ผู้แต่ง : หมิงเย่ว์ทิงเฟิง
ผู้แปล : ลีลรักษ์
ปก : Kanapy
สำนักพิมพ์ อรุณ
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ไม่ได้อ่านงานของท่านหมิงเย่ว์ทิงเฟิงมานานแล้วนะเนี่ย ปกติที่เอามาแปลเจอแต่แนวโบราณแต่พอมาอ่านแนวปัจจุบันก็สนุกดี ไม่จิ่สนุกมากกก
นางเอกเรื่องนี้อ่อนกว่าพระเอก 7 ปี ไร้ญาติไร้บ้านแถมยังมีหนี้ก้อนโตติดตัว แต่น้องก็สู้ชีวิตมาก มีฝีมือในการทำอาหาร ก่อนจะได้เจอพระเอกน้องก็เปิดร้านอาหารหาเลี้ยงชีพมาก่อน แต่กิจการไม่ค่อยดีเพราะทำเลร้านไม่ดีอยู่ไกล+คนไม่ค่อยผ่าน ส่วนพระเอกเป็นเจ้าของบริษัทเทคโนโลยีที่ทำแอปออกกำลังกาย บริษัทสตาร์ทอัพน้องใหม่ที่กำลังสร้างตัว ไม่ได้มีภูมิหลังใหญ่โตหรือบ้านรวยเวอร์ เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ท่านประธานเอาแต่ใจเผด็จการที่มีเงินให้ผลาญเป็นว่าเล่นเน้อ
พระนางได้เจอกันครั้งแรกตอนที่พระเอกมาช่วยงานแต่งเพื่อนสนิท แต่ระหว่างจัดงานเกิดปัญหานิดหน่อย(ไม่หน่อยแหละเจ้าสาวหนีงานแต่ง) พี่แกเลยได้แวะเข้าไปสั่งอะไรกินในร้านนางเอกที่อยู่แถวนั้นพอดี สะดุดกับชื่อเมนูไปสามวิเพราะนางเอกตั้งได้แบบ...55(ต้องลองไปอ่านเองจ้า) รอบแรกที่มาสั่งแต่น้ำ รอบสองถึงได้สั่งอาหาร พอได้กินแล้วก็ต้องยอมรับในฝีมือ แต่พอจะกลับมากินรอบที่สามร้านของนางเอกก็ไม่อยู่แล้ว ... หลังจากนั้นเขาก็ได้มาเจอกันอีกตอนที่พระเอกไปนั่งกินร้านปิ้งย่างกับเพื่อน นางเอกเป็นพนักงานอยู่ที่ร้านนั้น พระเอกเห็นน้องกำลังถูกลูกค้าลวนลามเลยเข้าไปช่วยและรอส่งกลับหอพัก
ต่อมาบริษัทพระเอกเปิดรับสมัครแม่ครัวคนทำงานจิปาถะทั่วไป นางเอกก็มาสมัคร แต่พอพระเอกรู้ก็บอกให้ลูกน้องปฏิเสธ เพราะตอนนั้นพระเอกเข้าใจผิดคิดว่านางเอกเป็นพวกต้มตุ๋นชอบสร้างสตอรี่ให้คนสงสาร พระเอกไม่ชอบคนแบบนี้เลยไม่รับน้องเข้าทำงาน แต่มีวันหนึ่งพระเอกไปแอบได้ยินตอนน้องคุยกับคนอื่นถึงได้รู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดไปมากกก นางเอกไม่ได้เสแสร้งสร้างสตอรี่แต่มันคือเรื่องจริง พ่อแม่นางเอกเสียจริง น้องอยู่คนเดียวไม่เหลือคนในครอบครัวแล้วจริงๆ ที่ตามหาตาก็เป็นเรื่องจริง พอรู้ว่าเข้าใจผิดพระเอกก็ให้ลูกน้องโทรไปจ้างนางเอกให้มาทำงานที่บริษัท แต่ตอนนั้นนางเอกได้งานที่อื่นแล้วเลยไม่ไป แต่พระเอกก็ให้ลูกน้องโทรไปใหม่ เสนอเงื่อนไขที่นางเอกต้องการเพื่อให้คนเขามาทำงานด้วย จริงๆ นางเอกแค่อยากได้ที่ทำงานที่มีที่พักให้ด้วยเท่านั้นเอง(จะได้ไม่เสียค่าเช่าห้อง) พอพระเอกรู้ก็จัดให้ สุดท้ายนางเอกเลยยอมมาทำงานที่บริษัทพระเอก(แต่ตอนนั้นน้องไม่รู้นะว่าบริษัทใคร)
นางเอกเป็นทั้งแม่บ้านแม่ครัว แม้จะเป็นงานบ้านๆ อยู่ตำแหน่งล่างสุดแต่น้องก็ตั้งใจทำและเอาใจใส่กับงานที่ได้รับมอบหมาย ไม่ใช่แค่ทำไปส่งๆ พอให้จบๆ เลยทำให้เป็นที่ชื่นชอบของคนในบริษัท ทำดีมากจนพระเอกต้องเตือน เพราะตอนนั้นคนในบริษัทจะขอให้นางเอกทำมื้อดึกเผื่อด้วย นางเอกก็ดี๊ดีไม่ปฏิเสธเลย จนพระเอกต้องมาจับเข่าคุยบอกว่าไม่ได้นะ ถ้าใครขออะไรแล้วไม่ปฏิเสธบ้างต่อไปถ้าเขาขอมื้อเช้าด้วยล่ะ จะให้อีกเหรอ ถ้าให้ไปเรื่อยๆ คนก็จะชินจะไม่มีที่สิ้นสุดนะ ต้องเอาแต่พอดีสิ นางเอกก็ก้มหน้ารับฟังและทำตามที่พระเอกบอก แต่ถึงยังไงทุกคนก็ยังชอบนางเอกมากอยู่ดี เพราะน้องจริงใจทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจ แต่ถ้าดูเผินๆ หรือยังไม่สนิทกันน้องอาจจะดูเย็นชานิ่งๆ เหมือนหยิ่งเพราะหน้านิ่ง+พูดน้อย แต่ถ้าคลุกคลีด้วยบ่อยๆ จะรู้ว่าน้องจิตใจดี ซื่อๆ ขยันอดทน ใครเห็นต้องชอบใครอยู่ใกล้ต้องโดนตก
พระเอกเป็นฝ่ายชอบนางเอกก่อนแต่ไม่กล้ารุกมาก ได้แต่แอบช่วยเหลืออย่างระมัดระวัง เพราะรู้ว่าน้องมีปมในใจเลยกลัวว่าถ้าช่วยตรงๆ หรือสารภาพความรู้สึกเร็วไปจะทำให้น้องถอยหนีและทำตัวห่างเหินไม่เหมือนเดิม คือฐานะทางบ้านนางเอกไม่ดีมาตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนนี้ยังไม่เหลือคนในครอบครัวอีก ไม่มีบ้านให้กลับ เรียนก็จบแค่ม.ปลาย แถมยังมีหนี้ก้อนโตติดตัว น้องเลยไม่อยากให้ใครมองตัวเองว่าน่าสงสาร ไม่อยากให้คนช่วยเหลือเพราะสงสาร ปกติน้องจะไม่เล่าเรื่องตัวเองให้ใครฟัง แต่มีวันหนึ่งเมาเลยเผลอเล่าให้พระเอกฟัง พอเช้ามาเจอหน้ากันน้องเลยทำตัวสุภาพ(กว่าปกติ) และเว้นระยะห่างจากพระเอกทันที
พระเอกดีงามคอยช่วยเหลือ+แนะนำสิ่งต่างๆ ให้กับนางเอกตลอด ทั้งเรื่องงานเรื่องการใช้ชีวิต เป็นแรงสนับสนุนคอยผลักดันช่วยให้นางเอกไปถึงฝั่งฝัน ถ้าไม่ได้เจอพระเอกคิดว่าคงอีกนานกว่านางเอกจะทำสำเร็จ การเจอพระเอกนี่ถือเป็นความโชคดีหรือจุดเปลี่ยนของชีวิตนางเอกเลยก็ว่าได้ แต่พระเอกไม่เคยไปบังคับหรือทำตัวเผด็จการอะไรนะ พี่แกมีแต่คอยชี้นำแนวทาง+ให้คำปรึกษาแล้วก็ปล่อยให้นางเอกตัดสินใจเอาเอง หนี้ก็ไม่ได้ใช้ให้นะเพราะรู้ว่านางเอกไม่เอาแน่ๆ แต่ถ้าท้อหรือสับสนก็จะคอยปลอบคอยอยู่ข้างๆ ดีงามฝุดๆ ต่างจากคู่รองอิท่านประธานต้วนลิบลับ55 คู่นั้นฮาร์ดคอร์มาก เห็นว่ามีเล่มแยกเป็นของตัวเองด้วยนา(อยากอ่านๆ ท่าจะมัน)
พระเอกรู้ว่านางเอกรักการทำอาหาร+ทำอาหารอร่อย เลยแนะนำให้นางเอกไปทำอาหารในงานวันเกิดแฟนเพื่อน จากนั้นก็ติดต่อไปหาบริษัทที่ทำไลฟ์สดทำพวกช่องออนไลน์ สนับสนุนให้นางเอกไปเป็นวล็อกเกอร์ทำอาหารออนไลน์ คอยช่วยนางเอกหาเส้นทางต่อยอดไปเรื่อยๆ ชีวิตนางเอกเลยดีขึ้นเรื่อยๆ ไปทำอาหารแบบเชฟส่วนตัวก็ปังลูกค้าชอบ เพราะอาหารที่น้องทำไม่ใช่แค่อร่อยแต่ยังมีความคิดสร้างสรรค์+แปลกแหวกแนว ไม่เพียงแต่ทำให้คนกินรู้สึกว่าอร่อย+รสชาติดี แต่ยังทำให้คนที่ได้กินมีความสุข คือสิ่งที่น้องทำมันไม่ใช่แค่อาหารแต่มันยังมีเรื่องราวมีความรู้สึกความทรงจำของคนกินอยู่ในนั้นด้วย น้องใช้ใจทำ รังสรรค์เรื่องราว+ความรู้สึกของคนกินออกมาเป็นอาหาร นอกจากจะอร่อยแล้วก็ยังทำให้คนกินเกิดความประทับใจจดจำได้ไม่รู้ลืม ส่วนช่องทำอาหารออนไลน์แรกๆ ยังไม่ค่อยปัง ต้องใช้เวลาคลำทางอยู่สักพักจนเจอรูปแบบสไตล์ที่เหมาะกับนางเอกจริงๆ แน่นอนว่าทุกอย่างล้วนมีพระเอกคอยช่วยและสนับสนุนอยู่เบื้องหลังทั้งทางตรงและทางอ้อม
ส่วนเรื่องรักๆ ของพระนางก็ไม่ได้ปล่อยให้เรารอนาน แม้ตอนแรกที่พระเอกสารภาพรักออกไปนางเอกจะอึ้งๆ พระเอกเลยบอกให้น้องกลับไปคิดดูก่อน แต่จริงๆ ใจน้องคือเทไปให้พระเอกเกือบหมดแล้ว เพียงแต่ขาดความมั่นใจ ก็เรามันจนแถมยังมีหนี้ จบก็ไม่สูง ในขณะที่พระเอกเป็นถึงประธานบริษัท อนาคตกำลังสดใส ทั้งหล่อทั้งฉลาด ครอบครัวเพื่อนฝูงดีหมด แฟนเก่าก็เลิศ น้องเลยกลัวว่าหากคบกับตัวเองจะทำให้พระเอกขายหน้า ทั้งฐานะการศึกษา+สภาพสังคมไม่เหมาะสมกันเลยสักนิด แต่สุดท้ายน้องก็ก้าวผ่านอุปสรรคในใจไปได้และตกลงคบกับพระเอก
เรื่องความรักนี่นางเอกเป็นเหมือนผ้าขาวเลยนะ ไม่รู้ว่าต้องแสดงออกยังไง ช่วงแรกๆ บางครั้งเลยอาจเผลอทำร้ายจิตใจพระเอกไปบ้างโดยไม่รู้ตัว พระเอกก็ไม่พูด สุดท้ายเลยกลายเป็นการทำสงครามประสาทกัน55 นางเอกก็ไประบายความรู้สึกลงในแอคหลุม จากนั้นก็มีคนมาแนะนำวิธีการง้อแฟน นางเอกเลยเอาไปใช้แล้วก็สำเร็จด้วย55 ...พระเอกชอบมากกคอนเฟิร์มม55 หลังจากนั้นเวลามีอะไร(โดยเฉพาะเกี่ยวกับพระเอก) นางเอกเลยชอบไประบายที่แอคหลุม
แต่ไม่ใช่แค่ฝั่งนางเอกนะที่มีเรื่องราวปัญหาฝั่งพระเอกก็มีเหมือนกัน คือพระเอกเป็นบริษัทสตาร์ทอัพใช่ปะ กำลังโตพนักงานยังมีไม่เยอะ พระเอกเลยต้องการเงินมาลงทุนเพื่อต่อยอดขยายกิจการ ทีนี้พอกำลังจะได้เงินทุนก็ดันถูกบริษัทอื่นตัดหน้าแย่งไป แต่ที่เจ็บมากกว่าเรื่องชวดเงินก็คือดันมาถูกคนกันเองแทงข้างหลังนี่แหละ แฟนเก่าพระเอกก็มากล่อมให้พี่แกกลับไปทำงานที่บริษัทเก่า แต่พระเอกไม่ไปไม่ยอมแพ้ เดี๋ยวหาเงินลงทุนแหล่งใหม่เอาก็ได้ จริงๆ แฟนเก่าคนนี้เกือบได้แต่งกับพระเอกแล้วนะ แต่พอพระเอกลาออกจากบริษัทเก่าที่เงินเดือนสูงมาเปิดบริษัทเองชีไม่โอเค ไม่เชื่อว่าพระเอกจะทำได้ คิดแต่ว่าพระเอกจะต้องล้มเหลว เอาแต่พูดแบบนี้ทุกวัน สุดท้ายเลยเลิกกัน
เป็นแนวปัจจุบันที่ดีต่อใจมากก ความสัมพันธ์พระนางคือดี เรื่องฐานะการศึกษาอะไรที่นางเอกเคยกังวลสุดท้ายก็ไม่ได้เป็นปัญหาเลย พระนางเคมีโคตรเข้ากัน นางเอกน่ารักใสซื่อขี้อ้อน(กับพระเอก) ชอบหม้อมากกว่ากระเป๋าแบรนด์เนม ไม่อยากได้เสื้อผ้าสวยๆ หรือเครื่องสำอางแพงๆ ขอแค่ชุดเครื่องครัวดีๆ สักชุดก็พอ55 ...เนื้อเรื่องเรื่อยๆ แต่สนุกมากไม่น่าเบื่อ มีจุดพีคที่แบบต้องร้องเฮ้ย! และมีตอนที่แอบเสียน้ำตาเบาๆ ชอบที่ไม่ว่านางเอกจะทำอะไรพระเอกก็จะคอยสนับสนุนอยู่เคียงข้าง แม้ความฝันของทั้งคู่จะแตกต่างแต่เขาก็จับมือเดินไปพร้อมกันได้ ต่างคนต่างทำหน้าที่และทำความฝันของตัวเองไป เวลามีเรื่องอะไรไม่ว่าเล็กหรือใหญ่นางเอกก็มักเอามาเล่าให้พระเอกฟังเสมอ(ประหนึ่งเพื่อนสาว55) ไม่มีเรื่องมือที่ 3-4 ให้ต้องปวดใจเพราะพระเอกชัดเจนเคลียร์มาก ไม่มีพระรอง มีแต่คู่รองที่บอกเลยว่าท่าจะมัน55
