คุณผู้ช่วยสถาปนิก 4 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ซีเหอชิงหลิง (羲和清零)
ผู้แปล : หนิงเหมิงฉา
สำนักพิมพ์ Rose Publishing
จางซืออี้ หนุ่มนักเรียนนอกรูปหล่อ ที่เพิ่งเรียนจบคณะสถาปัตย์มาจากประเทศอังกฤษ
ในขณะที่กำลังร่อนใบสมัครหางาน ในขณะที่เงินเก็บเริ่มร่อยหรอลงไปทุกที แถมยังมาถูกแฟนสาวเรียกไปต่อว่าเรื่องที่ไม่มีเวลาให้จนต้องเลิกกันอีก ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ..
ทว่าในความโชคร้ายก็ยังมีสิ่งดีๆ ซ่อนอยู่ เพราะหลังจากนั้นน้องก็ถูกเรียกสัมภาษณ์และได้งานทำทันที..อิอิ แถมยังได้พบกับรุ่นพี่ในตำนาน แรงบันดาลใจที่ทำให้เลือกเรียนคณะนี้
ซึ่งกลายมาเป็นเจ้านายคนใหม่ของตัวเอง
กู้เซียว ผู้อำนวยการแผนกออกแบบของบริษัทอู๋จิ้ง
สถาปนิกชื่อดังที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย หนุ่มโสดรูปหล่อ(มากกกก) นอกจากจะหล่อแล้วก็ยังฉลาด
สุขุม
เป็นที่หมายปองของสาวๆ มากมาย..อิอิ
พระ-นายต่างก็เป็นสถาปนิกด้วยกันทั้งคู่ นายเอกอ่อนกว่าพระเอก 6 ปี
เพิ่งเรียนจบ เพิ่งเริ่มทำงาน จึงยังไม่มีประสบการณ์
แม้จะมีพ่อทำงานราชการเป็นถึงอธิบดี แต่เพราะนายเอกเคยประกาศกับพ่อแม่เอาไว้ว่า
ถ้าเรียนจบป.ตรีก็จะไม่ขอเงินจากที่บ้านอีก ดังนั้นช่วงแรกๆ สถานะการเงินของนายเอกจึงแกลบมาก
ได้เงินมาก็ต้องหักเป็นค่าเช่าห้องไปเกือบหมด แถมบางทีน้องยังใช้เงินมือเติบ ใช้จ่ายไม่ค่อยเป็น จนต่อมาได้พระเอกสอนหลังๆ เลยไม่เป็นแบบนั้นแล้ว...
เป็นเรื่องความรักในวัยทำงาน ความสัมพันธ์จึงเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆ จีบ
ดำเนินควบคู่ไปพร้อมกันกับเรื่องงาน
โดยเฉพาะของนายเอกที่เห็นได้ชัดมาก
เราจะได้เห็นการพัฒนาเปลี่ยนแปลงของนายเอก
จากคนที่พื้นฐานไม่แน่น
ไม่มีประสบการณ์ ขาดความมั่นใจ คิดแต่ว่าตัวเองคงทำไม่ได้
แต่ก็ถูกพระเอกจ้ำจี้จ้ำไช
บังคับให้ฝึก ให้เขียนแบบ ให้ทำนู่นนี่ซ้ำๆ คอยชี้แนะ+บอกสอนตั้งแต่เรื่องงานไปจนถึงเรื่องการใช้ชีวิต
จากเด็กหนุ่มที่ตอนแรกยังทำอะไรไม่ค่อยเป็น ก็ค่อยๆ เติบโต
เลิกหวาดกลัว และเต็มไปด้วยความมั่นใจ พร้อมที่จะเผชิญหน้าเรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆ
จนกลายเป็นสถาปนิกหนุ่มที่เก่งมีความสามารถ และประสบความสำเร็จไม่แพ้พระเอกเลย
ส่วนเรื่องความรักแน่นอนว่าหวานมากกกก หวานจนมดขึ้นตาขึ้นหนังสือหมดแล้ว 55
คือต้องบอกก่อนว่าพระเอกเป็นฝ่ายชอบนายเอกก่อนนะ
แต่ด้วยความที่ไม่เคยมีแฟนไม่เคยชอบใครมาก่อน(นายเอกคนแรก)
บวกกับคนที่ชอบหรือนายเอกก็ดันเป็นชายแท้
ก็เลยไม่รู้จะจีบยังไง กลัวถูกปฏิเสธ กลัวเขาจะตกใจและรังเกียจตัวเอง สารพัดความกลัว..
เลยต้องแบบค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆ รุก ค่อยๆ หยั่งเชิง
นายเอกพอเจอแบบนี้บ่อยๆ เข้าจากที่ไม่คิดก็เริ่มคิด เริ่มหวั่นไหวใจเต้น
แต่ก็คิดว่าพระเอกคงแกล้ง ไม่คิดว่าพระเอกจะชอบผู้ชายจริงๆ
...แม้หลายเรื่องจะดูมีเค้า แต่ก็ไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเอง
อย่างเรื่องต้นไม้ ที่บริษัทพระ-นายจะต้องให้พนักงานทุกคนเอาต้นไม้ไปดูแลคนละกระถาง
นายเอกไปถูกใจเจ้าแคคตัสต้นเล็ก (เพราะเลี้ยงง่ายตายยากดี ไม่ต้องทำไร 55)
แต่มันเป็นส่วนที่มาจากแคคตัสต้นใหญ่ของพระเอกไง (ถือว่าเป็นของพระเอก)
ตอนแรกคนจัดการเรื่องนี้เลยบอกไม่ได้ แต่พระเอกมาเจอพอดีเลยยกให้..
เพื่อนในทีมก็แปลกใจกันใหญ่
แต่นายเอกเป็นเด็กใหม่เลยไม่เข้าใจว่ามันน่าตกใจตรงไหน
คือน้องไม่รู้ว่า ปกติพระเอกจะไม่รับของจากใครและไม่ให้ของใคร
แต่น้องกลับเป็นคนแรกและคนเดียวที่ได้ของจากพระเอก และพอให้ของพระเอกก็รับ..ฮิ้วววว
แล้วไหนจะเรื่องฟักทองที่นายเอกเป็นคนแกะ พระเอกก็เก็บเอาไว้อย่างดี
แต่นายเอกก็ยังพยายามปลอบใจตัวเองไม่ให้คิดไปไกล
ทั้งๆ ที่ใจตรงกันนานแล้วแต่นายเอกไม่รู้ตัว ส่วนพระเอกก็ไม่กล้ารุกมาก55
น้องสาวของพระเอกก็เริ่มเดาได้แล้วว่าพี่ตัวเองต้องชอบนายเอกแน่ๆ
เพราะเห็นสายตาที่พี่มองคนเขามันหวานเชื่อมมาก แล้วไหนจะโพสในไทม์ไลน์วีแชทที่ล็อกไว้ให้นายเอกเห็นคนเดียวนั่นอีก 55...
แต่พระ-นายก็ยังไม่มีใครกล้าสารภาพความรู้สึกกันสักที
จนเมื่อรุ่นน้องของพระเอกเข้ามาเป็นพนักงานใหม่ที่บริษัท
ต่อมหึงนายเอกเลยเริ่มแตก
เพราะรุ่นน้องคนนี้สนิทกับพระเอกและแถมยังหน้าตาดีมากก(อีกแล้ว)
จบนอกเหมือนกับนายเอกแต่ความสามารถสูงกว่า
บวกกับเรื่องที่ต้องรีบหาที่อยู่ใหม่ และเรื่องโครงการที่นายเอกทำถูกระงับ
นายเอกเลยขาดงาน ท้อใจอยากลาออก
พอพระเอกไปตามถึงบ้าน นายเอกก็ระเบิดอารมณ์..สุดท้ายทั้งสองคนถึงได้เปิดใจและตกลงคบกันสักทีลุ้นตั้งนาน 55
หลังจากนั้นพระเอกเลยให้นายเอกย้ายมาอยู่กับตัวเอง แต่ระหว่างที่คบกันก็ใช่ว่าจะราบรื่นเรียบง่ายไปซะหมด ก็มีทะเลาะเบาะแว้ง มีงอนกันบ้างตามประสาคู่รัก
นายเอกพอเป็นเรื่องรักนิสัยก็จะออกเด็กๆ หน่อย ขี้หึงขี้งอนขี้น้อยใจ (มีครบหมด55)
ส่วนพระเอกก็มีเผลอทำร้ายจิตใจนายเอกโดยไม่รู้ตัวบ้าง ก็เหมือนคนธรรมดาทั่วๆ ไป
เมื่อคบกัน+อยู่ด้วยกันก็มีหลายๆ เรื่องที่ต้องปรับตัว
(แต่บางเรื่องเราก็รู้สึกว่านายเอกงอนง่ายและไม่มีเหตุผลไปหน่อยนะ) แล้วประกอบกับที่สังคม(จีน)ยังไม่ค่อยยอมรับความสัมพันธ์ของเพศเดียวกันด้วย
ดังนั้นทั้งสองคนจึงต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
เวลาอยู่ที่ทำงานก็ต้องรักษาระยะห่าง ไม่ทำตัวสนิทสนม พระเอกยังคงเป็นเจ้านายที่เข้มงวด(กับนายเอก)เหมือนเดิม
เวลาเลิกงานก็ต้องแยกกันกลับ แล้วค่อยมานัดเจอกันอีกทีที่สถานีรถไฟใต้ดิน.. แต่สุดท้ายก็ปิดไม่มิด เพราะบางทีพระเอกก็อดใจไม่ไหวจับนายเอกลากเข้ามุมไปจูบ แอบหวานกันบ้าง นึกว่าจะไม่มีใครเห็นแต่ก็ไม่รอด..อิอิ (
อ่านจบแล้วอิ่มใจเหมือนได้โตไปพร้อมๆ กับนายเอก ได้ความรู้เรื่องใหม่ๆ ได้ทั้งข้อคิดในการทำงานและการใช้ชีวิต ได้เห็นนายเอกค่อยๆ พัฒนาตัวเองจนสุดท้ายก็สามารถยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับพระเอกได้อย่างภาคภูมิใจ
ทั้งในฐานะคนรักและเพื่อนร่วมงาน สมกับที่พระเอกคอยฝึกสอนให้คำชี้แนะ คอยฉุดและดึงนายเอกขึ้นมาในเวลาที่สับสนท้อแท้หรือหมดกำลังใจ ...
ป.ล. nc อย่าให้เล่าาาาา เพราะพี่กู้แซบมากหื่นมากกกก(ล้านตัว)
ขนาดนายเอกเรียกมาคุยขอให้เพลาๆ เรื่องนี้ลงบ้าง แต่พี่ยังเถียงว่านี่ก็เพลาแล้วนะ
ไม่งั้นปกติระดับพี่ต้องวันละ 3-4 รอบแล้วนะจ๊ะ..หึหึ
ป.ล. มีอุปสรรคเรื่องพ่อกับแม่ของนายเอกนิดหน่อย แม้สุดท้ายจะผ่านไปได้แต่ก็ใช้เวลาหลายปีอยู่เหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น