วันเสาร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2566

เกิดใหม่อีกคราอี๋เหนียงอย่างข้าเป็นภรรยาขุนนาง 2 เล่มจบ

เกิดใหม่อีกคราอี๋เหนียงอย่างข้าเป็นภรรยาขุนนาง 2 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ลั่วอวี่ชิวหาน 
ผู้แปล : ณัชชา หาญทวีวงศา
สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก หยางอี๋ ชาติก่อนเคยเป็นอนุแล้ต้องตายอนาถ พอตายแล้วก็ได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ในร่างของตัวเองเมื่อตอน10 ขวบ ชาตินี้นางเอกเลยตั้งใจว่าจะไม่เป็นอนุใครอีก จะไม่หลงเชื่อคำพูดคนอื่นจนทำตัวห่างเหินกับครอบครัวและกลายเป็นแพะรับบาปให้ใครอีกแล้ว ...แต่ด้วยความจนและไม่มีทางเลือก สุดท้ายก็ต้องขายตัวไปเป็นสาวใช้ให้กับตระกูลใหญ่ที่ตนเองเคยเป็นอนุอยู่ดี แต่คราวนี้นางเอกมีประสบการณ์มาก่อน จึงไม่หลงคารมนายหน้าแล้วเปลี่ยนสัญญาจากไถ่ถอนได้เป็นขายขาดตลอดชีวิต กะว่ารอสัก 4-5 ปีพอเก็บตังค์ได้ครบก็จะไถ่ตัวเองออกมาเป็นอิสระ ...

พอเข้าไปทำงานได้ไม่นานนางเอกก็ถูกส่งไปเป็นสาวใช้ในเรือนพระเอก หรือนายท่านรองตระกูลถง พระเอกเป็นลูกชายที่แม่รักมากที่สุด แต่พี่แกก็ไม่ได้เหลิงหลงระเริงไปกับความรักการตามใจที่แม่มอบให้ ตรงกันข้าม พี่แกกลับเป็นลูกที่ดีเชื่อฟัง ไม่ละโมบโลภมาก ไม่แก่งแย่งกับพี่น้อง แม่แบ่งมรดกให้เท่าไรก็เอาเท่านั้น พอโตขึ้นก็ออกไปบุกเบิกสร้างเส้นทางอนาคตด้วยตัวเอง ยิ่งเป็นแบบนี้แม่ก็ยิ่งรัก พยายามจะหาภรรยาที่ดีให้ลูก แต่เพราะพระเอกหน้าตาอัปลักษณ์ (ในหนังสือว่างี้ แต่เราอ่านดูแล้วก็ธรรมดา เพียงแต่อาจไม่ตรงกับค่านิยมสมัยนั้นล่ะมั้ง) สูงใหญ่กำยำเหมือนหมี มีรอยแผลเป็นที่หน้า ยิ่งเวลาไปทำงานนอกสถานที่นานๆ หรือเพิ่งไปรบกลับมาสภาพยิ่งดูไม่ได้55 ผมเผ้าหนวดเคราพะรุงพะรังเหมือนสิงโต ปกติหน้าตาท่าทางก็น่ากลัวอยู่แล้ว พอเป็นแบบนี้ใครมาเห็นก็ยิ่งกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ ... แถมยังมีดวงกินภรรยาอีก ก็เลยทำให้โสดมาจนถึงปัจจุบัน

แม่พระเอกเห็นนางเอกไม่กลัวลูกตัวเอง ก็เลยให้นางติดตามไปคอยรับใช้พระเอกที่ต่างเมืองด้วย นางเอกก็โอเค แม้จะต้องไปอยู่ไกล แต่จำได้ว่าพระเอกนิสัยดีเป็นเจ้านายที่มีเหตุผล คนในจวนไม่เยอะเรื่องก็น้อย คิดว่าวันหนึ่งถ้านางอยากไถ่ตัวพระเอกก็คงอนุญาต แต่ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อก็อาจถูกกลั่นแกล้งและไม่ได้ไถ่ตัวคืน ...พอไปอยู่นู่น มามาคนสนิทที่เลี้ยงพระเอกมาเห็นนางเอกนิสัยดีฉลาดสุขุมก็เลยช่วยชี้แนะสอนงานต่างๆ ให้ นางเอกยิ่งโตก็ยิ่งงาม แถมยังฉลาดทำงานเก่งก็เลยเริ่มมีหนุ่มๆ มาชอบ มามาคนสนิทพระเอกรู้ว่าพระเอกคิดยังไงกับนางเอก ก็เลยบอกให้พระเอกไปคุยกับคนเขาตรงๆ ขืนชักช้าระวังจะอด ตอนแรกพระเอกก็ลังเลเพราะรู้ว่าตัวเองหน้าตาไม่ดีแถมมีดวงกินภรรยา แต่พอได้ยินแบบนี้ก็เลยตัดสินใจไปพูดกับนางเอกตรงๆ นางเอกเลยบอกว่าตัวเองไม่ต้องการเป็นอนุใคร พระเอกก็บอกว่าไม่ได้ให้เป็นอนุแต่จะแต่งมาเป็นภรรยาเอกต่างหาก นางเอกก็เลยขอกลับไปคิดดูก่อนและสุดท้ายก็ตกลง...

พอดีช่วงนั้นพระเอกมีผลงานทางทหารกำลังจะได้เลื่อนขั้น พระเอกกลัวแม่จะหาคู่ให้ก่อน เลยรีบกลับบ้านไปแจ้งเรื่องที่ตัวเองตัดสินใจจะแต่งนางเอกเป็นภรรยา แม่พระเอกก็อึ้งๆ แต่เห็นลูกชอบลูกมีความสุขก็เลยยอม ขอแค่อีกฝ่ายรักและดีต่อลูกตัวเองจากใจจริงถึงจะเป็นแค่สาวใช้แม่ก็ไม่ว่า... หลังแต่งพระเอกก็พาภรรยาไปเริ่มต้นใหม่ที่อื่น เพราะที่เดิมอยู่แล้วก้าวหน้าช้า แต่ด้วยความที่ตำแหน่งพระเอกยังไม่สูงมากแถมนางเอกก็เคยเป็นสาวใช้มาก่อน นางเอกจึงมักถูกคนอื่นเอาเรื่องนี้มาแซะ แต่นางเอกก็ไม่โกรธ รู้ว่ายังไงก็ต้องเจอ ก็ตอบโต้ไปบ้างตามสถานการณ์ นางเอกวางตัวดี เป็นภรรยาเป็นลูกสะใภ้ที่ดี แถมยังไม่ลืมส่งเงินส่งของไปจุนเจือครอบครัวเดิมทุกปี ไม่ได้หมางเมินครอบครัวเหมือนในชาติที่แล้ว ส่วนสามีเก่าของนางในชาติก่อนก็ไม่ได้ตามมาวุ่นวายอะไร ไม่มีบทเลยด้วยซ้ำ...

นางเอกใช้ชีวิตกับพระเอกอย่างชื่นมื่นมีความสุข พระเอกก็รักใคร่ตามใจเมียฝุดๆ ปัญหาส่วนใหญ่ของคู่นี้จะมาจากบุคคลภายนอก เช่น พี่สะใภ้พระเอกที่อิจฉาน้องสามีมานาน เนื่องจากเป็นลูกที่แม่รัก เวลาเห็นแม่สามีมอบอะไรให้บ้านนางเอกก็จะอิจฉาตาร้อน กลัวแต่ตัวเองเสียเปรียบ ทั้งๆ ที่สมบัติเกินครึ่งก็เป็นฝั่งสามีตัวเองที่ได้ไป รวมถึงจวนและกิจการการค้าที่ดีๆ ต่างๆ แต่ก็ยังไม่พอใจ แล้วก็ชอบดูถูกนางเอกที่มีชาติกำเนิดต่ำต้อยและพลอยทำให้ตัวเองต้องถูกนินทาไปด้วย แล้วก็มีลูกคหบดีบ้านหนึ่งในเมืองที่พระนางย้ายไปอยู่ นี่ก็อยากเป็นคนดีช่วยเหลือคนแต่ดันมองคนไม่ออก สุดท้ายกลับกลายเป็นการนำภัยเข้าบ้าน แต่แทนที่จะโทษตัวเองก็ดันไปโทษคนอื่นแทน นางเอกอยู่ดีๆ ก็ซวยเฉยเลย คนที่ช่วยก็โทษนางเอกที่ไม่เตือน คนที่ถูกช่วยก็โกรธที่นางเอกเย็นชาไม่สนใจ โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง งงมากกแม่จ๋าอาไรว๊า...

นี่ยังไม่รวมสาวใช้บางคน ที่พอเห็นนางเอกที่เคยเป็นสาวใช้เหมือนกันได้ดีก็อิจฉา แล้วไหนจะญาตินางเอกที่อยากจะให้นางเอกหาสามีดีๆ ให้ลูกสาวตัวเองอีก แต่นางเอกไม่อยากยุ่งเพราะรู้ว่าเดี๋ยวต้องมีปัญหา ... บันเทิงไหมล่ะ55 อ่านแล้วก็นึกถึงมากกว่ารักเล่มเดียวจบสมัยก่อนที่พล็อตไม่หนักไม่ซับซ้อน เบาๆ ย่อยง่าย ถึงจะได้ย้อนเวลากลับมาแต่นางเอกก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรขนาดนั้น นางก็แค่ไม่อยากเป็นอนุเฉยๆ หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นทั่วไป ไม่ได้ทำเรื่องสะเทือนเลือนลั่นอะไร เพียงแค่นำประสบการณ์ในชาติก่อนกับสิ่งที่รู้ล่วงหน้าบางอย่างมาปรับใช้พัฒนาชีวิตตัวเองกับครอบครัวให้ดีขึ้นเท่านั้น ...



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น