พระชายาป่วนใจ (爆笑小萌妃) / ผู้แต่ง : เหลียนเฉิง (连城)
ผู้แปล : หนูน้อยฉี
สำนักพิมพ์ อรุณ
ตั้งแต่เล็กจนโต นางเห็นสีหน้าของผู้คนหลังจากได้ยินชื่อของนางเยอะมาก
แต่ไม่มีครั้งใดดูน่าเศร้าไปกว่าหนานกงถังอวี่
เพราะครานี้นางจะต้องเป็นพระชายาของเขา...
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
เดิมนางเอกเป็นเซียนบุปผาที่อยู่บนสวรรค์ แต่เพราะขี้เกียจ เอาแต่กินกับนอน
ไม่ยอมเข้าร่วมทำกิจกรรม จึงถูกลงโทษให้ลงมาประสบวิบากรักบนโลกมนุษย์
นางเอกลงมาเกิดในครอบครัวชาวยุทธ์ และเนื่องจากพ่อเคยช่วยชีวิตฮ่องเต้กับฮองเฮาเอาไว้ จึงทำให้ฮ่องเต้ซาบซึ้งใจอยากตอบแทนบุญคุณ ด้วยการให้ลูกของทั้งสองคนแต่งงานกัน นางเอกที่กำลังอยู่ในท้องแม่ในขณะนั้น ถูกจับหมั้นหมายกับพระเอกที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานด้วยประการฉะนี้...
นางเอกมีชื่อจริงว่า เหลียนซีรั่ว ‘ซีรั่ว’ ที่แปลว่าอ่อนโยน อ่อนน้อม
ซึ่งเป็นนามที่ฮ่องเต้ตั้งให้ แต่ในชีวิตจริงชื่อนี้กลับเป็นเสมือนหนามตำใจ
เพราะมันช่างตรงข้ามกับรูปร่างและหน้าตาของนางซะเหลือเกิน
เพราะนางเอกไม่ได้เกิดมาสวยและงดงามเหมือนดั่งชื่อ แต่ทว่ากลับอ้วนดำผิดกับความหมายของชื่อลิบลับ
ยิ่งพอถูกจับหมั้นกับองค์ชายที่มีฉายาว่า
มารน้อยหน้าหยก
ที่หล่อเหลาเหมือนเทพบุตรมาตั้งแต่เล็ก ชีวิตของนางเอกก็ยิ่งโคตรถูกกดดัน
55 ..
ด้วยความที่ไม่ได้ผิวขาว
เอวบางร่างน้อยเหมือนสตรีทั่วๆ ไป
นางเอกจึงถูกแม่บังคับให้เรียนศาสตร์ความรู้ต่างๆ มาตั้งแต่เกิด แต่ก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง
แม้ที่บ้านจะเป็นชาวยุทธ์ นางเอกเองก็อยากเรียนวรยุทธ์
แต่เพราะเกิดมาไม่สวยประกอบกับสัญญาหมั้นนั้น นางจึงถูกสั่งห้ามไม่ให้เรียนวรยุทธ์
แต่ต้องเรียนเรื่องคุณธรรมของสตรี
เรียนรู้หลักการเป็นภรรยาที่ดี ...และเสริมความสามารถด้านอื่นๆ แทนในส่วนของรูปโฉมที่ขาดหายไป ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลก็เพื่อให้คู่ควรกับพระเอก หรือหนานกงถังอวี่
องค์ชายที่เก่งกาจและหล่อเหลางดงามราวกับเทพเซียน...
ชีวิตของนางเอกตั้งแต่เล็กจนโตจึงมีพระเอกเป็นศูนย์กลางมาโดยตลอด
จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงว่าที่สามีเป็นหลัก ...ดังนั้นนางเอกจึงไม่ชอบพระเอก
รู้สึกว่าหน้าที่ของพระเอกก็คือเกิดมาเพื่อทำลายล้างความสุขของนาง ...หึหึ
ส่วนพระเอกนั้นก็หล่อเหลารูปงาม
เก่งแทบทุกอย่าง และด้วยความที่หล่อมากจึงมีนิสัยชื่นชอบของสวยๆ งามๆ และหลงตัวเองสุดๆ รู้สึกว่าบนโลกไม่มีใครคู่ควรเหมาะสมกับคนหล่อๆ อย่างเราหรอก
จึงพยายามอ้อนวอนขอร้องพ่อให้ยกเลิกสัญญาการแต่งงานนี้มาตลอด
แต่คุณพ่อก็ไม่ใจอ่อนเลย พอถึงวันแต่งงานจริง ได้มาเจอของจริง พระเอกจึงเฮิร์ทมาก
เหมือนโลกจะพังทลาย ชีวิตจะจบสิ้น
ทำไมคนหล่อเพอร์เฟคอย่างเราถึงต้องมาแต่งกับหมูน้อยอ้วนดำนี่ด้วย...แต่นางเอกก็เข้าใจ พูดอะไรมาก็ไม่โกรธ
ตัวนางก็ไม่ได้อยากแต่งเหมือนกัน เพราะสิ่งที่นางต้องการก็มีแค่ได้ กิน นอน และออกไปตะลุยยุทธภพเท่านั้นเอง
ใครจะไม่ชอบก็ช่าง
แต่งกันไปพระ-นางก็แยกกันอยู่ พระเอกก็ไม่สนใจไม่เคยมาหา
แถมข้างๆ ยังมีญาติผู้น้องคนงามคอยตามประกบเกาะติดทุกวัน แต่นางเอกก็ไม่แคร์
กลับมีความสุขมากเสียอีก
อยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีใครมายุ่งมาบังคับแสนสุขสบายจริงๆ พระเอกจะพูดจะว่า ใครจะด่าจะเหน็บแนมยังไง ก็มีความสุขกับการกินการนอนเหมือนเดิม
มองโลกในแง่ดีมากๆ...แต่เอาจริงๆ บางครั้งบางคำที่นางเอกพูดออกมา
พูดปกติ-ตอบธรรมดาไม่ได้คิดอะไร แต่เราฟังแล้วกลับรู้สึกชา ...
อย่างตอนที่คลอดลูก แล้วคนหนึ่งออกมาผิวขาวคนหนึ่งออกมาผิวดำ แล้วนางเอกบอกว่า
“
ขอโทษด้วย ทำให้ท่านผิดหวังแล้ว ยังมีคนหนึ่งผิวคล้ำ
ลูกที่ผิวคล้ำนั้นท่านรับหรือไม่ “ ....เหมือนไม่มีอะไรแต่ฟังแล้วเจ็บๆ นะ
ลึกๆ พระเอกก็น่าจะเริ่มชอบนางเอกมานานแล้วแต่กลัวเสียหน้า
นิสัยเหมือนเด็ก
ชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบ ชอบเขาแล้ว แต่ไม่รู้ตัวไม่กล้ายอมรับ
อย่างเช่นตอนที่มีคนให้ดอกไม้นางเอก ปากก็ว่าคนอย่างนางเอกไม่มีใครชอบหรอก
แต่ลับหลังก็สะกดรอยตามไปแอบดู ไอ้หนุ่มไหนให้ของนางเอกก็บอกให้เอาไปคืน
ปากไม่ตรงกับใจ
เพิ่งมารู้สึกตัวชัดๆ ก็ตอนที่นางเอกหนีหายไปและตัวเองก็รีบออกไปตามหา จนได้ผจญภัยอยู่ด้วยกันข้างนอก
ได้เจอกับคนอย่างพระรองที่ทะนุถนอมและชอบนางเอกจากใจจริง(ผิดกับอิพระเอกราวฟ้ากับเหว)
ต่อมหึงเลยแตก
และยิ่งพอมาถูกพิษที่ทำให้หน้าเสียโฉม พระเอกจึงเริ่มรู้ซึ้ง เลิกปฏิเสธหัวใจตัวเอง
แต่เพราะที่ผ่านมาปากเสียเอาไว้เยอะ
พอแสดงความจริงใจหรือพูดอะไรออกมา นางเอกเลยไม่เชื่อสักอย่าง... กรรมตามสนองแล้ว
โดยรวมก็อ่านง่ายสบาย เนื้อเรื่องเบาย่อยง่ายตามสไตล์เล่มเดียวจบ บางช่วงก็ฮาๆ ดี
อ่านแล้วไม่เครียด (แต่จริงๆ ก็มีบางตอนที่ทำให้สะเทือนใจและอึ้งๆ ไปนิดๆ เหมือนกันนะ)
มีจุดที่ไม่ค่อยเคลียร์คือเรื่องฮ่องเต้กับน้องชาย
ส่วนนางเอกตั้งแต่ต้นจนจบก็ยังเป็นหมูน้อยอ้วนดำที่ชอบกิน-นอนไม่เปลี่ยน เคารพและรักในสิ่งที่ตัวเองเป็นอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
มีความคิดเรียบง่าย
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือสถานการณ์แบบใดก็ยังมีความสุขกับชีวิตได้เสมอ ใครจะทำอะไร จะเป็นยังไง ขอแค่ฉันได้กินอิ่มนอนหลับก็พอ...
กลายเป็นพระเอกที่เปลี่ยนแทนและเริ่มคลั่ง เพราะเมียไม่สนใจไม่หึงหวงบ้างเลย
55
อยากให้เมียหึงแต่ละทีก็ต้องหาเรื่องมาขู่ก่อน55 แถมพอลูกเกิดมา
ลูกชายก็ดันเมินไม่สนใจพ่อ นิสัยเหมือนแม่เปี๊ยบ
..ยิ่งทำให้สะเทือนใจเข้าไปอีก 55
ปล.นางเอกที่บรรยายมาในเรื่องกับหน้าปกนี่คนละเรื่องกันเลยนะ 55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น