วันศุกร์ที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2564

มเหสีข้าเป็นผู้ชาย เล่ม 1


มเหสีข้าเป็นผู้ชาย (朕的皇后是男人) เล่ม 1  
ผู้แต่ง : 
萧染
ผู้แปล : กุ่ยหร่าน
สำนักพิมพ์  My Novel

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ชาติที่แล้วพระเอกถูกแฟนสาวทิ้ง เพิ่งอกหักสดๆ ร้อนๆ แถมยังมาถูกรถชน
และสุดท้ายก็ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของ ตงฟางเยว่ซั่ว ฮ่องเต้แคว้นเสวี่ย
ที่มีชื่อเดียวกันกับตัวเอง
พระเอกฟื้นขึ้นมาด้วยความมึนงง แถมยังไม่มีความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมติดตัวแม้แต่น้อย คนรอบข้างเลยนึกว่าพี่แกตกม้าจนความจำเสื่อม  

พอรู้ว่าตัวเองทะลุมิติมาและกลายเป็นฮ่องเต้ จากที่ตกใจก็กลายเป็นหน้าชื่นตาบาน
เพราะคิดว่าจะมีหญิงงามในตำหนักมากมายให้โอบกอด อยากจีบใครก็ได้
ดีจริงๆ
55... แต่ดีใจได้ไม่นานความจริงก็ปรากฏ เพราะนอกจากจะได้รู้ว่าตัวเองไม่มีหญิงสาวสามพันนางในวังหลังให้โอบกอดแล้ว ฮองเฮาเพียงหนึ่งเดียวที่ตนแต่งด้วยก็ยังเป็นผู้ชายอีกต่างหาก แถมยังดูฉลาดมาดแมน สมเป็นฮ่องเต้มากกว่าตัวเองซะอีก..โอ้ววว

หวังหลีเยว่ บุตรชายของอัครเสนาบดีแคว้นเฟิง ชายหนุ่มรูปงามและเป็นถึงขุนพลอันดับหนึ่งของแคว้น บุ๋นก็ได้บู๊ก็เก่ง นิสัยนิ่งๆ เย็นชา (ผิดกับพระเอกลิบลับ)
แต่คนที่เพอร์เฟคเช่นนี้กลับต้องมาแต่งให้กับฮ่องเต้แคว้นเสวี่ย และกลายเป็นฮองเฮาของเขาซะได้
...ตอนที่พระเอกรู้ว่าฮองเฮาของตัวเองเป็นผู้ชายก็แทบรับไม่ได้
แต่พอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายเท่านั้นแหละ..โดนตกไปเรียบร้อยจ้า
(ฮองเฮาของข้านี่นอกจากจะหน้าตาดีแล้ว ก็ยังออกว่าราชการทำงานแทนข้าได้
แถมวรยุทธ์ยังสูงส่งจนไม่มีใครสู้ได้อีก สายตาในการเลือกคนของข้า(คนก่อน)นี่ ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ..
55)

นายเอกยังไม่เคยมีอะไรกับเจ้าของร่างเดิม เพราะอีกฝ่ายเคยรับปากว่าถ้านายเอกไม่ยินยอมก็จะไม่บังคับฝืนใจ แต่อิพระเอกนี่โผล่มาจากไหนไม่รู้ มาถึงได้แค่ 3 วัน ก็ดันวางยาแล้วจับคนเขากินเรียบเฉยเลย คือจะกินตรงๆ ก็ไม่ได้เพราะวรยุทธ์สูงเหลือเกิน สู้ไม่ไหว พอนายเอกตื่นขึ้นมาก็โมโหมากกก แทบอยากจะฉีกพระเอกเป็นชิ้นๆ
ไม่นึกว่าพระเอกจะกล้าทำเรื่องแบบนี้กับตัวเอง
 
คืออิพี่เห็นนายเอกแวบแรกก็ชอบเลยจ้า จากเดิมที่ไม่ได้ชอบผู้ชายก็เปลี่ยนใจทันที
แบบนายเอกหน้าตาดีมากกอะ ตอนที่อยู่แคว้นเดิมก็มีทั้งผู้หญิงผู้ชายมารุมชอบ
แต่ตอนที่ถูกพระเอกจับกดจริงๆ นายเอกก็รู้สึกดีนะ ทว่าศักดิ์ศรีมันมีมากกว่าเลยปากแข็งไม่ยอมรับ ส่วนพระเอกก็ไม่เข็ดนะจ๊ะ นายเอกทั้งด่าทั้งตีก็แล้ว แต่พี่แกก็ยังพยายามที่จะเกาะติด คิดแต่จะจับคนเขากินอีกให้ได้..

แต่นายเอกก็ไม่ยอมให้พระเอกเข้าใกล้เลย พอมาหาก็ให้คนขวางไว้ ไม่ให้เข้าตำหนัก
มียอมให้เข้ามาครั้งหนึ่ง แต่พอเห็นที่มุมปากพระเอกมีรอยจูบก็โกรธมากกก (ถูกใครจูบต้องลองไปอ่านดูจ้า
55)  แต่พระเอกยังไม่รู้ตัว พอรู้ก็รีบวิ่งกลับไปอธิบาย
ยื่นข้อเสนอว่าจะให้ตัวเองทำอะไรก็ได้ ขอแค่นายเอกยอมเชื่อเท่านั้น  
นายเอกก็โอเค ทำอะไรก็ได้ใช่ไหม งั้นขอเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนครั้งหนึ่งนะ ....หึหึ
แต่กลายเป็นว่าพอได้อยู่ข้างบนเองแล้วนายเอกกลับไม่ได้รู้สึกดีเท่าตอนที่พระเอกทำ...

ต่อจากนั้นพระเอกก็ชวนนายเอกไปพักร้อนข้างนอกวัง เพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์และจับกิน (นี่แหละจุดประสงค์ 55) ซึ่งหลังๆ นายเอกก็เริ่มมีใจและรู้สึกดีกับพระเอกแล้วเหมือนกันจึงยอมไปด้วย  พระเอกเลยให้องค์ชายสี่ที่เป็นน้องดูแลวังแทน  
แต่หลัง 1 เดือนผ่านไปเมื่อกลับมาปรากฏว่าสถานการณ์พลิก องค์ชายใหญ่ที่ถูกไล่ไปอยู่ที่ดินศักดินา ดันฉวยโอกาสตอนที่พระ-นายไม่อยู่กลับมาเมืองหลวง
และสร้างเรื่องใส่ร้ายนายเอก จนทำให้ต้องถูกจับเข้าคุก ...
อันที่จริงพระเอกก็เริ่มมีความทรงจำของร่างเดิมผุดขึ้นมาแล้วแหละ
เลยรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นกับดักที่เจ้าของร่างเดิมวางเอาไว้.. ตั้งแต่เรื่องตกม้า การวางแผนจับหนอนบ่อนไส้ที่อยู่ข้างกาย รวมถึงเรื่องที่นายเอกถูกใส่ร้ายนี่ด้วย...เอาล่ะซี่

สรุปเจ้าของร่างเก่านี่เป็นคนเก่งมีวรยุทธ์สูงนะจ๊ะ แต่นอกจากพี่แกจะเป็นฮ่องเต้แล้วก็ยังมีฐานะอื่นด้วย ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้พ่อยกบัลลังก์มังกรให้ ส่วนตัวนายเอกเบื้องหลังก็มีฐานะอื่นด้วยเหมือนกัน  และเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเอกต้องใช้แผนแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์นี้มาเป็นข้ออ้างเพื่อเอาตัวนายเอกมา....

เท่าที่อ่านจบเล่ม 1 เนื้อเรื่องจะออกเรื่อยๆ ขำๆ มากกว่า เรื่องการเมืองการแย่งชิงบัลลังก์ยังมีไม่มากเหมือนปูพื้นอยู่ ยังไม่มีดราม่าอะไร พระเอกก็ยังบ้าๆ บอๆ ไม่เก่ง
วันๆ ได้แต่กินนอน กับพยายามเต๊าะและหาเรื่องกินนายเอก
แต่เราสงสัยอย่างหนึ่งว่า..นี่มันสวนสาธารณะหรือวังหลวงอะ 
55  
ทำไมนักฆ่าลอบเข้ามากันง่ายจังหว่า แถมตอนที่นายเอกจับคนร้าย ตอนที่พระเอกวิ่งหนีก็ยังไม่มีทหารองครักษ์โผล่มาช่วยสักคน มีแต่นางกำนัลข้างกายที่เป็นวรยุทธ์คนเดียวที่ช่วย...
555+

ป.ล. เรื่องนี้มีฉากสลับ 1 ฉากนะคะ

** เรื่องนี้มีแต่ Ebook นะคะสนใจลองอ่าน ตย.ได้ที่ ***




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น