Crush รักอีกครั้งก็ยังเป็นเธอ
ผู้แต่ง : มู่ฝูเซิง
ผู้แปล : ซิงฉาย
สำนักพิมพ์ แจ่มใส (With Love)
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
พระเอก ซูเนี่ยนชิน เป็นผู้มีความบกพร่องทางสายตา (ไม่ถึงกับบอดสนิท
ยังมองเห็นแสงเลือนๆ และเห็นความเคลื่อนไหวได้ในระยะ 3 ฟุต)
ตอนเด็กพระเอกเคยถูกส่งไปอยู่ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่แม่ก็มารับกลับไปตอน 7 ขวบ
พอโตมาก็ทำงานเป็นนักแต่งเพลง เป็นครูสอนอักษรเบรลล์
นางเอก ซังอู๋เยียน สาวเสียงเพี้ยน หญิงสาวผู้ร่าเริงคุยเก่ง บังเอิญได้พบพระเอกครั้งแรกในสถานีวิทยุที่ตัวเองทำงานอยู่ในตอนที่พระเอกมาให้สัมภาษณ์รายการในฐานะ
อีจิน นักแต่งเพลงลึกลับซึ่งไม่เคยเปิดเผยตัวตนที่ไหนมาก่อน หลังจากนั้นก็ได้พบกันอีกครั้งที่โรงเรียนผู้พิการในเขตชุมชน
นางเอกเป็นนักศึกษาฝึกงาน ได้มาเป็นครูผู้ช่วยสอนที่นี่
ส่วนพระเอกก็มาสอนแทนคนอื่นชั่วคราว
พระ-นางต่างมีปมปัญหาภายในใจด้วยกันทั้งคู่ พระเอกมีปมเรื่องวัยเด็กในอดีต เรื่องครอบครัว และเรื่องที่ตนมีสายตาบกพร่อง ภายนอกพยายามไม่แสดงออก ใช้ชีวิตเหมือนกับคนปกติธรรมดา แต่ข้างในกลับเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ การดูถูกตัวเองและมีอารมณ์ความรู้สึกที่อ่อนไหวกว่าใครๆ ดังนั้นพระเอกจึงเป็นคนโมโหง่าย ระเบิดอารมณ์ง่าย มีความเป็นเด็กและความยึดติดสูง ออกแนวเผด็จการ โดยเฉพาะกับคนที่ตนรักและให้ความสำคัญมากๆ อย่างนางเอก กับคนอื่นพระเอกยังควบคุมตัวเองได้ แสดงออกไม่มาก แต่พอเป็นนางเอกนี่แทบไม่ปกปิดเลย ดุมากก เผด็จการสุดๆ แต่ก็เข้าใจแหละนะ...
ส่วนนางเอกที่ภายนอกดูร่าเริงคุยเก่งนั้น แต่แท้ที่จริงกลับเป็นคนขี้ขลาด เอาแต่ใจ
ดื้อรั้น และมีปมในใจบางอย่างที่เราคาดไม่ถึง ซึ่งจะไปเฉลยในตอนหลัง นางเอกชอบพระเอกตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบหน้า พอได้เจอกันอีกเลยพยายามหาทางเข้าหา
แต่พระเอกก็ไม่รับน้ำใจ ทั้งเย็นชาใส่ทั้งพยายามหลบเลี่ยง
จนมีวันหนึ่งที่นางเอกไม่สบายเลยลองโทรหาพระเอกดู พระเอกก็รับสายแล้วมาหาถึงบ้าน พอเห็นอาการนางเอกก็ตัดสินใจพาคนกลับไปดูแลที่บ้านตัวเองต่อ
ผู้ช่วยพระเอกเห็นก็อึ้ง ส่วนพระเอกก็ตกใจตัวเองเหมือนกันที่พานางเอกกลับมา ทั้งยังเป็นฝ่ายดูแลเขาอีก
เพราะปกติที่ผ่านมาพระเอกไม่เคยสนใจหรือยุ่งกับใครเลย...
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ตกลงคบกัน ระหว่างที่คบพระเอกก็จะอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย อ่อนไหวง่าย ส่วนนางเอกก็ยังเหมือนเด็กน้อย ทำอะไรไม่ค่อยรอบคอบ บางเรื่องก็ไม่ได้คิดให้ดี บางทีจึงเผลอทำร้ายจิตใจพระเอกไปโดยไม่รู้ตัว...แล้วหลังๆ นางเอกก็ได้รู้เรื่องส่วนตัวของพระเอกมากขึ้น
แต่น่าเสียดายที่มันดันมาจากปากของคนอื่นไม่ใช่ตัวพระเอกเอง
นางเอกเลยนอยด์แอบเสียใจว่าทำไมพระเอกถึงไม่เคยบอกกันบ้าง แต่พอพระเอกรู้ก็ไม่พูดดีๆ แต่กลับชิงต่อว่านางเอกก่อนอีก (อยากตบปากคนปากไม่ตรงกับใจจริงๆ)...จะว่าไปก็เหมือนเด็กอารมณ์ร้อนทั้งคู่แหละ เพิ่งคบกันเลยยังเข้าใจกันไม่มาก สื่อสารกันไม่มากพอ ถ้าไม่ทะเลาะกันก็แปลกแล้ว...
ต่อมาพระเอกอยากพานางเอกไปพบพ่อ นัดกันไว้ดิบดี แต่พ่อนางเอกเกิดเข้าโรงพยาบาล นางเอกจึงต้องผิดนัดและรีบกลับบ้านก่อน แต่ก็ไม่ได้อธิบายให้ดีๆ พระเอกเลยโมโหและเข้าใจไปอีกเรื่อง แต่นางเอกก็ไม่ได้อธิบายต่อเพราะต้องรีบไป จากนั้นพ่อพระเอกก็อาการทรุดแล้วบวกกับที่ทะเลาะกับนางเอกด้วย พระเอกเลยยิ่งดิ่งข้าวปลาไม่กิน คนดูแลพระเอกจึงโทรไปขอร้องให้นางเอกรีบกลับมาดูหน่อย นางเอกก็มาทั้งๆ ที่อาการของพ่อเพิ่งดีขึ้น แต่พอมาถึงก็ได้เห็นภาพที่พระเอกกำลังกอดกับคนอื่นอยู่ แล้วพอเจอหน้าก็ยังถูกพระเอกพูดจาไม่ดีใส่อีก ต่อจากนั้นบ้านนางเอกก็เกิดเรื่อง และสุดท้ายทั้งคู่ก็ต้องเลิกรากันไปแบบจบไม่สวย...
ผ่านไปเกือบ 3 ปีทั้งสองคนได้กลับมาพบกันใหม่
พระเอกเลิกเขียนเพลงแล้วเปลี่ยนมาดูแลกิจการที่บ้านอย่างเต็มตัว
กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อผู้ร่ำรวยเจ้าของกิจการมากมาย ส่วนนางเอกก็เป็นนักศึกษาปริญญาโท ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยอยู่ที่บ้านเกิด ...
วันหนึ่งพระเอกมาทำงานที่เมือง B ที่นางเอกอาศัยอยู่ ทั้งสองคนเลยได้เจอกันในตอนที่นางเอกกำลังดูตัวพอดี.. ถ้าช่วงแรกพระเอกเป็นเหมือนสายลมและพายุอ่อนๆ
งั้นต่อแต่นี้พี่ก็คือพายุเฮอริเคนควบด้วยภูเขาไฟระเบิดแหละจ้าา55 ...ดุมากกก
น่ากลัวมากกกแม่จ๋า แทบจะกินหัวนางเอกแล้ว แบบรักเขามากกกก มากจนกลายเป็นคลั่ง กลายเป็นการยึดติดอย่างหนึ่ง ช่วงต้นๆ พระเอกจะขี้อาย แค่ถูกนางเอกแกล้งพูด xxx%&^# ในที่คนเยอะๆ พี่ก็อายแล้ว แต่พอช่วงหลังนี่โอ้โห...จับจูบต่อหน้าคนอื่นเลยจ้า ถ้านางเอกพูดไม่หยุด พี่ก็ขู่เลยว่าถ้ายังไม่เงียบเดี๋ยวจะประกบปากต่อหน้าคนอื่นแล้วนะ
(ไม่องไม่อายแล้วจ้า กลายเป็นนางเอกที่อายแทน55) แถมยังขี้หึงมากกกอีกต่างหาก เห็นนางเอกไปกินข้าวกับผู้ชายอื่น
ก็โทรไปเรียกให้ออกมาไม่งั้นจะเผาร้านทิ้ง...OMG! ใครวะเนี่ย55 ยังใช่อีจินนักแต่งเพลงคนนั้นอยู่มั้ยยย 55
คือพอเลิกกัน พระเอกก็อยากพิสูจน์ตัวเองให้แม่นางเอกกับนางเอกเห็น
เลยมาดูแลธุรกิจต่อจากพ่อ แต่กลับไม่ดูแลตัวเอง หันมากินเหล้าสูบบุหรี่เพราะเครียดเพราะคิดถึงนางเอก จากที่โมโหฉุนเฉียวง่ายอยู่แล้ว พอนางเอกไปก็ยิ่งหนักกว่าเดิม ถ้าอยู่กับคนอื่นยังพอควบคุมตัวเอง
แต่ถ้าอึกฝ่ายเป็นนางเอกเมื่อไรล่ะก็...หึหึ เลขาพระเอกก็แบบ..ที่เราเจอมานี่ยังไม่ใช่ของจริงสินะ
ต้องอย่างนางเอกสิของจริง ...คือรักมาก ใส่ใจมาก
เลยอ่อนไหวและมีอารมณ์กับเขามากเป็นพิเศษ ใครจะไม่สนใจพี่ก็ได้แต่นางเอกไม่ได้เด็ดขาดดด
เหมือนเด็กน้อย แต่ทั้งหมดทั้งมวลมันก็เกิดจากความไม่มั่นใจ
ความกลัวว่าจะสูญเสียเขาไปนั่นแหละ ดีที่พอมาเจอกันรอบนี้ต่างคนก็ต่างปรับตัวและเริ่มเข้าใจกันมากขึ้น เพราะสุดท้ายก็ต้องยอมรับว่าตัดกันไม่ขาด
ไม่ว่ายังไงก็ยังรักกันอยู่ดี...
ปีนี้แนวปัจจุบันของ with love นี่มีแต่โดนๆ ทั้งนั้น ก่อนหน้านี้เพิ่งอ่านให้รักนี้มีแต่ความหวานมา
พอเจอเรื่องนี้แทบเปลี่ยนอารมณ์ไม่ทัน55 อันนั้นหวานละมุนแบบอบอุ่นหัวใจมาก ส่วนอันนี้หวานปนขม
ตอนที่ดีๆ เราก็ยิ้ม แต่พอถึงตอนที่มีปัญหาไม่เข้าใจกันมันก็หน่วงจนปวดหัวใจไปหมด
แต่ก็สนุกมาก ชอบทุกรายละเอียดที่ใส่มา ทั้งเรื่องที่พระเอกบอกว่าหากเกิดพลัดหลงกันก็จะยืนรออยู่ที่เดิมไม่ต้องตกใจไป
รวมถึงเรื่องนาฬิกาและ mp3
ด้วย
จริงๆ
มีเยอะกว่านี้ต้องลองไปอ่านดูน๊า แปลดี สื่ออารมณ์+ลักษณะนิสัยของตัวละครนั้นๆ ได้ดีมากๆ ...ดีจริงๆ ที่ได้อ่าน ขอบคุณสำนักพิมพ์ที่เลือกหยิบเรื่องนี้มาแปล ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น