ชายาอ๋องน้อยยอดเซียนการค้า
ผู้แต่ง : ซีหลานฮวาฮวา
ผู้แปล : ไผ่กวนอิม
สำนักพิมพ์ Camellia Novet
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
แนวยอดฮิต อ่านได้ไม่มีเบื่อ ขายได้ตลอดกาลจริงๆ 55 พล็อตนางเอกตายแล้วทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ มาอยู่ในร่างเด็กสาวชนบทที่ยากจนข้นแค้น ชีวิตสุดแสนจะลำบาก พ่อแม่ตาย ญาติพี่น้องก็รังเกียจดูถูกไม่ชอบ หาว่าเป็นตัวอัปมงคลเป็นตัวซวย ชีวิตเจอแต่มรสุม ไปขอพึ่งพาญาติก็ถูกเขารังเกียจ ทั้งที่เราไม่ได้ไปมือเปล่าแต่พกเงินพกอาหารไปเอง แต่กลับต้องอยู่อย่างอดๆ อยากๆ หน้าเหลืองตัวผอมโซเพราะไม่เคยได้กินอิ่ม ต้องอาศัยในกระต๊อบเก็บฟืนเก่าๆ โทรมๆ แถมยังถูกคนในบ้านญาติรุมรังแก แล้วสุดท้ายก็ถูกผลักตกหน้าผาตาย นางเอกก็เลยได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้แทน
นางเอกเป็นหญิงสาวจากยุคปัจจุบันอยู่ในวัยทำงานแล้ว ประสบอุบัติเหตุดินถล่มตายจากนั้นวิญญาณก็ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ 'หร่วนหมิงจือ' เด็กสาววัย 11 ที่มีชื่อเดียวกับตัวเอง เจ้าของร่างเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ตายหมดเหลือแต่น้องสาวที่เป็นใบ้ พอพ่อแม่ตายก็มาขออาศัยพึ่งพิงอยู่กับท่านย่า แต่สองพี่น้องไม่เป็นที่ต้อนรับ ถูกหาว่าเป็นตัวซวยทำให้พ่อแม่ตาย ถูกคนที่บ้านย่ากลั่นแกล้งต่อว่าสารพัด ...นางเอกได้มาอยู่ในร่างนี้ตอนที่เจ้าของร่างเก่าเพิ่งตกจากหน้าผาและกำลังถูกไล่ออกจากบ้านพอดี นางเอกก็เลยพาน้องสาวเจ้าของร่างเดิมออกมาแล้วกลับไปอยู่บ้านเก่าตามลำพังแค่สองคนพี่น้อง แต่ก่อนไปก็ไม่ลืมทวงเงินที่เจ้าของร่างเก่าเคยนำติดตัวมากลับคืนไปด้วย แต่ตอนแรกย่าจะไม่คืน แต่นางเอกจำได้ว่าลูกชายของป้าสะใภ้หรือหลานชายคนโปรดของย่ากำลังจะฝากตัวเป็นศิษย์ของอาจารย์คนหนึ่ง แต่อาจารย์คนนี้ยึดมั่นในคุณธรรมมาก ถ้านางเอกเอาเรื่องที่ถูกหลานรักของย่าทำร้ายไปบอกอีกฝ่าย อีกฝ่ายต้องไม่ยอมรับหลานรักย่าเป็นศิษย์แน่ๆ นางเอกเลยยกเอาเรื่องนี้มาขู่ ย่าเห็นแก่อนาคตของหลานชายสุดที่รัก สุดท้ายถึงได้ยอมคืน
พอกลับไปอยู่บ้านเก่าก็มีเรื่องตามมาอีกสารพัดเริ่มตั้งแต่วันแรกเลย ตั้งแต่ถูกเด็กแถวบ้านเอาก้อนหินมาปาใส่ พอนางเอกจัดการไล่เด็กพวกนั้นไปก็ถูกแม่เด็กตามมาเอาเรื่องที่บ้าน หาว่าไปทำเสื้อผ้าลูกเขาขาด บอกให้นางเอกชดใช้คืน(ทั้งๆ ที่เป็นฝ่ายไปทำเขาก่อน) ...ต่อมาก็มีเรื่องที่เด็กแถวบ้านหายตัวไป คือเด็กแถวบ้านวิ่งไล่ตามจับกระต่ายเข้าไปในป่า แล้วมีคนหนึ่งพลัดหลงส่วนอีกคนได้กลับมา ไอ้คนกลับมาได้กลัวโดนด่าเลยมาใส่ความนางเอกหาว่านางเป็นคนชี้ทางบอกให้ไปจับกระต่าย แต่จริงๆ นางเอกไม่ได้บอก แต่เตือนแล้วด้วยซ้ำว่าไม่ให้เข้าป่าไปจับ มันอันตราย(เด็กเห็นนางเอกล่ากระต่ายมาได้ก็อยากได้มั่ง) แม่เด็กที่ลูกหายก็สติแตกไปแว้วไม่สนอะไรทั้งนั้น คิดแต่ว่านางเอกนี่แหละเป็นตัวการทำให้ลูกหาย เลยพาลโกรธแล้วตามมาด่าเอาเรื่องถึงบ้าน ...เหอๆๆ
แต่จริงๆ ส่วนใหญ่เรื่องจะเข้ามาหานางเอกเองนะ นางไม่ได้ไปทำอะไรเขาก่อนเลย เช่น แบบบางทีอยู่ดีๆ ลูกพี่ลูกน้องนางก็ตามมารังแกมาแย่งของของน้องสาวนางเอกไปอะ นางเอกก็ต้องตามไปแย่งคืนมา(สิ) หรือไปเก็บผักป่าดีๆ อิลูกพี่ลูกน้องก็โผล่มาจากไหนอีกไม่รู้ มาแย่งตะกร้าเก็บผักป่าของน้องสาวนางเอกไปโยนทิ้งแล้วก็เหยียบมือน้องสาวนางเอกจนบาดเจ็บ แล้วน้องสาวนางเอกก็แค่ 5 ขวบเองอะแถมเป็นใบ้ด้วย ทำได้แค่เสียงอือๆ อาๆ ร้องให้ใครช่วยก็ไม่ได้ แล้วพอนางเอกมาเห็นมีหรือจะไม่โมโห พอนางเอกเอาคืนบ้างเพราะต้องปกป้องน้อง อิลูกพี่ลูกน้องก็วิ่งกลับไปฟ้องแม่ จากนั้นป้าสะใภ้นางเอกก็ตามมาด่านางเอกถึงที่บ้านอีก... เฮ้อออ ก็จะวนลูปแบบนี้แหละ
เหมือนทนเห็นนางเอกกับน้องสาวมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นไม่ได้ เคยกดเขามาตลอด พอวันหนึ่งเขาฮึดสู้ก็ยอมไม่ได้ เป็นตั้งแต่คนใหญ่ยันเด็ก เพราะคนใหญ่ก็ไปสอนไปปลูกฝังเด็กในบ้านตัวเองให้รังแก+ดูถูกนางเอกกับน้องได้ รังแกยังไงก็ได้ไม่ผิดเพราะเขาไม่มีพ่อแม่งี้อะ? นี่แค่บ้านย่าฝั่งพ่อนะ ...ส่วนฝั่งยายนี่ดีหน่อยเพราะยายกับตารักหลาน ป้าสะใภ้รองกับลูกสาวก็ดีชอบนางเอกกับน้อง จะมีปัญหาก็แต่ป้าสะใภ้ใหญ่กับลูกสาวป้านี่แหละ ขี้แซะขี้อิจฉาขี้เกียจสันหลังยาวครบสูตร ชอบข่มชอบแซะทุกคนในบ้าน ข่มทั้งพ่อแม่สามี ครอบครัวน้องชายสามี ไม่สนหัวดำหัวหงอก กลับกันกับบ้านย่า ฝั่งบ้านย่าแม่สามีใหญ่สุด แต่ฝั่งยายที่ใหญ่สุดคือลูกสะใภ้คนโต ส่วนลูกชายคนโตของยายก็อิกนอร์ให้ท้ายกรายๆ ปล่อยให้เมียข่มทุกคนไป ยายนางเอกก็ทนไปเพื่อความสงบสุขของบ้าน...เหอๆ
จริงๆ เจอพล็อตแบบนี้มาเยอะแล้วนะแต่เอาตรงๆ อ่านแล้วยังไม่เบื่อเลยอะ มันดี แต่ละเรื่องปัญหาไม่ซ้ำเลย55 ...นางเอกก็ใช้ความรู้ที่ติดตัวมาพยายามหาลู่ทางทำเงินหาทางเอาชีวิตรอด อย่างเช่นไปขอให้ลุงเพื่อนบ้านช่วยทำธนูให้ ซึ่งธนูอันนี้เป็นแบบที่ใช้ในยุคปัจจุบันประสิทธิภาพดีกว่าธนูสมัยนั้น นางเอกเลยปิ๊งไอเดียเสนอให้ลุงข้างบ้านเอาภาพร่างธนูนี้ไปขายให้พวกทหารในกองทัพ ถ้าได้เงินมาก็ให้แบ่งกันคนละครึ่ง จากนั้นก็เอาธนูที่ทำเสร็จแล้วไปล่าสัตว์ พอล่าได้ก็เอาไปทำอาหารและเอาไปขายในเมือง พอได้เงินมาก็เอาไปซื้ออาหารกับของใช้ที่จำเป็นต่างๆ เข้าบ้าน เพราะบ้านนางเอกไม่มีไรเลยแม้แต่จานชาม ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าให้เปลี่ยน คือมีแค่ชุดเดียวที่สวมกลับมาจากบ้านย่าอะ นี่ล่าสุดนางกำลังจะสร้างเตาเพื่อทำขนมปังขายแว้วว...
ชีวิตค่อยๆ ดีขึ้นตามลำดับ ส่วนปัญหาก็ยังคงเข้ามาไม่หยุดหย่อนเช่นกัน ล่าสุดนางเอกไปล่าเลียงผามาได้ พอคนที่บ้านย่ารู้ก็ตามมาขอส่วนแบ่ง ทั้งๆ ที่ตอนนั้นไล่เขาอย่างกับหมูกับหมา ไม่เคยช่วยเหลืออะไรนางเอกกับบน้องเลย แต่พอเขามีของดีๆ กินดันจะมาขอแบ่ง แล้วอ้างความเป็นผู้อาวุโสในครอบครัว...เหอๆๆ
แต่อ่านแล้วที่รู้สึกอีกอย่างคือสงสารผู้หญิงสมัยนั้นอะ คนสมัยโบราณการแต่งงานขึ้นอยู่กับพ่อแม่ เลือกเองไม่ได้ อย่างป้านางเอก(พี่สาวพ่อ) นี่ก็ถูกย่าจับแต่งงานกับพ่อหม้ายเพราะย่าอยากได้สินสอดเขา ไม่สนว่าคนในครอบครัวนั้นจะเป็นยังไง สนแต่เงิน ป้านางเอกตอนอบู่บ้านก็ต้องเป็นวัวเป็นม้าให้ทุกคน พอแต่งออกไปก็ยังต้องไปถูกแม่สามีโขกสับถูกลูกเลี้ยงสามีเกลียดต่อ ก็ได้แต่ทนๆๆๆ เพราะไม่มีทางเลือก ทนจนแม่สามีเสียชีวิตถึงได้ดีขึ้นและได้กลับมาเยี่ยมบ้าน พอรู้ว่านางเอกกับน้องย้ายออกมาก็พยายามกล่อมให้กลับไป กล่อมให้ให้ทนย่า ถึงจะถูกดุด่าแต่ก็ยังมีครอบครัว(เหรอ?)ให้พึ่งพิง บลาๆๆ ส่งต่อความทน ...เฮ้อออ
แล้วไหนจะเรื่องหย่าสามี ผู้หญิงสมัยก่อนน้อยที่จะหย่าสามี เพราะหย่าแล้วจะไปอยู่ไหน หย่าแล้วก็ถูกสังคมตราหน้า บ้านเดิมก็น้อยที่จะต้อนรับให้กลับไปเพราะกลัวเสื่อมเสียชื่อเสียง แถมถ้ามีลูกก็เอาลูกออกมาไม่ได้อีก ลูกต้องอยู่กับพ่อ(แค่นี้ก็ไม่มีใครอยากหย่าแล้วอะเพราะห่วงลูก) แล้วกว่าจะหย่าได้ก็ยากมากก อย่างคู่ของคนข้างบ้านที่นางเอกไปจ้างตัดเสื้อผ้า นี่ก็ทนเพื่อลูกไม่กล้าหย่า ถูกสามีตบตีทำร้ายขโมยเงินไปเล่นพนันกี่ครั้งก็ทน เพื่อรอให้ลูกสาวโตแล้วได้แต่งงานออกไป เพราะรู้ว่าถ้าหย่า ลูกสาวก็ต้องอยู่ก้บสามี ตัวแม่เลยยอมทน ...เฮ้อออ
ส่วนพระเอกดูจากชื่อเรื่องนี่น่าจะเป็นท่านอ๋องเนาะ แต่อ่านมา 62 ตอนแล้วคุณพี่เขายังไม่ออกมาเลยนะ55 ค่าตัวแพงเหลือเกิน แม้แต่ชื่ออะไรยังไม่รู้เลย55 (ใครรู้แล้วมาใบ้หน่อยน๊า55)
ป.ล. เรื่องนี้มีแต่แบบรายตอนนะคะ ><
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น