ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 3

ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 3 (5 เล่มจบ) / ผู้แต่ง : อวี่จิ่วฮวา
ผู้แปล : เม่นน้อย
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ยอดหญิงเทพสมุนไพร เล่ม 1-2 
https://marynlinsbook.blogspot.com/2019/04/1-2.html

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

สินเจ้าสาวของหลี่เมิ่งซีเป็นพยานการแต่งงานของพวกเขา  

หลี่เมิ่งซีนำไปจำนำโดยไม่ลังเล  ทั้งยังจำนำแบบไถ่คืนไม่ได้เช่นนี้  

แสดงว่านางละทิ้งการแต่งงานครั้งนี้โดยไม่ลังเลแล้ว

หากเขาตามหาสินเจ้าสาวเหล่านั้นกลับคืนมาได้  

ไม่แน่อาจทำให้การแต่งงานที่ล้มเหลวนี้กลับมาได้เช่นกัน  เซียวจวิ้นคิดอย่างงมงาย

ไม่ เขาไม่ปล่อยมือเด็ดขาด!  แม้ความหวังนั้นจะริบหรี่มากก็ตาม  

ขอเพียงสามารถเยียวยาวาสนาระหว่างเขากับนางได้ 

เขาจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด .....

หลังจากที่พระเอกเริ่มรู้ใจตัวเองในตอนท้ายๆ เล่ม 2 

มาเล่มนี้พี่แกก็ยิ่งแน่ใจและกระจ่างชัดในความรู้สึกของตัวเอง 

ยิ่งพอได้รู้ว่าแท้จริงนางเอกนั้นเป็นลูกอนุ หาใช่บุตรสาวคนโตที่เกิดจากภรรยาเอกไม่ 

พี่แกก็ยิ่งเสียใจที่ก่อนหน้านี้หลงเชื่อข่าวลือจนทำร้ายความรู้สึกของนางเอกไปหลายครั้งหลายครา 

แล้วไหนจะกฏของตระกูลเซียวที่ห้ามมิให้ลูกอนุเป็นภรรยาเอกนั้นอีกเล่า 

...โอ๊ยๆ ๆ ปวดใจทำไมมีแต่เรื่อง 55+

แต่เศร้าได้ไม่นานก็ต้องลงใต้ไปทำการค้า แถมยังต้องไปนานถึงหนึ่งปีครึ่งด้วย  

และความที่เริ่มชอบเมียจึงไปเปรยๆ กับเมียว่าเดินทางคราวนี้เดี๋ยวจะเอาภรรยาหรืออนุไปด้วยนะ นางเอกก็ได้จ้าเอาสิ จะเอาอนุคนไหนไปล่ะบอกมาได้เลย ...

พระเอกก็เศร้าเพราะเมียไม่เข้าใจว่าตัวเองอยากให้เมียไปด้วย ไม่ได้จะเอาอนุไปซะหน่อย 55+ ...

ระหว่างที่อยู่ทางใต้ พี่แกก็ส่งของฝากส่งจดหมายกลับมาอยู่เรื่อยๆ

โดยเฉพาะของนางเอกที่ดีกว่าใครเป็นพิเศษ  แต่นางเอกก็ไม่เข้าใจจ้าาา
คิดว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่เมียเอกต้องได้ของดีกว่าอนุอยู่แล้ว 55+ ...

เดิมทีคิดว่าจะอยู่นานกว่านั้นหน่อย แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวเพราะคิดถึงเมีย 

แล้วเมียก็ดันไม่เคยเขียนจดหมายส่งมาให้เลยสักฉบับ ก็เลยหาเรื่องกลับดีกว่า 55+

เล่มนี้ก็ยังคงวนเวียนอยู่แต่เรื่องในบ้าน เรื่องรัชทายาทหรือการเมืองที่ดูเหมือนจะดุเดือดในสองเล่มแรกก็แทบไม่ได้กล่าวถึง สงสัยต้องรอให้นางเอกหย่าออกจากบ้านก่อนรึเปล่าถึงจะมีบทกัน  

ก่อนหน้านี้ใครที่เคยเกลียดหรือไม่ชอบพระเอกมาตั้งแต่สองเล่มที่แล้ว 

เล่มนี้ก็จะได้หัวเราะดังๆ ด้วยความสะใจกัน เพราะเล่มนี้พระเอกกินแห้วหนักมากกกก 

ยิ่งได้รู้ว่าที่ผ่านมานางเอกต้องพบเจออะไรมาบ้าง พี่แกก็ยิ่งปวดใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

เพราะรู้ว่าเมียคงไม่เอาตัวเองแล้ว เลิกหวังเลิกคิดพึ่งพาตัวเองแล้ว  

มาแก้แค้นเอาคืนคนที่เคยรังแก หรือทำไม่ดีกับเมียไว้ตอนนี้ก็ไม่รู้จะทันไหม  

มาออกหน้าปกป้องรับทุกอย่างแทนเมียเอาตอนนี้ก็ไม่รู้จะทันหรือเปล่า ...

จริงๆ นางเอกก็เริ่มหวั่นไหวนิดๆ แล้วนะ แต่ก็ยังตัดสินใจขอหย่าอยู่ดี  

เพราะนางรู้ว่าต่อให้พระเอกมีใจรักนางจริง แต่เขาก็ปกป้องนางไม่ได้อยู่ดี 

ครั้งนี้ปกป้องได้แล้วครั้งต่อไปล่ะ ยิ่งในสมัยโบราณที่ยึดถือเรื่องความกตัญญูเป็นสำคัญ 

หากแม่พระเอกยกเรื่องความกตัญญูมาอ้าง แล้วพี่แกจะกล้าขัดหรือ

เพราะพระเอกก็บอกอยู่ว่านั่นคือมารดา ต่อให้มารดาทำผิดจริงพี่แกก็พูดอะไรไม่ได้  

ซึ่งมันขัดกับนิสัยนางเอกที่เป็นคนยุคปัจจุบันไง 

แต่นางก็เข้าใจพระเอกนะ ออกจะสงสารด้วยซ้ำที่ต้องมาแบกรับอะไรแบบนี้ 

แต่ถ้าจะให้ต้องมาทนอยู่แบบนี้ต่อไปอีกนางก็ไม่เอา  พอเรื่องฐานะลูกอนุแตกนางก็เลยขอหย่า

แบบชาตินี้ไม่แต่งงานใหม่อีกแล้วก็ได้ แต่ปล่อยฉันไปเถอะ  ...

พระเอกพอได้ยินเมียพูดแบบนั้นก็ช็อกสิจ๊ะ เคยหลงคิดว่าถ้าเมียมีใจก็ยังสามารถจับมือฝ่าฟันเรื่องนี้ไปด้วยกันได้  แต่เมียดันไม่มีใจไง สิ้นหวังกับพี่แกนานแล้ว มาทำดีด้วยตอนนี้ก็สายไปแล้ว ..

แต่พออ่านๆ ไปก็สงสารพระเอกนะ เพราะถึงจะเป็นผู้สืบทอดตระกูลคนต่อไป 

แต่เอาจริงๆ ก็ไม่ค่อยมีอำนาจอะไรเท่าไรหรอก  แค่จะลงโทษพ่อบ้านสักคนยังต้องดูเลยว่าเป็นคนของใคร มีใครอยู่เบื้องหลัง กว่าจะลงโทษได้ก็ต้องวางแผนไปกี่ชั้น ไม่ใช่ปุบปับนึกอยากจะลงโทษก็ทำได้เดี๋ยวนั้นเลย พอทำสำเร็จตัวเองก็ยังต้องถูกด่าถูกลงโทษด้วยกฎบ้านอีก ....

เนี่ยเราเลยอยากให้นางเอกหย่าไง อยู่บ้านนี้ไม่มีอะไรดีเลย 

ต้องคอยลุ้นอยู่ทุกวันว่าวันนี้จะโดนอะไรไหม แม่สามีจะหาเรื่องจับผิดอีกหรือเปล่า 

แล้วไหนจะมีลูกพี่ลูกน้องกับบรรดาอนุของพระเอกอีก...วุ่นวายสุดๆ  

ย่าพระเอกที่ดูเหมือนจะดีเหมือนจะเข้าข้างนางเอก แต่เอาจริงๆ ก็ทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองกับวงศ์ตระกูลทั้งนั้น...เฮ้อ

ก็ต้องรอดูว่าพระเอกจะสู้เพื่อนางเอกได้มากแค่ไหน 

ต่อไปจะสามารถกุมอำนาจของตระกูลได้เบ็ดเสร็จเด็ดขาดหรือเปล่า

แต่ตอนนี้ในเมื่อยังทำไม่ได้ก็ปล่อยคนเขาไปก่อนเถอะ 55 

ปล.หลังอ่านจบขอมอบเพลงนี้ให้พระเอกเลย 
" ทำไมไม่ยอมจบ ให้เธอได้คบใคร  เลิกตอแยได้ไหม เธอขอให้ฉันช่วยหยุดสักที
ยิ่งฟังยิ่งสั่น มันเหมือนฉันแย่สิ้นดี  บอกเลิกแล้ว แต่วันนี้กลับทำเหมือนเสียดาย ... "