นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ)

นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 3-5 (5 เล่มจบ) 

ผู้แต่ง : ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา 
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

รีวิวนิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน เล่ม 1-2 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/06/1-2-5.html

" หลี่เหวยหยวน เมื่อครู่เจ้าเพิ่งพูดว่าจะไม่บังคับข้า "

" หลี่เหวยหยวน เจ้าจะทำอะไร "

" ตอนนี้เจ้าเรียกชื่อข้าอย่างคล่องปากถึงเพียงนี้เชียวหรือ "

" ทั้งที่เมื่อก่อนเจ้าเรียกข้าว่า พี่ชาย มาโดยตลอด "

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังขึ้นเล่ม 3 ไม่นานก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้พระเอกได้รู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิดของตัวเองแล้ว แต่เสียใจอยู่ได้ไม่ถึงสองวิ อิพี่ก็นึกได้ว่าแบบนี้ตัวเองก็สามารถแต่งงานกับนางเอกได้แล้วนี่หว่า55 งั้นต่อให้เป็นลูกตาสีตาสาหรือลูกขอทานข้างถนนพี่ก็ไม่สนแล้วจ้า ขอแค่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับนางเอกก็พอ ... และก็เป็นไปตามคาด ระดับความหึง ห่วง หวงน้องสาวของอิพี่ก็ยิ่งพุ่งปรี๊ดจนแทบฉุดไม่อยู่ ส่วนนางเอกก็ไม่ระแคะระคายเลยสักนิดว่าพระเอกน่ะรู้ความจริงหมดแล้ว แถมรู้มาตั้งนานแล้วด้วยนะว่าหล่อนน่ะไม่ใช่หลี่หลิงหว่านคนเดิม

ซึ่งด้วยความไม่รู้บวกกับตัดสินใจแล้วว่าชาตินี้จะหลบอยู่ใต้ปีกของพี่ชาย นางเอกจึงยอมบอกความลับเรื่องสำนักหวงจี๋กับพระเอกไป โดยที่ไม่รู้เลยว่านี่คือการส่งเนื้อเข้าปากเสือชัดๆ เพราะเดิมทีพระเอกก็เป็นคนฉลาดหลักแหลมและโหดจิตอยู่แล้ว พอได้สำนักหวงจี๋มาครองทีนี้ก็ยิ่งเหมือนเสือติดปีกเลยจ้า การกระทำของนางเอกจึงส่งผลให้หลายๆ เรื่องที่เคยเขียนเอาไว้ในนิยายก่อนหน้านี้ต้องเปลี่ยนแปลงไป อย่างเช่นเส้นทางการครองบัลลังก์ที่ควรจะราบรื่นของพระเอกคนเก่าก็ไม่ได้ง่ายดายเช่นเดิมอีกแล้ว (เพราะเจอพี่ชายยึดนิ้วทองคำไปแล้วจ้า)  

ส่วนหลี่หลิงเยี่ยนนางเอกคนเดิมที่เคยวางเอาไว้

ก็ต้องพลัดพรากจากพระเอกคนเก่าและเปลี่ยนสภาพกลายมาเป็นนางร้ายแทน แผนการที่ควรจะฉลาดหลักแหลมและไม่มีใครมองออกก็พลาดท่าถูกจับไต๋ได้ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่มีตัวประกอบชายอันดับหนึ่ง สอง สาม ตามมาหลงรักนางเอกคนเก่าอีกแล้ว เพราะทุกคนต่างหันไปหลงรักหลี่หลิงหว่านนักเขียนที่ทะลุมิติมาแทนกันหมด ส่วนหลี่หลิงหว่านก็มึนๆ งงๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนถึงมาชอบตัวเองได้ ทำไมไม่ไปชอบนางเอกตัวจริงของเรื่องตามเดิมหว่า?  อย่ามาชอบนางเลยได้มั้ยยย...แค่พี่ชายคนเดียวนางก็รับไม่ไหวแล้วววเด้อ

นางเอกเรื่องนี้เดิมทีก็เป็นแค่นักศึกษาปี 1 ที่เพิ่งอายุสิบแปดปีเท่านั้น ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ไร้ซึ่งแผนการใดๆ ก็แค่เด็กวัยรุ่นใสๆ ธรรมดา แม้จะเป็นคนเขียนนิยายหรือเป็นผู้สร้างโลกใบนี้ขึ้นมา แต่พอได้มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่จริงๆ ถึงได้รู้ว่าตัวเองน่ะสู้ตัวละครที่เขียนขึ้นมาไม่ได้เลยสักนิด ยิ่งมาเจอคนที่ฉลาดๆ ความคิดล้ำลึกแบบพระเอกกับพระรองยิ่งต้องยกธงขาว (สองคนนี้เอาจริงๆ พอเป็นเรื่องนางเอกก็จิตพอๆ กันเลย55) ทุกอย่างผิดแผนไปหมด นิสัยเดิมของตัวละครที่เคยวางเอาไว้ก็เริ่มเปลี่ยนไป ...

หลี่เหวยหยวน หรือพี่ชายที่ไม่ควรจะรักใครก็ดันมีความรักลึกซึ้งให้กับนาง แล้วไหนจะ ฉุนอวี๋ฉี ตัวประกอบชายอันดับหนึ่งที่ควรจะตกหลุมรักและเป็นหนึ่งในตำหนักในของ หลี่หลิงเยี่ยน นั่นอีกก็ดันมามีใจให้กับนางซะได้ ...นางร้ายที่ควรจะเป็นนางเอก หรือเป็นดาวเด่นของเรื่องคนเก่าจึงยิ่งโกรธแค้น ยิ่งอิจฉาริษยาที่ใครๆ ต่างพากันมาชื่นชอบนางเอกกันหมด ทั้งๆ ที่รูปโฉมหน้าตา ความรู้ความสามารถหรือชาติตระกูลของนางก็เหนือกว่านางเอกทั้งนั้น ...แต่จะนางร้ายหรือนางใดๆ ไม่ว่าใครก็ไม่น่ากลัวเท่าพี่ชายหรอกนะบอกเลย 55+ นับแต่วันที่อิพี่รู้เรื่องชาติกำเนิดก็คอยแอบกินเต้าหู้น้องอยู่ตลอดแบบเนียนๆ ยิ่งได้รู้ว่าสองเราใจตรงกัน ความจิตความหวงของอิพี่ก็ยิ่งทะลุปรอทแตกไปเลยจ้า เห็นหน้านิ่งๆ โหดๆ เย็นชาแต่พอปลอดคนเมื่อไรจับจูบๆ ตลอดเลยนะจ๊ะ แถมยังโคตรหวง+หึงน้องจนนางเอกทนไม่ไหว แบบพอเถอะฉันไม่เอาใครแล้วทั้งพระเอกพระรอง ขออยู่คนเดียวเถอะ จบกันแค่นี้นะปล่อยฉันไปเถอะ บายๆ ...จากที่กำลังทะเลาะๆ ถือดาบฟันกันอยู่ นี่เหวอไปเลยจ้า 55+

" ข้าเองก็ไม่อยากฟังพี่พูดอะไรอีกแล้วเช่นกัน ข้าต้องการไปแล้ว 

อยากจะหนีไปจากที่นี่   พวกท่านทั้งสองคนข้าไม่อยากพบผู้ใดทั้งนั้น 

หากไม่พบอีกตลอดชาตินี้จะดีที่สุด! ..."

อ่านจบแล้วสนุกมากจ้า นานๆ ทีจะได้เจอพระเอกโหดจิตโคตรขี้หวงขนาดนี้ แต่ถ้าในชีวิตจริงเจอแบบนี้ก็ไม่เอานะกลัว ขอแค่ในนิยายก็พอ 55+ ... นางเอกแม้จะรู้เหตุการณ์ทุกอย่างรวมถึงนิสัยตัวละครทุกตัว แต่พอมาเจอของจริงก็จบจ้า นางไม่ได้เก่งอะไรมาก ดีที่เกาะพี่ชายไว้ได้เวลามีอะไรก็แค่หลบอยู่ข้างหลัง มีพี่ชายคอยออกหน้ารับแทนให้ทุกเรื่อง...ส่วนพี่ชายถ้าเอาตามเนื้อเรื่องเดิมคือต้องโหดกว่านี้ ต้องมีคนเป็นแสนๆ ที่ตายเพราะพี่แกอะ แต่เพราะมีนางเอกเข้ามาก็เลยซอฟท์ลง เลิกฆ่าคนเพราะนางเอกไม่ชอบและบวกกับที่รับปากกับเจ้าอาวาสที่วัดไว้ (แต่จริงๆ คือยังโหดเหมือนเดิมแค่เปลี่ยนวิธีการจ้ะ) ...ยิ่งพอหลังจากนางเอกหายไปแล้วกลับมาใหม่ พระเอกก็พยายามข่มจิตข่มใจไม่ไปคุมเข้ม หรือขังน้องเอาไว้เหมือนเมื่อก่อน กลัวเดี๋ยวซ้ำรอยเดิม เพราะช่วงเวลาที่น้องไม่อยู่ใจพี่นี่แทบจะขาดรอนๆ อยู่แบบซังกะตายไปวันๆ เพื่อรอคนเขากลับมาเท่านั้น ...

แต่เสียดายที่นางเอกกลัวพระเอกมาก พอกลับมาก็เลยหลบหน้าทำเป็นไม่รู้จัก อิพี่โกรธมากกกก เลยแกล้งจับคนเขามาเป็นสาวใช้ แล้วให้คอยรับใช้อยู่ข้างกายซะ แต่นางเอกก็ดีเหลือเกินทำหน้าที่สาวใช้ได้ดีมาก จนอิพี่ทนไม่ไหวระเบิดเปรี้ยง เลิกเล่นบทเจ้านายกับสาวใช้ ขอจับเข่าหันหน้ามาคุยกันใหม่ให้เคลียร์ๆ เปิดใจกัน ไม่งั้นตัวเองนี่แหละที่จะขาดใจตายซะก่อน ...55+

ปล.แอบสงสารพระรองเหมือนกันนะ แห้วตลอดตั้งแต่อยู่ในนิยายเวอร์ชั่นที่หลี่หลิงเยี่ยนเป็นนางเอก จนมาเวอร์ชั่นนี้ก็ยังแห้วอีก ...โถๆ น่าสงสาร  ขนาดคุณชายเหลียงยังมีคู่เลย 55+