ไข่มุกงามเหนือราชัน 6 เล่มจบผู้แต่ง : เผิงไหลเค่อ
ผู้แปล : ถังเจวียน
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
อีกหนึ่งผลงานของท่านเผิงไหลเค่อที่ออกกับแจ่มใสในปีนี้ เรื่องนี้นางเอกสายนุ่มนิ่ม ฉลาดเจ้าเล่ห์ มีความทะเยอทะยานอยากเป็นฮองเฮา(เหมือนชาติที่แล้ว)
นางเอกเป็นหลานสาวขุนนางต้องโทษ ถูกเนรเทศมาอยู่เมืองชายแดนตั้งแต่ 8 ขวบ บ้านเป็นตระกูลขุนนางใหญ่เพราะมีท่านปู่เป็นถึงพระอาจารย์ของรัชทายาท และมีพ่อเป็นถึงท่านทูต(แม่ทัพซ้ายผู) ส่วนมารดาก็เป็นหญิงงามมากความสามารถ แต่วันหนึ่งพ่อตาย แม่ก็ตรอมใจตายตามพ่อ และต่อมารัชทายาทก็ก่อกบฏ ท่านปู่ที่ใกล้ชิดอยู่ฝั่งเดียวกับรัชทายาทจึงติดร่างแหถูกลงโทษตามไปด้วย ...หลังถูกเนรเทศไปชายแดนได้ 2 ปีบ้านนางเอกก็ได้รับการอภัยโทษพ้นจากสถานะทาส แต่ด้วยความไม่พอใจที่มีต่อปู่นางเอกซึ่งเป็นผู้นำตระกูล จึงทำให้ไม่มีญาติพี่น้องคนไหนยินดีรับนางเอกกับแม่นมไปอยู่ด้วย เว้นแต่นายกองตัวเล็กๆ ที่ไม่ใช่ญาติพี่น้องแต่เคยติดหนี้บุญคุณพ่อนางเอกเท่านั้น
ชาติก่อนหลังครอบครัวพ้นมลทินนางเอกก็ได้กลับเมืองหลวงและถูกเสนอชื่อให้เป็นชายารัชทายาท จากนั้นก็ได้เป็นฮองเฮา แต่เป็นได้ไม่กี่ปีก็เกิดสงคราม มีการก่อกบฏ แล้วนางเอกก็ตาย พอตายก็ได้ย้อนกลับมาตอนอายุ 16 สมัยที่ยังอยู่ชายแดนอีกครั้ง... ชาตินี้นางเลยตั้งมั่นว่าจะต้องกลับไปเป็นชายารัชทายาท เป็นฮองเฮา และจะต้องไต่เต้าไปจนถึงตำแหน่งไทฮองไทเฮาให้จงได้!!... ระหว่างนั้นนางก็อาศัยประโยชน์จากการที่รู้เหตุกาณ์ล่วงหน้ามาช่วยรักษาชีวิตแม่นมและคนรอบข้าง จนทำให้พวกเขามีชีวิตอยู่ต่อไม่ตายเร็วเหมือนอย่างในชาติที่แล้วอีก ...
แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะนางเอกไปเปลี่ยนแปลงเส้นทางชีวิตของคนอื่นหรือเปล่านะ เลยทำให้เหตุการณ์หลายๆ อย่างที่ควรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้เริ่มไม่เหมือนเดิมเหมือนในชาติก่อน เช่นทำให้นางได้เจอกับใครบางคนเร็วขึ้น ได้ผูกสัมพันธ์กับรัชทายาทตั้งแต่ยังไม่กลับเมืองหลวง รัชทายาทก็มีความรู้สึกดีๆ ให้นางจึงอยากจะพานางกลับไปด้วย แต่นางเอกก็ปฏิเสธ เพราะรู้ว่าอีกไม่นานคดีปู่ก็จะถูกล้างมลทินและตนก็จะถูกเรียกตัวกลับเมืองหลวงเหมือนชาติก่อน นางเลยไม่อยากไปเปลี่ยนแปลงอะไร รวมถึงเรื่องการเสนอชื่อเป็นชายารัชทายาทด้วย นางเอกก็ขอไม่ให้รัชทายาทเอ่ยถึงชื่อนางหรือไปขอร้องอะไรกับฮ่องเต้ ไม่ว่าคู่แข่งชิงตำแหน่งชายาจะมีใครบ้างหรือมีกี่คน นางเอกก็ไม่เคยเดือดเนื้อร้อนใจ เพราะรู้ว่าสุดท้ายยังไงตนเองก็คือผู้ชนะที่จะได้ตำแหน่งนั้นไปครอง
ทว่าาาาอาจเป็นเพราะชาตินี้นางได้เจอรัชทายาทเร็วเกินไปมั้ง ความรู้สึกที่รัชทายาทมีต่อนางก็ชัดเกินจนทำให้ถูกคนจับได้ นางเอกเลยถูกคนสกัดดาวรุ่งต้องฝันสลายก่อน เพราะคนจับได้กลัวคนที่ตัวเองสนับสนุนจะชวดเลยรีบไปเป่าหูฮ่องเต้ เลยทำให้นางเอกถูกจับแต่งกับพระเอกแทน55 ...(ต้องมีอะไรผิดพลาดตรงไหน ไม่เข้าใจเลยสักครั้ง ไอ้ที่เขาทำฉันนั้นก็ทำ แต่ทำและไม่เคยสมหวัง. ..🤣🤣)
พระเอกคือองค์ชายสี่หรือฉินอ๋อง เป็นลูกรักคนโปรดของอดีตฮ่องเต้ ถูกเข้าใจผิดว่ามีส่วนร่วมในการก่อกบฏเลยถูกส่งไปเฝ้าสุสานหลวง พอพ้นผิดถูกปล่อยตัวออกมาป๊ะป๋าฮ่องเต้ที่รักพี่แกมากก็ตายเสียแล้ว จากองค์ชายที่สดใสร่าเริงก็เปลี่ยนเป็นเงียบขรึมเย็นชา ถูกฮ่องเต้องค์ใหม่หวาดระแวงจับตามอง สถานะอิหลักอิเหลื่อ ฐานะสูงก็จริงแต่กลับไม่มีบ้านไหนกล้ายกลูกสาวให้แต่งงานด้วยเลย หวยจึงมาออกที่นางเอก อดีตหลานสาวพระอาจารย์ผู คุณหนูตระกูลตกอับที่เพิ่งกลับมาจากชายแดน ไม่มีเส้นสาย และไม่มีวงศ์ตระกูลหนุนหลัง
พอรู้ว่าต้องแต่งกับพระเอก นางเอกก็เหวอไปแป๊บ จากนั้นก็ยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี แบบไม่เป็นไร! ก็แค่เปลี่ยนจากช่วยรัชทายาทให้ได้ครองบัลลังก์อย่างราบรื่นมาเป็นช่วยพระเอกก่อกบฏให้ได้บัลลังก์แทนละกัน(ฟะ) ก็แค่เปลี่ยนสามี แต่ยังไงชั้นก็ยังได้เป็นฮองเฮาเหมือนเก่านิ่! นางไม่คิดเปล่ายังเอาไปบอกพระเอกด้วยจ้า คิดว่าพระเอกจะต้องเห็นด้วยแน่ๆ เพราะชาติที่แล้วก่อนตายพระเอกก็ได้เป็นฮ่องเต้นิ่ นางเลยคิดว่าพระเอกต้องกำลังซุ่มวางแผนชิงบัลลังก์อยู่แน่ๆ แต่ทำเป็นนิ่ง ...สุดท้ายเจอพระเอกปฏิเสธ บอกไม่อยากชิงไม่ได้อยากเป็นฮ่องเต้ แต่นางก็ยังไม่ยอมแพ้ ยังไม่เชื่อ ขอไปกล่อมใหม่อีกรอบ คราวนี้รอบสุดท้าย เพราะเชื่อและว่าพระเอกไม่มีความคิดนี้เลยจริงๆ ...แต่ในใจนางเอกก็ยังคิดว่าไม่เป็นไร เพราะท้ายที่สุดเดี๋ยวพระเอกก็ต้องถูกบีบให้ก่อกบฏอยู่ดี แค่เส้นทางต่างแต่จุดหมายยังคงเดิม สุดท้ายนางก็ต้องได้เป็นฮองเฮาคือเก่า(มุ่งมั่นมากสาววว55)
แอบนับถือในความพยายามมุ่งมั่นของนางเอกอยู่นะ เป้าหมายชัดเจน รู้จักพลิกแพลงไปตามสถานการณ์ มูฟออนไว เจอพระเอกต่อว่า+ตอกกลับหน้าหงายไปกี่หนก็ยังไม่ท้อไม่ยอมแพ้ ...แต่จะว่าไปก็น่าเห็นใจนางแหละ โดนเนรเทศตั้งแต่ 8 ขวบ ใช้ชีวิตอย่างปากกัดตีนถีบ ถ้าไม่ได้นายกองหยางรับอุปการะก็อาจจะไม่รอด พอชาติก่อนได้เป็นฮองเฮาได้กินหรูอยู่สบาย ก็ไม่แปลกที่นางจะไม่อยากกลับมาลำบากอีก อยากมีอำนาจที่จะควบคุมชีวิตตนเองได้ไม่ใช่ปล่อยให้คนอื่นมาชี้นิ้วควบคุม ความจริงเป้าหมายนางก็ไม่ได้ทำร้ายใครนะ แรกเริ่มก็แค่อ่อยทำให้รัชทายาทประทับใจชอบพอ จากนั้นนางก็รอให้ถูกเรียกตัวเหมือนชาติที่แล้ว แต่ชาตินี้มีพระเอกเข้ามาแทรก ได้เจอพระเอกเร็ว จากชาติก่อนที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดๆ เพียงเจอหน้าไม่กี่หน เป็นแค่ท่านอากับหลานสะใภ้ ชาตินี้ดันได้เจอตั้งแต่อยู่ชายแดน เจอกันตอนที่นางกำลังนัดคุยกับเพื่อนที่เป็นบุรุษ จากนั้นก็มาเจอกันตอนที่นางเอกกำลังเล่นพิณตกรัชทายาทอีก เลยทำให้พระเอกยิ่งเข้าใจผิดคิดว่านางเป็นสตรีที่ไม่ดี ชอบยั่วยวนบุรุษ หลายใจ ทะเยอะทะยานใฝ่สูง
พอต้องมาแต่งงานกัน พระเอกเลยไม่เชื่อว่านางเอกจะยอมเปลี่ยนนิสัย+ทิ้งแผนการเดิมที่วางเอาไว้อย่างง่ายดายและรวดเร็วเช่นนี้ พี่แกจึงเย็นชาไม่สนใจเมีย เวลานางเอกเข้าหาอยากมีปฏิสัมพันธ์ก็ถอยหนี นางเอกเลยต้องขอร้องว่าเวลาอยู่ในห้องสองต่อสองจะเป็นยังไงก็ได้ แต่เวลาอยู่ต่อหน้าบ่าวไพร่หรือไปข้างนอกก็ช่วยรักษาหน้าตนเองหน่อยเถอะ ...อีกอย่าง ชาตินี้ก็มีคนมาชอบนางเอกเยอะ หากไม่นับรัชทายาทกับตัวร้ายที่ทำให้นางเอกตายในชาติก่อน ก็มีคุณชายลูกหลานตระกูลสูงศักดิ์ เพื่อนที่อยู่ชายแดน องค์ชายน้อยจากต่างแดน ซึ่งพระเอกก็ชอบคิดแต่ว่านางเอกไปตกเขามา ทั้งที่จริงๆ มีแค่รัชทายาทคนเดียวที่นางเอกตั้งใจตก ส่วนที่เหลือน่ะมาชอบนางเอกเองทั้งนั้น (รวมถึงพระเอกด้วย..ชิๆ)
ตอนเป็นชายารัชทายาทที่นางเอกต้องสู้รบปรบมือก็มีแค่สตรีในวังบูรพา พอมาเป็นเมียพระเอกเท่านั้นแหละ อูยยย... ไม่รู้มาจากไหนเยอะแยะ55 ทั้งฮ่องเต้ ไทเฮา ฮองเฮาและบลาๆ ...อย่างที่บอกคือสถานะพระเอกมันอิหลักอิเหลื่อไง แม้ป๊ะป๋าฮ่องเต้ที่ตายไปจะประกาศแล้วว่าพระเอกไม่มีความผิด แต่พี่ชายหรือฮ่องเต้องค์ปัจจุบันก็ยังระแวงอยากสังหารพระเอกเสมอมา แต่ยังเกรงบารมีเจียงไทเฮาอยู่ ส่วนรัชทายาทก็แค้นที่พระเอกได้แต่งกับนางเอก แค้นที่ถูกแย่งสตรี จากที่ไม่เคยคิดแค้นอะไรเลยก็เปี๋ยนนปายย คิดอยากฆ่าพระเอกให้ตาย ในงานล่าสัตว์รัชทายาทก็วางแผนล่อพระเอกไปสังหาร แต่ดีที่มีคนมาเตือนนางเอกก่อน พระเอกเลยยังไม่ขิต
ช่วงมางานล่าสัตว์จริงๆ ความสัมพันธ์ของพระนางก็เหมือนจะดีขึ้นนะ เขาก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งตามประสาสามีภรรยา นางเอกคืออยากมีลูกมาก นางต้องการลูกมาทำให้ตำแหน่งในอนาคตของตนมั่นคง(เผื่อวันนึงพระเอกมีสตรีอื่น) และกระตุ้นให้พระเอกฮึดสู้ ซึ่งนางก็จะมีกำหนดวันขึ้นเตียง มีสมุดเล่มเล็กๆ พกติดตัวเป็นคู่มือแนะนำว่าต้องขึ้นวันไหนถึงจะมีโอกาสตั้งท้องสูง ต้องทำทิศไหนตรงไหน ต้องกินอาหารอะไรช่วย อะไรแบบนี้ ...ตอนแรกพระเอกไม่รู้ พอมารู้ที่หลังก็โกรธมาก รู้สึกเหมือนถูกใช้เป็นเครื่องมือผลิตลูก ที่นางเอกมาเข้าหาก็เพราะอยากได้ลูกเหรอ พอพ้นวันดีๆ ที่เขียนไว้ในหนังสือก็ไป ไม่ยอมนอนด้วยอีก จบด้วยการทะเลาะกันแล้วพระเอกก็พูดจาทำร้ายจิตใจนางเอก เป็นคำพูดที่กลายเป็นเงามืดในใจนางเอกเรื่อยมา แม้ภายหลังพระเอกจะมาขอโทษแล้วก็ตาม
ตอนนั้นทั้งคู่มีหมายกำหนดเดินทางไปแคว้นบ้านตาพระเอกพอดี ก็เลยไปกันแบบโกรธๆ มึนๆ ตึงๆ (พระเอกอะโกรธไม่พูดไม่จา) พระเอกมีญาติผู้น้องคนงามฝั่งแม่ที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กที่รอคอยจะแต่งงานด้วยอยู่หนึ่งคน หากไม่เกิดเรื่องกบฏอีกฝ่ายก็คงได้แต่งเป็นชายารองพระเอกไปนานแล้ว ตัวญาติผู้น้องก็รักพระเอกมากจึงเฝ้ารอคนไม่ยอมออกเรือนสักที ท่านลุงเลยมาคุยเรื่องนี้กับพระเอก หวังว่าหลานจะรับลูกสาวตนไปเป็นชายารองตามเดิม แต่พระเอกขอคิดดูก่อนยังไม่ตกลง แต่รอแล้วรอเล่าพระเอกก็ยังไม่ตอบ ญาติผู้น้องเห็นว่าพวกพระเอกใกล้จะกลับกันแล้วเลยไปคุยเรื่องนี้กับนางเอกตรงๆ (พระเอกก็ไปยืนแอบฟังว่าเมียจะตอบยังไง) พอได้ยินคำตอบเมียเท่านั้นแหละ อิพี่ก็เจ็บจี๊ดแล้วไปปฏิเสธท่านลุงทันทีเลยจ้า55
ต่อมาไทฮองไทเฮาก็ส่งคนมาเร่งให้พระเอกรีบกลับเพราะจะให้พี่แกไปส่งองค์ชายน้อย(ลูกน้าพระเอก องค์หญิงแคว้นหลี่ที่แต่งไปนอกด่าน)กลับบ้านต่อ ก่อนไปพระ-นางก็ทะเลาะกันอีกรอบ นางเอกเข้าใจผิดและทำของสำคัญของพระเอกเสียหาย ไม่มีเวลาปรับความเข้าใจเพราะพระเอกต้องรีบไปก่อน หลังส่งคนเสร็จและช่วยให้องค์ชายขึ้นเป็นข่านได้สำเร็จ จู่ๆ พระเอกก็คิดถึงนางเอกมากเลยรีบขอตัวกลับก่อน จะรีบไปหานางเอก แต่พอกลับมาถึงก็ได้รู้ว่าหลังแยกกันเดินทางฝั่งเมียก็เกิดเรื่องขึ้นไม่น้อยเช่นกัน แล้วจนถึงตอนนี้เมียก็ยังไม่กลับมาบ้านเลย พระเอกเลยตัดสินใจเดินทางไปรับคนกลับมาเอง... ละวางความโกรธทั้งหลายยอมเป็นฝ่ายถอยและง้อก่อน แต่พอไปถึงทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่คิด ความรู้สึกดีๆ ที่หอบมาพร้อมกับความคิดถึงความโหยหาแทบสลายไปในทันทีเมื่อได้ฟังคำพูดอันเย็นชาของเมีย ทว่าสุดท้ายพี่ก็ยอมทำตามที่เมียขอ ยอมเป็นเครื่องมือเพื่อให้เธอก้าวไปสู่ตำแหน่งสูงสุดตามที่เธอต้องการ เพียงต่อแต่นี้จะไม่มีอีกแล้วชายหนุ่มที่หวั่นไหวใจเต้นชอบแสดงอารมณ์ความรู้สึกต่อหน้าเธอ...
ปีนี้ได้อ่านผลงานใหม่ของท่านเผิงไหลเค่อ 3 เรื่องแล้ว แต่ส่วนตัวชอบเรื่องนี้ที่สุดอะ เป็นแนวการเมือง การแย่งชิงบัลลังก์ ศึกสงครามการสู้รบ ...แผ่นดินยังไม่สงบ รอบๆ ประกอบไปด้วยแคว้นเล็กแคว้นน้อยมากมายที่พร้อมจะเปลี่ยนข้างและลอบกัดเราได้ตลอดเวลา ในเรื่องจะมีแคว้นหลี่ของพระนางกับตงตี๋ซึ่งเป็นแคว้นที่มีกำลังมากและดินแเดนใหญ่สุด เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมานาน พระเอกต้องการดึงแคว้นเล็กรอบๆ มาเป็นพวกและกำจัดภัยใหญ่สุดก็คือตงตี๋ แต่นอกจากศึกภายนอกก็ยังมีศึกภายในที่ขาดไม่ได้เลยเจรงๆ พระเอกต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน เพราะฐานะอดีตองค์ชายที่มีส่วนในการก่อกบฏครั้งนั้น จึงทำให้พี่ชายหรือฮ่องเต้องค์ปัจจุบันหวาดระแวงอยากกำจัดพระเอกเป็นอย่างมากกก มีโอกาสเหมาะๆ เมื่อไรเป็นต้องวางแผนลอบฆ่าทุกที หลังพี่ไปแล้วก็ยังเจอลูกชายพี่ระแวงต่อ จนพระเอกต้องขอไปรับตำแหน่งทำงานที่ชายแดนเพื่อรักษาชีวิต แต่ตอนแรกพี่กะจะไม่พาเมียไปด้วยเพราะมันลำบาก บอกนางเอกให้รออยู่ที่เมืองหลวงนะ ทีแรกนางเอกก็รับปากทั้งที่ใจจริงๆ ตรงกันข้าม อยากไปด้วยเหลือเกิน ตอนย่าพระเอกถามอีกรอบนางเลยรีบเสนอตัวขอไปด้วยเลย55 (เดี๋ยวพระเอกไม่ให้ไป)
ขณะเดินทางแม้ต้องนอนกลางดินกินกลางทรายน้ำท่าไม่ได้อาบแต่นางเอกก็ไม่เคยบ่น ระหว่างนั้นนางเอกเคยพยายามเข้าหาพระเอกแต่ก็ถูกปฏิเสธกลับมา นางเอกทั้งเสียใจทั้งหน้าเสีย รู้แล้วว่านับตั้งแต่ที่พระเอกรับปากครั้งนั้นตนเองก็ได้สูญเสียหัวใจของอีกฝ่ายไปแล้ว จากนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเป็นเพียงความเคารพอยู่อย่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน ...ทว่าเสียใจมากแค่ไหนแต่นางก็ไม่เคยคิดจะลดคุณค่าของตัวเองลง พอปรับอารมณ์ปรับความคิดได้นางก็ move on ไปต่อทันที (ชอบนางเอกเรื่องนี้ก็ตรงจุดนี้แหละ ไม่มัวมานั่งฟูมฟายตัดพ้อ ใครไม่เห็นค่าเราก็ช่างเขาแต่เราต้องเห็นค่าตัวเอง move on ไว ล้มแล้วลุกเร็ว) พอเช้ามานางก็ยิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กลายเป็นตัวพระเอกเองที่มานึกเสียใจภายหลัง...
2 เล่มท้ายพระนางไปอยู่ชายแดน พระเอกก็ช่วยเหลือ+ผูกใจพวกแคว้นเล็กแถวๆ นั้นจนเขายอมศิโรราบมาเข้าพวกด้วย บางแคว้นพอเห็นว่ากองกำลังของพระเอกแข็งแกร่งจริง บวกกับเริ่มมีแคว้นอื่นไปเข้าร่วมด้วยมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ตามมาขอเข้าร่วมทีหลัง ...ความสัมพันธ์ของพระนางเองดูเผินๆ ก็เหมือนว่าจะดี แต่จริงๆ มันยังมีชั้นกำแพงบางๆ ขวางกั้นอยู่ พระเอกยังคงรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนเครื่องมือชิ้นหนึ่งซึ่งมีหน้าที่นำพานางเอกไปสู่เป้าหมาย ตนก็แค่ทำไปตามนั้น ในใจจึงยังโหวงๆ อยู่ตลอด (ไม่รู้ว่าเมียจะรักเราจริงๆ มั้ย) ต่อมาก็มีคนมาส่งข่าวว่าแคว้นตาพระเอกเกิดเรื่อง ญาติผู้น้องถูกจับตัวไป พระเอกเลยต้องรีบบึ่งไปช่วย พอช่วยญาติผู้น้องเสร็จก็เอามาฝากไว้ให้นางเอกช่วยดูแล เพราะพี่แกก็ต้องรีบบึ่งไปช่วยท่านลุงตัวเองต่อ จากนั้นก็มีข่าวลือเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับญาติผู้น้องแพร่กระจายออกไปทั่ว ทำให้คนส่วนใหญ่เข้าใจไปว่าญาติผู้น้องเป็นคนของพระเอก อีกไม่นานพระเอกก็จะรับญาติผู้น้องมาเป็นชายารอง
หลังจากพระเอกไม่อยู่ก็มีข้าศึกยกทัพมาบุกเมืองชายแดน นางเอกกับลูกน้องคนสนิทของพระเอกก็ต้องช่วยกันวางแผนรับมือ ญาติผู้น้องก็มาช่วยด้วย เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ได้รับชัยชนะ ชาวเมืองเลยพากันขอบคุณและยกย่องญาติผู้น้อง ข่าวลือเลยยิ่งดูเหมือนจะเป็นจริง ขนาดทหารคนสนิทของพระเอกยังอดคิดไม่ได้เลย ...
มาพูดถึงรัชทายาทบ้าง หลังรัชทายาทได้เป็นฮ่องเต้ พี่แกก็รอวันที่ย่าพระเอก(ไทฮองไทเฮา) จะหมดลมหายใจ เพื่อจะได้มีข้ออ้างเรียกสองผัวเมียกลับเมืองหลวงสักที แต่ย่าพระเอกรู้ทันเลยวางแผนดักพี่แกไว้ก่อน ทำให้เรียกคนกลับมาไม่ได้ แต่อิพี่ก็ยังไม่ยอมง่ายๆ เพราะปักใจเชื่อมาตลอดว่าพระเอกแย่งสตรีที่ตนรักไปเลยเคียดแค้นฝังใจ รอให้ตนเป็นฮ่องเต้เมื่อไรก็จะตามไปเอาคนคืนมา ...จริงๆ นางเอกก็เกือบจะถูกเขาพาตัวไปและ แต่หนีออกมาได้ก่อน แต่ในระหว่างหลบหนีข้าศึกก็ดันยกทัพมาพอดี รัชทายาทเลยไม่มีเวลามาไล่จับนางต่อเพราะต้องรีบกลับไปรับศึกสามทาง จากศัตรูภายนอกแคว้นสอง และจากคนข้างในที่ก่อกบฏหนึ่ง
อ่านจบแล้วววอยากจะบอกว่าชอบตอนพิเศษมาก ถ้าเนื้อเรื่องหลักเป็นแบบนั้นได้ก็คงดี ...และก็มีอีกสองตัวละครในเรื่องที่ชอบและอยากจะพูดถึง คนแรกคืออดีตแม่ทัพใหญ่เจียงอี้ ที่ติดร่างแหเรื่องกบฏเลยโดนปลดแล้วถูกส่งไปเป็นคนเลี้ยงม้าที่ต่างเมือง เป็นเหมยเขียวม้าไม้ไผ่กับน้าพระเอก แต่น้าพระเอกถูกส่งไปแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ที่นอกด่าน พี่เจียงก็รักเดียวใจเดียวมั่นคงจนวันตาย แต่ไม่อยากให้สาวเจ้ารู้สึกผิดจึงไม่คิดไปเจอหน้า(แม้จะมีโอกาส) และไม่อยากให้เขารับรู้ข่าวคราวของตัวเองแล้วเป็นห่วงหรือรู้สึกผิดใดๆ ด้วย พลาดแล้วคือพลาดเลย เพียงปรารถนาให้เธอปลอดภัยและอยู่ดีมีสุขก็พอ แต่ชาติที่นางเอกย้อนกลับมานี่เหมือนจะมีหวังอยู่นะ เพราะท่านข่านน้อย(ลูกชายองค์หญิง) ให้สัญญาว่าถ้าตนแข็งแกร่งตั้งตัวได้เมื่อไรก็จะส่งแม่กลับคืนสู่มาตุภูมิเดิม(ให้ไปอยู่กับพี่เจียง)
อีกคนคืออดีตอันธพาลหรือเพื่อนของนางเอกที่อยู่เหอซี นี่ก็ตระกูลตกอับต้องโทษเหมือนกัน ชาติก่อนตายเร็ว ชาตินี้นางเอกเลยช่วยให้พ้นเคราะห์ได้มีชีวิตอยู่ต่อ เป็นตัวละครที่เดาทางไม่ถูกว่าจะดีหรือไม่ดี แต่ที่แน่ๆ คือพี่แกจริงใจต่อนางเอกและไม่เคยทรยศนาง ไม่ว่านางเอกจะตัดสินใจเลือกทางเดินชีวิตยังไงหรือต่อให้อยู่กันคนละฝั่ง พี่ก็ยังพร้อมยื่นมือเข้าช่วยนางเอกเสมอ ตอนแรกนึกว่าพี่จะทะเยอทะยานทำได้ทุกอย่างเพื่อเป้าหมายโดยไม่สนใจสิ่งใด แต่ไม่ใช่แฮะ ดูได้จากตอนที่ถูกเรียกกลับเมืองหลวงแต่พี่ไม่กลับ เพราะสงครามยังไม่จบ เบื้องบนจะกริ้วก็ช่างแต่เมืองจะแตกไม่ได้ ... (เอาใจข่อยไปเลย) คนนี้อยากให้ได้คู่กับหลานสาวพระเอกอะ ไม่รู้จะได้คู่กันไหม แต่หลานพระเอกก็ดูจะชอบๆ พี่แกอยู่นะ หุๆ...
ป.ล. จริงๆ นางเอกมีปมในใจเรื่องที่ชาติก่อนตอนที่กำลังลำบากนางเคยส่งคนไปขอความช่วยเหลือจากพระเอกแต่พระเอกไม่ได้มา แล้วสุดท้ายนางก็ตาย ... ก็มาดูกันว่าชาตินี้นางจะปลดล็อกปมในใจนี้สำเร็จไหม ชาตินี้พระเอกจะมาช่วยนางทันรึเปล่า หรือจะพลาดอีกหนอ ต้องมาลุ้นกันนนน...
