เกิดใหม่อีกคราอี๋เหนียงอย่างข้าเป็นภรรยาขุนนาง 2 เล่มจบ

เกิดใหม่อีกคราอี๋เหนียงอย่างข้าเป็นภรรยาขุนนาง 2 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ลั่วอวี่ชิวหาน 
ผู้แปล : ณัชชา หาญทวีวงศา
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก หยางอี๋ ชาติก่อนเคยเป็นอนุแล้ต้องตายอนาถ พอตายแล้วก็ได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในร่างของตัวเองเมื่อตอน10 ขวบ ชาตินี้นางเอกเลยตั้งใจว่าจะไม่เป็นอนุใครอีก จะไม่หลงเชื่อคำพูดคนอื่นจนทำตัวห่างเหินกับครอบครัวและกลายเป็นแพะรับบาปให้ใครอีกแล้ว ...แต่ด้วยความจนและไม่มีทางเลือก สุดท้ายก็ต้องขายตัวไปเป็นสาวใช้ให้กับตระกูลใหญ่ที่ตนเองเคยเป็นอนุอยู่ดี แต่คราวนี้นางเอกมีประสบการณ์มาก่อน จึงไม่หลงคารมนายหน้าแล้วเปลี่ยนสัญญาจากไถ่ถอนได้เป็นขายขาดตลอดชีวิต กะว่ารอสัก 4-5 ปีพอเก็บตังค์ได้ครบก็จะไถ่ตัวเองออกมาเป็นอิสระ ...

พอเข้าไปทำงานได้ไม่นานนางเอกก็ถูกส่งไปเป็นสาวใช้ในเรือนพระเอก หรือนายท่านรองตระกูลถง พระเอกเป็นลูกชายที่แม่รักมากที่สุด แต่พี่แกก็ไม่ได้เหลิง+หลงระเริงไปกับความรักการตามใจที่แม่มอบให้ ตรงกันข้าม พี่แกกลับเป็นลูกที่ดีเชื่อฟัง ไม่ละโมบโลภมาก ไม่แก่งแย่งกับพี่น้อง แม่แบ่งมรดกให้เท่าไรก็เอาเท่านั้น พอโตขึ้นก็ออกไปบุกเบิกสร้างเส้นทางอนาคตด้วยตัวเอง ยิ่งเป็นแบบนี้แม่ก็ยิ่งรัก พยายามจะหาภรรยาที่ดีให้ลูก แต่เพราะพระเอกหน้าตาอัปลักษณ์ (ในหนังสือว่างี้ แต่เราอ่านดูแล้วก็ธรรมดา เพียงแต่อาจไม่ตรงกับค่านิยมสมัยนั้นล่ะมั้ง) สูงใหญ่กำยำเหมือนหมี มีรอยแผลเป็นที่หน้า ยิ่งเวลาไปทำงานนอกสถานที่นานๆ หรือเพิ่งไปรบกลับมาสภาพยิ่งดูไม่ได้55 ผมเผ้าหนวดเคราพะรุงพะรังเหมือนสิงโต ปกติหน้าตาท่าทางก็น่ากลัวอยู่แล้ว พอเป็นแบบนี้ใครมาเห็นก็ยิ่งกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ ... แถมยังมีดวงกินภรรยาอีก ก็เลยทำให้โสดมาจนถึงปัจจุบัน

แม่พระเอกเห็นนางเอกไม่กลัวลูกตัวเอง ก็เลยให้นางติดตามไปคอยรับใช้พระเอกที่ต่างเมืองด้วย นางเอกก็โอเค แม้จะต้องไปอยู่ไกล แต่จำได้ว่าพระเอกนิสัยดีเป็นเจ้านายที่มีเหตุผล คนในจวนไม่เยอะเรื่องก็น้อย คิดว่าวันหนึ่งถ้านางอยากไถ่ตัวพระเอกก็คงอนุญาต แต่ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อก็อาจถูกกลั่นแกล้งและไม่ได้ไถ่ตัวคืน ...พอไปอยู่นู่น มามาคนสนิทที่เลี้ยงพระเอกมาเห็นนางเอกนิสัยดีฉลาดสุขุมก็เลยช่วยชี้แนะสอนงานต่างๆ ให้ นางเอกยิ่งโตก็ยิ่งงาม แถมยังฉลาดทำงานเก่งก็เลยเริ่มมีหนุ่มๆ มาชอบ มามาคนสนิทพระเอกรู้ว่าพระเอกคิดยังไงกับนางเอก ก็เลยบอกให้พระเอกไปคุยกับคนเขาตรงๆ ขืนชักช้าระวังจะอด ตอนแรกพระเอกก็ลังเลเพราะรู้ว่าตัวเองหน้าตาไม่ดีแถมมีดวงกินภรรยา แต่พอได้ยินแบบนี้ก็เลยตัดสินใจไปพูดกับนางเอกตรงๆ นางเอกเลยบอกว่าตัวเองไม่ต้องการเป็นอนุใคร พระเอกก็บอกว่าไม่ได้ให้เป็นอนุแต่จะแต่งมาเป็นภรรยาเอกต่างหาก นางเอกก็เลยขอกลับไปคิดดูก่อนและสุดท้ายก็ตกลง...

พอดีช่วงนั้นพระเอกมีผลงานทางทหารกำลังจะได้เลื่อนขั้น พระเอกกลัวแม่จะหาคู่ให้ก่อน เลยรีบกลับบ้านไปแจ้งเรื่องที่ตัวเองตัดสินใจจะแต่งนางเอกเป็นภรรยา แม่พระเอกก็อึ้งๆ แต่เห็นลูกชอบลูกมีความสุขก็เลยยอม ขอแค่อีกฝ่ายรักและดีต่อลูกตัวเองจากใจจริงถึงจะเป็นแค่สาวใช้แม่ก็ไม่ว่า... หลังแต่งพระเอกก็พาภรรยาไปเริ่มต้นใหม่ที่อื่น เพราะที่เดิมอยู่แล้วก้าวหน้าช้า แต่ด้วยความที่ตำแหน่งพระเอกยังไม่สูงมากแถมนางเอกก็เคยเป็นสาวใช้มาก่อน นางเอกจึงมักถูกคนอื่นเอาเรื่องนี้มาแซะ แต่นางเอกก็ไม่โกรธ รู้ว่ายังไงก็ต้องเจอ ก็ตอบโต้ไปบ้างตามสถานการณ์ นางเอกวางตัวดี เป็นภรรยาเป็นลูกสะใภ้ที่ดี แถมยังไม่ลืมส่งเงินส่งของไปจุนเจือครอบครัวเดิมทุกปี ไม่ได้หมางเมินครอบครัวเหมือนในชาติที่แล้ว ส่วนสามีเก่าของนางในชาติก่อนก็ไม่ได้ตามมาวุ่นวายอะไร ไม่มีบทเลยด้วยซ้ำ...

นางเอกใช้ชีวิตกับพระเอกอย่างชื่นมื่นมีความสุข พระเอกก็รักใคร่ตามใจเมียฝุดๆ ปัญหาส่วนใหญ่ของคู่นี้จะมาจากบุคคลภายนอก เช่น พี่สะใภ้พระเอกที่อิจฉาน้องสามีมานาน เนื่องจากเป็นลูกที่แม่รัก เวลาเห็นแม่สามีมอบอะไรให้บ้านนางเอกก็จะอิจฉาตาร้อน กลัวแต่ตัวเองจะเสียเปรียบ ทั้งๆ ที่สมบัติเกินครึ่งก็เป็นฝั่งของสามีตัวเองที่ได้ไป รวมถึงจวนและกิจการการค้าที่ดีๆ ต่างๆ แต่ก็ยังไม่พอใจ แล้วก็ชอบดูถูกนางเอกที่มีชาติกำเนิดต่ำต้อยและพลอยทำให้ตัวเองต้องถูกนินทาไปด้วย แล้วก็มีลูกคหบดีบ้านหนึ่งในเมืองที่พระนางย้ายไปอยู่ นี่ก็อยากเป็นคนดีช่วยเหลือคนแต่ดันมองคนไม่ออก สุดท้ายกลับกลายเป็นการนำภัยเข้าบ้าน แต่แทนที่จะโทษตัวเองก็ดันไปโทษคนอื่นแทน นางเอกอยู่ดีๆ ก็ซวยเฉยเลย คนที่ช่วยก็โทษนางเอกที่ไม่เตือน คนที่ถูกช่วยก็โกรธที่นางเอกเย็นชาไม่สนใจ โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง งงมากกแม่จ๋าอาไรว๊า...

นี่ยังไม่รวมถึงสาวใช้บางคน ที่พอเห็นนางเอกที่เคยเป็นสาวใช้ฐานะเท่าเทียมกันมาก่อนได้ดีก็อิจฉา แล้วไหนจะญาตินางเอกที่อยากจะให้นางเอกหาสามีดีๆ ให้ลูกสาวตัวเองอีก แต่นางเอกไม่อยากยุ่งเพราะรู้ว่าเดี๋ยวต้องมีปัญหา ... บันเทิงไหมล่ะ55 อ่านแล้วก็นึกถึงมากกว่ารักเล่มเดียวจบสมัยก่อนที่พล็อตไม่หนักไม่ซับซ้อน เบาๆ ย่อยง่าย ถึงจะได้ย้อนเวลากลับมาแต่นางเอกก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรขนาดนั้น นางก็แค่ไม่อยากเป็นอนุเฉยๆ หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นทั่วไป ไม่ได้ทำเรื่องสะเทือนเลือนลั่นอะไร เพียงแค่นำประสบการณ์ในชาติก่อนกับสิ่งที่รู้ล่วงหน้าบางอย่างมาปรับใช้พัฒนาชีวิตตัวเองกับครอบครัวให้ดีขึ้นเท่านั้น ...

ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 8-10 (10 เล่มจบ)

 

ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 8-10 (10 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : เหยาจี้ซาน
ผู้แปล : สนสราญ
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
รีวิว เล่ม 1-2 https://marynlinsbook.blogspot.com/2023/07/1-2.html
รีวิว เล่ม 3-4 https://marynlinsbook.blogspot.com/2023/07/3-4.html
รีวิว เล่ม 5-7 https://marynlinsbook.blogspot.com/2023/08/5-7.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

จบแล้วชะเอิงเอย 10 เล่มจบ...
ต่อจากคราวก่อนที่นางเอกกับพ่อต้องร่วมเดินทางไปส่งตัวพี่สาว(ลูกของบ้านใหญ่) แต่งงานที่ต่างเมือง จากนั้นบ้านพระเอกก็เกิดเรื่อง จู่ๆ พยานคนสุดท้ายที่น่าจะรู้เห็นการตายของพ่อพระเอกก็ดันมาเสียชีวิตภายใต้จมูกของพี่แก นางเอกก็เลยต้องมาช่วยชันสูตรศพค้นหาสาเหตุการตายว่าเกิดจากอะไร ตกบ่อน้ำตายเองหรือถูกฆ่า? จนนำมาสู่การวางแผนจับหนอนบ่อนไส้และได้พบกับฆาตกรตัวจริงที่สังหารพ่อพระเอก ต่อมาพระนางก็ได้รับข่าวว่าคนที่ตัวเองกำลังจับตาดูอยู่ถูกฆ่าตาย(อีกแล้ว) ทั้งสองคนเลยต้องเดินทางกลับเมืองหลวงเพื่อไปตรวจสอบ... หลังจากนั้นนางเอกก็ต้องไปร่วมงานหมั้นของพี่สาวคนรองที่บ้านเก่า และได้เจอกับอาสะใภ้สี่ที่เคยกุเรื่องคุณไสยใส่ร้ายตนเมื่อครั้งนั้น

รอบนี้อาสะใภ้สี่ก็ยังไม่เข็ดนาจา อุตส่าห์ได้รับโอกาสให้กลับมาอยู่จวนอีกครั้งแทนที่จะสำนึกแต่ก็ไม่จ้า ยังคิดจะเล่นงานนางเอกเหมือนเดิม แต่นางเอกมองออกเลยพูดแผนการที่อีกฝ่ายคิดอยู่ในใจออกมาทั้งหมดตรงๆ (ยังกับอับดุล55).... สุดท้ายอาสะใภ้สี่ก็เลยล้มเลิกแผนการ แล้วหันมาพูดเปิดอกกับนางเอกถึงเรื่องแผนต่างๆ ที่เคยวางไว้ในอดีต ...แต่ๆๆ สามีอาสะใภ้สี่ดันอยู่แถวนั้นพอดีก็เลยได้ยินเรื่องที่เมียตัวเองสารภาพทั้งหมด จบเลย สามีก็ไม่คิดว่าเมียตัวเองจะร้ายและทะเยอทะยานมากขนาดนี้ ขนาดชีวิตลูกในท้องก็ยังกล้าสละ เมียก็นึกว่าสามีจะง้อง่ายเหมือนที่ผ่านมา แต่คราวนี้อานางเอกเอาจริง ไม่สงสารไม่ใจอ่อน แม้แต่ลูกในท้องก็ช่วยเรียกความรักความสงสารไม่ได้ สุดท้ายเรื่องไปถึงหูย่านางเอก ย่าก็เลยจัดการเปลี่ยนบ่าวไพร่ในจวนของอาสะใภ้สี่ใหม่หมด เตรียมส่งนางไปอยู่ที่อื่น จากนั้นก็ให้คนส่งข่าวไปบอกบ้านเดิมของอาสะใภ้สี่ด้วยว่าลูกหลานบ้านเธอเป็นแบบนี้นะ...

มาถึงเล่ม 9 ขอตั้งชื่อว่าการล่มสลายของจวนองค์หญิงใหญ่ รอมาตั้งแต่เล่มแรกและว่าสองแม่ลูกคู่นี้จะมีจุดจบยังไง ในที่สุดก็ได้เห็น จะว่าไปตั้งแต่ถูกนางเอกเปิดโปงแผนการในเล่มแรก จวนองค์หญิงใหญ่ก็เริ่มดิ่งลงเรื่อยๆ ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วแหละ เรื่องไม่ดีอะไรที่แอบไปทำเอาไว้ลับหลังก็เริ่มถูกขุดออกมาแฉ เริ่มมีปัญหาบาดหมางกับฮ่องเต้ ไทเฮาที่คอยเป็นแบ็กให้อยู่ในวังก็เริ่มไม่เป็นที่โปรดปราน การค้าที่ทำลงไปก็ขาดทุนหนัก ส่อแววจะเจ๊ง หนำซ้ำยังมาตรวจพบเรื่องที่แม่เลี้ยงสามีโกงเงินไปอีก องค์หญิงใหญ่ก็เลยเอาคืนด้วยการยัดอนุไปให้พ่อสามีเพิ่ม โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองก็ถูกคนวางแผนจ้องจะเล่นงานมาเนิ่นนานแล้วเช่นกัน...

แม่เลี้ยงสามีนี่ก็ร้าย รู้ว่าองค์หญิงใหญ่ชอบลูกเลี้ยงตัวเอง(ราชบุตรเขย เป็นลูกชายคนโตของสามี) แต่ตอนนั้นลูกเลี้ยงแต่งงานมีครอบครัวแล้ว องค์หญิงใหญ่ก็ไม่อาจลดตัวเป็นอนุ แม่สามีก็เลยจัดให้ วางยาฆ่าเมียลูกเลี้ยงซะ แล้วก็วางยาให้ลูกเลี้ยงได้เสียกับองค์หญิงใหญ่จนต้องแต่งงานกัน แล้วก็ส่งลูกสาวของลูกเลี้ยงกลับไปอยู่บ้านตายาย ทำเสมือนเด็กคนนี้ไม่มีตัวตน เอาใจองค์หญิงใหญ่เต็มที่ เพื่อที่ลูกชายแท้ๆ ของตัวเองจะได้ขึ้นเป็นซื่อจื่อแทน แถมยังได้สินเดิมของเมียลูกเลี้ยงมาครองด้วย ยิงทีเดียวได้นกหลายตัวเลย ...

พอถึงเล่ม 10 ก็ได้เวลาจัดการกากเดนที่เหลือรอดของคังอ๋องแล้ว ได้รู้กันสักทีว่าใครคือคนที่แอบช่วยพระชายาคังอ๋องมานานกว่าสิบปี จบเรื่องกากเดนคังอ๋องก็มาต่อที่สมาคมเฟิงกู่ สมาคมลึกลับที่ดูเหมือนจะมีอะไร แต่ก็...ไม่ได้มีบทบาทอะไรเท่าไร55 นึกว่าจะออกมาทำเรื่องอะไรที่มันสะเทือนเลือนลั่นซะอีกแต่ก็ไม่มีแฮะ ก็เฉลยลาสบอส ที่มาที่ไปของสมาคม ตอนแรกนึกว่าจะมีแต่นางเอกที่มีความทรงจำในชาติก่อนติดตัวมาด้วย แต่ปรากฏว่ายังมีคนอื่นด้วยนะจ๊ะ แบบตายแล้วก็ได้กลับมาเกิดใหม่วนเวียนซ้ำๆ อยู่ในชาติเดิมถึง 7 รอบ(น่าเบื่อตายเลย) อีกฝ่ายก็เลยได้เห็นธาตุแท้+อุปนิสัยของอ๋องแต่ละคนที่ได้ขึ้นครองบัลลังก์และก็จบลงด้วยการล่มสลายของแผ่นดินทุกครั้ง ก็เลยอยากจะหาทางเปลี่ยนแปลงอนาคต เฟ้นหาฮ่องเต้ที่ดีมีคุณธรรมมาปกครองบ้านเมือง ลองผิดลองถูก ตายๆ เกิดๆ มาถึงเจ็ดชาติกว่าจะมาลงตัวที่ชาตินี้ เพราะถึงจะมีความทรงจำจากชาติก่อนติดตัวมาแต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด เพราะบางสิ่งบางอย่างก็คล้ายกับถูกเบื้องบนลิขิตมาแล้วจึงไม่อาจแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไร บางคนที่ตายก็ยังคงต้องตายเหมือนเก่า บางเรื่องก็ได้แต่รอให้มันเกิดแล้วค่อยหาทางแก้ไขเอา อ่านแล้วก็นึกถึงเรื่อง ‘เบื่อนักโจ๊กล่าปา ข้าไม่ย้อนเวลาอีกได้ไหม’ ที่มีตัวละครหนึ่งตายแล้วได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ซ้ำๆ เพื่อเปลี่ยนแปลงอดีตแบบนี้เกือบร้อยรอบ แต่สุดท้ายก็ไม่อาจเปลี่ยนอะไรได้ จนกระทั่งมีตัวแปรใหม่โผล่มา ซึ่งในเรื่องนี้ก็คือนางเอกนี่แหละ...

ตอนจบแฮปปี้ ทุกคนต่างมีเส้นทางเดินชีวิตของตัวเอง พาร์ตสืบคดีมีมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ถึงกับว้าว เรื่องกบฏก็ไม่ค่อยเท่าไร บางช่วงก็แอบเนือยๆ ส่วนตัวรู้สึกว่าเรื่องในเรือนหลังบ้านยังมันมีอะไรให้น่าลุ้นกว่า ส่วนพาร์ตความรักอาจจะไม่ค่อยหวานแต่ก็น่ารักดี ความรักแบบมองตาก็รู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไร เคารพการตัดสินใจของกันและกัน ให้อิสระแก่กัน ไม่มีการบีบบังคับหรือพ่อแง่แม่งอน พระเอกนี่ใสมาก ถ้าเป็นเรื่องรักคือเหมือนเด็กน้อยเลย แค่ถูกหอมถูกกอดก็หน้าแดงไปต่อไม่ได้แล้ว แต่เรื่องอื่นๆ คือเชื่อมือพี่แกได้ เป็นได้ทั้งคนรัก คู่หู ที่ปรึกษา เหมาะกับนางเอกแล้วแหละ ผัวร้องเมียรับจริงๆ คู่นี้ เรื่องนี้ไม่มีมือที่สามที่สี่เน้อ ไม่มีพระรองที่มาแอบหลงรักนางเอก ไม่ต้องรักพี่เสียดายน้อง สบายจายยได้55

จิตลับ.. หัวใจรัก 2 เล่มจบ

 

จิตลับ.. หัวใจรัก 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง : เช่อเยี่ยหลิวเซียง

ผู้แปล : พันมัย
ปก : afternoontm

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก หลานไห่ซิง เป็นนักจิตวิทยาของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เคยช่วยตำรวจไขคดีฆาตกรต่อเนื่องในคดีฆ่าข่มขืนได้สำเร็จ จนเกือบทำให้ถูกที่บ้านของผู้กระทำผิดซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลฟ้องร้อง นางเอกมีแฟนที่คบกันมานาน 4 ปี เป็นหมอในที่ทำงานเดียวกัน แต่วันหนึ่งก็ถูกบอกเลิก และแฟนก็ไปมีแฟนใหม่ที่เป็นคุณหนูบ้านรวยที่สวยกว่า รวยกว่าและอ่อนโยน ต่อมานางเอกก็ถูกว่าจ้างให้ไปช่วยรักษาอาการความจำเสื่อมของลูกเลี้ยงอดีตดาราสาวสวย ซึ่งมีดีกรีเป็นถึงดร.ด้านจิตวิทยาที่จบจากเมืองนอกและมีแววจะเป็นโรคหลายบุคลิก ...นางเอกเลยต้องไปหาเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆ อีกฝ่ายเพื่อคอยสอดส่องดูพฤติกรรมและสืบหาต้นตอของปัญหาเพื่อหาวิธีรักษา ระหว่างนั้นนางเอกก็ถูกเพื่อนสนิทที่เป็นตำรวจร้องขอให้ไปช่วยไขคดีอยู่เรื่อยๆ ไขไปไขมาก็ยิ่งได้เจอปริศนารวมถึงความผิดปกติบางอย่างในความสัมพันธ์ของกลุ่มผู้กระทำผิดและเหยื่อ จนนำไปสู่การตามล่าหาตัวคนร้ายตัวจริงที่คอยบงการชักใยอยู่เบื้องหลัง...

มาอีกหนึ่งเรื่องแว้วววแนวถนัดของพี่อรุณ แนวสืบสวนสอบสวนไขดีโดยใช้หลักจิตวิยาเข้าช่วย พระ-นางจบด้านจิตวิทยาทั้งคู่ คนหนึ่งเป็นหมอส่วนอีกคนเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย นางเอกถูกจ้างให้ไปรักษาอาการความจำเสื่อมของพระเอก และต้องเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมที่เบื้องหลังอาจมีผู้ชักใยคนเดียวกันแอบซ่อนตัวอยู่ ซึ่งทั้งสองอย่างนี้จะนำพานางเอกไปเจอกับเรื่องราวบางอย่างในอดีตที่ถูกลืม ความทรงจำบางอย่างที่ถูกปิดตาย ใครจะไปคิดว่าเพราะการถูกว่าจ้างให้รักษาอาการความจำเสื่อมของคนอื่น สุดท้ายจะเป็นการทำให้ตัวเธอได้ค้นพบความลับของตัวเองที่ไม่เคยรู้มาก่อน ใครบางคนที่ตื่นขึ้นมาและถูกฝังกลบไปพร้อมๆ กับความทรงจำอันแสนเจ็บปวด ...

ตกลงใครกันแน่ที่ความจำเสื่อม?

ใครกันแน่ที่เป็นโรคหลายบุคลิก?

...สรุปแล้วนี่คือการรักษาเขาหรือว่าเธอ?...

ความจริงทุกคนต่างก็มีบาดแผลของตัวเองที่อยากปกปิดไว้ไม่ให้ใครรู้ บางคนก็เลือกที่จะไม่พูดถึง บางคนก็เลือกที่จะเอาไปลงกับคนอื่น แสดงออกด้วยวิธีการที่ก้าวร้าวรุนแรง แต่บางคนก็เลือกที่จะหนีหรือลบความทรงจำส่วนนั้นทิ้งไป แต่ไม่ว่าจะทางไหนสุดท้ายเราก็ต้องกลับมาเผชิญหน้ากับมันอยู่ดี เรื่องนี้จึงไม่ใช่แค่การตามล่าหาตัวผู้กระทำผิดมารับโทษ แต่ยังเป็นการปลดล็อคปมในใจหรือบาดแผลของใครบางคน ผ่านการเดินทางสืบหาความจริงของนางเอกที่จะพาเราไปพบกับเรื่องราวในอดีตที่หลายๆ คนเลือกที่จะไม่พูดถึงหรือฝังกลบมันไว้ โดยมีตำบลเล็กๆ ที่เกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเมื่อสิบกว่าปีก่อนเป็นจุดเริ่มต้น ...

ส่วนตัวเราว่าเนื้อเรื่องเดายากประมาณนึง มาแนวเล่นกับจิตใจ หลอกในหลอก หลังๆ คือเริ่มระแวงไปหมด มีอะไรให้ลุ้นและสงสัยอยู่ตลอด ทำให้เราอยากติดตามค้นหาความจริงไปพร้อมๆ กับนางเอก โดยมีพระเอกคอยแอบช่วย ให้คำแนะนำและบอกใบ้เฉยๆ ที่เหลือก็คือปล่อยให้นางเอกไปแกะสืบหาเอาเอง...แต่ตอนจบที่จับคนร้ายได้เราว่าแอบง่ายไปหน่อยอะ 

ป.ล. ชอบเพื่อนสนิทนางเอกที่เป็นตำรวจมากเลยอะ จนบางทีก็แอบสงสารเวลาพี่แกถูกนางเอกเย็นชาเสียงแข็งใส่แบบนั้นบ่อยๆ แอบนอยด์ๆ แทนนิดนึงอะ T^T

ป.ล. อ่านจบแล้วถึงค่อยเข้าใจว่าทำไมแฟนเก่าถึงได้เลิกกับนางเอก

ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 5-7

 

ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 5-7 (10 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : เหยาจี้ซาน
ผู้แปล : สนสราญ
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

มาถึงเล่ม 5 ในที่สุดป๊ะป๋าของนางเอกก็กลับมาแว้ววว แต่ๆๆ...น่าเสียดายที่จุนพ่อกลับจำเรื่องราวที่หายไปในช่วงแปดปีนั้นไม่ได้เลย ก็เลยถูกฮ่องเต้เรียกตัวไปสอบและต้องกินยาพักรักษาตัวอยู่แต่ในบ้าน กลายเป็นคนว่างงานไป แต่ไม่นานก็มีคนมาแสดงตัวอ้างว่าเป็นลูกเมียของพ่อ แม่นางเอกชีช้ำอย่างหนัก ส่วนจุนพ่อก็จำอะไรไม่ได้คือเก่า แต่ๆๆ ความซวยยังไม่หมด เพราะหลังจากนั้นก็มีคดีฆ่าคนตายเกิดขึ้นภายในบ้าน สาวใช้แม่นางเอกตกหลุมพรางและถูกทางการจับเข้าคุก แถมคนที่ตายยังอาจเกี่ยวข้องกับคดีลอบปลงพระชนม์ฮ่องเต้ในครั้งนั้นอีก ดังนั้นพ่อนางเอกก็เลยถูกสงสัยและต้องโดนกักตัวไปด้วย ...

จวนกั๋วกงบ้านนางเอกพากันเครียด กลัวจะซวยทั้งบ้าน ปู่นางเอกเลยมีความคิดจะให้บ้านนางเอกแยกออกไป แต่ยังไม่ทันได้พูด บ้านนางเอกก็ชิงขอแยกตระกูลออกไปก่อนเองแล้ว ...จากนั้นนางเอกก็ขออนุญาตฮ่องเต้เพื่อเข้าไปมีส่วนร่วมในการสอบสวนคดีที่เกิดขึ้นในจวนตัวเอง ในฐานะทนายแก้ต่างของสาวใช้... เพราะเรื่องนี้จึงทำให้บ้านฝั่งพ่อนางเอกถูกลดขั้นลง และด้วยสาเหตุบางอย่างพ่อนางเอกจึงถูกปล่อยตัวและได้ตำแหน่งขุนนางขั้นสี่มาครอง... เหมือนจะดีแต่ความสัมพันธ์ในบ้านกลับจืดจาง แม่นางเอกไม่โอเคที่พ่อนางเอกทำให้เกิดปัญหาโดยไม่คิดถึงอนาคตของลูกและทุกคนในครอบครัว ก็เลยขอแยกเรือนไม่อยู่ด้วย ส่วนนางเอกก็รู้สึกว่าพ่อมีอะไรปิดบัง หนำซ้ำยังเป็นตัวการทำให้แม่เสียใจสุขภาพไม่ดี ไม่คิดถึงผลกระทบที่จะเกิดกับคนในครอบครัวก็เลยทำใจสนิทสนมกับพ่อไม่ลง ...

ในเล่มนี้นางเอกของเรานอกจากจะเปิดโรงหมอก็ยังมีแผนงานบลาๆ อีกมากมายนำเสนอต่อฮ่องเต้ ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือการนำความรู้และสิ่งประดิษฐ์จากในยุคปัจจุบันมาใช้นี่แหละ เช่นการจดสิทธิบัตร หรือการจัดตั้งชุมนุมการแสดงแห่งราชสำนัก ยังไม่นับเรื่องการพยายามทำยาเพนิซิลลินอีกนะจ๊ะ เก่งหลายๆ จำได้ว่าตอนชาติปัจจุบันนางเอกตายก่อนอายุ 20 นะ ไม่ได้เรียนคณะแพทย์หรือเภสัชด้วย  แต่อาศัยความจำตอนเรียนวิชาเคมีตอนม.ปลายเอา แต่ทำได้ถึงขนาดนี้คือเก่งโพดดๆๆ ตอนอ่านยอดหญิงหมอเทวดาที่นางเอกเคยเป็นหมอมาก่อนก็ว่าว้าวแล้วนะ มาเรื่องนี้นี่แบบโอ้วววว จะไปสุดที่ตรงไหนล่ะเนี่ย55 (เก่งอะไรขนาดน้านนน)...

ต่อมานางเอกก็ถูกเชิญไปร่วมงานเลี้ยง แล้วก็เกิดเรื่องอีกแล้วจ้าาา 55 ไม่เข็ด..คือถ้าเป็นเรานี่อาจจะเลิกไปแล้วนะไปทีไรมีเรื่องทุกที บันเทิงจริงๆ 55 .. รอบนี้ลูกพี่ลูกน้องคนเดิมของนางเอกถูกคนซ้อนแผนกลับเกือบซวย แต่พอรอดมาได้ก็ดันไปมีเรื่องกับลูกสาวขององค์หญิงใหญ่คู่ปรับเก่าต่ออีก อีกฝ่ายก็ดันถูกใครไม่รู้ลอบวางยาพิษ แล้วอาการแสดงตอนไหนไม่แสดงดันมากำเริบตอนหลังจากทะเลาะกับพี่สาวนางเอกเสร็จ เดิมองค์หญิงใหญ่ก็โกรธเกลียดบ้านนางเอกจะตายอยู่แล้ว มาคราวนี้ก็ยิ่งคูณล้านไปเลยจ้าา และถึงพี่สาวนางเอกจะไม่ได้เป็นคนทำแต่ก็ต้องรับเคราะห์ไปด้วย โดยการถูกพระราชทานสมรสให้แต่งงานออกไปอยู่ที่ต่างเมือง...

ลูกสาวองค์หญิงใหญ่ก็แค้นเหลือหลาย แม้จะรู้ว่าใครคือคนร้ายตัวจริงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นางก็เลยเอามาลงที่นางเอกแทน เพราะนางเอกเป็นเพื่อนสนิทกับ... จะแก้แค้นโดยการขอให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ตัวเองแต่งกับพระเอก วางแผนซะดิบดี แม่กับยายก็คิดว่าเพื่อผลประโยชน์ของราชวงศ์ฮ่องเต้ต้องรับปากแน่นอน แต่ที่ไหนได้ฮ่องเต้กลับปฏิเสธแล้วไปพระราชทานสมรสให้พระ-นางแทนจ้า ต่อหน้าต่อตาทุกคน หักหน้ากันเห็นๆ 55 ...

พระเอกจากตอนแรกที่เฉยๆ กับบ้านองค์หญิงใหญ่ แต่พอรู้ว่าองค์หญิงใหญ่เกลียดและมีเรื่องบาดหมางกับว่าที่ภรรยาตัวเอง พระเอกก็เลยพลอยไม่ชอบบ้านองค์หญิงใหญ่ไปด้วย (บังอาจมารังแกว่าที่ภรรยาเรา) แต่เล่ม 6 พระเอกเขารุกจีบแล้วนะ อาจไม่หวือหวาร้อนแรงแต่ก็น่ารักดี ให้เกียรติกัน รักใสๆ ของคนฉลาดสุขุมพูดน้อย ไม่ค่อยแสดงออก ก็เลยตะล่อมจีบด้วยการแอบอุ๊บอิ๊บผ้าเช็ดหน้าสาวไว้ นางเอกก็รู้นะแต่ไม่พูดอะไร เหมือนอนุญาตกรายๆ ให้พระเอกเก็บไว้ได้ จะให้ของขวัญทีก็ต้องบอกว่านี่คือหลักฐานสำคัญ 55 ..ไม่ได้บอกรักตรงๆ แต่ก็รู้ว่าจีบ รู้ว่าเขาชอบกัน ใจตรงกันแล้ว หลังได้สมรสพระราชทานพระเอกก็หมั่นไปรายงานตัวที่บ้านนางเอกแทบทุกวัน แต่ถ้าตัวเองต้องไปทำงานไกลหรือไม่อยู่ก็จะให้คนสนิทไปแทน ขยันทำแต้มสุดๆ

จากนั้นฮ่องเต้ก็จัดงานล่าสัตว์ นางเอกกับพ่อต้องไปเข้าร่วม โดยมีคุณหนูสามสกุลหวังขอติดตามร่วมขบวนไปด้วย ระหว่างล่าสัตว์นางเอกเจอคนซุ่มลอบโจมตี จากนั้นคุณหนูสามสกุลหวังก็ถูกคนทำร้ายอาการสาหัสเจียนตาย แต่โชคดีที่ได้หมอจากโรงหมอของนางเอกมาช่วยรักษาให้เลยรอดมาได้ ปิดท้ายด้วยนางเอกและพ่อต้องเดินทางไปส่งตัวเจ้าสาวหรือพี่สาวบ้านใหญ่ที่จี่หนาน ซึ่งเป็นเมืองที่ลุงนางเอกทำงานอยู่ บ้านใหญ่เลยอยากให้บ้านนางเอกช่วยออกหน้าไหว้วานให้บ้านลุงนางเอกช่วยดูแลพี่สาวหน่อย เพื่อจะได้ไม่ถูกคนในบ้านสามีรังแก บ้านสามีพี่สาวคือใคร...ก็คือบ้านที่เคยนินทานางเอกตอนนั้นแหละจ้า(หนีไม่พ้นจริงๆ)  ฮูหยินบ้านนั้นก็ยังเชิดหน้าเมินนางเอกเหมือนเคย แต่พอนึกได้ว่าพี่ชายนางเอกยังโสด ชาติตระกูลดี อนาคตไกล ก็เลยกลับตัวพยายามมาตีสนิททำดีด้วย เพื่อหวังจะดองกับบ้านเอก ...

เราว่าเรื่องนี้นอกจากเน้นที่การสืบคดีของนางเอกแล้ว หากไม่นับเรื่องการเมืองการชิงอำนาจ ส่วนใหญ่ก็หนักไปที่เรื่องการฟาดฟันของสตรีในเรือนหลังนี่แหละ การต่อสู้ชิงดีชิงเด่นของสตรีในเรือนหลังไม่ว่าจะก่อนหรือหลังแต่งยังไงก็หนีไม่พ้นเรื่องพวกนี้ น่าเห็นใจสตรีในยุคโบราณมาก ทางเลือกน้อยจริงๆ ชื่อเสียงสำคัญยิ่งกว่าชีวิต อย่างคุณหนูสามสกุลหวังที่ได้รับบาดเจ็บ นี่ถ้าไม่ได้หมอหญิงจากโรงหมอของนางเอกมาช่วยรักษานะ ต่อให้หายดีรอดตายมาได้ชีวิตก็ยังเหมือนตายทั้งเป็นอยู่ดี เพราะถูกหมอที่เป็นผู้ชายเห็น+สัมผัสร่างกายในตอนรักษาแล้ว แค่นี้ก็ทำให้ชื่อเสียงเสียหายถูกคนนินทาแต่งไม่ออกแล้วอะ น่าเศร้าไหมล่ะ T^T ...

ส่วนตัวเราว่าอ่านได้เรื่อยๆ แต่ไม่ถึงกับว้าวมาก เรื่องรักๆ อาจน้อยแต่ก็ใช่ว่าไม่มีเลย พระเอกรักเดียวใจเดียว ชัดเจน รักและให้เกียรตินางเอกมาก  นางเอกก็นิ่งๆ ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ความรู้สึก ยังไม่เคยเห็นนางโกรธเลย เห็นแต่รอยยิ้มพิลึกพิลั่น 55 อีกอย่างคือซูหลายๆ แทบจะทำได้ทุกอย่างเลยมั้งเนี่ย 55 ...คดีมีมาเรื่อยๆ มาทีก็ใหญ่อยู่ ทุกคดีตั้งแต่เล่มแรกจนถึงตอนนี้มีจุดเชื่อมโยงเกี่ยวเนื่องกัน ยังไม่รู้ว่าตัวการใหญ่คือใคร แต่แอบเดาว่าน่าจะเป็นพรรคพวกที่เหลือของคังอ๋องรึเปล่า? แล้วก็มีสมาคมเฟิงกู่โผล่ออกมาอีก นี่ก็ลึกลับพอๆ กัน ยังไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของสมาคมนี้คืออะไร ดีหรือไม่ดี? แถมพ่อนางเอกก็ดูเหมือนจะมีซัมธิงเกี่ยวข้องกับสมาคมนี้ด้วย...