วันพุธที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2565

ฟีโรโมนของนายกับฉันเข้ากันได้ 99%

 


ฟีโรโมนของนายกับฉันเข้ากันได้ 99%  2 เล่มจบ + เล่มพิเศษ
ผู้แต่ง : อิ่นลู่ซิง
ผู้แปล : fangfei
สำนักพิมพ์  Rose Publishing

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เป็นแนว  Omegaverse พระเอก-นายเอก เป็นนักเรียนชั้นมัธยมปลายปี 2 อยู่ห้องเดียวกัน พระเอก ลู่ซิงฉือ เป็นต้นหญ้าของโรงเรียนหรือเดือนโรงเรียน แบบหล่อที่สุด ไปไหนก็เป็นจุดสนใจมีแต่คนชอบ เป็นอัลฟ่าที่หน้าตาดีมาก ฉลาด เรียนเก่ง ฐานะชาติตระกูลดีเลิศ
แต่เพราะหล่อเกินบวกกับเป็นอัลฟ่า
นายเอก ต้วนเจียเหยี่ยน ซึ่งเป็นบิ๊กบอสของโรงเรียน และต่อยตีเก่งเป็นอันดับหนึ่ง และแถมยังเป็นเบต้า(ในขณะนั้น) จึงไม่ค่อยชอบพระเอกสักเท่าไร เพราะผู้หญิงที่ตนชอบมักจะไปชอบพระเอกกันหมด ทั้งๆ ที่นายเอกก็หน้าตาดีไม่น้อย เล่นกีฬาก็เก่ง ต่อยตีกับใครก็ชนะ..มันน่าโมโหจริงๆ ไปๆ มาๆ ทั้งคู่เลยไม่ชอบขี้หน้ากันไปโดยปริยาย 55 ...

ทว่าคนสองคนที่ไม่ค่อยถูกชะตากลับต้องมาเกี่ยวข้องกันด้วยเรื่องบางอย่าง...
เมื่อเพศที่แท้จริงของนายเอกแสดงช้าเกินไป
เพิ่งมาออกอาการฮีทตอนอายุ 17
นายเอกถึงได้รู้ว่าที่แท้ตัวเองก็เป็นโอเมก้า ไม่ใช่เบต้านาจาาา แถมยังเป็นโรคไวสัมผัสต่ออัลฟ่าอีก เป็นหนักมาก เพราะร่างกายถูกกดจนพัง อาการเลยรุนแรง ซึ่งวิธีรักษาก็คือต้องกักตัว
3-5 ปี หรือไม่ก็หาอัลฟ่าที่มีฟีโรโมนเข้ากันได้มาช่วยรักษาให้ โดยการกอด จูบ หรือทำสัญลักษณ์ชั่วคราวไม่ก็ถาวร... และแน่นอนว่าอัลฟ่าคนนั้นก็คือพระเอกเองจ้า ...หึหึหึ

ตอนที่นายเอกฮีทครั้งแรกพระเอกไปเจอพอดี เลยจะช่วยเอายามาให้ แต่บังเอิญคนที่หมั่นไส้พระเอกไปเห็นเข้า เลยไปกุข่าวว่าพระเอกบังคับขืนใจมีอะไรกับโอเมก้าในห้องน้ำ ก็เลยเป็นเรื่องพระเอกถูกอาจารย์เรียกพบ เพราะการบังคับขืนใจโอเมก้าถือเป็นเรื่องผิดกฏหมาย
ถ้าเป็นโอเมก้าที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะโทษก็ยิ่งแรง...พอนายเอกรู้เข้าเลยไปเอาเรื่องคนที่ปล่อยข่าว อัดซะน่วม ทำให้อีกฝ่ายอับอายสุดๆ เพราะตัวเองเป็นอัลฟ่าแท้ๆ (ปกติอัลฟ่าจะแข็งแกร่งกว่าโอเมก้า) แต่กลับมาถูกคนที่เป็นโอเมก้าอัดซะได้ สุดท้ายคนทั้งโรงเรียนเลยรู้กันหมดว่าโอเมก้าคนนั้นคือนายเอก เพราะตอนแรกพระเอกไม่ยอมบอกว่าเป็นใคร...

หลังจากนั้นพระ-นายก็ค่อยๆ หายอคติกัน พอได้ทำกิจกรรมด้วยกันก็เริ่มสนิทกันละทีนี้ 
นายเอกขอให้พระเอกช่วยอะไร พระเอกก็แทบไม่ปฏิเสธเลย ขอให้ช่วยติวพระเอกก็ช่วย
ตอนแข่งบาสกับคนที่ปล่อยข่าวพระเอกก็มาช่วย บอกให้เปลี่ยนที่นั่งพระเอกก็ยอมเปลี่ยน
ตอนไปกินอาหารแล้วนายเอกเมา พระเอกก็เป็นคนแบกมาส่ง ตอนไปทัศนศึกษาอาการกำเริบ ต้องไปขอนอนกับ
พระเอกด้วยเพื่อระงับอาการ พี่แกก็ให้ 55 .. 
เรียกได้ว่าขออะไรก็ให้ เล็ก-ใหญ่แค่ไหนพี่ก็ไม่ปฏิเสธ เข้าข้าง+โอ๋นายเอกบ่อยจนเพื่อนงง เริ่มสงสัยว่าสองคนนี้มีอะไรกันอ๊ะเปล่า หรือข่าวลือเรื่องที่บิ๊กบอสกับต้นหญ้าของโรงเรียนคบกันจะเป็นความจริง 55....

จนหลังๆ พระเอกออกอาการชัด เพื่อนสนิทข้างตัวก็ดูออก แต่มีนายเอกคนเดียวที่ดูไม่ออก เห็นแมนๆ ต่อยตีเก่งแบบนี้ แต่ใสซื่อ ความรู้สึกช้ามากกกก ...พอถูกสารภาพรักครั้งแรกน้องเลยอึ้ง! ตกใจ ปฏิเสธทันที ยกเหตุผลมาสารพัด แต่พระเอกก็ใช่ย่อย ตีกลับได้หมด 55..
เพื่อนสนิทนายเอกที่เป็นโอเมก้ารู้ก็อิจฉา มีแต่คนอิจฉาาา เพราะพระเอกเสน่ห์แรงมากก
มีแต่คนมาจีบ แต่พระเอกไม่เคยชอบใครเลย ใครมาสารภาพรักพี่ก็ปฏิเสธหมด
แต่นายเอกนี่แบบ..ได้ครอบครองสมบัติล้ำค่าที่มีแต่คนหมายปองแล้วยังไม่รู้ตัวอีก
55

เป็นแนวความรักในวัยเรียน เนื้อเรื่องส่วนใหญ่จึงเกี่ยวกับเรื่องเรียน การสอบ การแข่งกีฬา
ความสัมสัมพันธ์กับเพื่อน ชีวิตวัยรุ่น ความรักกุ๊กกิ๊กน่ารัก พล็อตเรียบง่ายไม่มีอะไรต้องเดา อ่านเอาเพลินๆ เหม็นฟามรักดี 55  ไม่มีดราม่า
แม่พระเอกก็ชอบนายเอก อยากรู้จักอยากเจอหน้าตั้งแต่ได้กลิ่นฟีโรโมนโอเมก้าจากตัวลูกชายแล้ว..ว่าใครหนอที่ทำให้ลูกเรายอมใกล้ชิดดูแลได้ขนาดนี้ 

พระเอกพอ
ชอบ+ได้คบแล้วก็คลั่งรักมากกก หน้าไม่อาย ขัดกับภาพลักษณ์ภายนอกมากพี่จ๋า
55... ใน
ตอนวันเกิดพระเอก มีลูกสาวตระกูลหนึ่งที่รวยๆ เหมือนกันมาสนใจพี่แก 
พระเอกก็ไม่พูดมาก แต่ใช้การกระทำแสดงให้เขาเห็นเลยว่าหัวใจมีเจ้าของแล้ว
ทว่าสาวเจ้าก็ยังไม่เชื่อ ไปบอกแม่ แม่ก็ไม่เชื่อ จนต้องหาข้ออ้างเชิญบ้านพระเอกกับเหล่าตระกูลดังๆ มากินข้าวแล้วหยั่งเชิงพระเอกอีกที สุดท้ายสาวเจ้าหรือลูกคุณหนูเห็นพระเอกเย็นชาถามคำตอบคำก็ไม่พอใจ โพล่งเรื่องที่เห็นพระเอกทำกับนายเอกในวันนั้นออกมา
พระเอกก็ประกาศกลางวงไปเลยสิว่าช่ายย...คนนี้แหละที่ผมจะแต่งงานด้วย 55...
ตัดความคิดเพ้อฝันของคนอื่นๆ ที่อยากดองกับตระกูลตัวเองทิ้งหมด
เห็นนิ่งๆ ดูสุภาพแบบนี้ แต่พอมีแฟนแล้วก็หน้าไม่อายเหมือนหมาป่าดีๆ นี่เอง ขนาดนายเอกที่ดูทะโมน หัวรั้น เป็นหัวโจกของโรงเรียน ยังหน้าหนาสู้พี่แกไม่ได้เลย 55

ป.ล. เล่ม1-2 ใสๆ ไม่มี nc ไปมีในเล่มพิเศษตอนเข้ามหาลัย เล่มบางๆ แต่จัดเต็มมาก (เลือดกำเดาจิ่ไหล T^T...)
ป.ล. ชอบเวลาเพื่อนนายเอกเรียกแทนตัวเองว่าพ่อ แล้วเรียกนายเอกว่าลูกชายอะ
น่ารักดี


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น