนางเอกเรื่องนี้  แม้ต้องใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางคมหอกคมดาบ
ไม่รู้จะตายวันตายพรุ่ง แต่นางก็ยังมองโลกในแง่ดี ไม่ได้เศร้าซึมจับเจ่าอยู่กับความทุกข์  
เมื่อพยายามถึงที่สุดแล้วยังไม่ได้ก็เลือกที่จะปล่อยวาง ..
ไม่ได้เป็นองค์หญิงเอาแต่ใจที่ไม่รู้อะไรเลย  
สมแล้วที่ฮ่องเต้ให้ความไว้วางใจแต่งตั้งให้เป็นองค์หญิงผู้ตรวจการแผ่นดิน  
อีกอย่างเราจะได้เห็นการใช้ไหวพริบ และการวางแผนของนางเอกที่เก่งไม่แพ้ผู้ชายในเรื่องเลย ...
ใช่แล้วๆ ลืมบอกไปว่าผู้ชายเรื่องนี้งานดีทุกคนเลยจ้า 55 ..
แล้วก็ลึกลับเข้าใจยาก  มีเงื่อนงำเบื้องหลังซับซ้อนยากแท้หยั่งถึงกันทุกคนเลยด้วย  
อ่านมาถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าตกลงคนไหนดีจริง หรือคนไหนที่คิดร้ายกันแน่  
ทำไมจะต้องมาสไตล์เดียวกันหมดแบบซับซ้อนเข้าใจยาก พูดแบบปกติธรรมดาไม่ได้ 
พูดทีต้องเหมือนกำลังทายปริศนาเล่นคำ 55  ...

หลังอ่านบทสุดท้ายจบเราจะเริ่มได้กลิ่นมาม่า และเริ่มรู้สึกว่าสาเหตุที่ทำให้นางเอกหายตัวจนไปเจอกับผู้ชายเบอร์สองนี่คงไม่ธรรมดา  จริงๆ เราก็มั่นใจว่าตัวเองลงเรือถูกลำนะ
แต่พออ่านจบนี่ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้ว กลัวมีพลิกเหมือนกันแฮะ 55+


ปล. แนะนำตัวละครในเรื่องที่เราชอบและรู้สึกว่าน่าสนใจหลักๆก็มี 
ท่านราชบุตรเขย หล่อเหลา สุขุมเย็นชาแม้จะชอบพูดจาเชือดเฉือนแต่กลับขี้น้อยใจ 
(แอบขี้หึงแต่ปากหนัก) แล้วยังเป็นตลกหน้าตายอีกด้วย   
ลู่หลิงจวิน บัณฑิตหนุ่มที่ใฝ่ฝันอยากจะเข้าไปเป็นหนึ่งในชายบำเรอขององค์หญิง 
พูดมากหลงตัวเอง อาจดูน่ารำคาญไปบ้าง ชอบทำอะไรบุ่มบ่ามและก็นะ ..(ต้องไปอ่านเอง ..หึหึ)
เนี่ยหราน นี่ก็หล่อเหลา สุขุม เย็นชา เจ้าแผนการร้ายลึก เป็นคนที่เดาไม่ออกที่สุดว่าตกลงมาดีหรือร้ายกันแน่   
คู่หูองครักษ์เงาของนางเอก สองคนนี้ตอนแรกไม่คิดว่าจะตลกนะ นึกว่าจะมาดเข้มไม่ค่อยพูดแต่ก็ทำให้เรายิ้มออก  .. 
ท่านหมอในจวนองค์หญิง ฝีมือในการรักษาเป็นเลิศ แต่หลงตัวเอง+ขี้โม้นิดๆ  เลยทำให้ชื่อเสียงไม่โด่งดังสักทีนะปู่ 55+ (จนอายุปาไปเท่าไรแล้วเนี่ย 55)




วันศุกร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2562

สุดหัวใจ


สุดหัวใจ / ผู้แต่ง : Yi Du Jun Hua
สำนักพิมพ์ Hongsamut 

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
จั่วชางหลาง เด็กสาวที่เติบโตอยู่ในฝูงหมาป่า แต่ชะตาชีวิตกลับต้องพลิกผัน
เมื่อได้พบตัวซวย..เอ้ยๆ เมื่อได้พบกับองค์ชายรอง มู่หรงเหยียน ในขณะที่เข้าป่าไปจับม้า 
นางถูกจับกลับมาและถูกโยนเข้าไปฝึกให้เป็นนักรบเดนตายท่ามกลางเด็กทั้งหลายกว่า 300 ชีวิต 
จนในที่สุดนางก็คือหนึ่งในผู้ที่เหลือรอดและได้กลายเป็นคนสนิทติดตามอยู่ข้างกายเขา  
ฉากหน้านางคือแม่ทัพหญิงผู้องอาจและเก่งกาจในสนามรบ 
เป็นที่กลัวเกรงไม่ว่าย่ำทัพออกศึกไปที่ใด 
แต่เบื้องหลังนางคือทาส คือเมีย คือคนรับใช้ และที่ใช้ระบายอารมณ์ของเจ้านาย
ผู้ที่เปรียบเสมือนโลกทั้งใบ แต่กลับเห็นนางเป็นแค่สัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งของตนเท่านั้น

มู่หรงเหยียน องค์ชายรองของแคว้นต้าเหยียนเก่งกาจทั้งบู๊และบุ๋น  
เขาไม่เคยสนใจในราชบัลลังก์ จนกระทั่งเมื่อได้รู้ว่าสตรีในดวงใจกำลังจะแต่งงานกับรัชทายาท
ซึ่งเป็นพี่ชายตน  มู่หรงเหยียนจึงยกทัพก่อกบฏและกลายเป็นเจ้าเหนือหัวองค์ใหม่พร้อมทั้งได้หญิงงามมาครองสมดังใจหมาย 

เรื่องนี้มีแค่ร้อยกว่าหน้าเล่มไม่หนาบางๆ อ่านแป๊บเดียวก็จบ แต่ความรันทด+ดราม่ามีตั้งแต่หน้าแรกยันจบหาความสุขไม่ได้เลยสักนิด 55+ ..ใครสายสุขนิยมควรข้ามแต่ถ้าชอบดราม่าก็จัดเลยจ้า  
นางเอกเรื่องนี้เป็นแม่ทัพที่ประชาชนเทิดทูนรักใคร่ ดังนั้นเพื่อจะเอาชนะใจชาวประชา 
พระเอกจึงต้องแสร้งแต่งตั้งนางเป็นชายารัชทายาท เพื่อให้ตนได้ขึ้นครองบัลลังก์  
แต่พอได้ดังหวังอิพี่ก็ถีบคนเขาหัวส่ง และแต่งตั้งนางในดวงใจขึ้นเป็นฮองเฮาแทนทันที   
เหมือนจะดีนะที่นางเอกกลับไปเป็นแม่ทัพเต็มตัวแต่เปล่าเลย เพราะอิพี่ดันมอบจวนที่พักใกล้ๆ วังให้นางอยู่อาศัย อารมณ์แบบหิวเมื่อไรก็แวะมาเซเว่นอีเลฟเว่น  
หลังจากนั้นก็เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เดี๋ยวก็ถูกจับเข้าคุกหลวงพอหายโกรธก็ปล่อยออกมา 
แล้วก็ส่งไปรบพอชนะกลับมาก็เข้าสู่วังวนอีหรอบเดิม ...

พระเอกเรื่องนี้ไม่เคยเห็นค่านางเอกเลยสักนิด  รักและอ่อนโยนแต่กับนางในดวงใจ
ส่วนนางเอกนี่เห็นเป็นสัตว์เลี้ยงเท่านั้น  
แล้วอิพี่ก็ชอบทำลายความสุขดับฝันคนเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ทำเหมือนอีกฝ่ายไม่ใช่คน  ...
ส่วนนางเอกก็ไม่เคยปริปากบ่นหรือต่อว่าใดๆ สักคำ ก้มหน้ารับทุกอย่าง ว่าอะไรสั่งอะไรมาก็ทำ
ไม่โต้แย้ง  ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทั้งที่นางเองก็เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ รบทัพจับศึกมาก็ตั้งมาก
แต่ทำไมถึงไม่เลือกทางเดินที่ดีกว่านี้ ทำไมถึงงมงายในรักและยอมถูกพระเอกเหยียบย่ำขนาดนั้น 
ทำไมยังใสซื่อบริสุทธิ์ไร้เล่ห์เหลี่ยมอยู่อีก เหมือนเก่งแต่ในสนามรบแต่พอมาใช้ชีวิตปกติธรรมดานี่ใสมาก ไม่มีชั้นเชิงใดๆ ตกหลุมพรางคนอื่นจนถูกลงโทษก็บ่อย 
มันผิดวิสัยของคนที่ออกรบมานานนะเนี่ย!!!
แถมเวลาเป็นอะไรขึ้นมาก็ไม่มีใครช่วยได้เลย ไม่มีใครออกหน้าให้ได้เลยสักคน 
ลูกน้องที่ว่าจงรักภักดีก็ช่วยไรไม่ได้  ขนาดบาดเจ็บจะตายพวกหมอหลวงในวังยังไม่มีใครกล้ามารักษาสักคน จนต้องออกไปหาหมอข้างนอกแทนอ่ะคิดดู ... อิหยังวะ 

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วคิดว่าถ้านางเอกตายเราก็ไม่เสียใจเลยสักนิด 
เหมือนนางเกิดมาเพื่อให้คนทำร้ายโดยแท้  เวลาเกิดเรื่องอะไรขึ้นพระเอกก็ไม่เคยยื่นมือเข้าช่วย
กี่ครั้งแล้วที่นางต้องทุกข์ทรมาน  กี่ครั้งแล้วที่ส่งนางไปตาย ...
รู้อยู่แก่ใจว่าคนรักตัวเองน่ะมันสตอแต่ก็ทำเป็นมองไม่เห็น
เพราะมัวแต่ยึดติดอยู่กับคำสัญญาในวัยเด็ก  รู้นะว่าคนรักตัวเองเป็นยังไงตีสองหน้าแค่ไหน 
แต่ก็ยังยอมเสียสละนางเอกเพื่อนางในดวงใจได้ทุกครั้ง  
จนนางเอกสิ้นหวัง ไม่คาดหวัง ไร้ความรู้สึกแบบไม่ไหวแล้วจริงๆ  
แต่พระเอกก็ยังคิดไม่ได้เพราะฉะนั้นก็ดีแล้วแหละที่จบแบบนี้ ....

ปล. ถึงจะเขียนมาเยอะขนาดนี้แต่อ่านแล้วเราก็เฉยๆ นะ ถึงจะดราม่ารันทดทั้งเรื่องแต่เราก็ไม่ได้รู้สึกหน่วงอะไร เราว่ามันพยายามให้ดราม่ามากเกินไป รวมถึงบทลงโทษพิสดารพันลึกด้วย
บางทีมันไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้  ไม่น่าเขียนให้นางเป็นแม่ทัพเลย ไม่เห็นเก่งเหมือนที่คุย 
แต่ในเมื่อคนเขียนเขาอยากให้เป็นแบบนี้ก็ต้องตามนั้นแหละเนาะ55

ปล. หลายคนอาจสงสัยว่าพระเอกเรื่องนี้แซ่มู่หรงจะเป็นอะไรกับ มู่หรงลี่ ในเรื่องเต้าหู้ไซซีหรือเปล่า ... คุณคิดถูกแล้วจ้าอิพี่เป็นปู่ของมู่หรงลี่เองจ้า  




วันจันทร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2562

เพราะไม่เคยรู้ว่ารัก 2 เล่มจบ


เพราะไม่เคยรู้ว่ารัก 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง Yi Yan Bu Cheng Xia
ผู้แปล : ฉินชิง
สำนักพิมพ์ Meedee

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อ่านมีสอยล์)
หวงหราน เด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดา  ฐานะทางบ้านยากจนต้องทำงานทุกอย่างเพื่อส่งตัวเองเรียน  
ตั้งแต่เล็กจนโตเพราะความยากจนจึงทำให้ถูกรังแก และถูกดูหมิ่นเหยียดหยามจากคนรอบข้างอยู่เสมอ  แต่เพื่ออนาคตหวงหรานจึงพยายามอดทนอดกลั้นและตั้งใจเรียน 
เพื่อจะได้หางานดีๆ ทำแล้วเลี้ยงดูครอบครัว

หลิ่วจวินฉือ ชายหนุ่มรูปหล่อบ้านรวย นิสัยเย่อหยิ่ง ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตา
โดยเฉพาะหวงหรานเพื่อนสนิทของโม่โม่ที่เขาเกลียดเป็นพิเศษ  
คนสองคนที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว ทั้งนิสัยใจคอรวมถึงหน้าตาและฐานะ 
ดูยังไงก็ไม่มีทางมาบรรจบกันได้แต่เพราะหวงหรานเป็นเพื่อนสนิทของโม่โม่ 
จึงทำให้หลิ่วจวินฉือที่แอบชอบโม่โม่ต้องกล้ำกลืนฝืนทน ยอมคบหากับอีกฝ่ายด้วยความจำใจ 

เพราะนายเอกไปแอบรู้ความลับของพระเอกเข้า จึงทำให้ตัวเองต้องถูกข่มขู่และกลายเป็นเบี้ยล่าง
ของอีกฝ่ายอย่างไร้ทางขัดขืน  แม้นายเอกจะยืนยันนอนยันถึงความสัมพันธ์ของตัวเองกับโม่โม่
ว่าเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น แต่พระเอกก็ยังไม่ยอมเลิกรา 
มักจะหาโอกาสเข้ามาข่มขู่และถากถางด้วยคำพูดเจ็บแสบสารพัด 
จนเลยเถิดไปถึงขั้นใช้อีกฝ่ายเป็นหนูทดลอง เพื่อฝึกฝีมือก่อนขึ้นเตียงกับผู้ชายที่ชอบ 
ต้องบอกก่อนว่าพระ-นายเรื่องนี้ต่างก็เป็นชายแท้ และไม่เคยมีซัมติงกับผู้ชายมาก่อน  
แต่เพราะพระเอกชอบโม่โม่ฮีก็เลยไปลองมีซัมติงกับผู้ชายดู แต่ก็ไม่รอดกลายเป็นขยะแขยงซะงั้น 
แต่พอได้มาเจอกับนายเอกเท่านั้นแหละ ..หึหึ ชีวิตเปลี่ยนเลยจ้าชอบมาก ติดใจอีกฝ่ายมากกก  
จากที่คิดว่าคนเขาเป็นหนูสกปรกโสโครกน่ารังเกียจ
แต่หลังจากนั้นถ้ามีโอกาสเมื่อไรเป็นจับกดๆ ตลอดจ้า  นายเอกก็ขัดขืนนะ
เพราะตัวเองไม่ได้ชอบผู้ชายแต่สุดท้ายก็สู้แรงอีพี่ไม่ไหว ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย  
ไปๆ มาๆ ก็เจอพระเอกหลอกล่อให้มาอยู่ด้วยกัน กลายเป็นแม่บ้านคอยดูแลบ้านให้พี่แก  
หมือนจะดีนะแต่เปล่าเลย เพราะอีพี่ก็ยังปากร้ายชอบด่า+พูดจาถากถางคนเขาอยู่เหมือนเดิม  
อีพี่ไม่เคยเชื่อเลยว่าชีวิตของนายเอกนี่มันน่าสงสารจริงๆ 
แถมยังชอบไปหาว่าเขาเสแสร้งแกล้งทำตัวน่าสงสาร เพื่อเรียกร้องความสนใจอีก  
ใครอธิบายยังไงก็ไม่ฟัง อีพี่คิดของแกเองเสร็จสรรพแล้วก็ด่าๆ จนนายเอกเซ็งเลิกอธิบาย 
อยากด่าอะไรก็ด่าไปปลงและ 55+


และไม่น่าเชื่อเลยว่าสุดท้ายคนที่รู้ใจตัวเองก่อน และเป็นฝ่ายสารภาพความในใจก่อน...
จะเป็นคนที่แสนขี้ขลาดและอ่อนแอที่สุด  แต่น่าเสียดายที่กลับถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยในทันที
จนเมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้นายเอกต้องออกจากมหาลัยนั่นแหละอีพี่ถึงได้เริ่มรู้สึกตัว ..หึหึ 
.... นายเอกที่เห็นหงิมๆ รังแกง่ายแต่พอตัดก็ตัดจริงๆ นะจ๊ะ 
ออกไปใช้ชีวิตของตัวเองไม่คิดไม่สนเรื่องพระเอกอีกเลยด้วย 55+ ... 
ส่วนพระเอกก็เหมือนกรรมตามสนองอะเพราะเคยทำกับเขาไว้มาก ด่าเขา เหน็บเขาไว้มาก
พอไปทำดีด้วยทีนี้คนเขาก็เลยไม่เชื่อ ให้อะไรมาก็กลัว+ระแวงไปหมดไม่กล้ารับ 55+ ...
กว่านายเอกจะเชื่อว่าอีพี่รักตัวเองจริงๆ ก็นู่นเกือบจบเลย 

วันอังคารที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2562

สามีสกุลดี สตรีมากวาสนา 3 เล่มจบ



สามีสกุลดี สตรีมากวาสนา 3 เล่มจบ / ผู้แต่ง : หานลู่ 寒露
ผู้แปล : อวี้
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกเป็นหญิงสาวยุคปัจจุบันที่เติบโตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าและทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็ก 
เพราะพลาดตกลงไปในท่อจึงทำให้วิญญาณทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ 
เยี่ยเหมย บุตรสาวของอนุกับพ่อค้าที่ตระหนี่ถี่เหนียว เยี่ยเซิ่ง  
เพราะมารดาเป็นคนขี้ขลาด+อ่อนแอ อีกทั้งยังไม่ได้รับความโปรดปรานจากสามี  
จึงทำให้เยี่ยเหมยคนเก่ามักถูกพี่น้องคนอื่นๆ รังแก และมีชีวิตอยู่ในคฤหาสน์ไม่ต่างจากสาวใช้   
ประกอบกับนิสัยที่เหมือนแม่ จึงทำให้นางถูกคนหลอกจนต้องสูญเสียความบริสุทธิ์ไป

นางเอกได้เข้ามาอยู่ร่างนี้ในตอนที่เจ้าของร่างเดิมกำลังถูกจับถ่วงน้ำพอดี  
แม้จะรอดชีวิตกลับมาได้แต่ก็ต้องถูกบิดาของเจ้าของร่างเดิมขับไล่ให้ไปอยู่ที่อื่น เพื่อรักษาชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ถึงแม้ในสมัยโบราณการที่ผู้หญิงออกมาใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังจะเป็นเรื่องยาก  
แต่เพราะนางเอกเป็นคนยุคสมัยใหม่และเคยเป็นพี่เลี้ยงเด็กมาก่อน  
ก็เลยได้ใช้ความรู้ความเชี่ยวชาญที่ติดตัวมานี้แหละ หาเลี้ยงชีพและช่วยเหลือผู้คน

จั่นอวิ๋นหยาง นายท่านรองแห่งตระกูลจั่น ตระกูลคหบดีอันดับหนึ่งแห่งเมืองเซิ่งโจว  
หรือคุณชายสุยเฟิงผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง ชายหนุ่มอัจฉริยะอนาคตไกลแต่เพราะไปล่วงเกินผู้สูงศักดิ์
จึงทำให้พลาดการสอบเป็นขุนนางไป  แต่ใครจะรู้ว่านั่นเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น  ...หึหึ

นางเอกเรื่องนี้ทะลุมิติมาทั้งทีแทนที่จะได้เป็นองค์หญิงหรือลูกหลานขุนนางตระกูลใหญ่
เหมือนเรื่องอื่นๆ  แต่ที่ไหนได้ดันทะลุมาเป็นลูกอนุของพ่อค้าธรรมดาในหมู่บ้านที่ห่างไกล 
แถมยังตั้งครรภ์โดยที่ไม่รู้ว่าใครคือพ่อของเด็กอีกต่างหาก ...เฮ้อ  
ถูกไล่ออกจากบ้านไม่พอ ยังมาเจออนุคนที่สามของพ่อตามจองล้างจองผลาญกัดไม่ปล่อยอีก 
โชคดีที่นางเคยเป็นพี่เลี้ยงเด็ก เลยจับพลัดจับผลูได้ช่วยชีวิตเด็กเอาไว้หลายคน 
จนพลอยทำให้ได้พบคนดีๆ และได้รับความช่วยเหลืออยู่เสมอ  
แถมยังมีน้องชายปากหนัก จอมซึน ที่รักและเป็นห่วงพี่สาวมากๆ
ถึงขนาดยอมทิ้งอนาคตและหนีออกจากบ้าน เพื่อตามมาดูแลพี่ด้วยตัวเอง   
ส่วนพระเอกเปิดตัวมาตอนแรกก็คล้ายจะอยู่สายบุ๋น แต่จริงๆ เป็นฝ่ายบู๊เน้อ  
เป็นคนเย็นชาไม่ค่อยพูด มิใช่บัณฑิตหน้าใสสายอ่อนโยนอย่างที่คิด  
แม้จะมีวรยุทธ์สูงเพราะเป็นถึงคนสนิทของรัชทายาท แต่ก็ยังพลาดโดนวางยา 
จึงทำให้ต้องมีสัมพันธ์ข้ามคืนกับสตรีที่ไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักมาก่อน  
เพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร จึงทำให้พี่แกต้องฝืนใจยอมรับการหมั้นหมายกับคนอื่น 
ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ชอบเลยสักนิด

ในเล่มแรกหลังพระ-นางเจอกันได้ไม่นาน  แม้จะมีความรู้สึกคุ้นเคยบางอย่างที่มิอาจอธิบายได้  
แต่เพราะภาระหน้าที่จึงทำให้ทั้งสองต้องแยกย้ายกันไป  
นางเอกได้เปิดโรงเลี้ยงเด็กตามที่หวังไว้ 
ส่วนพระเอกก็ต้องกลับไปจัดการภาระหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ  
เล่มหนึ่งพี่แกหายไปนานมาก พอโผล่มาเล่มสองก็ดันได้รับบาดเจ็บพอดี  
แต่พักรักษาตัวที่ไหนไม่พักนะ ต้องมาพักที่บ้านนางเอกจ้า 55 
อย่างว่าแหละคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน  ถึงจะไม่ค่อยอยู่แต่พี่แกก็โผล่มาได้จังหวะทุกครั้ง 
แถมยังตัดสินใจรวดเร็ว มาถึงก็ตรงเข้าประเด็นทันที  
ไม่ได้ชักช้ายึกยักเหมือนพระรอง ขานั้นก็แสนดี อ่อนโยน ละมุนละไม 
จนนางเอกมองข้ามไม่ได้คิดอะไรแบบชาย-หญิง  ก็เลยต้องกินแห้วไปตามระเบียบนะจ๊า 55+

เนื่องจากนางเอกเป็นคนอ่อนนอกแข็งใน ประกอบกับสถานการณ์บ้านเมืองที่วุ่นวายไม่สงบ
พระเอกจึงยังไม่กล้าบอกความจริง  แม้จะรู้แล้วว่านี่ลูกนี่เมีย แต่ก็ทำได้แค่มองกับแอบดู 
ได้อุ้มแต่ลูก ส่วนเมียนี่ยังแตะไม่ได้นะ 55+  
ทำไงได้ก็เมียสวยอะ ทั้งรูปร่างหน้าตา  กิริยามารยาทรวมถึงนิสัย ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องชอบ
เพราะแบบนี้ถึงต้องรีบหาทางแต่งให้ได้ก่อน ส่วนความจริงเอาไว้บอกทีหลัง  
เพราะขืนมัวแต่ชักช้าลังเลเดี๋ยวลูกตัวเองจะได้เรียกคนอื่นว่าพ่อแทน 55+
พอเล่มสามก็เริ่มเข้าสู่การแย่งชิงอำนาจในราชสำนัก ซึ่งพระเอกต้องเข้าไปพัวพันด้วย 
จนเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้นางเอกได้รู้ว่าพระเอกนั้นรักและมีใจให้ตัวเองจริง  
ไม่ใช่แค่แกล้งทำให้เป็นไปตามแผน   

แต่ปัญหาอีกเรื่องที่ทั้งพระ-นางต้องเจอ ซึ่งถือเป็นปัญหาหลักๆ ที่จะขาดไม่ได้เลยก็คือ
เรื่องในบ้าน  บ้านพระเอกยังไม่เท่าไรเพราะเป็นบุตรสายตรงที่พ่อรักใคร่ตามใจ
บวกกับความสามารถของพี่แก หากเอาจริงๆ ก็กำราบได้หมดแหละ  
แต่ของนางเอกนี่แย่เพราะเป็นลูกอนุที่ไม่ได้รับความโปรดปราน จึงไม่มีใครเห็นหัวเลย  
แต่พอชีวิตดีขึ้นเท่านั้นแหละ ก็รีบตามมาขอส่วนแบ่งด้วยทันที 
โดยเอาความกตัญญูมาขู่ เอาอนาคตน้องชายมากดดัน 
นอกจากจะหวังชื่อเสียงเงินทองและลาภยศจากนางแล้ว 
พี่น้องคนอื่นๆ ในบ้านก็ยังหวังจะได้เป็นภรรยาอีกคนของสามีนางด้วย ..โอ๊ยสุดๆ  
       ทั้งบ้านนี่มีแต่น้องชายคนเดียวเท่านั้นที่รักและเป็นห่วงนางเอกด้วยใจจริง  
แต่เพราะน้องชายยังเด็ก เวลามีปัญหาหนักๆ ก็เลยยังช่วยอะไรมากไม่ได้  
กระทั่งตัวนางเอกเองก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่ไม่สามารถทำเองได้เพียงลำพัง  
เพราะแม้จะมาจากยุคสมัยใหม่และมีความรู้ติดตัวมามากมาย แต่ก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น  
การได้พบและรู้จักพระเอก มันเลยเหมือนได้เจอคนมาช่วยแก้โจทย์แก้ปัญหา 
แก้สมการยากๆ ในชีวิต จึงไม่แปลกที่จะหวั่นไหวเพราะพระเอกนี่ตอบโจทย์ทุกสิ่งแล้ว ...

ปล. เด็กทุกคนในเรื่องก็น่ารัก โดยเฉพาะน้องชายนางเอกนี่เราชอบเป็นพิเศษ 55+ ...
เด็กอะไรปากไม่ตรงกับใจ แถมยังซึนมากๆ  ขนาดพระเอกยังต้องให้เกียรติไม่กล้าชักสีหน้าใส่
เพราะรู้ว่าเมียรักน้องชายคนนี้มากขนาดไหน 55+  
( เสียดายที่พอพระเอกกลับมา บทคุณน้องก็ค่อยๆ หายไปแล้วโผล่มาเป็นช่วงๆ แทน T^T )