วันพฤหัสบดีที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ 3 เล่มจบ

 

อย่าเหยียดเผ่าพันธุ์กันสิ 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง  (月下蝶影 )
ผู้แปล : นกแก้ว
วาดปก : 
JR.LULU
สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ฝูหลี ปีศาจกระต่ายที่มีชีวิตมาไม่นานเท่าไร 4000 ปีเอง ปีศาจน้อยที่ได้รับการเลี้ยงดูปกป้องทะนุถนอมมาอย่างดีราวกับองค์ชายน้อยจากเหล่าปีศาจในบรรพตเงาหมอก กิจวัตรประจำวันคือบำเพ็ญเพียร กิน เล่น นอน แต่วันหนึ่งนอนนานไปหน่อย (2000 ปี) ตื่นมาอีกทีอ้าววว..โลกที่เคยเต็มไปด้วยเหล่าปีศาจตอนนี้ถูกมนุษย์ยึดครองไปหมดและ ...ปีศาจน้อยฝูหลีเลยตัดสินใจลงจากเขาเพื่อออกไปเผชิญโลกกว้างและหางานทำในดินแดนมนุษย์

นายเอกอยากสอบรับราชการในดินแดนมนุษย์แต่ไม่มีใบปริญญา ก็เลยต้องไปทำงานแบกหามขนอิฐขนปูนในไซต์ก่อสร้างและเป็นรปภ.เพื่องานเงินเรียน เป็นปีศาจที่ดีมีจรรยาบรรณสูงและมีอุดมการณ์ ใสซื่อแต่ไม่โง่ ไม่คิดเอาของวิเศษหรือสมุนไพรหายากออกมาขาย แต่อยากหาเงินด้วยกำลังความสามารถของตัวเอง น่ารักใสซื่อมาก ภายนอกดูอ่อนแอบอบบางเหมือนรังแกง่าย แต่ความจริงพลังโคตรสูง แต่นายเอกไม่รู้ตัว คิดว่าตัวเองไม่ได้เก่งอะไร เป็นแค่ปีศาจตบะต่ำพลังอยู่ในระดับธรรมดาทั่วไป แต่ในสายตาของภูตผีปีศาจหรือผู้บำเพ็ญเพียรในโลกมนุษย์ตอนนี้คือโคตรเทพ หลังจากได้เห็นนายเอกแสดงฝีมือก็พากันหน้าซีด เปลี่ยนเป็นนอบน้อมและเรียกนายเอกว่าผู้อาวุโสทันที

พระเอก จวงชิง เป็นลูกครึ่งมังกรทองที่มีชีวิตวัยเด็กต่างจากนายเอกลิบลับราวฟ้ากับเหว ด้วยความที่เป็นเลือดผสมระหว่างมังกรกับมนุษย์ บวกกับเป็นมังกรทองที่เหลืออยู่ตัวสุดท้าย นอกจากไม่มีครอบครัวก็ยังไม่มีคนในเผ่าช่วยปกป้องดูแล พระเอกเลยถูกมังกรเผ่าอื่นรุมข่มเหงรังแก ถูกคนหักหลังไล่ล่า เฉียดตายก็หลายหน กว่าจะมีชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ไม่ง่ายเลย ต่อสู้มาโดยลำพังเกือบ 2000 ปีจนมีทุกอย่าง และได้กลายเป็นหัวหน้ากรมควบคุมโลกผู้ฝึกตนในแดนมนุษย์

ตอนที่พระ-นายเจอกัน พระเอกยังมองร่างกับตบะที่แท้จริงของนายเอกไม่ออก นึกว่าน้องเป็นปีศาจธรรมดาที่มีพลังตบะต่ำและมีชีวิตอย่างยากลำบาก เพราะไปเห็นตอนคนเขาเก็บขยะอยู่พอดี 55 (โอ๊ยน้องงง) ส่วนนายเอกมองปราดเดียวคือรู้เลยว่าพระเอกเป็นเป็นมังกรทองเลือดผสมที่มีตบะ 2000 ปี เป็นมังกรประจำดวงชะตาเมือง มีบุญบารมี เป็นลูกรักของสวรรค์ ... หลังจากที่ลูกน้องพระเอกเห็นนายเอกต่อสู้และช่วยชีวิตตัวเองเอาไว้ ก็เลยคะยั้นคะยอให้นายเอกมาสมัครสอบเข้าทำงานที่หน่วยงานพระเอก แต่ตอนแรกนายเอกจะไม่ไป เพราะอยากเป็นข้าราชการ 55 แต่สุดท้ายก็เจอกล่อมจนลองไปสอบ ตอนสอบมีให้สอบข้อเขียนกับต่อสู้ ปรากฏว่าคะแนนต่อสู้ของนายเอกคือดีเลิศ แต่ข้อเขียนดันตก...จริงๆ ก็ตอบถูกแหละ เพียงแต่มันไม่ตรงตามยุคสมัย คือสิ่งที่นายเอกตอบมาเป็นสิ่งที่ปีศาจสมัยนี้เขาไม่รู้จักไม่ได้ทำกันแล้ว บางอย่างก็ไม่เคยเห็นหรือมีคนรู้น้อยมาก พระเอกถึงขนาดต้องเอาคำตอบของนายเอกไปค้นในบันทึกยุคเก่าๆ ดู ถึงได้รู้ว่าที่นายเอกตอบนั้นไม่ผิดนะ ...แต่พอสอบติด นายเอกก็ลังเลจะไม่ทำงานนี้อีก เพราะรู้สึกว่าเป็นรปภ.ก็ดีอยู่แล้ว 55..

พอมาทำงานด้วยความเก่ง ปีศาจอะไรมาก็จัดการได้หมด บวกกับความใจป้ำแจกทองเหมือนขนม ทุกคนในที่ทำงานเลยชอบและยิ่งเคารพเทิดทูนนายเอก คือนายเอกไม่รู้ว่าของที่ตัวเองหยิบออกมาให้คนอื่นน่ะมีราคาเป็นของหายาก เพราะถูกเลี้ยงมาแบบลูกเศรษฐี เลยนึกว่านี่เป็นของหาง่ายพื้นๆ ใครๆ ก็มี .. แบบเดี๋ยวก็มอบอาวุธที่สร้างมาจากปีศาจในตำนานให้พระเอกไว้ใช้ต่อสู้ เดี๋ยวก็เอายาลูกกลอนเม็ดละสองล้านให้พระเอกกิน หรือบางทีก็เทเพชรกองโตออกมาให้พระเอกเอาไว้ใช้ประดับบ้าน เพราะเห็นพระเอกชอบพวกเพชรนิลจินดา แบบขนาดรถก็ยังฝังเพชรอะ 55..จนพระเอกต้องปรามเรื่องให้ของของนายเอก เพราะกลัวว่าสักวันจะโดนหลอกจนหมดตัว

เป็นแนวภูตผีปีศาจ ผู้ฝึกตน ที่พยายามปรับตัวให้อยู่ร่วมกับสังคมมนุษย์บนโลกที่ไม่มีใครกราบไหว้หรือเชื่อเรื่องภูตผีวิญญาณอีกต่อไปอย่างกลมกลืน ผสมการจิกกัดเสียดสีเรื่องการทำลายสิ่งแวดล้อม ทำลายพื้นที่ป่าของมนุษย์ รุกล้ำทำลายที่อยู่ของสัตว์จนมาถึงถิ่นที่อยู่ของเหล่าปีศาจบรรพกาล บางแห่งก็ถูกเปลี่ยนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวจุดชมวิวตามยุคสมัย บางแห่งก็เปลี่ยนเป็นสถานที่อยู่อาศัย จนส่งเสียงดังรบกวนทำให้ปีศาจเริ่มฟื้นตื่นจากการหลับใหลออกมาอาละวาด ...เดือดร้อนไปถึงหน่วยงานของพระเอก ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ต้องดูแลจัดการความสงบสุขเรียบร้อยของปีศาจต่างๆ ที่ต้องการเข้ามาอาศัยอยู่ในเมืองมนุษย์

ในเรื่องจะมีสมาพันธ์ปีศาจสำหรับให้ปีศาจใหม่มาลงทะเบียนรับบัตรประชาชนก่อน จะได้ไม่เป็นปีศาจเถื่อนแล้วถูกหน่วยงานพระเอกจับไป แต่ถ้าปีศาจตัวไหนก่อความวุ่นวายทะเลาะกันหรือมีเรื่องลี้ลับอะไรเกิดขึ้น หน่วยงานของพระเอกก็จะส่งคนไปจัดการและกลบเกลื่อนอธิบายด้วยเหตุผลทางวิทยาศาสตร์...ต้องปกป้องทั้งเหล่าปีศาจและมนุษย์ไปพร้อมๆ กัน แต่ในขณะเดียวกันก็จะให้มนุษย์รู้ถึงการดำรงอยู่ของพวกตัวเองไม่ได้เด็ดขาด ...ซึ่งระหว่างที่กำลังจัดการดูแลแก้ปัญหาต่างๆ ของภูตผีปีศาจ ก็จะมีเรื่องที่ปีศาจบรรพกาลเริ่มทยอยฟื้นตื่นจากการหลับใหลและกลับมาปรากฏตัวบนโลกมนุษย์อีกครั้ง รวมถึงเรื่องปริศนาของตัวนายเอก ว่าตกลงน้องเป็นปีศาจหรือตัวอะไรกันแน่ ทำไมเก่งเกินเบอร์เผ่าพันธุ์กระต่ายขนาดนี้ ...แต่ชอบเวลานายเอกอยู่ในร่างกระต่ายนะ ดูนุ่มนิ่มฟูๆ น่าจับดี บรรยายได้น่ารักเห็นภาพดี อ่านแล้วอยากลูบบ้าง 55

พาร์ตความรักก็แบบค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่ปุบปับรักเลย กว่าจะลงเอยกันจริงๆ นี่นานเลยนะ เพราะนายเอกใสมาก ความรู้สึกช้า ส่วนพระเอกจากตอนแรกที่ฮึ่มๆ ชอบทำหน้าเย็นชาใส่เขา แถมยังเก็บตังค์ค่าน้ำมันตอนขับรถไปส่งนายเอกด้วย55 หลังๆ พอชอบแล้วพี่ก็จีบตีตราจองแบบเนียนๆ เลย ลูกน้องรอบข้างคือเริ่มสงสัยเริ่มมีข่าวลือระหว่างพระ-นาย แต่พระเอกก็ไม่แก้จ้า ปล่อยไปตามนั้นแหละ55 ตอนนายเอกกลับร่างเดิมที่เป็นกระต่ายนี่คือห้ามใครอุ้ม ห้ามใครลูบขนนายเอกเลยนะนอกจากตัวเองเท่านั้น ...แต่นอกจากความรักของพระนายแล้ว ก็ยังมีความรักของคนในครอบครัวหรือเหล่าปีศาจที่เลี้ยงดูนายเอกมาด้วย ดีต่อใจมากกก อ่านไปก็ลุ้นว่าทุกคนจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้งไหม ในสายตาคนนอกหรือปีศาจในที่ทำงานนายเอกก็คือผู้อาวุโสที่มีตบะแก่กล้า แต่ในสายตาของปีศาจที่เลี้ยงดูมา ผ่านไปกี่พันปีนายเอกก็ยังคงเป็นเด็กน้อยในบ้านที่พวกเขาต้องทะนุถนอมปกป้องเสมอ แค่เห็นนายเอกใส่เสื้อผ้าธรรมดาก็ปวดใจ กลัวแต่ว่านายเอกจะลำบากไม่มีของดีๆ ใช้ เจอหน้าเมื่อไรก็ต้องยัดของให้ตลอด...T^T

สนุกดีนะ ออกแนวเรื่อยๆ ขำๆ ไม่ได้หลอนน่ากลัวอะไร บางมุมก็ได้ข้อคิดเตือนใจ อย่างเรื่องสาเหตุที่ปีศาจค่อยๆ ทยอยตายสูญพันธุ์จนเหลือน้อยลงเรื่อยๆ และทำให้มนุษย์ที่อ่อนแอไร้อิทธิฤทธิ์พลิกกลับมาเป็นผู้ครองโลกได้ เราว่าจุดนี้พอเฉลยแล้วก็สมเหตุสมผลดีนะ แล้วถ้าวันหนึ่งมนุษย์ยังไม่รู้สึกตัวกระทำเหมือนปีศาจ จุดจบก็คงไม่ต่างกัน เพียงแค่รอเวลาเท่านั้นแล..



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น