ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก 6 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ขวงซั่งจยาขวง
ผู้แปล : ลู่เผิ่งฮวา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
มาแล้วอีกเรื่องของท่านขวง แนวศึกสงครามการสู้รบ ก่อกบฏชิงบัลลังก์ เรื่องนี้พระนางเดิมทีอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน คนหนึ่งเป็นบุตรสาวแม่ทัพจากราชวงศ์ก่อน ส่วนอีกคนเป็นองค์ชายรองที่เพิ่งสถาปนาราชวงศ์ของราชวงศ์ใหม่ แถมเบื้องหลังของนางเอกยังเคยเป็นถึงกุนซือกลุ่มกบฏที่ต่อต้านราชวงศ์ใหม่ด้วย ดูไม่น่าจะลงเอยกันได้ แต่เมื่อถูกหมาป่าเอ้ยๆๆ พระเอกหมายตา เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ก็เป็นไปได้เสมอนั่นแหละจ้ะ...อิๆๆ
นางเอก อวี้ฉือเฟยเยี่ยน บุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านแม่ทัพใหญ่จากราชวงศ์ก่อน เก่งเรื่องพิชัยสงครามวางแผนการรบ หลังจากพ่อตายแผ่นดินลุกเป็นไฟเกิดการผลัดเปลี่ยนราชวงศ์ นางเอกก็กลายเป็นกุนซือกลุ่มกบฏของเขาไป๋ลู่ชูธงต่อต้านราชวงศ์ใหม่ทันที เดิมนางเอกมีคนรักอยู่แล้ว แต่คนรักมีใจทะเยอทะยานอยากได้อำนาจเพิ่มเลยไปแอบแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับองค์หญิงเผ่าหนึ่งโดยไม่บอกนางเอก พอนางเอกรู้ก็ใจสลาย ตัดสินใจพาสาวใช้คนสนิทกลับบ้านเดิมกลบฝังอดีตเลิกเป็นกุนซือนับแต่บัดนั้น
นางเอกมาอยู่บ้านลุงในเมืองหลวง ซึ่งเดิมเคยเป็นถึงท่านโหวในราชวงศ์ก่อน แต่พอฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์พวกชนชั้นสูงหรือขุนนางที่เคยมีส่วนต่อต้านต้าฉีหรือราชวงศ์ใหม่ก็ถูกสอยถูกเก็บจนเกือบหมด ลุงนางเอกเองก็เกือบไม่รอด เพราะมีน้องชายหรือก็คือพ่อนางเอกที่เคยเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ของราชวงศ์เก่า แต่ดีที่พระเอกมาช่วยทัน บ้านลุงนางเอกเลยยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้ กลายเป็นชนชั้นสูงตกอับที่ต้องอาศัยสมบัติเก่าเพื่อเลี้ยงชีพ จนกระทั่งนางเอกย้ายมาอยู่ด้วยอะไรๆ ถึงค่อยเริ่มดีขึ้นนั่นแล...
ลุงนางเอกอยู่สุขสบายมาจนเคยตัว ทำอะไรไม่ค่อยเป็น พอตกอับเลยไม่รู้จะทำยังไงนอกจากเอาสมบัติเก่าไปขายเพื่อเอาเงินมาใช้ภายในบ้าน เงินที่ได้มาก็ไม่คิดต่อยอดแต่กลับเอาไปซื้อนั่นซื้อนี่จนหมด แล้วสุดท้ายก็วนลูปเดิม นางเอกเห็นสภาพบ้านลุงแล้วทนไม่ไหว เลยคิดจะขายโจ๊กเพื่อหาเงินระยะยาวมาช่วยคนในครอบครัว โดยหารู้ไม่ว่าทุกการกระทำของตัวเองน่ะมีพระเอกคอยจับจ้องอยู่ตลอด ตั้งแต่สมัยที่น้องนางยังเป็นกุนซืออยู่บนภูเขาโน่นแล้ว... แต่พอรู้ว่าพระเอกส่งคนมาจับตาดูนางเอกก็ตั้งใจว่าจะขายไปสักพัก พอเก็บเงินก้อนได้ก็จะกล่อมลุงให้พาครอบครัวย้ายออกจากเมืองหลวงไปอยู่ที่อื่นแทน เพราะนางเอกยังมีอีกฐานะที่บอกใครไม่ได้ กลัวว่าวันไหนหากถูกคนอื่นหรือพระเอกล่วงรู้ก็จะทำให้ครอบครัวลุงต้องเดือดร้อนตามไปด้วย
แต่ช้าแต่... รัชทายาทหรือพี่ชายพระเอกที่อิจฉาริษยาหวาดระแวงกลัวว่าน้องชายจะมาแย่งชิงตำแหน่งของตนไปกลับเข้าใจผิด คิดว่าคนที่พระเอกชอบก็คือลูกพี่ลูกน้องนางเอก เลยแอบไปบอกบ้านคู่หมั้นว่าที่ชายาเอกของพระเอกว่าพระเอกไปแอบชอบแม่ค้าโจ๊กริมทาง เลยทำให้ลูกพี่ลูกน้องนางเอกถูกใส่ร้ายและโดนจับเข้าคุก ซึ่งว่าที่ชายาเอกของพระเอกก็คือลูกสาวของลุงซึ่งเป็นตระกูลฝั่งแม่พระเอก เดิมเป็นพ่อค้ามีฐานะ คอยช่วยเหลือสนับสนุนบ้านพระเอกมาตลอดตั้งแต่สมัยที่ยังจนๆ พอบ้านพระเอกได้ดีตระกูลลุงเลยผงาดกลายมาเป็นตระกูลที่มีอำนาจอันดับหนึ่งของเมืองหลวงไปด้วย
รัชทายาทไม่อยากให้พระเอกแต่งกับลูกสาวลุง เพราะกลัวพระเอกจะได้คนหนุนหลังแล้วมาแย่งตำแหน่งตัวเอง ส่วนลุงพระเอกก็ฉลาด+มีความทะเยอทะยานอยากไปไกลกว่านี้ เลยอยากให้ลูกสาวตนแต่งเข้าราชวงศ์ แต่ลืมไปว่าน้องเขยตัวเองไม่ใช่นายทหารจนๆ คนเดิมอีกแล้ว แต่เป็นเจ้าเหนือหัวผู้ครองแผ่นดิน บวกกับโดนฮองเฮาหรือแม่พระเอกกดข่มทวงบุญคุณอยู่บ่อยๆ ความไม่พอใจที่มีต่อตระกูลภรรยาเลยเริ่มมากขึ้น แต่ลุงพระเอกยังไม่รู้ตัว พระเอกจึงใช้โอกาสนี้เตือนสติให้ลุงถอย... แบบเข้าทางอิพี่เขาพอดี ได้ใช้เรื่องนี้ถอนหมั้น แถมยังได้แต่งนางในดวงใจเข้าจวน ยิงทีเดียวได้นกสองตัว
พอแต่งเข้าจวนได้ไม่นานพระเอกก็ถูกส่งไปไหวหนาน ไปจัดการเรื่องเกลือกับงูเจ้าถิ่นที่นั่น จริงๆ พวกงูเจ้าถิ่นก็คือกลุ่มกบฏที่เปลี่ยนใจมาขอสวามิภักดิ์นี่แหละ แต่ทางนี้ตึงมือสุดเพราะกล้าสังหารขุนนางที่ราชสำนักส่งไปดูแลคนแล้วคนเล่า ขุนนางน้ำดีที่ถูกส่งมาล้วนอยู่ได้ไม่นานหากไม่ถูกเล่นงานก็ถูกฆ่าตายหมด ทุกคนรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังแต่ยังไม่สามารถจัดการได้ตรงๆ แต่พอจัดการทางนี้เสร็จพระเอกก็ถูกส่งไปทะเลทรายทางเหนือต่อ ...
อิพ่อฮ่องเต้คือร้ายมาก(แต่พระเอกร้ายกว่า) รู้ว่าพระเอกเก่ง ฉลาด บุ๋นบู๊ได้หมด เหมาะที่จะเป็นคนสืบทอดบัลลังก์มากที่สุด แต่เพราะความที่เก่งเกินไปจึงทำให้อิพ่อระแวง ไม่อยากให้พระเอกเด่นเกินหน้าเกินตา ถึงจะรู้ว่าพี่ชายพระเอกหรือรัชทายาทไม่เอาไหนแต่ก็ยังดีกว่าพระเอกที่รู้สึกเป็นภัยคุกคามมากกว่า เลยต้องส่งพระเอกไปทำงานไกลๆ ให้อยู่ห่างจากเมืองหลวง แต่พอเขาทำสำเร็จกลับมาก็ดีใจไม่สุด ความระแวงความอิจฉาริษยาจะก่อตัวขึ้นทุกครั้ง กลายเป็นพิษร้ายกัดกร่อนสายใยพ่อลูก เปลี่ยนเป็นความเลือดเย็นความเห็นแก่ตัว กระทั่งวางแผนชักใยปั่นให้ลูกตัวเองต้องฆ่ากัน เพียงเพราะทนเห็นพระเอกเก่งเกินไปไม่ได้ กลัวจะสูญเสียตำแหน่ง ตัวเองยังเสพสุขไม่พอ พระเอกก็รู้แหละว่าพ่อคิดยังไง+จะทำอะไร ไม่ได้เดินตามเกมหรือยอมอะไรขนาดนั้น แต่ถ้ามาแตะเกล็ดย้อนตัวเองเมื่อไรพระเอกก็พร้อมฟาดกลับเหมือนกันเน้อ
ซึ่งเกล็ดย้อนของอิพี่ก็คือนางเอกนี่แหละ ตอนพ่อวางแผนเล่นงานตัวเองยังไม่โกรธเท่าตอนพ่อแอบยัดชายาเอกเข้ามาในจวนตนโดยพลการเลย อิพ่อก็ไม่อยากให้พระเอกหลงแต่ชายารอง อยากให้พระเอกได้ชายาเอกที่มาจากตระกูลใหญ่ๆ ที่ตนสามารถควบคุมได้ด้วย ซึ่งพระเอกก็เคยคิดเหมือนกันว่าจะแต่งชายาเอกมาเป็นโล่บังธนูให้นางเอก ให้นางได้อยู่อย่างสบายมีคนออกหน้ารับทุกอย่างให้ แต่พอนานวันเข้าอิพี่ก็เปลี่ยนใจ กลัวเมียไม่รักกลัวเมียหนี นึกเสียใจที่ตอนนั้นทำไมไม่เข้าหานางเอกดีๆ แล้วสู่ขอคนมาเป็นชายาเอกอย่างเปิดเผย (แต่ตอนแต่งเขามาเป็นชายารอง พระเอกก็จัดเต็มประหนึ่งชายาเอกเลยนะ55) ... ส่วนนางเอกจากตอนแรกที่ว่าจะไม่รักใครแล้วก็ค่อยๆ ถูกความดีความจริงใจของพระเอกหลอมละลาย เห็นพระเอกเย็นชาโหดๆ แบบนี้แต่ถ้าเป็นคนที่รักหรือใส่ใจก็คือทุ่มให้เต็มที่นะ คือพี่แกตกหลุมรักนางเอกมานานแล้วตั้งแต่สมัยอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน ค่อยๆ วางแผนเพื่อให้ได้นางดวงใจมาครอบครอง รู้ว่านางเอกยังฝังใจกับรักเก่าอิพี่ก็ไม่ถือสา รอจนกว่านางเอกจะยอมเปิดใจอีกครั้ง ไม่มีความลังเลหรือคิดถอดใจแต่อย่างใด
ส่วนคนรักเก่าของนางเอกพอรู้ว่าจะเสียคนไปจริงๆ ก็ตามตอแยไม่เลิก คิดว่าถ้าได้ฟังเหตุผลของตัวเองแล้วนางเอกจะให้อภัยยอมตามกลับไปแต่โดยดี แต่นางเอกคือถ้าได้ตัดแล้วคือตัดเลยของแท้ อย่ามาใช้มุกแค่แกล้งแต่งงานไม่ได้ชอบไม่ได้มีอะไรกัน ไม่ต้อง! ไม่อิน! นางเอกก็บอกให้อีกฝ่ายกลับไปหาภรรยาเถอะ เพราะองค์หญิงที่แต่งมาน่ะรักพี่แกจริงๆ สงสารเมียที่บ้านบ้าง แต่อิพี่ก็ดื้อด้านคิดแต่จะหาโอกาสลักพาตัวนางเอกกลับไปท่าเดียว เข้าตำราต้องสูญเสียก่อนถึงได้เห็นค่า ถ้าอิพี่ปล่อยวางบ้างจุดจบคงจะดีกว่านี้...
เป็นพระนางที่ไม่ค่อยมีเรื่องปิดบังกัน หรือถ้ามีก็ไม่ปล่อยให้ค้างคานานจนกลายเป็นปมในใจ โกรธกันไม่นานเดี๋ยวก็เคลียร์ เพราะพระเอกอยู่ห่างจากเมียนานเกินไม่ได้55 อย่างตอนที่รู้ว่านางเอกใช้แป้งที่ป้องกันไม่ให้ตั้งครรภ์ ตอนรู้ก็โมโหแทบตายเหมือนบ้านจะแตก แต่พอคล้อยหลังอิพี่ก็ไปหาไส้แพะมาทำเป็นถุงยาง เป็นพระเอกที่ทั้งเผด็จการทั้งคลั่งรัก ปากก็แซบเป็นที่หนึ่ง ไม่เหมือนลูกหลานผู้ดีมีตระกูล อ้อลืมไปว่าพี่เขาเป็นลูกขุนนางตำแหน่งเล็กๆ มาก่อน คำพูดคำจาเวลาหยอกนางเอกก็จะหยาบโลนหน้าไม่อายตามนั้นแหละ55
ทว่านอกจากเรื่องรักก็ยังมีเรื่องรบ และการต่อสู้ของคนจากราชวงศ์เก่ากับพระเอกที่สนุกและเจ้มจ้นมากๆ 6 เล่มจบเหมือนจะยาวแต่อ่านเพลินมากขอบอก ส่วนตัวยังไม่มีช่วงที่เบื่อเลย มีอะไรให้ได้ลุ้นตลอด เพราะพระเอกถูกพ่อใช้งานฉ่ำมาก เป็นคนออกหน้าสู้ออกหน้าแก้ปัญหาให้คนในบ้านตัวเองตลอด ทั้งๆ ที่เป็นลูกที่ไม่สนิทกับพ่อแม่มากที่สุด แต่กลับเป็นคนที่พ่อแม่ไว้วางใจและเชื่อถือมากที่สุดซะงั้น เพราะตอนเด็กๆ พระเอกถูกส่งไปเลี้ยงดูที่อื่น พอกลับมาเลยไม่สนิทกับคนในบ้าน บวกกับนิสัยที่เย็นชาไม่เคยลงให้ใคร(เว้นเมีย)ก็เลยยิ่งต่อไม่ติด
ตอนแรกที่อ่านๆ ก็แอบคิดว่าแม่พระเอกน่าจะเป็นคนที่สร้างความลำบากให้พระนางมากที่สุดหรือเปล่านะ เพราะหากเทียบกับอิพ่อฮ่องเต้ จุนแม่เหมือนจะเย็นชาและไม่สนใจพระเอกมากกว่าใครเลย แต่อ่านไปเรื่อยๆ กลับกลายเป็นแม่พระเอกที่ตอนแรกดูเย็นชาไร้หัวใจที่สุด แต่สุดท้ายกลับเป็นคนที่มีหัวใจมากกว่าที่คิด (อย่างน้อยก็มากกว่าพ่อพระเอกล่ะนะ) คือยังไงแม่ก็รักลูก อยากให้ลูกๆ ทุกคนมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยไร้กังวล ขณะที่อิพ่อฮ่องเต้ยิ่งใจจืดใจดำขึ้นเรื่อยๆ คิดแต่จะให้ลูกห้ำหั่นกันเองเพื่อความมั่นคงปลอดภัยของบัลลังก์ตัวเอง(เพราะตอนนี้มีสนมนางในคลอดลูกให้หลายคนแล้วเลยไม่รีบเรื่องคนสืบทอด พวกลูกที่โตๆ จึงกลายเป็นเสี้ยนหนามที่ต้องกำจัด) ...ฟางเส้นสุดท้ายของจุนแม่ก็คือเรื่องที่น้องสาวคนสุดท้องของพระเอกหายตัวไป ในที่สุดจุนแม่ก็ต้องยอมรับว่าพระเอกคือตัวเลือกที่ดีที่สุดในการขึ้นเป็นฮ่องเต้ สิ่งสำคัญคือจุนแม่มั่นใจว่าลูกคนนี้หากไม่สุดจริงๆ ก็จะไม่มีทางเข่นฆ่าพี่น้องตัวเองเด็ดขาด ส่วนพี่ชายพระเอกคือฆ่าได้แน่นอน บวกกับมีภรรยาอย่างนางเอกอยู่ข้างกายคอยเตือนสติ จุนแม่ก็ยิ่งแน่ใจว่าพระเอกจะไม่ทำ จะต้องเหลือทางรอดให้พี่น้อง ดังนั้นจุนแม่จึงเลือกข้างพระเอกและคอยสนับสนุนแอบช่วยพระเอกให้ได้บัลลังก์อย่างลับๆ
เป็นอีกขั้นของท่านขวง หากใครสายหวานแล้วชอบแนวรักที่ควบคู่ไปกับการชิงไหวชิงพริบ แย่งชิงอำนาจชิงบัลลังก์ พระเอกคลั่งรัก ก็อยากให้ลองอ่านดู เป็นเรื่องราวในช่วงกลียุค บ้านเมืองยังไม่สงบสุขมีกลุ่มกบฏเกิดขึ้นมากมาย หลังสร้างราชวงศ์ใหม่ได้ก็ยังมีปัญหาอีกมากมายที่ต้องตามไปแก้ ซึ่งพระเอกก็คือคนที่ต้องรับบทหนักสุด คือเดอะแบก มักถูกพ่อเรียกใช้ให้ไปจัดการนั่นนู่นนี่ แต่พอทำสำเร็จพ่อก็ไม่ได้ปลื้ม มีแต่จะยิ่งเพิ่มความหวาดระแวง...พี่ชายคนโตก็กลัวว่าน้องจะมาแย่งตำแหน่งรัชทายาท ส่วนคนพ่อก็กลัวว่าพระเอกจะมาแย่งชิงบัลลังก์ของตัวเอง ทั้งๆ ที่พระเอกคือส่วนสำคัญที่ทำให้พ่อได้เป็นฮ่องเต้แท้ๆ แต่พอทุกคนมีอำนาจจิตใจก็เริ่มเปลี่ยน อิพ่อฮ่องเต้หลงใหลสุรานารีไม่สนใจภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก มองลูกที่โตแล้วเป็นดั่งศัตรู เพราะในขณะที่ตัวเองเริ่มแก่ลูกกลับหนุ่มแน่นมีกำลังวังชา โดยเฉพาะลูกคนรองอย่างพระเอกที่เก่งเกินหน้าเกินตาทุกคน
เราชอบการออกแบบนิสัยตัวละครของเรื่องนี้ ถึงแม้พระนางจะยังคงเด่นสุด แต่ก็มีบางคนที่เป็นม้ามืดทำให้เราต้องจดจำ เราชอบคาของท่านอ๋องราชวงศ์ก่อนมาก ออกเทาๆ หม่นๆ แต่โคตรฉลาดร้ายลึก วางแผนเก่งมาก ถ้าสู้แบบชิงไหวชิงพริบพระเอกคือยังไม่แน่ว่าจะชนะเลย ตอนแรกนึกว่าทำไปเพื่อทวงบัลลังก์คืน แต่ที่ไหนได้พี่เขาต้องการแก้แค้นคนบ้านพระเอกเฉยๆ เป็นคนที่เก่งมาก ถ้าราชวงศ์ก่อนมีคนนี้เป็นฮ่องเต้บางทีอาจจะยังอยู่ดีก็ได้นะ ดีที่สุดท้ายพี่แกก็ยอมปล่อยวางความแค้นลง (จริงๆ แอบเชียร์คู่นี้แหละ) ลุ้นกับตัวละครนี้มากอยากให้ปลายทางจบสวยอะ
อย่างที่บอกว่านี่คือช่วงกลียุค หากไม่เหี้ยมไม่เด็ดขาดก็อาจไม่รอด หรืออาจต้องแลกกับการสูญเสียบางอย่างไป สงสารก็แต่ชาวบ้านตาดำๆ คนธรรมดานี่แหละที่ต้องรับเคราะห์จากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจของเหล่าผู้มีอำนาจทั้งหลาย นางเอกเองก็ตระหนักได้ถึงจุดนี้เช่นกันถึงได้วางมือแล้วกลับบ้านมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะสำหรับชาวบ้านน่ะไม่สำคัญหรอกว่าใครจะชนะหรือได้ตำแหน่งนั้น ขอแค่มีข้าวกินบ้านเมืองสงบสุขก็พอแล้ว ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าบ้านพระเอกทำได้ดีกว่าฮ่องเต้คนเก่า ถึงจะยังมีปัญหาอยู่แต่บ้านเมืองก็ดีขึ้นกว่าเดิมจริงๆ
แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่วางไม่ลง บางคนก็เข้าสู่สายดาร์ก เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว อย่างคู่หมั้นเก่านางเอก อันนี้ความจริงก็น่าสงสาร ถูกบังคับมาทั้งชีวิตเลือกอะไรเองไม่ได้เลย ถูกบังคับให้ถอนหมั้นจากคนที่ชอบ ต้องแต่งงานกับองค์หญิง แถมก่อนแต่งยังโดนหยามเหยียดถูกวางยาให้ร่วมหลับนอนกับนางกำนัลอีก หลังแต่งไปก็ถูกเมียสวมเขา แต่ทำไรไม่ได้ไงเพราะเมียเป็นถึงองค์หญิง ต้องกลายเป็นตัวตลกถูกคนหัวเราะเยาะ แต่ก็ต้องอดทนเพื่อรักษาชื่อเสียงและความรุ่งโรจน์ของวงศ์ตระกูล จากคุณชายใสๆ เนิร์ดๆ เป็นเด็กดีอยู่ในกรอบของพ่อแม่ แต่วันหนึ่งเมื่อถูกบีบคั้นมากๆ เข้าก็เปลี่ยนเลย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น