โลกใบเล็กของเม็ดฝุ่น 2 เล่มจบ

โลกใบเล็กของเม็ดฝุ่น 2 เล่มจบ  / ผู้แต่ง : มู่ฝูเซิง
ผู้แปล : ดารินทิพย์
สำนักพิมพ์ Siam Inter Book
 
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอกเป็นบรรณารักษ์ชื่อ เจิงหลี่ ทำงานอยู่ที่ห้องสมุด 

เนื่องจากอายุ 25 แล้วแต่ยังไม่มีแฟน แม่ก็เลยให้ไปจัดฟัน เพราะคิดว่าฟันนางเอกไม่สวยจึงทำให้ไม่มีคู่สักที แต่บังเอิญว่าหมอที่ดูแลนางเอกต้องไปต่างประเทศ
ก็เลยส่งเคสนางเอกไปให้พระเอกหรืออ้ายจิ่งซู หมอหนุ่มรูปหล่อ อาจารย์อ้ายแห่งมหาวิทยาลัย A ที่ทั้งหล่อทั้งเก่ง และเป็นที่หมายปองของสาวๆ ดูแลแทน ...

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็มักจะมีเหตุให้ได้พบกันอยู่บ่อยๆ พระเอกมักจะได้พบกับนางเอกในเวลาที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากและได้ยื่นมือให้ความช่วยเหลือเข้าพอดี
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงค่อยๆ พัฒนา จากตอนแรกที่เป็นแค่หมอฟันกับคนไข้
ก็เลยเริ่มเปลี่ยนกลายเป็นเพื่อน จนคนรอบข้างเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแฟนกัน
ซึ่งนางเอกก็พยายามแก้ต่างแล้ว แต่พระเอกกลับไม่พูดอะไร
เพราะเริ่มชอบนางเอกเข้าให้แล้วจริงๆ...อิอิ

นางเอกมีปมในใจเรื่องรักครั้งแรกกับครอบครัว ซึ่งปัญหาพวกนี้มันส่งผลทำให้นางเอกกลายเป็นคนขี้กลัว ไม่มั่นใจในตัวเอง และไม่ค่อยกล้าเข้าสังคม
ภายนอกเหมือนยังโอเค แต่ข้างในกลับเต็มไปด้วยรอยแผลและความเจ็บปวดมากมาย
ซึ่งสะท้อนออกมาในรูปแบบของความฝัน ในตอนที่นางเอกกำลังนอนหลับฝัน
แสดงให้เห็นถึงความหวาดกลัว ความกังวลที่อยู่ในใจลึกๆ ของตัวเอง  
แม่ของนางเอกใช้การดุด่าและการบังคับ เป็นการแสดงออกถึงความรักความห่วงใย
อยากให้นางเอกตัดใจจากรักครั้งแรกและหาแฟนใหม่ให้ได้ ก็ไปเอาเรื่องของแฟนเก่าลูกมาพูดแทงใจดำ เพื่อหวังให้ลูกตระหนักถึงความจริงและเลิกหวัง แต่กลับยิ่งทำให้นางเอกบอบช้ำเหมือนถูกมีดกรีดซ้ำไปซ้ำมาที่แผลเดิม เวลามีอะไรแทนที่จะพูดจะบอกดีๆ ก็กลับเลือกใช้ถ้อยคำดุด่าเสียดสี จึงส่งผลให้นางเอกมีนิสัยแบบนั้น ...

เรื่องราวความรักของคนธรรมดาสองคน ความรักของหมอฟันหนุ่มที่พูดน้อย ดูเหมือนเย็นชา แต่พร้อมเป็นที่พึ่งพาอันอบอุ่นให้กับหญิงสาวที่เขารักเสมอ เมื่อได้รักก็ทุ่มเต็มที่ พยายามเต็มร้อย  กับบรรณารักษ์สาวขี้อาย ขี้กลัว และมีปมในใจเรื่องครอบครัวกับรักครั้งแรกที่ทำให้เธอกลัวจนไม่กล้ารักใครอีก
เนื้อเรื่องเรียบง่าย บอกเล่าเรื่องราวความรักของพระ-นางอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ไม่หวือหวา หวานกำลังดีแบบจับต้องได้ ปมในเรื่องเหมือนไม่หนักแต่ก็ไม่เบา
อ่านจบแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
โชคดีที่โลกใบนี้มีอ้ายจิ่งซู โชคดีที่เธอได้เจอเขา โชคดีที่พวกเขาได้เจอกัน...