เพียงรักข้ามภพ 2 เล่มจบ

เพียงรักข้ามภพ 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : Wing Ying

ผู้แปล : Happy Smile

สำนักพิมพ์  BLY Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

สือโถว มือปราบแห่งเมืองอันหลิง หน้าตาเหล่อเหลารูปงาม นิสัยดี 

จนใครๆ ต่างยกให้เขาเป็นบุรุษผู้มีหน้าตาหล่อเหลาอันดับหนึ่งของเมือง 

แต่น่าเสียดายที่พ่อหนุ่มรูปงามกลับมีดวงกินภรรยา 

เพราะไม่ว่าสาวบ้านใดเมื่อได้หมั้นหมายกับเขาแล้ว หากไม่ตายก็ต้องมีอันหายสาบสูญ 

เมื่อเป็นเช่นนี้สุดหล่อสือจึงต้องอยู่เป็นโสดตัวคนเดียวเรื่อยมา 

กระทั่งวันหนึ่งก็จับผลัดจับผลูไปขอราชาผีคนงามแต่งงานเข้าซะได้ 

ด้วยเหตุนี้สุดหล่อสือจึงต้องแต่งงานข้ามภพกับราชาผีแห่งแม่น้ำผู่ที่มีตบะแก่กล้า 

ที่แม้แต่เทพเซียนยังต้องขอหลบ 

แม้ใจจะไม่อยากแต่เพื่อความสงบสุขของเมือง และเห็นแก่หน้าตาอันงดงาม(มากก)ของอีกฝ่าย 

สุดหล่อสือจึงได้แต่จำใจแต่งอีกฝ่ายเข้าบ้านมาเป็นภรรยา

เจียงเยี่ยนหยุน หรือยี่อ๋องแห่งชิงเหอ อดีตแม่ทัพใหญ่ที่เก่งกล้าสามารถ  

แต่เพราะเก่งเกินไปจึงทำให้ถูกฮ่องเต้ระแวงและต้องจบชีวิตลงอย่างไม่เป็นธรรม  

ด้วยความอาฆาตแค้นบวกกับกรรมที่สังหารผู้คนมากมาย 

เขาจึงเดินหน้าเข้าสู่หนทางผีร้ายและกลายมาเป็นราชาผี ที่เบื้องล่างเกรงกลัว เบื้องบนก็เกรงใจ

ทว่าความอาฆาตแค้นและความพยาบาททุกอย่างที่เพียรพยายามสั่งสมมากว่าพันปี
ก็ต้องมีอันสูญสลายไปในชั่วพริบตา ด้วยฝีมือของ....สุดหล่อสือผู้รู้เท่าไม่ถึงการณ์

สุดหล่อสือผู้ใสซื่อจึงถูกท่านราชาผีหมายหัวด้วยประการฉะนี้แล

เรื่องนี้มีหลายภพหลายชาติแล้วแต่ละชาติก็ดราม่ารันทดเหลือเกิน  

ดีนะที่เล่าแค่สั้นๆ เพราะถ้าเอามาเขียนเป็นเรื่องยาวนี่คงไปต่อได้อีกหลายเล่มเลย 

ตอนช่วงแรกจะเป็นชาติที่นายเอกเป็นมือปราบ และเพราะวาสนาเมื่อหลายร้อยปีก่อน

จึงทำให้ชาตินี้ทั้งสองต้องมาพัวพันกัน และต้องยับยั้งไม่ให้พระเอกก่อกรรมทำเข็ญเพิ่มมากขึ้น 

หลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานกันแล้ว ผู้คนในเมืองก็อยู่เย็นเป็นสุขเพราะมีพระเอกคอยช่วยปกป้องดูแล  

พระเอกก็ซอฟท์ลงไม่ฆ่าคนส่งเดช แต่เฉพาะในกรณีที่ไม่มีใครมาทำร้ายนายเอกเท่านั้นนะ 
เพราะถ้าใครบังอาจเจ๋อมาแตะหรือคิดร้ายต่อสามีพี่แกล่ะก็....ตายยยยยจ้า 55 

และด้วยความที่นายเอกเป็นผู้มีบุญ เป็นดาวผู้มีบุญญาธิการมาเกิด 

จึงทำให้น้องแกถูกปีศาจหมายตาต้องการชีวิต 

ซึ่งแม้พระเอกจะรู้แต่ก็พูดมากไม่ได้เพราะจะเป็นการละเมิดกฏสวรรค์

จึงได้แต่พยายามขัดขวางปกป้องอยู่ข้างๆ เพื่อไม่ให้เรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้น  

แต่สุดท้ายก็ไม่อาจขวางหรือฝืนลิขิตได้ นายเอกจึงต้องสูญเสียกายเนื้อ ดวงวิญญาณดับสลาย
ดวงจิตกระจัดกระจาย ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดใหม่บนโลกมนุษย์
ส่วนพระเอกก็ขอยอมสละตบะที่บำเพ็ญเพียรมา เพื่อแลกกับการลงไปเวียนว่ายตายเกิด 
เพื่อปกป้องดูแลและตามหาดวงจิตของนายเอกกลับคืน

เพราะดวงจิตไม่สมบูรณ์ในแต่ละชาติที่ไปเกิด นายเอกจึงกลายเป็นคนไม่สมประกอบ 

แม้ทุกชาติจะมีพระเอกตามไปเกิดและปกป้องดูแลอยู่ข้างกาย 

แต่สุดท้ายจุดจบของทั้งคู่ก็ยังเป็นโศกนาฏกรรมอยู่ดี

พระเอกน่าสงสารมาก ต้องเจ็บปวดใจสลายจากการพลัดพรากลาจากกับนายเอกทุกๆ ชาติ 

ในขณะที่นายเอกนั้นสติปัญญาไม่สมประกอบ จึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย

จนมาถึงชาติสุดท้ายที่เป็นยุคปัจจุบัน ชาตินี้พระเอกเป็นหนุ่มหล่อบ้านรวย ฐานะดี

บ้านเป็นผู้มีอิทธิพลมาจากเมืองหลวง  ส่วนนายเอกเป็นเด็กชนบทบ้านจนไม่มีพ่อแม่ 

เพราะหัวสมองไม่ดีจึงทำให้ถูกคนอื่นเอาเปรียบและรังแกอยู่เสมอๆ 

แต่เมื่อได้เจอกับพระเอกที่ย้ายตามพ่อมา โลกของนายเอกก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป 

พระเอกคอยตามปกป้องดูแลนายเอกอย่างสุดความสามารถ 

แต่กลายเป็นว่านั่นยิ่งทำให้นายเอกโดนรังแกหนักขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก 

พระเอกก็พยายามแล้วนะแต่ทำยังไงได้ ในเมื่อตอนนี้พี่แกเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา 

ไม่มีความทรงจำในอดีตชาติ ไม่สามารถอยู่กับนายเอกได้ตลอดเวลา

แถมยังมีภาระหน้าที่ของลูกชายคนโตที่ต้องสืบทอดตระกูลอีก 

มันก็เลยมีข้อจำกัด ไม่ใช่ว่าอยากจะทำอะไรก็ได้ อยากจะฆ่าใครก็ฆ่าเหมือนสมัยเป็นราชาผี  

แล้ววันหนึ่งพระเอกก็ต้องจากไปเพราะปัญหาของที่บ้าน แต่พี่แกก็ให้มั่นคำสัญญาว่าจะกลับมาหานายเอกแน่นอน น้องแกก็รอๆ รอแล้วรอเล่าจนกระทั่งเวลาผ่านไปเจ็ดปี 

จนกำลังจะแต่งงานแล้วนั่นแหละ พระเอกถึงได้โผล่มา T^T…เฮ้อ  

แต่พอเคลียร์เรื่องนี้จบ ก็ดันมีดราม่าในตอนที่นายเอกได้ดวงจิตกับสติปัญญากลับคืนมาอีก 

เพราะพระเอกดันเกิดอาการไม่แน่ใจ+สับสนในความรู้สึก ระหว่างนายเอกเวอร์ชั่นโง่กับเวอร์ชั่นฉลาดเป็นปกติ ก็เลยทำตัวห่างเหินหันไปลองคบคนอื่นดู... เวรกรรม

นายเอกพอรู้ก็เสียใจ ตัดสินใจปล่อยไม่รั้งพระเอกไว้

แล้วกลับมาอยู่บ้านกับป้ายวิญญาณของพระเอกในอดีตแทน ..เฮ้ออออ 

เห็นหน้าปกทีแรกก็นึกว่าจะเป็นแนวใสๆ น่ารักขำๆ ที่ไหนได้โอ๊ยยย วิบากกรรมเยอะมากกแม่จ๋า

ความรักของดาวผู้มีบุญญาธิการกับราชาผีสายโหด กว่าจะได้ลงเอยอยู่ด้วยกันจริงๆ ทำเอาเกือบตาย (คนอ่านนี่แหละจะตาย55) 

ในเล่ม 2 จะบอกที่มาที่ไปเรื่องจุดเริ่มต้นของวาสนาที่ทำให้พระ-นายมาผูกพันกัน
ซึ่งก็รันทดเช่นเดิม นายเอกนอกจากชาติปัจจุบันแล้วยังมีชาติไหนบ้างที่ได้ตายดี(ถามจริงงง!!) 

จริงๆ ก็เข้าใจนะว่าคุณน้องเขาเป็นดาวผู้มีบุญญาธิการมาเกิด

จึงต้องสั่งสมคุณความดีและเผชิญทุกข์ภัยหลายภพหลายชาติก่อน ถึงจะได้กลับสู่สวรรค์ 

ก็เลยต้องลำบากกกกกกกกกก กว่าชาวบ้านชาวช่องเขาหลายร้อยเท่าเป็นธรรมดา..

- มี nc ระหว่างนายเอกกับพระเอกในร่างมังกรหนึ่งฉาก

- ตอนย้อนอดีตไปชาติแรกอ่านจบแล้วนี่สายบาปจริงๆ 55

- จบดีจ้าไม่ต้องห่วง พระเอกแกรักนายเอกมาก สุดท้ายก็กลับตัวกลับใจเข้าสู่ทางสว่างเพื่อให้ได้อยู่กับนายเอกตลอดไป

- แปลดี อ่านง่ายทั้งชาติอดีตและปัจจุบันเลย

ราชาสิงโตขาวและภรรยาที่มีลูกติด

ราชาสิงโตขาวและภรรยาที่มีลูกติด / ผู้แต่ง : ชิโอะยามะ ออโรร่า

ผู้แปล : lylyth

สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นายเอกชื่อ บี มีร่างจริงเป็นเสือดาวและมีลูกติด 6 คน (ลูกพี่ชาย) ส่วนพระเอกเป็นพระราชามีร่างจริงเป็นสิงโตขาว แต่ไม่ได้รับการยอมรับสักเท่าไร มีแต่คนหวาดกลัวเพราะมีข่าวลือว่าพระเอกเป็นคนเหี้ยมโหดอำมหิต

เพราะต้องใช้หนี้แทนพี่ชายตัวดี นายเอกจึงต้องเข้าวังไปทำงานในฐานะผู้ช่วยพระราชา (พระเอกถูกพวกอำนาจหัวเก่ากีดกัน บวกกับข่าวลือจึงทำให้ไม่มีพรรคพวกและไม่มีใครกล้าเข้าใกล้) แต่อะไรๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนายเอกพ่วงด้วยลูกติดอีกหกเข้ามาอาศัยอยู่ในวัง นายเอกกลายเป็นตัวเชื่อม เป็นสะพานให้พระเอกกับโลกภายนอก ทำให้คนอื่นๆ มองเห็นพระเอกในแง่มุมที่แตกต่างไม่เหมือนกับในข่าวลือ ส่วนพระเอกก็ได้นายเอกนี่แหละ ถึงได้รู้ว่าตัวเองถูกปิดหูปิดตาอย่างไร ชาวบ้านกำลังเดือดร้อนเรื่องไหน ซึ่งหากไม่เจอนายเอกก็อาจจะยังไม่รู้เรื่องอะไรต่อไป

แต่ในขณะที่ความรักของทั้งคู่กำลังเริ่มพัฒนาและเบ่งบาน การแย่งชิงอำนาจระหว่างกลุ่มขุนนางเก่ากับพระราชาคนใหม่ที่ไม่ถูกยอมรับอย่างพระเอกก็ดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ เช่นเดียวกัน รวมถึงเรื่องทายาทของรัชทายาทองค์ก่อนที่หายตัวไป และเรื่องการแต่งงานของพระเอกที่ทำให้นายเอกแอบน้อยใจ จนในที่สุดก็เกิดเรื่องเข้าใจผิดที่ทำให้นายเอกหอบลูกๆ หนีไปและถูกฝั่งตัวร้ายจับตัว...
แต่เรื่องนี้ไม่เน้นหน่วงอยู่แล้ว ช่วงเวลาดราม่าเลยมีแค่นิดเดียวไม่ลากนาน จะมีช่วงที่แอบเศร้าๆ หน่อยก็ตรงปมชีวิตในวัยเด็กของพระเอกนี่แหละ

- nc มีนิดหน่อยตอนเกือบๆ จบ

- ลูกๆ ของนายเอกน่ารักดี รักนายเอกมากเรียกแม่ๆ ตลอด สนับสนุนให้นายเอกแต่งกับพระเอกกันหมด เพราะแม่จะได้ไม่ต้องทำงานเหนื่อย ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน อยู่กับพระราชาไม่มีทางอด จานชามก็ไม่ต้องล้าง55

- การแปลบางประโยคอ่านแล้วยังงงๆ หน่อย อาจเป็นเพราะเป็นนิยายแปลญี่ปุ่นเรื่องแรกๆ ด้วยหรือเปล่า เดี๋ยวต่อๆ ไปคงน่าจะดีขึ้น..สู้ๆ น๊า

ปฐพีไร้อาลัย เล่ม 3

ปฐพีไร้อาลัย เล่ม 3 (3 เล่มจบ)  / ผู้แต่ง : ติงโม่

ผู้แปล : หยกน้ำแข็ง

สำนักพิมพ์ อรุณ

รีวิวเล่ม 1 https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/10/1_12.html

รีวิวเล่ม 2 https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/11/2_21.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

มาถึงเล่มสุดท้ายแล้วเล่มนี้เดินเรื่องไวมาก ศัตรูตัวฉกาจที่จองล้างจองผลาญกันมาตั้งแต่เล่มแรก 
วรยุทธ์สูงส่ง มีกำลังและอำนาจอยู่ในมือเหนือกว่าพระเอกทุกอย่าง 
เก่งขนาดนี้จะต้องจัดการยากแน่ๆ อุตส่าห์จินตนาการฉากจบของตัวละครนี้เอาไว้มากมาย 
แต่คุณพี่กลับมาจากไปตั้งแต่ต้นเล่ม 3 ได้ยังงายยย !!! ทำไมมานง่ายแบบนี้!  
แล้วไม่ใช่แค่คุณพี่นะ ตัวละครอื่นที่เก่งๆ วรยุทธ์สูงๆ อยู่รอดมาตั้งนาน แต่บทจะไปก็เอากันง่ายๆ แบบนี้เลยนะ...เหอๆ

ซึ้งในความรักและการฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อให้ได้อยู่ร่วมกันของพระ-นางนะ 
ยิ่งเล่ม 2 ตอนที่นางเอกโดนหมายหัว แล้วทั้งคู่ต้องหนีจากการตามล่าของคนทั้งยุทธภพ 
ฉากนั้นประทับใจมาก พระเอกบาดเจ็บเกือบตายโดนพิษจนตาบอดมองไม่เห็น
แต่ก็ยังสู้ตายไม่ยอมทิ้งนางเอกไป เล่ม1-2 นี่แบบตื่นเต้นมากลุ้นมากทั้งเล่ม
ว่าเหยียนผู่ฉงจะโผล่มาป๊ะนางเอกกับพวกอีกตอนไหน ถ้าเจอแล้วจะหนีรอดกันหรือเปล่า 
แล้วไหนจะเรื่องร่างกายนางเอก เรื่องชาติกำเนิดของพระเอกอีก ที่ดูเป็นปริศนาไปหมด 
แต่พอมาเล่มนี้คนละอารมณ์เลยอะ55  ส่วนตัวเลยชอบสองเล่มแรกมากกว่า 
เล่มนี้เราว่ามันเดินเรื่องไวไปเหมือนรีบจบรีบเคลียร์ มีแต่ฉากสู้รบนองเลือดการทำศึกล้วนๆ 
ส่วนนางเอกเมื่อมีวรยุทธ์และกำลังภายในสูง ก็กลายเป็นแขนซ้ายขวาของพระเอกไป
พึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องรอให้ใครมาช่วยหรือปกป้องอีกแล้ว (ซูมากกกแม่จ๋า)
ส่วนพระรองเองก็ตัดใจจากนางเอกได้และกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน 
ไม่เหมือนช่วงเล่ม 2 ที่...อึดอัด เจ็บปวด ซึมเซา ..รักสามเศร้า เราสามคน T^T  
เรื่องชาติกำเนิดของพระเอกก็เฉลยและเคลียร์ได้ง่ายๆ ไม่ซับซ้อนไม่ต้องลุ้นเยอะ 
ส่วนเรื่องตานมนุษย์ที่ใช้เปิดตัวนางเอกในตอนแรก สุดท้ายแล้วก็ไม่มีอะไร 
สรุปเป็นเรื่องของการสู้รบวางแผนแย่งชิงดินแดนของสามแคว้น 
ซึ่งมีแคว้นใหญ่สองและแคว้นเล็กหนึ่ง แต่แคว้นเล็กที่ดูหงิ๋มๆ เงียบๆ กลับดันร้ายลึกเจ้าแผนการ
ไม่ได้สงบเสงี่ยมอย่างที่เห็น เลยทำให้เกิดเรื่องราวทั้งหลายตามมาเป็นลูกโซ่  
กว่าจะรู้ตัวกัน ... บ้านเมืองก็แทบย่อยยับล่มสลายไปแล้ว

ปล.เล่มนี้เราว่าพระรองกับพระเอก แล้วก็ถังชิงแม่ทัพของอีกแคว้นนี่แหละเด่นสุด (ไม่ต้องมีนางเอกก็ได้55) ถังชิงนี้ถ้าไม่ติดว่าร่างกายอ่อนแอขี้โรคเราว่าเผลอๆ อาจจะเก่งกว่าพระเอกอีกนะเนี่ย คือเล่มนี้แทบไม่ได้สนใจนางเอกเลยอะ สนแต่ 3 คนนี้ 55 ..

ปล.ตัวร้ายในเรื่องตายกันง่ายไปหน่อย (หรือเราหวังไว้เยอะเองหว่า55)

ปล.การแปลอ่านแล้วไม่ค่อยลื่นเหมือนสองเล่มก่อนเท่าไร มีคำผิดบ้างเล็กน้อย

พันสารท 4 เล่มจบ

พันสารท 4 เล่มจบ  / ผู้แต่ง : เมิ่งซีสือ (梦溪石)
ผู้แปล : Bou Ptrn
สำนักพิมพ์ everY

ความรู้สึกหลังอ่านจบอาจมีสปอยล์

เสิ่นเฉียว เจ้าสำนักเขาเสวียนตู บุคลิกหน้าตาหล่อเหลางดงามประดุจเซียน 
จิตใจอ่อนโยนดีงามใครเห็นเป็นต้องอยากเข้าใกล้  เห็นแก่ส่วนรวมมากกว่าส่วนตน 
แต่ด้วยความที่เชื่อใจคนมากเกินไป จึงทำให้ถูกวางยาจนเป็นเหตุให้พ่ายแพ้ในการประลอง 
และบาดเจ็บสาหัสพลัดตกเหว  แต่ก็รอดมาได้เพราะถูก เยี่ยนอู๋ซือ ประมุขพรรคมารเก็บกลับไป

เยี่ยนอู๋ซือ ประมุขนิกายฮ่วนเยวี่ยซึ่งเป็นพรรคมาร วรยุทธ์สูงส่ง ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม
ทำอะไรตามใจตัวเอง จนถูกขนานนามว่า ราชันมาร  
เพียงเพราะอยากเห็นคนที่ดีงามอย่างเจ้าสำนักเขาเสวียนตู เปลี่ยนกลายเป็นคนที่จิตใจเลวทราม
เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาถึงได้ยอมยื่นมือช่วยเหลืออีกฝ่ายเอาไว้

พระเอกเรื่องนี้นิสัยตรงข้ามกับนายเอกมาก เหมือนขาวกับดำ 
พระเอกไม่เคยเชื่อว่าโลกใบนี้จะมีคนที่จิตใจดีงามบริสุทธิ์ไม่เปลี่ยนแปลง 
ตอนแรกอาจจะเป็นแบบนั้น แต่เมื่อเจอเรื่องเลวร้าย ผ่านการทรยศหักหลังยังไงก็ต้องเปลี่ยน  
นี่จึงเป็นสาเหตุที่พี่แกให้คนพานายเอกกลับมารักษา ตลอดเวลาก็พยายามยุยงชักจูงนำพาอีกฝ่าย
ให้ไปเจอกับเหตุการณ์ที่จะทำให้จิตใจเกิดความเคียดแค้นชิงชัง 
พยายามเปลี่ยนนายเอกให้เป็นคนอย่างที่ตัวเองคิด  แม้ในขณะนั้นนายเอกจะยังไม่หายดีและมองไม่ค่อยเห็น แต่พระเอกก็ไม่สน เพราะเห็นอีกฝ่ายเป็นเพียงของเล่นเท่านั้น 
จนในที่สุดก็ทำลายความเชื่อใจของนายเอกอย่างหน้าชื่นตาบาน 
โดยการนำตัวคนเขาไปมอบให้ประมุขพรรคมารอีกฝั่งเพื่อแลกกับสิ่งของ  
ทั้งๆ ที่รู้ว่านายเอกยังบาดเจ็บอยู่สู้เขาไม่ได้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าอีกฝั่งโหดเหี้ยมวิปริต
แถมวิธีที่ใช้ในการฝึกวิชาก็อำมหิตขนาดไหน  แบบกะส่งไปตายชัดๆ  
แต่นายเอกก็สู้สุดใจยอมกระทั่งทำลายวรยุทธ์ และใช้ชีวิตของตัวเองเข้าแลก 
เพื่อให้อีกฝั่งตายตกตามกันไปด้วยเลย

แน่นอนว่าหลังจากที่พระเอกโยนนายเอกทิ้งให้อีกฝั่งเสร็จก็....ไปแล้วไปลับเลยจ้า 

อย่าว่าแต่กลับมาช่วยเลย แค่หันมามองสักนิดก็ยังไม่มี 
เป็นนายเอกเรื่องนี้หากไม่อึดไม่ถึก คงได้โบกมือบ๊ายบายไปตั้งแต่บทแรกแล้วนะจ๊ะ  
ตอนอ่านก็ภาวนาขออย่าให้อีตาประมุขเยี่ยนนี่เป็นพระเอกเลย  
นิสัยน่าตบมาก ใช่พระเอกจริงๆ เหรอเนี่ย!! 55 (ไม่คู่ควรกับน้องเฉียวของเราเลย) 
แล้วนายเอกก็แสนดี๊แสนดี ..... แบบดีเกินไปแล้ววววว 
คือเจอถึงขนาดนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ยังคงดีงามใจกว้างอ่อนโยนเหมือนเดิม 
ทั้งๆ ที่ถูกทรยศหักหลังจนเกือบตาย บางทีไปช่วยใครก็กลายเป็นชาวนากับงูเห่าถูกแว้งกัดกลับมา  
โดนตั้งขนาดนั้น แต่พอพระเอกถึงคราวคับขันก็ยังตามไปช่วยอีก
 จริงๆ ไม่ใช่ว่าโง่หรือเจ็บแล้วไม่จำนะ แต่นายเอกเขาคิดเพื่อส่วนรวมน่ะ 
(คนดีมากกกกอะ ลองเป็นคนอื่นเจอแบบนี้เข้าไปถ้าไม่แก้แค้นก็ต้องอยู่ห่างๆ ไม่เข้าใกล้แล้ว )
ส่วนพระเอกก็ค่อยมายอมรับว่านายเอกเป็นคนจิตใจดีแบบนี้จริงๆ ก็ตอนที่ตัวเองเกือบตาย
จากที่เคยแยกคนเป็น 2 ประเภทคือ มดกับคู่ต่อสู้ ก็เริ่มละนายเอกไว้ในฐานะอื่น..อิอิ
เจอคนที่ดีงามขนาดนี้แล้วจะปล่อยให้หลุดมือไปได้ยังไง  
ก็ต้องทำให้คนเขายอมรับและอยู่ข้างกายตัวเองตลอดไปเท่านั้นแหละ ตามนิสัยพี่แก55

แต่ก็ยอมรับนะว่าพระเอกเนี่ยแม้จะหลงตัวเอง+ปากเสีย ชอบพูดจาดูถูกเหยียดหยามคนอื่น 

และหยิ่งยะโสเอามากๆ  แต่ทั้งหมดทั้งมวลคือพี่แกเก่งจริง เจ๋งจริงอะ
เพราะฉะนั้นถึงจะกร่างน่าหมั่นไส้ยังไงก็เลยไม่มีใครกล้าทำอะไร 
ขนาดฮ่องเต้ยังต้องยอมลงให้สามส่วน  แล้วพี่แกก็ไม่ได้เก่งเฉพาะเรื่องวรยุทธ์นะ 
เพราะในด้านสติปัญญาการวางแผนก็ยังฉลาดไม่ธรรมดาด้วย  
คนอื่นมองก้าวสองก้าว แต่พระเอกนี่มองข้ามช็อตไปหลายก้าวแล้วจ้า  
เรื่องการเมืองการแย่งชิงบัลลังก์ ฮ่องเต้องค์ไหน? แคว้นไหน? จะอยู่ยาวอยู่สั้นพี่แกมองออกหมด

เป็นแนวกำลังภายใน+ยุทธภพผสมการเมืองในราชสำนัก 
มีฝั่งพรรคมาร ฝั่งสำนักเต๋า หรูและก็พุทธ 
ซึ่งในตอนนั้นเป็นยุคที่เต๋า พุทธ หรูกำลังตกต่ำถดถอยลง ราชสำนักกีดกันไม่ได้รับความสำคัญ  
ส่วนพรรคมารของพระเอกกำลังได้รับความสำคัญ เพราะหนุนฮ่องเต้องค์ปัจจุบันอยู่   
ซึ่งแน่นอนว่าสำนักใหญ่อื่นๆ ย่อมไม่มีทางอยู่เฉย ต่างก็มีแผนการในใจ (เว้นนายเอก)
เพราะไม่ว่าใครก็อยากให้สำนักของตนกลับมาผงาดเจริญรุ่งเรืองขึ้นอีกครั้งทั้งนั้น 
แต่การจะเป็นแบบนั้นได้มันก็ต้องได้รับการสนับสนุนยินยอมจากราชสำนักด้วยไง 
มันเลยเป็นเรื่องขึ้นมา เพราะบางสำนักก็ไปดึงมือคนนอกเข้ามาช่วย
เรื่องมันเลยอีรุงตุงนังลุกลามกันไปใหญ่ เพราะสนแต่จะให้พรรคให้สำนักตัวเองกลับมารุ่งเรือง
แต่ชาวบ้านธรรมดาตาดำๆ ที่ไม่มีวรยุทธ์และต้องหาเช้ากินค่ำ จะได้รับผลกระทบยังไงฉันไม่แคร์ 
ซึ่งเรื่องนี้แหละเป็นเหตุผลที่ทำให้นายเอกกลับไปช่วยพระเอก และยอมยืนอยู่ฝั่งเดียวกับเจ้าราชันมารจอมโหดนี่ โดยไม่หวั่นแม้จะถูกคนประนามหรือเข้าใจผิดก็ตาม

ปล. พระเอกเริ่มมีใจประมาณเล่ม 3 ส่วนนายเอกน่าจะกลางๆ เล่ม 4 เลยมั้ง 55 (ใสๆ เลยรู้สึกตัวช้า) 
ก็สมน้ำหน้าพระเอกล่ะนะ ที่ตอนหลังพอชอบเขาแล้วมาทำดีกับเขา แต่เขาก็ไม่เชื่อ
ก็ทำกับเขาไว้เยอะ ก็ต้องโดนระแวงแบบนี้แหละเป็นธรรมดา 
แต่พระเอกมันเจ้าเล่ห์หน้าไม่อาย  สุดท้ายก็หาวิธีทำให้นายเอกยอมรับและจำนนจนได้55