ผู้แปล : เสี่ยวหวา
สำนักพิมพ์ อรุณ
คำโปรยหลังปก
ข้า "อวิ๋นเจิี่ยว" รูปโฉมสามัญ หาได้เป็นสตรีอ่อนโยนอ่อนหวาน
ไม่ชำนาญงานเย็บปักถักร้อย คัดอักษรและวาดภาพ
อีกทั้งหาได้มีความเชี่ยวชาญทางดนตรี
เขา "อู๋หมิ่นจวิน" รัชทายาทเพียงองค์เดียวและแม่ทัพหนุ่มแห่งแคว้นซีหยาง
ไร้มนุษยธรรมและความเมตตาต่อศัตรู ผิวพรรณขาวผ่องดุจหยก
ดวงเนตรดุจดวงตาหงส์ คิ้วเรียวดุจกระบี่
" อู๋หมิ่นจวิน เจ้าช่างมีโฉมงามล่มเมืองจริงๆ .... "
" หากเจ้าพูดอีกประโยคเดรยว พวกเรามาตายพร้อมกัน! "
ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
อู๋หมิ่นจวิน รัชทายาทของแคว้นซีหยาง หน้าตาหล่อเหลา สง่างาม แต่นิสัยโหดเหี้ยม
เย็นชา
จึงไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้ ส่วนนางเอก อวิ๋นเจี่ยว หรือองค์หญิงฉางอี้แห่งแคว้นตงหยวน
นิสัยตรงไปตรงมา ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม รูปโฉมธรรมดาไม่โดดเด่น เนื่องจากสูญเสียมารดาไปตั้งแต่ยังเด็กแถมบิดาก็ไม่สนใจ ในพระราชวังอันกว้างใหญ่นางจึงเสมือนถูกผู้คนลืมเลือน
แถมเป็นองค์หญิงที่ไม่ได้รับความโปรดปรานรักใคร่จากฮ่องเต้ เพราะฉะนั้นเรื่องงานบ้านงานเรือน
หรือสิ่งต่างๆ ที่องค์หญิงทั่วไปควรต้องได้เรียนรู้นางจึงไม่รู้ แม้แต่หนังสือก็ยังอ่านไม่ค่อยออก
แต่มีสิ่งหนึ่งที่นางเก่งกาจเหนือกว่าองค์หญิงทั่วๆ ไปก็คือ ......วรยุทธ์ หึหึ ...
จึงไม่ค่อยมีใครกล้าเข้าใกล้ ส่วนนางเอก อวิ๋นเจี่ยว หรือองค์หญิงฉางอี้แห่งแคว้นตงหยวน
นิสัยตรงไปตรงมา ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม รูปโฉมธรรมดาไม่โดดเด่น เนื่องจากสูญเสียมารดาไปตั้งแต่ยังเด็กแถมบิดาก็ไม่สนใจ ในพระราชวังอันกว้างใหญ่นางจึงเสมือนถูกผู้คนลืมเลือน
แถมเป็นองค์หญิงที่ไม่ได้รับความโปรดปรานรักใคร่จากฮ่องเต้ เพราะฉะนั้นเรื่องงานบ้านงานเรือน
หรือสิ่งต่างๆ ที่องค์หญิงทั่วไปควรต้องได้เรียนรู้นางจึงไม่รู้ แม้แต่หนังสือก็ยังอ่านไม่ค่อยออก
แต่มีสิ่งหนึ่งที่นางเก่งกาจเหนือกว่าองค์หญิงทั่วๆ ไปก็คือ ......วรยุทธ์ หึหึ ...
เนื่องจากแคว้นตงหยวนถูกกองทัพพระเอกรุกรานและพ่ายแพ้สงคราม
นางเอกจึงถูกส่งไปลอบสังหารพระเอก แต่เรื่องมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะวรยุทธ์ของพระเอกก็สูงส่งไม่น้อยไปกว่านางเลยสักนิด บวกกับสติปัญญาและความฉลาดที่มีมากกว่า
การลอบสังหารจึงล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ..... แต่เรื่องมันไม่จบเพียงแค่นี้เพราะทั้งสองคนดันมาสลับร่างกันในขณะที่กำลังต่อสู้ นางเอกต้องมาอยู่ในร่างผู้ชาย
ส่วนพระเอกก็ต้องมาอยู่ในร่างของผู้หญิง เรื่องชุลมุนฮาๆ จึงบังเกิดขึ้นตามมา 55+.......
นางเอกจึงถูกส่งไปลอบสังหารพระเอก แต่เรื่องมันไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะวรยุทธ์ของพระเอกก็สูงส่งไม่น้อยไปกว่านางเลยสักนิด บวกกับสติปัญญาและความฉลาดที่มีมากกว่า
การลอบสังหารจึงล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ..... แต่เรื่องมันไม่จบเพียงแค่นี้เพราะทั้งสองคนดันมาสลับร่างกันในขณะที่กำลังต่อสู้ นางเอกต้องมาอยู่ในร่างผู้ชาย
ส่วนพระเอกก็ต้องมาอยู่ในร่างของผู้หญิง เรื่องชุลมุนฮาๆ จึงบังเกิดขึ้นตามมา 55+.......
พระ-นางพอสลับร่างกันจากคู่แค้นก็ต้องเปลี่ยนมาเป็นคู่รัก
ดังนั้นภารกิจลอบสังหารจึงกลายมาเป็นการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์แทน 55+
เพราะมาอยู่ในร่างของพระเอกที่เป็นฮ่องเต้แห่งแคว้นซีหยาง
นางเอกจึงต้องออกว่าราชการและทำงานทุกอย่างแทนเจ้าของร่างเดิม
โดยมีพระเอกคอยให้ความช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง ส่วนพระเอกหลังจากที่ต้องมาอยู่ในร่างสตรี
นอกจากช่วยงานนางเอกแล้ว ที่เหลือก็นั่งกินนอนกินอยู่ในตำหนักอย่างสบายอารมณ์ 55+
แล้วก็จะมีเรื่องการทำสงครามกับปมในวัยเด็กของพระเอก
เพราะจริงๆ แล้วที่พระเอกมีนิสัยโหดเหี้ยม เย็นชาแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็มาจากปมในตอนเด็กนี่แหละ
(อ่านแล้วก็น่าสงสารอยู่) ถ้าไม่เจอนางเอกชีวิตพระเอกก็คงจะฆ่าคนแบบไม่ต้องคิด
ทั้งชีวิตคงมีแต่กลิ่นคาวเลือด อย่างตอนแรกที่เคยตั้งใจว่าจะบุกยึดครองทั้งใต้หล้า
แต่เพราะนางเอกไม่ชอบสงครามก็เลย solf ลง และไม่ใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมรุนแรงเหมือนแต่ก่อน
ดังนั้นภารกิจลอบสังหารจึงกลายมาเป็นการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์แทน 55+
เพราะมาอยู่ในร่างของพระเอกที่เป็นฮ่องเต้แห่งแคว้นซีหยาง
นางเอกจึงต้องออกว่าราชการและทำงานทุกอย่างแทนเจ้าของร่างเดิม
โดยมีพระเอกคอยให้ความช่วยเหลืออยู่เบื้องหลัง ส่วนพระเอกหลังจากที่ต้องมาอยู่ในร่างสตรี
นอกจากช่วยงานนางเอกแล้ว ที่เหลือก็นั่งกินนอนกินอยู่ในตำหนักอย่างสบายอารมณ์ 55+
แล้วก็จะมีเรื่องการทำสงครามกับปมในวัยเด็กของพระเอก
เพราะจริงๆ แล้วที่พระเอกมีนิสัยโหดเหี้ยม เย็นชาแบบนี้ ส่วนหนึ่งก็มาจากปมในตอนเด็กนี่แหละ
(อ่านแล้วก็น่าสงสารอยู่) ถ้าไม่เจอนางเอกชีวิตพระเอกก็คงจะฆ่าคนแบบไม่ต้องคิด
ทั้งชีวิตคงมีแต่กลิ่นคาวเลือด อย่างตอนแรกที่เคยตั้งใจว่าจะบุกยึดครองทั้งใต้หล้า
แต่เพราะนางเอกไม่ชอบสงครามก็เลย solf ลง และไม่ใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมรุนแรงเหมือนแต่ก่อน
แบบไม่คิดอะไรมาก 55+ บางตอนก็ตลกดีอย่างตอนที่ระดูของนางเอกมาเป็นครั้งแรก 55+.. ...
มาตอนไหนไม่มาดันมาตอนที่พระเอกเข้ามาอยู่ในร่างนี้ 55+
ปล. ในเรื่องคนเข้า-ออกวังกันได้ง่ายเหลือเกิน จนทำให้สงสัยว่านั่นมันวังหลวงหรือสวนหลังบ้านกันแน่เนี่ย ทำไมเข้า-ออกกันง่ายอย่างงี้ 55+
.................................................................................................................
อู๋หมิ่นจวินนั่งไขว่ห้างบนเก้า กางเกงตัวนั้นกองอยู่ปลายเท้า ข้าถามด้วยใบหน้าแดงเรื่อ
" เจ้าไม่ไปอาบน้ำหรือ .. "
" มิใช่ฉี่รดที่นอน " จู่ๆ อู๋หมิ่นจวินก็พูดโพล่งออกมา แววตาหลุกหลิก
ข้า " ..... "
" ถา้ไม่ใช่ฉี่รดที่นอนแล้วมันคืออันใด ...ข้ากล่าวอย่างขัดเขินว่า " เจ้าไม่ต้องปลอบใจ ... เอิ่ม หรือพูดให้ถูก เจ้าอย่าปลอบใจตนเองเลย "
อู๋หมิ่นจวิน " .... "
เขาตวาดว่า " มิใช่จริงๆ! เป็น ... เฮ้อ จะบอกเจ้าอย่างไรดี มันเป็นการตอบสนองเหมือนที่เจ้าเป็นในบางครั้งยามตื่นนอนตอนเช้า ถือว่าเป็นเรื่องปกติ! ก็แค่ ... แค็ก เป็นหนึ่งในความเปลี่ยนแปลงของเจ้าก็เท่านั้นเอง "
ข้า " ..... "
ข้าเอื้อนเอ่ยวาจาใดไม่ออก เพราะเห็นได้ชัดว่า 'ความเปลี่ยนแปลง' นี้ มันเกินขอบเขตปกติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น