วันอังคารที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2565

จูเหยียน ลำนำกระดูกหยก 3 เล่มจบ

จูเหยียน ลำนำกระดูกหยก 3 เล่มจบ
ผู้แต่ง : ชางเยวี่ย 
ผู้แปล : กอหญ้า
ปก : Rong Jing
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

จะกล่าวถึงดินแดนอวิ๋นฮวงซึ่งถูกชาวเผ่าคงซางพิชิตได้เมื่อ 7000 ปีก่อน และทำให้เผ่าสมุทร(มนุษย์เงือก) ต้องกลายมาเป็นทาสที่สามารถซื้อขายได้และถูกปฏิบัติไม่ต่างจากสัตว์เลี้ยง ส่วนเผ่าชางหลิว(เผ่าน้ำแข็ง) ก็ถูกขับไล่ออกจากดินแดน กลายเป็นชนเผ่าเร่ร่อนต้องระหกระเหินอยู่ในทะเลไม่มีแผ่นดินให้กลับ ..ทว่าเมื่อ 7000 ปีผ่านไปก็ปรากฏคำทำนายใหม่จากฟากฟ้าว่าในอีก 70 ปีข้างหน้าคงซางจะล่มสลาย โลหิตจะไหลนองเป็นสายน้ำ
เจ้าสมุทรจะกลับมา และหายนะครั้งใหญ่จะมาเยือน...

นางเอก จูเหยียน บุตรสาวของฟานหวังผู้ปกครองเผ่าชื่อ ซึ่งเป็น ใน เผ่าที่อยู่ใต้อาณัติของตี้จวินเผ่าคงซางแห่งอวิ๋นฮวง นางเอกเป็นคนนิสัยใจร้อน มุทะลุ ทำอะไรไม่ค่อยคิด มักเอาความรู้สึกอารมณ์เป็นที่ตั้ง เพราะถูกเลี้ยงดูสปอยล์ตามใจมาตั้งแต่เด็ก
ตอนอายุ ขวบ หลังจากที่ได้เห็นพระเอกสำแดงวิชาอาคมในตอนที่ขึ้นเขาไปอารามกับพ่อ นางเอกก็ร้องขอที่บ้านให้ส่งตนเองไปร่ำเรียนวิชาที่อารามเทพจิ่วอี๋กับเขาด้วย
ทว่าอารามเทพไม่รับศิษย์ที่เป็นสตรี นางเอกเลยต้องกลายเป็นศิษย์ที่ไม่จารึกนามของพระเอก สืออิ่ง ที่
มีนิสัยเงียบขรึมเย็นชา คร่ำครึ ไม่สนใจสิ่งใด โตมาอย่างโดดเดี่ยวและมีเพียง ฉงหมิง สัตว์เทพคู่กายเท่านั้นที่อยู่เคียงข้าง

สองศิษย์-อาจารย์ใช้ชีวิตฝึกฝนวิชาอยู่ในถ้ำด้วยกัน นางเอกเป็นคนหัวไวเรียนรู้เร็วแต่ติดขี้เกียจ ทว่าหากตั้งใจจริงก็ทำได้หมด ระดับฝีมือและพลังไม่ด้อยไปกว่าพระเอกผู้เป็นอาจารย์เลย คนที่นางกลัวที่สุดนอกจากพ่อตัวเองแล้วก็พระเอกนี่แหละที่นางไม่กล้าหือ (แต่ถ้าโมโหมากๆ จนคลุ้มคลั่งก็อีกเรื่องหนึ่งนะ ..หึหึ
พออายุครบ 13 กลายเป็นสตรีเต็มตัว นางเอกก็ถูกส่งลงจากเขา
แต่ระหว่างนั้นนางก็ยังคอยส่งจดหมายพยายามติดต่อไปหาพระเอก ทว่ารอแล้วรอเล่าพระเอกก็ไม่เคยมาหา หรือแม้แต่จดหมายสักฉบับก็ไม่เคยตอบกลับมาเลย
กระทั่งผ่านไป 
ปีเมื่อนางเอกถูกส่งตัวไปแต่งงานและกำลังวางแผนหนี คนที่ข่าวคราวเงียบหายไปนานหลายปี ก็กลับมาปรากฏตัวอยู่ข้างหน้านางซะอย่างนั้น...

หลังจากที่งานแต่งล่ม นางเอกก็ถูกส่งตัวกลับบ้าน (ด้วยความไม่เต็มใจ) ส่วนพระเอกก็แยกไปทำภารกิจต่อ แล้วหลังจากนั้นทั้งคู่ก็ได้มาเจอกันใหม่อีกครั้งที่เมืองเยี่ยเฉิง
นางเอกติดตามพ่อมาเที่ยวเล่น แต่ความจริงคือกำลังแอบตามหาใครบางคนอยู่ แล้วก็บังเอิญได้เจอกับมนุษย์เงือกสองแม่ลูกที่เคยช่วยเอาไว้ในตอนที่กำลังหนีงานแต่ง (น่าสงสารมาก อ่านแล้วจะร้อง
T^T) แม่เงือกอาการร่อแร่เต็มที นางเอกจึงรับปากว่าจะดูแลปกป้องลูกเงือกให้ แม่เงือกถึงได้จากไปอย่างสงบ...
ส่วนพระเอกก็กำลังไล่ตามสืบหาร่องรอยสายเลือดของเจ้าสมุทรตามคำทำนายจนมาถึงที่นี่ 
ยอมสังหารผิด สังหารเงือกทุกตนยังดีกว่าปล่อยให้คนผู้นั้นหลุดรอดไปได้ แล้วคนที่พี่ตามหาก็ดันไปตรงกับมนุษย์เงือกที่นางเอกเคยชอบพอดีอีกนะเออ...(เห็นแววดราม่ามาแต่ไกล)

นางเอกแอบชอบ ยวน มนุษย์เงือกที่เคยเป็นทาสอยู่ในจวนตัวเองมาตั้งแต่เด็ก แต่เขากลับไม่ได้ชอบนาง เห็นนางเป็นเพียงลูกหลานคนหนึ่งเท่านั้น สุดท้ายเพราะการทำอะไรโดยไม่คิดและนิสัยเด็กน้อยของนาง จึงทำให้ยวนถูกขับไล่ออกจากจวนไป
ถึงจะผ่านมา ปีแล้วก็ไม่เคยเลิกคิดตามหาข่าวคราวของอีกฝ่าย แต่คาดไม่ถึงว่าพอได้พบหน้ากันอีกที มนุษย์เงือกที่อบอุ่นอ่อนโยน ที่เคยเข้าอกเข้าใจและปลอบโยนนางมาตั้งแต่เล็กจนโต ในวันนี้จะกลายเป็นผู้นำของกองกำลังกู้แคว้นที่เป็นภัยต่อชาวคงซาง และเป็นที่ผู้อาจารย์ของนางหมายหัวต้องการเอาชีวิตไปเสียแล้ว....

เรื่องราวความรักความดราม่าระหว่างศิษย์-อาจารย์
แนวแฟนตาซีเทพเซียน มาร ปีศาจ มีเรื่องวิชาคาถาอาคม เนื้อเรื่องเข้มข้น เดินเรื่องไว ปมดี
สนุกอยู่นะ ทั้งเรื่องรัก เรื่องสงครามการเมือง และสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์ รวมถึงการกดขี่ข่มเหงของผู้ชนะที่มีต่อฝั่งที่พ่ายแพ้ อ่านแล้วโคตรหดหู่ ตัวละครไม่ได้ดีหมดจด บางมุมก็ออกเทาๆ เพราะทุกคนต่างก็ทำเพื่อปกป้องเผ่าพันธุ์ตัวเอง...

เงือกในเรื่องนี้เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอายุยืนยาว (1000 ปี) เป็นสิ่งมีชีวิตที่สวยงาม แต่น่าเสียดายที่กลับอ่อนแอ หัวอ่อน และเชื่อคนง่าย พอแพ้สงครามก็ถูกจับมาเป็นทาส กลายเป็นของเล่นของชนชั้นสูง คนมีเงิน ไม่ก็เป็นคณิกาอยู่ในหอนางโลม ถูกปฏิบัติราวกับสัตว์เลี้ยง มีชีวิตเหมือนตายทั้งเป็น ...เมื่อคำทำนายปรากฏ พวกเขาจึงออกตามหาเจ้าสมุทร พร้อมความหวังที่จะกอบกู้แคว้นขึ้นมาใหม่ เพื่อปลดปล่อยเงือกทุกตัวจากความเป็นทาส...
แต่แน่นอนว่าผู้ที่รู้คำทำนาย
หรือพระเอก ซึ่งเป็นชาวคงซางมีหรือจะยอมให้มันเป็นไปตามนั้น ด้วยฐานะและหน้าที่ พระเอกจึงไม่อาจนิ่งดูดายปล่อยให้คำทำนายเกิดขึ้นได้ แม้นางเอกจะขอร้องและขัดขวางอย่างไรพี่ก็ไม่สน  เชื่อมั่นในตัวเองสูงมาก  ต่อให้คนที่ต้องสังหารจะเป็นเงือกที่นางเอกชอบ พี่ก็ไม่เปลี่ยนใจ...

ความจริงในตอนที่การแต่งงานครั้งแรกถูกยกเลิก พระเอกเคยถามนางเอกว่าอยากแต่งกับคนแบบไหน นางเอกก็ตอบไปว่าคนแบบอาจารย์ พระเอกเลยดีใจนึกว่านางเอกคงชอบตัวเองเหมือนกัน จึงคิดจะเลิกออกบวชแล้วหันกลับเข้าสู่ธุลีแดง แม้จะต้องเผชิญกับโทษทัณฑ์สวรรค์อันแสนเจ็บปวดก็ตาม... แต่แล้ววันหนึ่งในขณะที่ได้ต่อสู้กับมนุษย์เงือกตนนั้น พระเอกถึงได้รู้ว่าจริงๆ แล้วคนที่นางเอกชอบไม่ใช่ตน คำพูดในวันนั้นก็เป็นเพียงการพูดส่งๆ เพื่อเอาตัวรอดไปเท่านั้นเอง...

จนมาถึงวันที่พระเอกเดินหน้ากวาดล้างกองกำลังกู้แคว้นครั้งใหญ่ เงือกน้อยที่อยู่ในจวนนางเอกก็เกิดป่วยพอดี นางเอกเลยต้องแบกเงือกน้อยใส่หลังเพื่อพาไปหาหมอ
แม้รู้ว่าอันตรายแต่ก็ต้องทำ ...
 ขณะที่ปะทะกัน นางเอกบังเอิญได้เห็นพวกทหารฝั่งตนกำลังจะตัดคอเงือกหนุ่มที่ยังไม่ตายเพื่อเอาลูกตาไปขายเป็นไข่มุก นี่จึงทำให้นางไม่อาจอยู่เฉยได้อีกต่อไป ในที่สุดก็ต้องก้าวเท้าเข้าสู่สงครามนี้อย่างช่วยไม่ได้ และเป็นจุดหักเหครั้งใหญ่ที่ทำให้นางต้องคลาดกับเงือกน้อยไปทั้งชีวิต...

นางเอกใช้อาคมอำพรางกายพามนุษย์เงือกหลบหนี แต่ในด่านสุดท้ายกลับเจออาคมของตัวเองสะท้อนกลับจนบาดเจ็บหนักเกือบเอาชีวิตไม่รอด และทำให้ยวนตัดสินใจย้อนกลับมาช่วย จนทำให้ติดกับพระเอกและถูกฆ่า.....พอเห็นอีกฝ่ายถูกฆ่า นางเอกก็โกรธจัดจนเลอะเลือน ไม่อาจควบคุมตัวเองได้ และลงมือต่อสู้กับพระเอกอย่างเอาเป็นเอาตาย
แม้ความจริงพระเอกจะหลบได้ แต่กลับเลือกปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามคำทำนาย 
ที่บอกว่าพระเอกจะจบชีวิตลงด้วยน้ำมือสตรี และห้ามก้าวออกจากหุบเขาก่อนอายุครบ 18 หากเจอสตรีต้องฆ่าทิ้ง แต่พระเอกกลับตัดใจฆ่านางเอกไม่ได้ และสุดท้ายก็ต้องตายด้วยน้ำมือของนางเอกจริงๆ

เมื่อทุกอย่างสิ้นสุด หัวใจของนางเอกก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเหมือนถูกฉีกกระชาก
ไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด...
 ต่อจากนั้นอาจารย์พระเอกก็มาและบอกวิธีช่วยให้พระเอกฟื้นคืน โดยขอแลกกับการที่นางเอกต้องหายออกไปจากชีวิตพระเอกชั่วชีวิต...

ถ้าใครอ่านเรื่องนี้ อาจจะขมวดคิ้วและมีความรู้สึกอยากหยุมหัวนางเอกแน่ๆ
ส่วนพระเอกก็ออกแนวคร่ำครึและมั่นใจในตัวเองมากไปหน่อย ยึดติดกับไอ้คำทำนายนี้มากเหลือเกิน ส่วนนางเอกก็ใจร้อน แม้หลังจากที่ผ่านเรื่องราวต่างๆ มาก็ดูเหมือนจะสงบเสงี่ยมและโตขึ้น ดูพยายามไม่เอาแต่ใจ เริ่มคิดเพื่อส่วนรวมมากขึ้น ยอมแต่งงานกับคนที่ไม่ได้ชอบตามคำสั่งของพ่อแม่ หรือแม้แต่ในตอนที่พระเอกมาหาเพื่อถามความจริง อิน้องนางก็ยังหักใจปฏิเสธได้ ก็เหมือนจะดีขึ้น..แต่ๆๆ ทว่าในวินาทีที่อิน้องนางได้รู้ว่าพระเอกเลือกชายารัชทายาทแล้วเท่านั้นแหละจ้า...  นิสัยเดิมๆ ก็กลับมาทันที 55 สุดท้ายก็ยังทำอะไรไม่คิดเหมือนเดิม

เห็นดราม่าเข้มข้นแบบนี้แต่จบดีนะ  เพียงแต่อ่านจบแล้วอาจจะรู้สึกเหมือนยังไม่จบจริง ส่วนตัวรู้สึกว่ามันยังมีอีกหลายปมที่ต้องไปตามกันต่อ ยังเฉลยไม่หมดอะ
ไม่ว่าจะเป็นคำทำนาย
 หรือเรื่องการต่อสู้ของสามชนเผ่าที่มีต่อกันมาอย่างยาวนานนั่นด้วย
เพราะนอกจากเผ่าสมุทรแล้ว ในท้ายๆ เรื่องจะมีบุคคลปริศนาที่มาจากเผ่าอื่นโผล่มาอีก
และทำให้เรื่องการเมืองที่เกิดขึ้นภายในแคว้นก่อนหน้าดูเบาลงไปทันที เพราะคนที่มานี้ฝีมือสูงส่งมาก แถมยังลึกลับไม่ธรรมดา มีความรู้เรื่องวิศวกรรมการสร้างสิ่งที่คล้ายกับเครื่องบิน เรือดำน้ำ พวกเครื่องมือที่จะทำให้สามารถบุกยึดทั้งบนบน ในน้ำ และบนฟ้าได้อะ (คือแอบสงสัยว่าเขาทะลุมิติมาจากยุคปัจจุบันหรือเปล่านะ)...

เห็นสนพ.บอกไว้ตรงคำนำว่าอันนี้เป็นปฐมบทที่มีมาก่อนนิยายสเกลใหญ่ ภาคจบชุด
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า 
ภาคที่ว่านี่หมายถึง เรื่องหรือเปล่านะ แต่อ่านเรื่องนี้จบก็ยิ่งอยากรู้เรื่องของภาคอื่นๆ เข้าไปอีก โดยเฉพาะเรื่องของน้องเงือก ซูหมัว ในกระจกสองนครา (ไม่รู้สนพ.จะเอามามั้ย ><)  นี่ก็ชะตาอาภัพเหลือเกิน ชีวิตมืดมนถูกคนทำร้ายมาตั้งแต่เด็ก
ถูกยัดเยียดให้เป็นในสิ่งที่เขาไม่ได้อยากเป็น ชีวิตแทบไม่เคยมีความสุขเลย แล้วยังถูกทำให้เข้าใจผิดต้องคลาดกับนางเอกไปจนวาระสุดท้ายอีก คาใจมากกก คืออยากรู้ว่าสุดท้ายน้องจะรู้ไหมว่านั่นนางเอกไม่ได้ทำ และใดๆ คือเราอยากเห็นตัวละครนี้ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขจริงๆ สักที ....
อ่านแล้วสงสารเผ่าสมุทรมากก ถึงจะรู้ว่านี่เป็นสงครามแต่ก็ยังอดรู้สึกหดหู่ไม่ได้อยู่ดี อยากให้เขาได้รับอิสระหรือมีชีวิตที่ดีกว่านี้ แต่ดูเหมือนว่าตรงจุดนี้แม้แต่ตัวพระ-นางก็ยังไม่อาจเปลี่ยนหรือคิดจะเปลี่ยนเลย(รึเปล่า?) หรือพยายามแล้วแต่ยังทำไม่ได้ไม่สำเร็จ เพราะอ่านถึงตอนพิเศษของน้องเงือกผ่านไป 70 ปีแล้ว เป็นทาสยังไงก็ยังเป็นอยู่แบบนั้นไม่เปลี่ยนไปเลย... T^T

ป.ล. นางเอกก็มีข้อดีเหมือนกันนะ (ใช่ว่าจะใจร้อนอย่างเดียว 55) 
คือเป็นคนเปิดเผย ตรงไปตรงมา ปากร้ายแต่ใจดี ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ สู้สุดใจ อย่างตอนที่เสี่ยงตายแบกน้องเงือกไปรักษา ตอนที่ยื่นมือช่วยเผ่าสมุทรให้หลบหนี ตอนที่พระเอกเจอคนลอบโจมตีนางก็ไม่ทิ้ง เกิดภัยอันตรายอะไรก็ไม่เคยหนีเอาตัวรอดคนเดียว ก็โอเคอยู่นา...


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น