หอมเกศา 5 เล่มจบผู้แต่ง : ขวงซั่งจยาขวง
ผู้แปล : Honey Toast
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
นางเอกเรื่องนี้เป็นบุตรสาวตระกูลพ่อค้าที่พ่อไม่รัก แถมยังถูกน้องสาวต่างมารดาผลักแล้วศีรษะไปกระแทกจนทำให้ตาบอด พอไปบอกคนในครอบครัวว่าถูกน้องสาวผลักก็ไม่มีใครเชื่อไม่มีคนเข้าข้าง มีเพียงบ่าวคนสนิทกับน้องชายแท้ๆ ที่เกิดจากแม่เดียวกันเท่านั้นที่เชื่อ หลังตาบอดนางเอกก็ถูกน้องสาวลูกแม่เลี้ยงแย่งคู่หมั้น แล้วก็ถูกอิพ่อส่งกลับไปอยู่บ้านเดิม
...ผ่านไป 2 ปีนางเอกก็ตกผลึกคิดได้ เปลี่ยนกลายเป็นคนสุขุมเยือกเย็น รู้จักเก็บอารมณ์ ไม่ได้มุทะลุใจร้อนเหมือนแต่ก่อนอีก เพราะตระหนักได้แล้วว่าตนเองยังต้องปกป้องดูแลน้องชายเพื่อไม่ให้ถูกนังแม่เลี้ยงใจยักษ์ทำร้าย+ทำลายอนาคต นางเอกเลยต้องพยายามเอาใจพ่อเพื่อจะได้กลับไปอยู่ที่เมืองหลวงอีกครั้ง แต่ก็ถูกแม่เลี้ยงขัดขวางคอยพูดจาเป่าหูพ่อเพื่อไม่ให้นางตามกลับไป จนนางเอกต้องเอาชื่อท่านอา(น้องชายแม่)มาอ้างถึงได้กลับ (อานางเอกเป็นทหาร ถึงตำแหน่งไม่สูงแต่พ่อนางเอกที่เป็นพ่อค้าก็ไม่กล้าล่วงเกิน)
พ่อนางเอกเป็นคนหูเบา โลภมาก ตระหนี่ขี้เหนียว ไม่ฉลาดแต่ดันทุรังอยากจะเป็นขุนนางจนเกือบจะพาคนทั้งบ้านซวย พร้อมจะลำเอียงไปฝั่งนู้นฝั่งนี้ได้ทุกเมื่อหากรู้ว่าตนเองจะเสียผลประโยชน์หรือเดือดร้อน รัก+เข้าข้างแต่เมียกะลูกใหม่ ส่วนนางเอกกับน้องชายที่เป็นลูกเมียเก่าก็เป็นเสมือนส่วนเกินของบ้าน ...นางเอกรู้ว่าหลังพบท่านอาเสร็จนังแม่เลี้ยงใจร้ายจะต้องหาทางไล่นางกลับไปทันทีแน่นอน ก่อนมานางเอกเลยแอบซุ่มทำเครื่องหอมกลิ่นใหม่เตรียมเอาไว้เพื่อใช้มัดใจผู้สูงศักดิ์ในเมืองหลวง ...และในที่สุดกลิ่นเครื่องหอมของนางก็ไปโดนใจองค์หญิงใหญ่เข้า
แต่พออิพ่อรู้ก็สั่งให้นางเอกมอบสูตรเครื่องหอมออกมา แต่นางเอกไม่ให้ เพราะนี่คือไพ่ตายในการต่อรองของนาง นางเอกขอให้พ่อซื้อเรือนข้างนอกให้และขอพาน้องชายแยกไปอยู่กันสองคน แล้วก็ขอแบ่งกำไรจากการขายเครื่องหอมนี้สองส่วนถึงจะตกลงปรุงให้ อิพ่อจำใจยอมตกลง แต่ด้วยความงกเลยเลือกซื้อบ้านแบบเก่าๆ โทรมๆ ให้ พอนางเอกไปขอค่าซ่อมจากแม่เลี้ยงก็ถูกบ่ายเบี่ยงไม่ให้ แล้วสุดท้ายนางก็พลาดถูกคนของแม่เลี้ยงขโมยสูตรเครื่องหอม พอได้สูตรไปนางเอกก็ถูกถีบหัวส่งเลยจ้า กำไรที่ตกลงว่าจะให้ก็ไม่ได้ ส่วนอิพ่อก็ไม่ช่วยไม่เข้าข้าง พึ่งอะไรไม่ได้จริงๆ จนนางเอกขู่ว่าจะไปร้องทุกข์เรื่องที่สาวใช้โดนวางยา อิพ่อถึงได้กลัวแล้วยอมตามที่ร้องขอ คราวนี้นางเอกเลยขอแยกร้านไปเปิดเอง ร้านใครร้านมันไม่ยุ่งกันอีก อิพ่อก็ขู่ว่าจะไม่ให้เงินรายเดือนนางเอกกับน้องอีก แต่นางเอกก็ไม่สนไม่แคร์แล้ว เดี๋ยวหาเงินเลี้ยงน้องเองจ้า
ลืมบอกไปว่าแม่นางเอกอะทำเครื่องหอมเก่ง เพราะเครื่องหอมของแม่นี่แหละเลยทำให้กิจการของบ้านพ่อกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ทว่าอิพ่อก็หาได้สำนึกซาบซึ้งไม่ ลับหลังก็แอบไปเลี้ยงสตรีอื่นเอาไว้นอกบ้าน พอแม่นางเอกตายก็แต่งอีกคนเข้ามาในบ้านทันที ...เหอๆๆ เดิมนางเอกไม่ได้สนใจด้านนี้นะ แต่พอตาบอดแล้วดันจมูกดี สามารถแยกแยะกลิ่นได้ดีกว่าตอนตาปกติ บวกกับสถานการณ์ภายในบ้านบีบบังคับ นางจำเป็นต้องพาน้องชายแยกออกมาก็เลยต้องเข้าสู่เส้นทางแม่ค้าเพื่อหาเงินเลี้ยงตัวเองกับน้อง ...แถมนังแม่เลี้ยงนับวันก็ยิ่งร้าย+โหดขึ้นเรื่อยๆ ขนาดนางเอกแยกออกมาแล้วก็ยังตามมารังควานหาเรื่องไม่เลิกรา หวังจะบีบนางเอกให้จนมุมทุกทาง จนนางเอกแบบไม่ได้และ นางต้องกำจุดอ่อนอะไรสักอย่างของแม่เลี้ยงไว้บ้างเผื่อไว้เล่นงานกลับ นางเลยขอให้ท่านอาไปสืบภูมิหลังนังแม่เลี้ยงมาให้ แล้วก็โป๊ะแตกเจอจุดอ่อนจริงๆ ...ตอนเอาคืนนี่บอกเลยว่าสาแก่ใจอิช้อยยิ่งนัก
ส่วนพระเอก หานหลินเฟิง เป็นหลานชายของอดีตฮ่องเต้ ทว่าตอนออกรบปู่พระเอกถูกทัพศัตรูปิดล้อม เลยถูกอาตัวเองตลบหลังแย่งชิงบัลลังก์ไปเพื่อแลกกับการส่งกำลังเสริมไปช่วย จากนั้นบ้านพระเอกก็ถูกปลดและถูกระเห็จไปอยู่พื้นที่ศักดินาในถิ่นทุรกันดารทางเหนือ กลายเป็นสายตระกูลเชื้อพระวงศ์ที่ถูกดูถูกเหยียดหยามมากที่สุดและไม่มีใครเห็นหัว ดังนั้นต่อให้พระเอกจะเก่ง+ฉลาดมากแค่ไหนแต่ก็ต้องปิดบังเอาไว้เพื่อไม่ให้ฮ่องเต้หวาดระแวง ต้องแสร้งทำตัวเสเพล ลุ่มหลงมัวเมาในสุรานารี ทำตัวไม่เอาไหน ปล่อยให้คนหัวเราะเยาะและดูถูกเพื่อตบตาฮ่องเต้ ...
พระนางได้เจอกัน(อีกครั้ง) เพราะนางเอกกลายมาเป็นเพื่อนบ้านคนใหม่ของพระเอก แต่เพราะชื่อเสียงที่ไม่ดีของพระเอกจึงทำให้นางเอกไม่อยากคบหาหรือเข้าใกล้ ซึ่งพระเอกก็หาได้ใส่ใจไม่ ก็แค่คนงามตามบอดที่บังเอิญมีวาสนาได้พบกัน(บ่อย) ยังไงสองเราก็ไม่มีทางมาบรรจบกันได้อยู่แล้ว เพราะคนหนึ่งคือเชื้อพระวงศ์ตกอับที่ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ส่วนอีกคนคือหญิงสาวสามัญชนตาบอดที่ใฝ่ฝันอยากจะมีชีวิตที่มั่นคงสงบสุข ...
แต่สุดท้ายท่านอ๋องเสเพลก็ตกหลุมรักหญิงสาวตาบอดจนได้นะ55 ทว่าเพราะศักดิ์ฐานะที่แตกต่าง อีกทั้งคนเขาก็ยังไม่ได้ชอบพี่แก พระเอกเลยต้องใช้อุบายเพื่อให้ได้สมรสพระราชทานมา ซึ่งหากเป็นยามปกติฮ่องเต้คงไม่ให้ แต่เพราะมีคุณหนูลูกขุนนางใหญ่ตกหลุมรักพระเอกพอดี ฮ่องเต้เลยเกรงว่าถ้าพระเอกได้แต่งกับคุณหนูคนนี้จะทำให้มีกำลังสนับสนุน ก็เลยตกหลุมพรางและมอบสมรสพระราชทานให้ ...นางเอกก็ไม่รู้ว่านี่มันแผนพระเอก นึกว่าพี่แกถูกบังคับให้แต่งตนเป็นชายาเอก ยังไปตกลงบลาๆ ว่าจะเป็นเพียงสามีภรรยาปลอมๆ อยู่แบบให้เกียรติแล้ววันหนึ่งก็ค่อยหย่า พระเอกก็รับปากทุกอย่าง แต่ในใจนี่คืออย่าหวัง ไม่หย่าแน่นอน55
หลังพระนางแต่งกัน แม่พระเอก(แม่เลี้ยง)ก็ส่งมามาคนสนิทมาเมืองหลวงเพื่อข่มนางเอก แล้วมามาก็สอนให้น้องสาวพระเอกวางตัวห่างเหินกับพี่สะใภ้เพราะดูถูกที่นางเอกมีฐานะต่ำต้อย อยู่ในจวนสนิทได้ แต่ออกไปข้างนอกต้องทำหมางเมินไม่สนใจ ตอนแรกนางเอกยังไม่รู้ พอเจออีก 2-3 ครั้งก็เก็ตและ เลยถอยออกมาเองไม่ยุ่ง ...จริงๆ น้องสาวพระเอกเข้ามาเมืองหลวงเพื่อเตรียมรอออกเรือน แต่ฝั่งบ้านสามีไม่ชอบฝั่งบ้านพระเอกที่เป็นเชื้อพระวงศ์ตกอับเลยกะถ่วงเวลาไปเรื่อยๆ เพื่อให้บ้านพระเอกขอถอนหมั้นเอง แต่แม่พระเอกไม่ถอน ดึงดันจะให้ลูกแต่งกับคุณชายสูงศักดิ์ในเมืองหลวงให้ได้ ไม่คิดเลยว่าขนาดยังไม่แต่งแม่ผัวยังเย็นชาขนาดนี้แล้วถ้าลูกได้แต่งเข้าไปจริงจะโดนขนาดไหน
แล้วเดี๋ยวต่อๆ มามันจะมีเหตุการณ์ที่ทำให้น้องสาวพระเอกเปลี่ยนความคิดที่มีต่อนางเอกไปเรื่อยๆ ...เดี๋ยวจะได้รู้ว่าพี่สะใภ้ตัวเองน่ะเก่ง+แกร่ง+ฝีปากเฉียบคมขนาดไหน นอกจากพี่ชายตัวเองก็นางเอกนี่แหละที่พึ่งได้ ขนาดตอนนั้นตาบอดอยู่ด้วยนะ(แต่เอาจริงๆ นางเอกก็ไม่ค่อยเหมือนคนตาบอดหรอก นางมีวิธีที่จะทำให้ตนเองเดินได้มั่นคงไม่สะดุดล้มและใช้ชีวิตได้เหมือนคนตาดี)
แต่นางเอกคือเก่งจริง ฉลาด มีสติ ไหวพริบดี ถึงจะเป็นแม่ค้าชาติกำเนิดต่ำต้อยแต่ก็ใช่ว่าจะปล่อยให้ใครรังแกได้ง่ายๆ ตอนแรกที่ต้องยอมพ่อก็เพราะเรื่องน้องชาย นางเลยต้องยอมอดทนอดกลั้นปล่อยให้บ้านพ่อรังแก+เอาเปรียบไป เพราะหากน้องชายถูกขับออกจากวงศ์ตระกูลเดี๋ยวมันจะทำให้ไม่มีสิทธิ์สอบเป็นขุนนางไง ไหนจะเรื่องการแต่งงานของน้องกับตนเองอีกที่ต้องขึ้นอยู่กับบิดามารดา แล้วอิพ่อก็ชอบเอาเรื่องน้องมาขู่นางเอกเหลือเกิน รู้ว่าจุดอ่อนของนางคือน้องชาย นางเอกเลยต้องทนก่อน
แต่พอได้แต่งกับพระเอกก็ไม่ต้องทนแล้วจ้า55 สามารถควบคุมชีวิตตัวเองได้ซะที แถมยังมีพระเอกคอยหนุน ซึ่งจริงๆ พระเอกก็คอยแอบช่วยมาตลอดตั้งแต่สมัยที่เป็นเพื่อนบ้านแล้วแหละ ก่อนแต่งว่าดีแล้วนะหลังแต่งยิ่งโคตรดี พระเอกคือใส่ใจดูแลนางเอกดีมากๆ คอยจับเก็บวางของให้ตรงจุดเดิมเพื่อให้นางเอกหยิบง่ายและไม่เดินสะดุดล้ม หาหมอเก่งๆ มารักษาตาให้ แต่ถึงตาจะหายหรือไม่หายก็ไม่ใช่ปัญหา มันไม่เคยเป็นอุปสรรคในความรักของพระนางเลย พระเอกไม่เคยอายที่มีเมียตาบอด ต่อให้นางเอกต้องตาบอดตลอดไปพระเอกก็รัก เขาก็ใช้ชีวิตกันได้อย่างมีความสุข มีแต่คนอื่นนั่นแหละที่เป็นเดือดเป็นร้อนแทน ...พระนางคู่นี้ผัวร้องเมียรับ มีเรื่องให้เข้าใจผิดกันบ้างแต่ไม่นานก็ปรับความเข้าใจกันได้ เป็นคนมีเหตุผลด้วยกันทั้งคู่ ไม่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง อย่างตอนที่นางเอกแอบใช้ถุงหอมป้องกันเพื่อไม่ให้ตั้งครรภ์ พอพระเอกเจอก็ไม่ได้โกรธหรือโวยวาย แต่โทษตัวเองก่อนเลยที่ไม่สามารถทำให้เมียรู้สึกมั่นคงปลอดภัยได้ ถึงได้ทำให้เมียไม่กล้ามีลูกกับตัวเอง
จากนั้นพระเอกก็ได้รับหน้าที่ส่งเสบียงไปยังเมืองที่กำลังจะถูกทัพกบฏตี พี่แกเลยฉวยโอกาสพานางเอกเดินทางกลับดินแดนเหนือไปพร้อมกันด้วยเลย เพราะในเมืองหลวงเริ่มไม่ปลอดภัยและ ระหว่างแวะพักที่จุดพักม้านางเอกได้กลิ่นแปลกๆ เลยไปบอกพระเอก จากนั้นพระเอกก็ได้รู้สาเหตุที่ตนได้รับมอบหมายงานนี้ ...หลังพระนางเดินทางกลับเหนือสงครามก็ยิ่งระอุ ทัพกบฏแตกแยกอุดมการณ์เริ่มเปลี่ยน ส่วนศึกชิงบัลลังก์ของพวกองค์ชายก็ยิ่งดุเดือดมากขึ้น ความจริงพระเอกไม่ได้สนใจตำแหน่งฮ่องเต้หรอก เพียงแค่อยากชิงดินแดนที่สูญเสียไปคืนและกู้ศักดิ์ศรีของปู่ที่เป็นอดีตฮ่องเต้กลับคืนมา ทำให้บ้านตนเองไม่ต้องถูกใครดูถูกเหยียดหยามและอยู่อย่างระแวดระวังอีก วันหน้าลูกหลานของตนจะได้มีที่ยืนอย่างสง่าผ่าเผยไม่ต้องถูกส่งไปเป็นตัวประกัน
งานของท่านนี้ส่วนตัวรู้สึกว่ายิ่งอ่านยิ่งเจ้มจ้นมีอุบายชั้นเชิงขึ้นเรื่อยๆ ...เรื่องนี้เป็นแนวความรัก การค้า การเมืองชิงอำนาจของเหล่าองค์ชาย รวมถึงพวกตระกูลใหญ่ๆ ที่หยั่งรากลึกมาช้านาน และยอมไม่ได้หากฝั่งตัวเองจะเสียผลประโยชน์ ต่อให้ผลประโยชน์นั้นจะเป็นประโยชน์กับคนหมู่มากก็ตาม และนี่ก็คือหนึ่งในสาเหตุหลักที่ทำให้ปู่พระเอกต้องเสียบัลลังก์ไป ทำให้บ้านเมืองต้องเสียเมืองไป 20 เมือง แต่พอมีคนคิดจะชิงคืนก็พากันค้านไม่สู้ ใครที่คิดจะสู้ก็โยนข้อหากบฏให้ บ้านเมืองเริ่มอ่อนแอ ทายาทผู้สูงศักดิ์รุ่นหลังๆ เริ่มอ่อนด๋อยกลายเป็นบุรุษเจ้าสำอางไม่เอาไหนกันไปหมด...
เป็นอีกเรื่องของท่านขวงซั่งจยาขวงที่อ่านแล้วชอบไม่ผิดหวัง ความรักก็มีหลายคู่ บางคู่เริ่มแรกอาจหวานชื่นน่าอิจฉา แต่สุดท้ายเพราะความไม่เชื่อใจจึงทำให้ต้องห่างเหินกลายเป็นคนแปลกหน้ากันซะอย่างนั้น บางคู่ทะเลาะกันมาตลอดแต่สุดท้ายดันอยู่กันยืดก็มี ...