ผู้แปล : G.N Voyager
สำนักพิมพ์ everY
ความรู้สึกหลังอ่านจบอาจมีสปอยล์
เล่มนี้นายเอกของเราน้องไอโม่ซิน อายุ 25 ปีแล้ว ทำงานเป็นตำรวจเต็มตัว อยู่ในกองงานจัดการคดีลึกลับที่ปิดไม่ได้หรือก็คือเรื่องภูตผีวิญญาณนั่นแหละ พอมาทำงานสังคมก็กว้างขึ้นได้รู้จักคนมากมาย เริ่มเข้าสังคมเป็น ไม่ได้โดดเดี่ยวเย็นชาเก็บตัวเหมือนเมื่อตอนสมัยเรียนอีกแล้ว มีตระกูลเจียงกับคนในเผ่าเถี่ยนกว่าร้อยชีวิตคอยปกป้องดูแล และยังมีพระเอกหรือมังกรวารีเป็นแบ็กอัพใหญ่สุด ใครคิดจะทำอะไรนายเอกก็ต้องคิดดูดีๆ ว่ามีความสามารถมากพอที่จะล่วงเกินตระกูลเจียงหรือไม่ แต่เหนือตระกูลเจียงก็ยังมีพระเอกที่เป็นมังกรวารีซึ่งแม้แต่ท่านพญายมในยมโลกยังต้องเกรงใจอีกด่าน ...
ในเล่มนี้นายเอกจะต้องไปช่วยตามหาเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่จู่ๆ ก็หายตัวไปอย่างปริศนา
ตามคำไหว้วานของสือหมิงหรือพระเอกจากเรื่องศาลคนกระดาษ จากนั้นก็ได้พบกับวิญญาณอาฆาตแค้นที่โยงใยเกี่ยวข้องกับบิดาหลายใจที่ทิ้งแม่กับตัวเองไปตั้งแต่สมัยเด็ก แถมยังค้นพบว่า บิดาหลายใจที่ตนตัดสัมพันธ์ไปนานแล้วก็อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของคนในเผ่าเถี่ยนร้อยกว่าชีวิตเมื่อ
20 กว่าปีที่แล้วอีกด้วย ... จริงๆ
แค่อ่านเจอเรื่องที่พ่อนายเอกแอบไปแต่งงานมีลูกกับคนอื่น ทั้งๆ
ที่มีนายเอกกับแม่อยู่แล้วในเล่มแรกนั่นก็ว่าแย่แล้วนะ
แต่พอมาเจอเรื่องที่สลับชะตาชีวิตตัวเองกับคนอื่น เรื่องเผ่าเถี่ยนล่มสลาย
แล้วไหนจะเรื่องในอดีตชาตินั่นอีก โอ้โห...คือหมดคำจะพูด.. นักเขียนก็จบได้แบบค้างมากกก
ทิ้งปมให้เราสงสัยอยากรู้เต็มไปหมด ทั้งเรื่องเผ่าเถี่ยน เรื่องราชาผี
เรื่องตระกูลเซียว แถมยังมีเรื่องพระเอกในตอนสุดท้ายที่บอกว่าพี่แกหลับลึกแล้วไม่ได้ตื่นขึ้นมานั่นอีก...
คืออารายยย ไม่น๊าาา แล้วใครจะปกป้องนายเอก เล่มนี้นายเอกก็เกือบจะขิตไปแล้วรอบหนึ่งด้วย
แสดงว่าอีกฝ่ายก็น่าจะร้ายกาจฝีมือไม่ธรรมดาเหมือนกัน อยากรู้เลยว่าครายยย
ครายที่ทำร้ายน้องไอของช้านนน แล้วใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังวิญญาณแค้น
ดูมีซัมธิงไปหมด ...ใดๆ คือเล่มนี้พระ-นายเขาจะมีลูกกันแล้วนะ(แต่จะมีลูกได้ยังไง
ใช้วิธีไหน ต้องไปลองอ่านเองเน้อ) แต่พระเอกสุดยอดมาก ทำได้ทุกอย่างจริงๆ เล่มนี้พี่เจียงหลีก็ยังเป็นพ่อคนดีพ่อไมโครเวฟ
ไม่เคยโกรธไม่เคยขึ้นเสียงหรือหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่นายเอกเลย ใจเย็น อบอุ่น
ผิดไม่ผิดไม่รู้ แต่ถ้านายเอกโกรธเมื่อไรพี่ก็ขอยอมรับผิดเอาไว้ก่อน
ให้อิสระนายเอกเต็มที่ อยากทำไรอยากไปไหนเต็มที่ แต่ถ้าเรียกเมื่อไรพี่ก็มา
เจออันตรายปุ๊บพี่ก็โผล่มาปั๊บ เรื่องใหญ่แค่ไหนแต่พระเอกก็สามารถทำให้เป็นเรื่องเล็กได้หมด
อยู่ด้วยแล้วสบายใจฝุดๆ
รอเล่ม 4 อย่างใจจดใจ่จอ คิดว่าเล่มต่อไปคงได้เห็นคนในเผ่าของนายเอกออกมาทำงานเหมือนคนปกติแล้ว เพิ่งรู้ว่าชีวิตของคนในเผ่าเถี่ยนจะเริ่มต้นจริงๆ ก็คือหลังจากที่ตาย พอตายแล้วทุกคนในเผ่าถึงจะได้เริ่มต้นบำเพ็ญเพียร ชอบเวลาที่เวลามีเรื่องอะไรแล้วคนในเผ่าจะรีบกรูกันออกมาอยู่ด้านหน้าเพื่อปกป้องนายเอกอะ ดูอบอุ่นดี...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น