นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 1-2

 

นางแอ่นขับขาน สกุณาแซ่ซ้อง เล่ม 1-2 (5 เล่มจบ) 
ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง (Bai Lu Cheng Shuang)
ผู้แปล : พวงหยก
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก เสิ่นกุยเยี่ยน คุณหนูสามตระกูลเสิ่นที่เกิดจากอนุ เพราะแม่เคยเป็นอดีตสาวใช้ผู้ติดตามของภรรยาเอก แล้วต่อมาก็ได้เป็นอนุสามีเขา จึงทำให้เมียเอกพ่อไม่พอใจแม่นางเอกอย่างแรง คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งรังแกนางเอกกับแม่อยู่ตลอด แม่นางเอกก็เป็นประเภทไม่สู้คนปล่อยให้เขารังแก ส่วนนางเอกก็เคยสู้ไปที แต่ผลรับที่ได้ก็คือการที่แม่ถูกคนจับโยนลงสระน้ำเกือบตายโดยไม่อาจเอาผิดใครได้ นางเอกก็เลยเก็บงำประกายไม่ทำตัวฉลาดอีก ไม่ว่าจะถูกใครกลั่นแกล้งรังแกยังไงก็ได้แต่กัดฟันอดทน เพราะรู้ว่าไม่มีใครคอยออกหน้าช่วยปกป้องตัวเองและแม่

นางเอกเคยถูกนักพรตทำนายว่ามีชะตาเป็นเลิศและมีดวงเกื้อหนุนส่งเสริมผู้เป็นสามี จึงทำให้มีตระกูลใหญ่มากมายอยากได้นางเป็นลูกสะใภ้ แต่สุดท้ายคนที่โชคดีได้หมั้นหมายกับนางเอกก็คือบุตรชายคนโตของจวนอัครเสนาบดี หรือบัณฑิตอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ทว่าในตอนที่ใกล้จะแต่งงาน อิตาคู่หมั้นก็ดันไปตกหลุมพรางแผนการของน้องสาว(คนละแม่)ของนางเอกจนได้เสียกัน แต่อิตาคู่หมั้นก็ยังยืนกรานไม่ขอแต่งกับคนน้องจะแต่งกับคนพี่อย่างเดียว ส่วนนางเอกก็ให้อภัยคู่หมั้นและยังยินดีที่จะแต่งกับเขาเหมือนเดิม ...อิน้องโกรธที่แย่งคู่หมั้นพี่สาวไม่สำเร็จก็เลยไปกระโดดสระน้ำกะฆ่าตัวตาย หลังจากนั้นก็มีวิญญาณของหญิงสาวจากยุคปัจจุบันมาอยู่ในร่างนี้แทน ...คนที่มาใหม่ก็อ่านนิยายแนวทะลุมิติมาเยอะ รู้หลักการของการทะลุมิติดีเหลือเกิน55 (เหมือนแอบแซะพวกนางเอกที่ทะลุมิติมา55) รู้ว่ายุคโบราณบุรุษเป็นใหญ่ ต้องหาบุรุษไว้พึ่งพิง นางก็เลยไปเล็งคู่หมั้นนางเอกเพราะเห็นว่าหน้าตาดีมีชาติตระกูล แล้วไหนๆ ก็เคยมีสัมพันธ์กับร่างนี้มาแล้ว ก็เลยลากอิตาคู่หมั้นของพี่สาวไปกินอีกรอบในห้องเก็บฟืน..เหอๆ

อิตาคู่หมั้นก็ถูกลีลาความใจกล้าของน้องสาว(ที่ในร่างมีวิญญาณสาวยุคปัจจุบัน) จับซะอยู่หมัด ไปไม่เป็นเลยนะจ๊ะ เลยมีสัมพันธ์กันอีกรอบและถูกจับได้ ...อะไรเนี่ย??? บัณฑิตอันดับหนึ่งของเมืองจริงอะ รอบแรกยังพอเข้าใจเพราะโดนวางยา แต่รอบสองนี่ไม่ไหวแล้วมั้งคุณพี่...แต่ๆๆ อิตาคู่หมั้นก็ยังไม่ยอมแต่งกับคนน้องอยู่ดี ขนาดได้เสียกับเขาไปแล้วสองรอบและถูกจับได้ ก็แค่ยอมรับผิดขอโทษ แต่ก็ยังยืนกรานจะแต่งกับนางเอกคนเดียวเหมือนเดิมไม่เอาคนน้อง คือไม่รับผิดชอบอะไรเลยแบบนี้ก็ได้เหรอออ แค่พาพ่อมาแล้วขอโทษก็จบเหรออ ส่วนนางเอกก็ยังยอมแต่งกับเขาตามเดิม ทั้งที่ในใจเริ่มไม่โอเค หมดความเชื่อและไม่ได้อยากแต่งแล้ว แต่เนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น เพราะนางเอกอยากออกจากบ้านนี้เต็มแก่แล้ว ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว อยากหาทางพาแม่ออกไปอยู่ที่อื่น และการแต่งงานก็คือหนทางเดียว ก็เลยต้องอดทนๆๆ...แต่สุดท้ายทุกอย่างก็พัง เพราะน้องสาวดันท้อง แถมแม่ก็มาตายในวันแต่งงาน สุดท้ายการแต่งงานที่เฝ้าฝันว่าจะเปลี่ยนชีวิตก็ถูกแย่งชิงไปต่อหน้าต่อตา...ความอดทนม่ายล่ายช่วยอารายยยเบยยย

ต่อมา(ไม่ถึงวัน) นางเอกก็ถูกพระเอกหรือ กู้เจาเป่ย คุณชายสี่แห่งจวนอัครเสนาบดี(น้องชายอดีตคู่หมั้น) ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้เสเพล ชื่อเสียงย่ำแย่ ไม่เอาการเอางานหมายตา พระเอกก็เนาะ อยากเห็นหน้านางเอกว่าสวยจริงไหมก็แทนที่จะหาวิธีที่มันดีๆ หน่อย นี่อารายย จู่ๆ ก็มาปีนเข้าห้องผู้หญิงเขาเฉย แถมยังให้คนจับได้อีก นางเอกที่ถูกทำให้ชื่อเสียงเสียหายไม่มีทางเลือกอื่นก็เลยต้องยอมแต่งงานออกเรือนกับพระเอกปายย...แต่งไปก็ไปเจอกับน้องสาวที่แต่งมาก่อน น้องสาวนี่ก็ร้ายแบบตลก ร้ายแบบโง่ๆ ไม่มีชั้นเชิงอะไรเลย คือออกแนวมโน คิดว่าคนที่ทะลุมิติมาก็ต้องเป็นนางเอกสิ ต้องเป็นศูนย์กลางมีแต่ผู้มารุมรัก ผู้ชายหล่อหรือพระเอกก็ต้องชอบฉันเป็นของฉันคนเดียว ส่วนนางเอกก็คือตัวประกอบที่มีดีแค่หน้าตาและต้องถูกกำจัด

นางก็เลยพยายามหาเรื่องใส่ร้ายนางเอกอยู่ตลอด พยายามจะโชว์ความฉลาดอยากให้คนโบราณประทับใจเหมือนนางเอกที่ทะลุมิติมาเรื่องอื่นๆ แต่ก็แป้กทุกครั้ง เช่น เอาบทกลอนที่ตัวเองรู้มาพูดโชว์ แต่ก็ไม่รู้ว่ากลอนนี้ใครแต่ง? แต่งขึ้นในสมัยไหน? แล้วปรากฏว่ากลอนบทที่นางพูดก็ดันอยู่ในยุคนั้นพอดี ทุกคนรู้จักกันหมด แต่นางก็ดันเคลมไปว่าตัวเองเป็นคนแต่งนะ สุดท้ายพอเขาเฉลยก็หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ แล้วก็มีเต้นโชว์ กะว่าคนต้องชอบแน่ๆ (นางเอกที่ทะลุมิติมาเต้นแล้วก็มีแต่คนชอบไม่ใช่เหรอ) แต่ทุกคนคือหน้าเหวอกันหมด คิดว่านางไม่รู้กาลเทศะมานุ่งน้อยห่มน้อยเต้นแบบนี้ได้ไง ทำตัวเหมือนพวกเต้นกินรำกิน สรุปไม่มีคนชอบ มีแต่คนดูถูกเหยียดหยาม คือนางร้ายแบบตรงๆ ทื่อๆ อะ ไม่ได้ซับซ้อนหรือมีแผนการล้ำลึกอะไรเลย เดาง่าย แต่ก็ทำให้คนเชื่อและตกหลุมพรางได้ทุกที ทำไมนะ55

ส่วนนางเอกก็คนดี แม่พระ เจ็บแล้วไม่ค่อยจำ ไหนว่าเก็บงำความฉลาดเอาไว้ไง นี่เราว่าน้องสาวนางก็ไม่ได้ฉลาดหรือมีแผนการลึกล้ำอะไรเลยนะ แต่นางเอกก็ยังตกหลุมพรางได้แทบทุกครั้ง...อารายว๊า เวลาโดนตบโดนโบยก็ไม่มีใครมาช่วยทัน เจ็บจริงตลอด พระเอกก็นิสัยเหมือนเด็ก คือเริ่มเดาออกแหละว่าชื่อเสียงแย่ๆ ทั้งหลายก็เป็นแค่สิ่งที่พระเอกจงใจสร้างขึ้นเพื่อปกปิดความสามารถและแผนการบางอย่าง ที่ไปเที่ยวหอคณิกาบ่อยๆ ก็น่าจะไปทำงานหรือหาข่าว แล้วพี่แกก็น่าจะยังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงด้วย นางเอกน่าจะคนแรกที่พระเอกมีอะไรด้วยจริงๆ คนอื่นน่าจะแค่นัวๆ แต่ไม่ถึงขั้นนั้น ...แต่ไม่ว่าจะยังไงนางเอกก็ไม่เคยแสดงท่าทีหึงหวงหรือไม่พอใจที่พระเอกมีพฤติกรรมแบบนั้นเลย หลังวันแต่งงานพระเอกไปอยู่หอคณิกาไม่กลับบ้าน นางเอกก็ชิลๆ แถมให้คนไปส่งเงินให้ด้วย เห็นพระเอกพลอดรักกับอนุในบ้านก็เฉย พระเอกไปนอนห้องอนุก็เฉย ...

ตอนแรกที่พระเอกยังไม่ได้ชอบนางเอกก็ยังไม่คิดอะไร แต่หลังๆ พอชอบก็เริ่มไม่พอใจที่เมียเอาแต่เฉยไม่มีท่าทีหึงหวงบ้างเลย นางเอกคือใจเย็นไม่อิจฉาริษยา เข้าใจว่าผู้ชายก็ต้องมีเมียเยอะไม่ได้คาดหวังว่าพระเอกจะมีตัวเองคนเดียวอยู่แล้ว แถมพระเอกก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนแต่งด้วย ก็เลยไม่ได้คิดมาก ..นางเอกเป็นคนใจเย็น ชอบช่วยเหลือคน พอแต่งงานออกมาก็เอาเงินเก็บไปเปิดสำนักศึกษาให้เด็กๆ ลูกชาวบ้านได้เรียน เห็นผู้อพยพคนตกยากก็เปิดโรงทานช่วยแจกโจ๊ก หรือพอรู้ว่าเด็กที่เคยเรียนในสำนักศึกษาจะมาเรียนไม่ได้อีกเพราะต้องช่วยงานที่บ้าน นางเอกก็ตามไปดูจนรู้สาเหตุว่ามีขุนนางทุจริตแอบเก็บภาษีเกิน ด้วยความหวังดีก็เลยพยายามเรียกร้องความเป็นธรรมให้ ทว่าถึงจะหาคนผิดช่วยชาวบ้านได้สำเร็จ แต่ก็ทำให้บางคนผูกใจเจ็บและตามมาเอาคืน..จากเรื่องดีๆ เลยกลายเป็นโศกนาฏกรรมแทน

ส่วนพระเอกหลังจากแต่งงานกับนางเอกชีวิตก็เริ่มรุ่ง จับพลัดจับผลูได้เข้าวัง ได้ช่วยอารักขาฮ่องเต้ตอนมีมือสังหารลอบเข้ามาในวัง ฮ่องเต้ก็เลยแต่งตั้งให้พระเอกเป็นรองเสนาบดีกรมอาญา จากคุณชายเสเพลไม่เอาถ่านไม่เคยสอบรับราชการจู่ๆ ก็มาแรงแซงทุกคน อดีตคู่หมั้นเก่าของนางเอกอิจฉาพระเอกหรือน้องชายตัวเองที่ได้ตำแหน่งที่ตนหมายตา เลยวางแผนคิดปองร้ายพระเอกและก็ถูกจับได้ แต่พ่อพระเอกก็ไม่เอาเรื่อง กลับโยนความผิดให้บ่าวไพร่และขอให้พระเอกเปลี่ยนไปรับตำแหน่งฝ่ายบู๊ที่ขั้นต่ำกว่าแทน ...เหอๆ

ส่วนนางร้ายหรือน้องสาวนางเอกพอเห็นว่าบุรุษที่ตนคิดพึ่งพิงไม่เป็นดังหวัง ก็เริ่มหาตัวสำรอง หาแผนอื่น เข้าไปตีสนิทกับฮูหยินคนหนึ่งที่สามีเขาเป็นญาติกับแม่ทัพที่กำลังมีอำนาจ ฮูหยินคนนั้นก็ใสซื่อนึกว่าเขาจริงใจ เล่าเรื่องในบ้านเรื่องสามีตัวเองให้เขาฟังหมด น้องสาวนางเอกเลยรู้หมดว่าสามีของฮูหยินคนนี้ชอบอะไรยังไง แล้วก็ไปแอบได้เสียกันจนเกือบถูกจับได้ (ถึงไม่เห็นกับตา แต่ทุกคนก็รู้แล้วว่านางทำอะไร) เพราะตอนที่ไปจับน้องสาวไหวตัวทัน แสร้งบีบน้ำตาเล่นละครว่ามาเพื่อหาคนช่วยเรื่องเส้นทางขุนนางของสามี อิคู่หมั้นเก่านางเอกก็เชื่อแถมยังซึ้งอีก(หลอกง่ายจริงๆ พับผ่า) คิดว่าเมียทำเพื่อเรา แต่สุดท้ายเรื่องที่นางไม่ได้ท้องจริงก็ถูกคนรู้ บวกกับข้อหาสวมหมวกเขียวให้สามีก็เลยโดนโทษโบยและหย่า ตอนแรกอิน้องสาวก็คิดว่าหย่าก็หย่า กลับบ้านก็ได้ฟะ ตังค์ก็มีธุรกิจก็กำลังไปได้สวย แต่พอถูกสาวใช้คนสนิทเตือนว่ามันไม่ได้สวยงามอย่างที่คิดเน้อและบลาๆ อิน้องสาวก็เริ่มได้สติ เปลี่ยนแผนหาวิธีเอาตัวรอดใหม่..

อ่านจบไปสองเล่มมีแต่ความ??? เต็มไปหมด55 แบบมันได้เหรออ ทำไมหลอกง่ายจัง อย่างตอนที่น้องสาววางแผนแกล้งตาย พอสาวใช้โวยวายเสียงดังแค่นี้ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปตรวจสอบหรือจับชีพจรน้องสาวดูแล้วอะ ว่าตายจริงมั้ย? ก็เชื่อตามที่สาวใช้บอกว่าตาย? แล้วน้องสาวนางเอกทั้งที่ชื่อเสียงเสียหายขนาดนั้น แต่แม่สามีก็ยังให้ดูแลจวนและค่าใช้จ่ายต่างๆ ในบ้าน? อดีตคู่หมั้นเก่านางเอกไหนว่าบัณฑิตอันดับหนึ่งของเมืองแต่ทำไมตกหลุมพรางน้องสาวนางเอกง่ายจัง ไหนจะตอนที่พระเอกได้ทำงานสืบสวนของกรมอาญาก็เลยจะส่งนางเอกไปอยู่ที่อื่นสักพักเพราะห่วงเรื่องความปลอดภัย นางเอกไม่อยากไปเลยซ้อนแผนด้วยการหลบอยู่ใต้เตียง คือใต้เตียงจริงๆ นะ กินนอนอยู่ในนั้นเลย...ช่างพยายาม ศรีทนได้จริงๆ ดีที่มีเรื่องให้ต้องออกมาจากใต้เตียงก่อน ไม่งั้นไม่อยากจะคิด -_-“

นึกว่าจะเป็นแนวเจ้มจ้น แผนการซับซ้อนคาดเดายาก แต่นี่แบบ...เอาฮาใช่มั้ย 55  
เดี๋ยวรอดูเล่ม 3-5 อาจจะมีอะไรเปลี่ยนก็ได้ชิมิๆ ^0^