ที่แท้เธอยังอยู่ตรงนี้ 2 เล่มจบ / ผู้แต่ง : ซินอี๋อู้
ผู้แปล : ดารินทิพย์
สำนักพิมพ์ Siam Inter Book
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ซูอวิ้นจิ่น เด็กสาวบ้านนอกฐานะยากจน
เพื่อให้ลูกสาวเพียงคนเดียวได้รับการศึกษาที่ดีที่สุด
พ่อของเธอจึงตัดสินใจใช้เงินเก็บทั้งหมดที่มี ส่งเธอไปเรียนต่อโรงเรียนในเมืองใหญ่
เดิมทีซูอวิ้นจิ่นก็เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ทั้งยังเข้าสังคมไม่ค่อยเก่งอยู่แล้ว
พอต้องย้ายมาเรียนในเมืองแบบนี้เธอก็ยิ่งปรับตัวไม่ค่อยได้ ผลการเรียนจึงแย่ลงเรื่อยๆ
ประกอบกับรอบๆ ตัวก็มีแต่คนเรียนเก่งๆ หัวดี ที่ไม่ต้องพยายามมากมายแต่ผลสอบกลับดีกว่าเธอ
ที่พยายามแทบตายตั้งหลายเท่า ซูอวิ้นจิ่นจึงยิ่งน้อยเนื้อต่ำใจ
ไม่อยากคบหาใคร เอาแต่เก็บตัวอ่านหนังสือตามลำพังเพียงอย่างเดียว
ไม่อยากคบหาใคร เอาแต่เก็บตัวอ่านหนังสือตามลำพังเพียงอย่างเดียว
เฉิงเจิง เด็กหนุ่มรูปหล่อ บ้านรวย เกิดมามีพร้อมทุกอย่างไม่เคยต้องลำบากดิ้นรนใดๆ
มีแต่คนรักทะนุถนอมตามใจ
เขาจึงกลายเป็นเด็กอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจและปากร้ายมากๆ
เฉิงเจิงแอบชอบเพื่อนนักเรียนหญิงคนหนึ่งในห้องเรียน แต่ไม่รู้จะทำให้เธอหันมามองยังไง
เขาจึงหาวิธีเรียกร้องความสนใจด้วยการแกล้ง และพูดจาถากถางเยาะเย้ยเธอ
เฉิงเจิงก็แค่อยากให้เธอรับรู้การมีอยู่ของเขาบ้าง แต่สิ่งที่ทำกลับได้รับผลตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง
เขาทำให้เธอเกลียด ไม่อยากอยู่ใกล้และยิ่งทำให้ระยะห่างของพวกเขากว้างขึ้นกว่าเดิม
พระ-นางเป็นเพื่อนร่วมห้องกัน
พระเอกเป็นเหมือนแสงตะวันที่เจิดจ้า
ส่วนนางเอกก็เป็นเหมือนเงาจางๆ ที่ไม่มีใครจดจำ
เพราะฐานะทางบ้านและปัญหาในครอบครัว นางเอกจึงไม่สนใจสิ่งอื่นได้นอกจากก้มหน้าก้มตาเรียนหนังสือเท่านั้น แต่วันคืนเช่นนี้ก็ถูกทำลายลงเมื่อพระเอกเข้ามา ..
ส่วนนางเอกก็เป็นเหมือนเงาจางๆ ที่ไม่มีใครจดจำ
เพราะฐานะทางบ้านและปัญหาในครอบครัว นางเอกจึงไม่สนใจสิ่งอื่นได้นอกจากก้มหน้าก้มตาเรียนหนังสือเท่านั้น แต่วันคืนเช่นนี้ก็ถูกทำลายลงเมื่อพระเอกเข้ามา ..
เริ่มจากการกลั่นแกล้ง บวกกับคำพูดถากถาง และท่าทางยั่วโมโหทั้งหลายเหล่านั้น
ที่ทำให้นางเอกถอยห่างไม่อยากเข้าใกล้เพราะเข้าใจว่าพระเอกคงเกลียดเธอ...
แต่พอได้รู้ความจริงนางเอกก็กลับยิ่งหลีกหนีถอยห่าง เพราะเข้าใจความแตกต่างระหว่างคนทั้งคู่ดี ความแตกต่างที่ตัวนางเอกและใครๆ ก็มองออก แต่พระเอกกลับไม่เข้าใจเลยสักนิด
....
แม้ในที่สุดพระเอกจะดึงดันจนทำให้นางเอกยอมรับได้
แต่สุดท้ายทั้งสองก็ต้องเลิกรากันอยู่ดี โดยที่พระเอกเป็นคนพูดขอยุติความสัมพันธ์นี้ก่อน...
หลังอ่านจบ
เป็นเรื่องที่ลุ้นจริงๆ ว่าสุดท้ายพระ-นางจะได้ลงเอยกันไหม?
มันเป็นความรักที่ทรมานกันทั้งสองฝ่าย แต่กลับไม่มีใครยอมปล่อยมือก่อน
มันเป็นความรักที่ทรมานกันทั้งสองฝ่าย แต่กลับไม่มีใครยอมปล่อยมือก่อน
เพราะนิสัยส่วนตัวรวมถึงสภาพแวดล้อมของคนทั้งคู่นี่มันไปคนละทางกันจริงๆ
นางเอกเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูดชอบเก็บตัว ส่วนพระเอกก็ชอบเที่ยว ชอบเข้าสังคมเพื่อนเยอะ
แถมยังพูดมากปากร้าย พูดดีๆ กับเขาก็ไม่ได้ต้องเหน็บแนมก่อนตลอด
นางเอกก็ได้แต่ทนๆ พยายามไม่พูดไม่ถือสา
แถมยังพูดมากปากร้าย พูดดีๆ กับเขาก็ไม่ได้ต้องเหน็บแนมก่อนตลอด
นางเอกก็ได้แต่ทนๆ พยายามไม่พูดไม่ถือสา
แต่แทนที่พระเอกจะเข้าใจ ก็ดันกลับได้คืบจะเอาศอกทำตัวเหมือนเด็กซะอย่างงั้น
ยิ่งตอนที่มาอยู่ด้วยกันแล้วนางเอกต้องทำทั้งงานบ้านและงานนอกบ้าน
ส่วนพระเอกทำแต่งานตัวเอง แถมพอกลับมาบ้านก็ยังทำตัวเป็นคุณชายไม่ช่วยหยิบจับอะไรอีก
แต่นางเอกก็ยังอดทนเพราะคิดว่าไหว แต่อีตาพระเอกก็ยังไม่พอใจเพราะนางเอกเริ่มกลับบ้านช้าเริ่มประชุมดึก ไม่ให้ความสำคัญกับตัวเองก่อนเป็นอันดับแรก แบบเด็กมากอะ...
ยิ่งเวลาเห็นพระเอกโวยวายจะเอาให้ได้ แล้วนางเอกก็ยังพยายามอดทนพูด+อธิบายดีๆ ด้วยนี่
แทบอยากจะวิ่งเข้าไปบ้องหูอีตาพระเอกจริงๆ
ตอนแรกเราคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปนางเอกคงเป็นฝ่ายจากไปก่อนแน่ๆ
เพราะพระเอกรักนางเอกมากขนาดนี้คงไม่มีทางยอมเลิกก่อนแน่นอน
ต้องเป็นนางเอกนี่แหละที่ทนไม่ไหวก่อน .....แต่พอเอาจริงๆ กลับไม่ใช่
เพราะพระเอกรักนางเอกมากขนาดนี้คงไม่มีทางยอมเลิกก่อนแน่นอน
ต้องเป็นนางเอกนี่แหละที่ทนไม่ไหวก่อน .....แต่พอเอาจริงๆ กลับไม่ใช่
ถึงนางเอกจะเป็นคนที่ดูมืดมนดูอมทุกข์ ( ก็ปัญหาในชีวิตมันเยอะ ) ดื้อรั้นหัวแข็ง
( จริงๆ เราว่านางก็แค่มีจุดยืนของตัวเอง
) แต่ก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล
ขอแค่พูดกับนางดีๆ เคารพการตัดสินใจนางบ้างก็โอเคแล้ว
แล้วดูอีตาพระเอกมันทำ ก็รู้นะว่ารักเขามากกกกแต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลที่เอ็งจะทำแบบนั้นได้นะเฟ้ย
แทนที่จะเป็นคนที่เข้าใจและรู้จักนางเอกดีที่สุด แต่นี่มันอาร๊ายยยๆ ๆ ๆ
เป็นเหมือนที่ในหนังสือบอกเลยว่า
‘
เฉิงเจิงฉลาดทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องความรักที่เก่งพอๆ กับคนปัญญาอ่อน ‘
แต่จริงๆ จะโทษพระเอกฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เพราะคนที่เป็นฝ่ายตามตื๊อวิ่งตามมาตลอด
บางทีมันก็อดไม่ได้หรอกที่จะขาดความมั่นใจ ไม่แน่ใจว่าตกลงแล้วอีกฝ่ายรักตัวเองจริงหรือเปล่า
หรือที่อยู่ด้วยกันนั้นเพราะมีสาเหตุอื่น?
ยิ่งนางเอกเป็นประเภทไม่ชอบพูด ไม่ชอบแสดงความรู้สึกด้วย มีอะไรก็ชอบเก็บไว้คนเดียว
พระเอกก็เลยยิ่งไม่แน่ใจ นานวันเข้าก็เลยเหมือนระเบิดเวลา
แต่ถ้าตัดเรื่องพวกนี้ออก เราว่านอกนั้นพี่แกก็ดีนะ
บางทีมันก็อดไม่ได้หรอกที่จะขาดความมั่นใจ ไม่แน่ใจว่าตกลงแล้วอีกฝ่ายรักตัวเองจริงหรือเปล่า
หรือที่อยู่ด้วยกันนั้นเพราะมีสาเหตุอื่น?
ยิ่งนางเอกเป็นประเภทไม่ชอบพูด ไม่ชอบแสดงความรู้สึกด้วย มีอะไรก็ชอบเก็บไว้คนเดียว
พระเอกก็เลยยิ่งไม่แน่ใจ นานวันเข้าก็เลยเหมือนระเบิดเวลา
แต่ถ้าตัดเรื่องพวกนี้ออก เราว่านอกนั้นพี่แกก็ดีนะ
เพราะเป็นคนเดียวที่ทำให้นางเอกรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียวตามลำพังบนโลกใบนี้
เป็นคนที่รักและทำเพื่อนางเอกด้วยความจริงใจโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ
รักแล้วก็รักเลย ไม่เคยยอมแพ้หรือถอดใจ
อาจจะดูดันทุรังไปหน่อย แต่ด้วยนิสัยแบบนี้ของพระเอกนี่แหละ
เลยสามารถทำให้กำแพงกับปมในใจของนางเอกทลายลงได้
และทำให้ทั้งคู่ยังสามารถกลับมาเริ่มต้นกันใหม่ได้ แม้จะห่างกันไปนานแค่ไหนก็ตาม ......
