ผู้แต่ง : เอ่อร์ตงทู่จื่อ (耳东兔子)
ผู้แปล : อันน่า
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
ถ้าใครเคยอ่าน 'ให้รักนี้มีแต่ความหวาน' แล้วชอบ ขอแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ต่อเลยจ้า ^0^ เป็นแนวรักใสๆ ในวัยเรียนวัยมัธยม แอบชอบแอบรักเพื่อนข้างโต๊ะ ที่ทั้งอยากให้เขารู้และไม่อยากให้เขารู้ เนื้อเรื่องน่ารัก สนุก ไม่น่าเบื่อเลย บางช่วงแอบหน่วง บางช่วงก็ซึ้ง อยากเอาใจช่วยให้ทั้งคู่ได้สมหวัง แถมยังมีฉากกุ๊กกิ๊กน่ารักฟินๆ ของพระนางเต็มไปหมด แล้วก็ไม่ได้มีแต่เรื่องรัก แต่ยังมีเรื่องการเรียน การสอบเข้ามหา'ลัย การต่อสู้และรับมือกับปัญหาต่างๆ ในช่วงชีวิตวัยรุ่น รวมถึงปมปัญหาในครอบครัวด้วย ที่ทำให้เราต้องซึ้งและอาจเศร้าจนเสียน้ำตาT^T
นางเอก ติงเซี่ยน
สาวน้อยที่เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนชั้นม.ปลายในปักกิ่ง
และกลายมาเป็นเพื่อนบ้านใกล้เคียงรวมถึงเพื่อนร่วมโต๊ะของพระเอก โจวซือเยวี่ย
เด็กหนุ่มรูปหล่อสูงใหญ่ ฉลาด หัวดี มากความสามารถ เทพแห่งวิชาคณิตศาสตร์ นิสัยร่าเริง กวนๆ (กับนางเอก)
เป็นกันเองเข้ากับคนง่าย มีแต่คนอยากเข้าหาอยากเป็นเพื่อนด้วย พระ-นางเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกัน
พระเอกชอบที่ได้นั่งกับนางเอก เพราะนางเอกเชื่อฟัง พูดง่าย ไม่ถามอะไรจุกจิก นั่งด้วยแล้วสบายใจไม่เครียด
ส่วนนางเอกนั้นเพราะชอบบบบบพระเอกล้วนๆ ชอบจนไม่อยากย้ายที่ และก็ไม่อยากให้ใครมาเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของพระเอกนอกจากตัวเอง55
แต่ด้วยความที่นางเอกเติบโตมาแบบเข้มงวด ชีวิตถูกควบคุมโดยแม่มาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต ขนาดจะตัดผมหน้าม้ายังต้องคิดแล้วคิดอีกเพราะกลัวแม่จะว่า นางเอกจึงเป็นคนขี้อาย ขี้กลัว ไม่ค่อยกล้าตัดสินใจ และไม่มั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าแม้แต่จะให้พระเอกรู้ว่าตัวเองชอบ เพราะกลัวจะไปสร้างภาระหรือทำให้พระเอกลำบากใจ กลัวพระเอกไม่ได้คิดอะไรกับเธอ กลัวว่าเดี๋ยวจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีก พยายามปกปิด คิดจะเลิกชอบ แต่สุดท้ายก็ไม่เคยทำได้ มีแต่จะยิ่งชอบมากยิ่งขึ้น ส่วนพระเอกก็ค่อยๆ มารู้ใจตัวเองทีหลัง แต่ก็พยายามยับยั้งชั่งใจ ไม่ทำอะไรข้ามเส้น เพราะรู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการเรียนและการสอบเข้ามหา'ลัย แม้จะเดาความในใจของนางเอกออกตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่เคยเปิดโปง...
แต่ถึงทั้งคู่จะยังไม่ได้คบกัน ยังคลุมเครือไม่ชัดเจน แต่การกระทำหลายๆ อย่างก็ทำเราแอบยิ้มตามได้(แอบกรี๊ดเบาๆ) เป็นเรื่องที่แบบไม่ต้องมีคำบอกรักหวานๆ แต่ก็รู้แล้วว่าต่างคนต่างชอบกัน ถึงพระเอกจะเป็นคนเฟรนด์ลี่ ไม่ถือตัวไม่หยิ่ง แต่ก็ไม่ได้ใจดีและสนิทกับผู้หญิงคนไหนพร่ำเพรื่อเน้อ และแน่นอน...นางเอกก็คือผู้หญิงคนเดียวที่พระเอกตามใจ ยอมอ่อนข้อให้ เป็นคนเดียวที่พระเอกชอบแกล้งชอบแหย่ พูดง่ายๆ คือปฏิบัติแตกต่างจากคนอื่น
เนื้อเรื่องเล่มแรกจะอยู่ที่โรงเรียนกับบ้าน เริ่มตั้งแต่ ม.4 จนจบ ม.6 ...ตอนอยู่โรงเรียนเก่าผลการเรียนนางเอกเป็นที่
1 มีแต่ครูชม
แต่พอมาอยู่ในเมืองใหญ่ที่มีแต่คนเก่งๆ การเรียนเริ่มยากขึ้น ผลการเรียนจึงเริ่มตกโดยเฉพาะวิชาเลข
พระเอกที่เป็นเพื่อนข้างโต๊ะ เพื่อนแถวบ้าน
เลยต้องรับบทเป็นติวเตอร์ช่วยสอนวิชาเลขให้นางเอกไปด้วยทั้งๆ
ที่ตัวเองก็ต้องฝึกทำโจทย์เพื่อไปแข่งคณิตศาสตร์โอลิมปิก...คือชอบอะไรแบบนี้อะ
ตั้งแต่เรื่องให้รักนี้มีแต่ความหวานและ เนี่ยมันต้องแบบนี้สิ จะชอบกันยังไงก็ต้องไม่ทิ้งการเรียน
เรื่องเรียนต้องมาก่อน ต้องจับมือกันเดินไปข้างหน้าไม่ใช่พากันถอยหลัง ในเรื่องให้รักนี้มีแต่ความหวานอันนั้นนางเอกก็เป็นคนฉุดพระเอกขึ้นมา
จากเด็กอันดับท้ายๆ หัวโจกของโรงเรียนก็ค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นมาจนติดอันดับ 1-10 ของโรงเรียนเลย
แต่พระเอกนางเอกคู่นี้จะออกแนวสี่วันดีสามวันทะเลาะกัน55 เดี๋ยวดีเดี๋ยวงอน
บางทีก็มีเรื่องมาทำให้เข้าใจผิดแล้วก็งอนไม่พูดกันเป็นเดือน
แต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันใหม่ อย่างเรื่องที่มีเพื่อนผู้หญิงชอบมาหาพระเอกที่โต๊ะบ่อยๆ เพื่อขอให้สอนเลข นางเอกก็เชิงหึงๆ เลยคิดจะสลับที่นั่งให้เขานั่งสอนกันดีๆ แต่พระเอกดันพูดใส่ว่าถ้าย้ายไปก็ไม่ต้องกลับมาอีก...นางเอกก็เลยโกรธ
ก็แค่กะสลับชั่วคราวให้สอนเฉยๆ ทำไมต้องพูดแบบนี้ งั้นไม่กลับก็ได้ จนสุดท้ายพระเอกก็ยอมลงให้ บอกให้นางเอกกลับมานั่งที่เดิมได้แล้ว...แล้วก็เรื่องที่มีคนฝากจดหมายรักมาให้พระเอก
แต่เพื่อนสนิทนางเอกบอกให้ฉีกทิ้งไม่ต้องส่ง ก็เลยยื้อยุดกันจนจดหมายขาด
นางเอกเลยต้องไปนั่งลอกใหม่แล้วแอบเอาไปใส่ใต้โต๊ะพระเอก พระเอกเห็นลายมือก็รู้เลยว่าใครเขียน เลยเก็บจดหมายไว้ไม่โยนทิ้งแต่ก็ไม่ได้อ่าน (ปกติพระเอกจะทิ้งเลยไม่เปิดอ่าน)
พอมาอ่านถึงรู้ว่าเป็นของคนอื่น เลยโกรธนางเอกมาก เพื่อนสนิทก็โกรธพระเอกก็โกรธ
ไม่มีใครพูดกับนางเอกเลย นางเอกเคว้งคว้างมากช่วงนั้น
ตอนลาไปทำธุระเลยไม่ได้บอกใคร พอมาโรงเรียนพระเอกกับเพื่อนก็ตกใจว่านางเอกหายไปไหนทำไมไม่มา
เริ่มรู้สึกผิด ...จากนั้นก็มีตอนที่พระเอกหึงนางเอกแต่ไม่รู้ตัว
เลยเย็นชาทำมึนตึงใส่เขา นางเอกก็งงว่าพระเอกเป็นไร ไปๆ มาๆ
ทั้งสองคนเลยทำสงครามเย็นใส่กันเป็นเดือน จนมาถึงงานวันเกิดเพื่อนนางเอก
ตอนแรกพระเอกไม่ไป แต่พอเห็นรูปที่นางเอกใส่กระโปรงก็รีบโดดจากค่ายออกมาเลยจ้า 55...
จากนั้นความสัมพันธ์ก็เหมือนจะชัดเจนขึ้น ยิ่งตอนที่พระเอกทำสีหน้าจริงจังแล้วพูดขอร้องให้นางเอกมาสอบเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับตัวเอง
ถึงไม่ใช่การบอกรักตรงๆ แต่ก็เหมือนสารภาพกรายๆ อะ พอเล่ม 2 เป็นช่วงเข้ามหา'ลัย บ้านพระเอกเจอมรสุม
ทำให้พระเอกหายไปไม่ได้ติดต่อนางเอกนานถึง 1 ปีเต็ม นิสัยก็เปลี่ยนกลายเป็นเย็นชาเงียบขรึม
พูดน้อย ถอยห่างจากผู้คน ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ขนาดนางเอกตามมาหาถึงที่ก็ยังถูกปฏิเสธทันที...
แต่นางเอกก็ไม่ยอมแพ้ เพราะไม่ใช่แต่พระเอกที่เปลี่ยนไป นางเอกก็เปลี่ยนจ้า
แต่เปลี่ยนเป็นกล้าหาญ ร่าเริงสดใส เข้มแข็งขึ้น!
หากในเล่มแรกพระเอกคือแสงสว่างของนางเอก ในเล่มนี้นางเอกก็คือแสงสว่างของพระเอกแหละจ้า
ชอบความรุกของนางเอกในเล่มสุดท้าย รุกแบบมีชั้นเชิง รู้จักรุกรู้จักถอย
เป็นแฟนกันไม่ได้งั้นเป็นเพื่อนสนิทกันก่อนก็ได้55 ...เล่ม 2 ชีวิตพระเอกเจอมรสุม+อุปสรรคเยอะมาก
เหมือนถูกบีบให้โตในชั่วข้ามคืน ต้องแบกรับหลายสิ่งแต่ไม่เคยปริปากบอกใคร
พอได้เจอนางเอกอีกครั้งถึงได้เริ่มกลับมามีชีวิตชีวาหน่อย ค่อยๆ
กลับมายิ้มหัวเราะได้อีก เล่มแรกก็เป็นเด็กหนุ่มที่พึ่งพาได้
แต่พอมาเล่มสองพี่ก็ยิ่งอัพเลเวลกลายเป็นชายหนุ่มที่ฝากฝังชีวิตไว้ได้,,,
ป.ล. แอบอยากรู้เรื่องของคู่เพื่อนพระนางอะว่าจะเป็นยังไงต่อ ชอบเพื่อนสนิทนางเอกอะตรง+แรงดีเหมาะกับนางเอกที่นิสัยหงิ๋มๆ ขี้อาย ชอบตอนที่เพื่อนนางเอกพูดในงานเลี้ยงรุ่น สะอึกกันเลยทีเดียว55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น