วันอาทิตย์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2568

เสน่ห์รักฮูหยินแม่ทัพ 4 เล่มจบ

 


เสน่ห์รักฮูหยินแม่ทัพ 4 เล่มจบ

ผู้แต่ง : เยียนปัวเจียงหนาน 烟波江南 

ผู้แปล : อวี้หลัน

ภาพปก : Shi Qi You

สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอกเป็นลูกอนุที่พ่อผู้เป็นอ๋องมิโปรดปราน ถูกส่งไปแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนแทนพี่สาวอีกคนที่พ่อรัก 

พระเอก ฉู่ซิวหมิง เป็นแม่ทัพใหญ่ ทายาทสายตรงที่เหลือรอดเพียงคนเดียวของตระกูลฉู่ ตระกูลแม่ทัพซึ่งทำหน้าที่ปกปักรักษาแผ่นดินอยู่ที่ชายแดนมาหลายต่อหลายรุ่น กล่าวได้ว่าเนินดินทั่วทั้งเมืองชายแดนนั้นเต็มไปด้วยหลุมฝังศพของคนตระกูลฉู่ 

พระเอกเป็นคนหน้าตาดี หล่อเหลารูปงาม ถ้าไม่บอกว่าเป็นแม่ทัพคนก็อาจนึกว่าเป็นบัณฑิต ตรงข้ามกับข่าวลือที่บอกว่าพระเอกอัปลักษณ์ หน้าตาน่ากลัวเต็มไปด้วยหนวดเครา โหดเหี้ยมอำมหิต กินเนื้อคน แถมยังฆ่าคนตาไม่กะพริบลิบลับ เพราะข่าวลือนี้แหละเลยทำให้ไม่มีสตรีคนไหนกล้าแต่งกับพี่แก จริงๆ ตอนแรกคนที่ต้องแต่งกับพระเอกคือพี่สาวคนรองของนางเอกซึ่งเป็นบุตรอนุที่พ่อรัก แต่เพราะข่าวลือพวกนี้พี่นางเอกเลยกลัวไม่อยากแต่ง ส่วนพ่อก็ลำเอียง เพราะนี่คือบุตรสาวของอนุสุดที่รัก สุดท้ายหวยเลยไปออกที่นางเอก บุตรสาวชายารองที่พ่อไม่โปรดไม่สนใจ ต้องใช้ชีวิตอยู่ในจวนอ๋องอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว

แม่นางเอกเป็นคนฉลาด+มองการณ์ไกล ไม่คิดแก่งแย่งชิงดี รู้ว่าคนที่มีอำนาจในจวนอ๋องตัวจริงคือพระชายา เลยให้นางเอกเข้าหา+คอยไปอยู่ใกล้ๆ พระชายาตั้งแต่เด็ก ซึ่งมันก็ทำให้ชีวิตของนางเอกดีขึ้นระดับหนึ่ง อย่างน้อยก็มีพระชายากับพี่สาวคนโต(บุตรสาวของพระชายา) คอยออกหน้าปกป้องบ้าง ถึงจะยังเทียบไม่ได้กับลูกๆ ของชายารองอีกคนที่พ่อโปรดปรานก็เถอะ เพราะเอาเข้าจริงพอถึงเวลาที่ต้องเลือกคนไปรับคมดาบ คนที่ถูกผลักออกไปก็ไม่พ้นนางเอกกับแม่อยู่ดี เพราะนางไม่ใช่ลูกคนโปรดไง และถึงชายาเอกจะชอบนางเอก แต่ถ้าถึงคราวที่ต้องเลือก พระชายาก็ต้องเลือกปกป้องลูกแท้ๆ ของตัวเองแล้วผลักนางเอกออกไปอยู่ดี 

ความจริงนางเอกก็ฟังข่าวลือมาเหมือนกันจึงไม่อยากแต่ง แต่ทำไงได้นางมีสิทธิ์เลือกรึ?  แถมไปอยู่ชายแดนได้ไม่ทันไรก็ดันได้เจอกับสงครามเลย มิหนำซ้ำคนในจวนแม่ทัพก็ยังไม่ยอมรับนาง อีกทั้งตอนนั้นพระเอกก็ไม่อยู่ในจวน แรกๆ นางเอกเลยต้องอยู่อย่างเจียมตัวและระมัดระวัง จนกระทั่งถึงวันที่พวกชนเผ่านอกด่านบุกมา นางเอกก็ได้ร่วมแรงร่วมใจต่อสู้เผชิญความลำบากไปพร้อมกับพี่น้องชาวเมืองโดยไม่ถอยหนี หลังจากเหตุการณ์นี้ทุกคนถึงได้เปิดใจยอมรับนางเอกให้เป็นส่วนหนึ่งของเมืองชายแดน...

แม้เมืองชายแดนจะลำบากไม่สะดวกสบายเหมือนอย่างเมืองหลวง แต่ใช้เวลาไม่นานนางเอกก็ปรับตัวเข้ากับอาหารและผู้คนที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว นางเอกไม่ถือตัว ไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง กินง่ายไม่เรื่องมาก ใครที่ได้อยู่ใกล้ก็รู้สึกสบายใจ ความคิดเรียบง่ายไม่ซับซ้อน เหมือนจะโง่แต่จริงๆ นางแอบฉลาดอยู่นะ ...นางเอกกลายเป็นที่รักของทุกคนในจวนรวมถึงชาวเมือง และพระเอกผู้เป็นสามีด้วย พระเอกตามใจ+รัก+ดูแลนางเอกดีมากๆ ทว่ามีความสุขได้ไม่นานฮ่องเต้ก็มีคำสั่งเรียกให้พระนางกลับมาเมืองหลวง

ฮ่องเต้หวาดระแวงพระเอก อยากจะยึดอำนาจทางการทหารของคนสกุลฉู่และกำจัดพระเอกมานานแล้ว แต่ติดตรงที่ไม่เคยเรียกตัวพระเอกเข้าเมืองหลวงได้สำเร็จสักที คราวนี้พระเอกแต่งงานแล้ว ฮ่องเต้เลยใช้เรื่องงานวันเกิดน้องชายตัวเองหรือพ่อนางเอกมาเป็นข้ออ้างเรียกตัวคนกลับมา แต่เพื่อความชัวร์ ฮ่องเต้เลยออกคำสั่งเรียกตัวพระชายาจวนอ๋องกับแม่นางเอกที่เป็นชายารองให้เข้าวังมาอยู่ปรนนิบัติไทเฮาดัวย เรียกว่าปรนนิบัติแต่อันที่จริงคือมาเป็นตัวประกันนั่นแหละ เพื่อบีบให้นางเอกกลับมา เพราะเมื่อนางเอกกลับมา พระเอกก็ต้องตามกลับมาด้วย 

พอพระนางกลับมา พวกขุนนางที่ไม่เคยเห็นพระเอกมาก่อนก็พากันตกตะลึงกับรูปร่างหน้าตาของพระเอกที่ไม่เหมือนในข่าวลือเลยสักนิด (ข่าวลือที่ฮ่องเต้เป็นคนปล่อย...เหอๆ) เดิมพระชายากับแม่นางเอกจะถูกกักตัวอยู่ในวังต่ออีก 2-3 วัน แต่ด้วยความมึนเอ้ยๆๆ ความฉลาดของนางเอก ทั้งสองคนจึงถูกพากลับบ้านวันนั้นเลย ฮองเฮาเลยได้รู้ว่าจริงๆ แล้วนางเอกนี่มันกระต่ายห่มหนังเสือชัดๆ

 ...จากนั้นที่จวนอ๋องบ้านเก่านางเอกก็มีนัดรวมตัวกินข้าว คู่พระนาง คู่ของพี่สาวคนโตกับพี่คนรองของนางเอกก็มา ซึ่งพี่สาวคนรองที่เคยปฏิเสธไม่แต่งงานน่ะยังไม่เคยเจอพระเอก เลยคิดว่าพระเอกคงเป็นตามที่ข่าวลือเขาว่า นางเลยไปนัดแนะกับน้องสาวแท้ๆ ตัวเอง ว่าหากไปถึงห้องกินข้าวเมื่อไรก็ให้แกล้งกรีดร้องตกใจเพื่อทำให้พระนางอับอาย พอไปถึงนางก็ทำตามแผนกันทั้งๆ ที่ยังไม่เห็นหน้าพระเอกด้วยซ้ำ คนในห้องก็งงๆ แต่ไม่นานก็เข้าใจว่าพวกนางมีเจตนาอะไร พ่อนางเอกกับสามีพี่คนรองก็อับอายหน้าเสียกับการกระทำของลูกและภรรยาตัวเอง

แล้วพอพวกนางได้เห็นใบหน้าพระเอกก็อึ้ง แบบโคตรหล่อไม่เห็นเหมือนในข่าวลือเลย ยิ่งเห็นท่าทางความเอาใจใส่ที่พระเอกมีต่อนางเอกก็ยิ่งอิจฉา ส่วนอิพี่สาวคนรองก็ไปโกรธไปโทษนางเอกอีก โทษนางเอกว่าเป็นคนแย่งชิงการแต่งงานดีๆ ของตัวเองไป ไม่งั้นคนที่อยู่ตรงนั้นคนที่ได้รับความรักความเอาใจใส่ก็ต้องเป็นนาง!...เหอๆ (สไตล์เดิมคือโทษคนอื่นแต่ไม่เคยโทษตัวเอง🙄) ส่วนพวกน้องสาวนางก็พากันตกหลุมรักพระเอกทันทีตั้งแต่แรกเห็น (คิดอะไรอยู่คนเขาดูออกหมดแล้ว) แต่พระเอกไม่สนใจ รักเมียคนเดียวจ้า 

นางเอกได้ช่วยพี่สาวคนโตจัดการอนุในบ้านด้วย อนุในบ้านพี่สาวเป็นญาติผู้น้องของปั๋วพี่สาว เป็นดอกบัวขาว และมีแม่สามีหรือท่านป้าตัวเองคอยให้ท้าย หนำซ้ำปั๋วพี่สาวก็ไม่หนักแน่น+ใจดีเกิน เลยทำให้ติดกับดักอนุ นางเอกก็อาศัยความมึนซื่อๆ ของตัวเองทำให้อนุปั๋วพี่สาวต้องถูกส่งไปอยู่ที่อื่นได้สำเร็จ บอกแล้วว่านางฉลาด ฉลาดแบบซื่อๆ ไม่ต้องคิดอะไรซับซ้อน ง่ายแต่ตรงประเด็น(แล้วถูกต้อง+ใช้ได้จริง) หลังๆ คนเลยชอบมาถามความเห็นนางกัน

จากนั้นในเมืองหลวงก็เกิดแผ่นดินไหว ฮ่องเต้ก็อะไรดอก? จู่ๆ ก็เอาเรื่องนี้มาโทษพ่อนางเอกซะงั้น หาว่าพ่อนางเอกฟุ่มเฟือยบลาๆ สวรรค์เลยลงโทษทำให้เกิดแผ่นดินไหว แถมไม่มีขุนนางคนไหนกล้าพูดช่วยพ่อเลยยกเว้นพระเอกคนเดียว พระเอกเลยแบบงั้นจะลงโทษด้วยการประหาร 9 ชั่วโคตรหรือ 10 ชั่วโคตรเลยไหมล่ะ? แบบดูก็รู้ว่าฮ่องเต้อยากหาเรื่องไปถึงพระเอกด้วยแต่ไม่รู้จะใช้ข้อหาอะไรดี สุดท้ายพ่อนางเอกเลยถูกโบยและขังคุกในวัง 

ต่อมานางเอกตั้งครรภ์ ส่วนพระเอกก็ได้รับคำสั่งให้ไปปราบโจรสลัด แน่นอนว่าฮ่องเต้ก็กะจะใช้โอกาสนี้กำจัดพระเอกอีกแล้ว พอพระเอกไม่อยู่นางเอกเลยกลับมาอยู่บ้านเดิมที่จวนอ๋อง ระหว่างนั้นอิพี่สาวคนรองก็ไปจ้างผู้หญิงให้มาแสดงว่าเป็นเมียพระเอกอีกคน กะให้นางเอกสะเทือนใจแล้วส่งผลต่อการตั้งครรภ์ เพราะหลังๆ ชีวิตนางไม่ดีไง แม่นางก็ไม่ได้เป็นคนโปรดของพ่อแล้ว แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนางโทษว่าเป็นความผิดนางเอกหมดจ้า55 แต่นางเอกไม่ได้หลงกลแผนนาง คนที่ถูกจ้างมาก็สารภาพจนหลักฐานสาวไปถึงตัวอิพี่รอง นางเอกก็เลยขอให้พ่อลงโทษด้วยการห้ามไม่ให้อิพี่รองกลับมาเหยียบที่จวนอ๋อง 3 ปี เวลาจวนอ๋องมีงานอะไรก็ห้ามเชิญนาง เพราะอิพี่รองมีพ่อเป็นที่พึ่งคนเดียว ถ้าเวลามีเรื่องหรือเกิดปัญหาหากไม่มีพ่อช่วยเดี๋ยวนางก็แย่เอง เหมือนเป็นการฆ่านางทางอ้อมอะ

กระทั่งนางเอกอายุครรภ์มากแล้วในที่สุดพระเอกก็กลับมา รอจนนางเอกคลอดลูกอยู่เดือนเสร็จ ทั้งสองคนก็ได้กลับชายแดน ...ทีแรกฮ่องเต้ตั้งใจจะไม่ให้พระเอกกลับไปแล้ว ส่งคนของตัวเองไปดูแลชายแดนแทนเรียบร้อย แต่พระเอกรู้ว่ายังไงก็ต้องได้กลับ เพราะพระเอกก็วางแผนมาเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน ไม่งั้นไม่พาเมียมาเมืองหลวงหรอกจ้า ...

เป็นแนวสงคราม การเมือง เรื่องในครอบครัวและมีเรื่องหลังบ้านนิดหน่อยพอกรุบกริบ เพราะหลังจากที่นางเอกแต่งงานออกมาเราว่าก็ไม่ค่อยมีอะไรแล้ว ส่วนฮ่องเต้ก็ชอบใช้อุบายในเรือนหลัง นิสัยคล้ายกับชายารองคนที่พ่อนางเอกโปรดปราน นางเอกเลยคาดเดาความคิดและการกระทำของฮ่องเต้ได้ด้วยเหตุนี้(เดาถูกด้วยนะ) แถมฮ่องเต้ยังขี้ระแวงขั้นสุด เพราะได้บัลลังก์มาโดยวิธีการที่ไม่ถูกต้อง จึงทำให้อยากจะกำจัดพระเอกหนักหนา เนื่องจากตระกูลพระเอกคือตระกูลที่ฮ่องเต้พระองค์ก่อนจัดเตรียมไว้ให้กับอดีตรัชทายาท อดีตรัชทายาทถูกฮ่องเต้องค์ปัจจุบันซึ่งเป็นองค์ชายที่เกิดจากนางกำนัลสังหาร ฉวยจังหวะที่อดีตรัชทายาทเพิ่งปราบกบฏเสร็จกลับมาลอบวางยาพิษ สังหารบิดาและพี่น้องตัวเองจนเกือบหมด เหลือแค่พ่อนางเอกคนเดียวที่รอด เพราะแกล้งโง่+ทำตัวไม่เอาไหน ฮ่องเต้ไล่ตามสังหารทุกคนที่เคยรับใช้อดีตรัชทายาทและเผาทำลายหลักฐานทุกอย่างจนหมด จากนั้นก็โยนขี้ไปให้ท่านอ๋องอีกคนที่ก่อกบฏแทน

พระนางไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันนานๆ พระเอกภารกิจเยอะมาก มีเรื่องเข้ามาไม่หยุดหย่อน พูดง่ายๆ คือต้องรอจนกว่าฮ่องเต้องค์นี้จะลงจากตำแหน่งนั่นแหละชีวิตของพระนางถึงจะได้อยู่อย่างสงบๆ และปลอดภัยจริงๆ ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังเลย ...แต่ถึงจะแยกจากกันบ่อยแต่ทั้งสองคนก็เข้าใจกันดี ไม่เคยมีปากเสียงหรือทะเลาะกัน พระเอกเป็นทั้งผู้นำและสามีที่ดีมาก ก่อนแต่งใครที่คิดว่านางเอกโชคร้ายตอนนี้ก็ได้แต่อิจฉาตาลุกแหละนะ55 นางเอกสายนุ่มนื่ม อ่อนนอกแต่แข็งใน รักการกิน เหมือนจะไม่โง่แต่ก็ไม่ใช่ ไปอยู่ไหนก็กลมกลืนเอาตัวรอดได้... 

เล่ม 4 นางเอกต้องกลับเมืองหลวงไปเป็นตัวประกัน ตอนอยู่ในวังนางเอกถูกสนมรักของฮ่องเต้พูดจาหยามเกียรติ แต่นางเอกก็ใช้ความมึนเข้าสู้ จากที่จะเสียเปรียบกลับเป็นได้เปรียบและทำให้ฝั่งนั้นถูกลงโทษแทน พอคนอื่นๆ ว่าเห็นนางเอกเล่นงานสนมรักของฮ่องเต้ได้ก็ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามาหาเรื่องนางตอนอยู่ในวัง

แล้วก่อนหน้าที่พระนางจะได้กลับชายแเดนก็มีเรื่องกบฏ ฮ่องเต้ส่งทหารไปห้าหมื่นเพื่อปรากบฏพันกว่า เป็นการจัดทัพที่มั่วมากเพราะคนที่ไปไม่มีใครเคยลงสนามรบจริง แล้วก็ไม่รู้ว่าจะฟังคำสั่งใครดี ผลสุดท้ายคนตายเป็นเบือ แถมยังมีทายาทตระกูลใหญ่ถูกฝังทั้งเป็น หนำซ้ำองค์ชายรองก็ถูกจับเป็นตัวประกันอีก ตอนแรกองค์ชายรองไม่ได้ตายแต่เพราะแผนของฮ่องเต้สุดท้ายองค์ชายรองเลยได้ตายจริง พอฮองเฮารู้ว่าลูกชายไม่อยู่แล้วและรู้ว่าใครมีส่วน นางเลยเริ่มวางยาฮ่องเต้ เรียกได่ว่ากรรมคืนสนอง เคยทำแบบไหนก็ได้แบบนั้น

ส่วนตัวเราว่าก็อ่านได้เรื่อยๆ ถึงจะบอกว่าเป็นเรื่องสงครามการเมืองแต่ก็ไม่ได้เจ้มจ้นอะไรขนาดนั้น 

ป.ล.รู้สึกว่าจุดจบของฝั่งตรงข้ามแอบง่ายไปหน่อย





วันพุธที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2568

Devil warmth's กลับมาพบกันก่อนตะวันฉาย 3 เล่มจบ


Devil warmth's กลับมาพบกันก่อนตะวันฉาย 3 เล่มจบ

ผู้แต่ง : เถิงหลัวเหวยจือ

ผู้แปล : จิ้งจอกธารา

ปก : Let.mt sleep

สำนักพิมพ์ ไป่เหอ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

ผลงานของคุณนักเขียนจันทราอัสดง, วสันต์ที่สายเกินหวนคืน เรื่องนี้เป็นแนวปัจจุบัน แต่ความดราม่าปวดตับ+ความรันทดของชีวิตพระเอกก็ไม่ได้ต่างจากสองเรื่องแรกเลย😭 อยากเข้าไปกอดน้องเผยมาก ทำไมชีวิตนู๋มันSaddd แบบนี้ลูก😭

นางเอกเรื่องนี้ได้ย้อนเวลากลับมาตอน 4 ขวบ ชาติก่อนนางเอกแต่งงานกับคนผิด ถูกเขาใช้เป็นเป้าล่อธนูเพื่อปกป้องคนรักตัวจริง พอนางเอกรู้ความจริงจะขอเลิกผู้ชายก็ไม่ให้เลิก แล้วบ้านผู้ชายก็เป็นตระกูลทหารมีอำนาจมีอิทธิพลจึงทำให้ไม่มีใครกล้ายื่นมือช่วย สุดท้ายก็มีแค่พระเอกอดีตเพื่อนวัยเด็กคนเดียวที่กล้างัดข้อ ก่อนตายนางเอกถึงได้รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาพระเอกรักตัวเองมากและรักมาโดยตลอด แต่ไม่กล้าพูด เพราะนางเอกคือฝันที่ไกลเกินเอื้อมสำหรับเขา...

แต่เรื่องนี้นางเอกไม่ใช่วิญญาณผู้ใหญ่ในร่างเด็กนะ เพราะผ่านไปไม่นานความทรงจำในชาติก่อนก็จะค่อยๆ เลือนหายไป นางเอกเลยต้องใช้วิธีจดเหตุการณ์สำคัญๆ ลงสมุดบันทึกเพื่อไม่ให้ตัวเองลืม แล้วสุดท้ายความทรงจำของนางเอกก็ไปหยุดอยู่ที่ช่วงประถม จิตใจนางเอกกลายเป็นเด็กน้อยโดยสมบูรณ์ รู้แต่ว่าตัวเองต้องทำดีต่อพระเอกให้มากๆ เท่านั้น ...อ่านเรื่องนี้แล้วก็แอบนึกถึง 'กู้หมิงซี' พระเอกเรื่องมหัศจรรย์รักนายนกกระจอกเทศ เรื่องนั้นพระเอกก็พิการเหมือนกันแต่เป็นที่แขน ส่วนพระเอกเรื่องนี้เป็นที่ขา แต่ของเรื่องแรกพระเอกพิการเพราะอุบัติเหตุ ส่วนเรื่องนี้เกิดจากความตั้งใจของคนเป็นอาชญากรรม😭 อีกอย่าง พระเอกเรื่องนกกระจอกเทศยังมีแม่ที่รักตัวเขามากๆ คอยอยู่เคียงข้าง มีเพื่อนฝูงและคุณครูที่เข้าใจคอยช่วยเหลือ ส่วนเรื่องนี้พระเอกไม่มีใครเลย ทุกคนทอดทิ้งเขาไปหมด แม้แต่พ่อแม่แท้ๆ เหลือแต่นางเอกที่ไม่คิดทอดทิ้งเขา แต่เพราะในเวลานั้นนางเอกยังเด็กมาก สิ่งที่ทำได้จึงมีเพียงน้อยนิด พระเอกจึงเต็มไปด้วยบาดแผลมากมาย และเกือบหันหลังกลับมาไม่ได้อีกแล้ว

พระเอก เผยชวน มีพ่อเป็นตำรวจ แม่เป็นศัลยแพทย์ ตอนอายุ 4 ขวบพระเอกถูกอาชญากรลักพาตัวไป เพราะโกรธแค้นพ่อพระเอกที่เป็นตำรวจ เดิมทีพระเอกก็เป็นเด็กเงียบๆ ไม่ชอบสุงสิงกับใครไม่ค่อยมีเพื่อนอยู่แล้ว พอมาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นพระเอกเลยยิ่งเย็นชาเป็นเท่าทวี ไม่พูดไม่คบหาใคร ทั้งยังสร้างกำแพงกันคนอื่นไม่ให้เข้ามา 

ไปโรงเรียนก็โดนเพื่อนล้อเพื่อนแกล้งไม่มีใครคบ เพียงเพราะพระเอกไม่มีขา ทั้งที่พระเอกคือเหยื่อคือผู้บริสุทธิ์แท้ๆ แต่พระเอกก็ไม่เคยเอาเรื่องเหล่านี้ไปบอกพ่อแม่ เด็กน้อยอยากให้พ่อแม่สบายใจอยากเป็นเด็กดี อยากรักษาสภาพครอบครัวให้อยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไป ถึงพ่อแม่จะทำงานหนักจนละเลยหรือลืมมารับพระเอกที่โรงเรียน(ทั้งที่ลูกพิการนะเฟ้ย) แต่เด็กน้อยเผยชวนก็ไม่เคยตัดพ้อหรือต่อว่าพ่อแม่เลย พยายามเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน ไม่เคยเรียกร้องอะไรหรือทำตัวงอแง ทั้งที่ทำถึงขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายก็ยังรักษาครอบครัวเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี และที่เจ็บปวดที่สุดก็คือการที่ต้องมารับรู้ว่าตัวเองคือฝันร้ายของคนที่ตัวเองรัก ToT

แม่พระเอกเป็นแม่ที่ดีแต่ไม่เข้มแข็งพอที่จะหลุดจากฝันร้ายและอยู่เคียงข้างลูกไปตลอดได้ สุดท้ายเลยขอเลือกไปมีครอบครัวใหม่ พระเอกก็อยู่กับพ่อ แต่ไม่นานพ่อพระเอกก็ประสบเหตุจนกลายเป็นผัก พระเอกเฝ้าดูแลพ่ออยู่นานหลายเดือน คิดว่าต่อให้พ่อต้องนอนเป็นผักพระเอกก็ยินดีดูแลพ่อแบบนี้ไปตลอดชีวิต แต่พอพ่อฟื้นขึ้นมาและหายดี พ่อกลับดันไปแต่งงานใหม่โดยไม่บอกพระเอกซะงั้น ไปหมดแล้วครอบครัวทั้งพ่อทั้งแม่ สุดท้ายพระเอกเลยตัดสินใจย้ายออกไปอยู่ข้างนอกเองคนเดียวตอนจะขึ้นม.ปลาย

ผิดหวังจริงๆ ทั้งพ่อทั้งแม่พระเอก คิดอะไรอยู่? ตัวเองฝันร้ายแล้วพระเอกไม่ฝันร้ายเหรอ คนที่ถูกตัดขาต้องพิการคือลูกนะ คนที่ต้องเผชิญกับฝันร้ายยิ่งกว่ามันคือพระเอกไม่ใช่เหรอ ไหนจะร่างกายไม่สมประกอบ ไหนจะต้องเจอกับสายตาเจอกับคำคน เจอการกลั่นแกล้งทั้งทางตรงและทางอ้อม แต่ไม่ว่าจะเจออะไรพระเอกก็ไม่เคยปริปากบ่นว่าเลย ได้แต่เก็บไว้ในใจคนเดียว ใช้ชีวิตลำบากแค่ไหนก็อดทน ทั้งที่ยังเป็นแค่เด็กน้อยเอง เด็กอะเข้าใจไหม! ต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหน แต่ทำไมพ่อกับแม่ถึงไม่อดทนให้มากกว่านี้เล่า พยายามหน่อยเซ่! ผิดหวัง ไม่ชอบทั้งคู่เลย ไม่ว่าจะมีเหตุผลอะไรก็ตามอะ(โกรธๆๆ)

ตอนพระเอกออกไปอยู่เองพ่อก็ไม่ได้ตั้งใจพยายามตามหาอย่างจริงจังเลย เพราะในใจลึกๆ ก็หวังไม่อยากให้ลูกชายคนนี้กลับมาใช่ไหมล่ะ ไม่อยากให้ลูกชายที่เย็นชาแข็งกระด้างกลับมาทำลายบรรยากาศความสุขของครอบครัวใหม่... แต่เด็ก อายุสิบห้า ขาพิการ ออกไปอยู่คนเดียว เงินทองจะหาจากไหน กินอยู่ยังไง เดินเหินลำบากไหม เจ็บป่วยทำไง คิดบ้างไหมพ่อ ดีนะที่พระเอกเก่ง เป็นอัจฉริยะด้านเขียนโปรแกรม เลยเอาตัวรอดได้ แต่ไม่ว่าจะยังไง ถ้าตัวพ่อรักและห่วงจริงมันก็ควรจะพยายามให้มากกกกกๆๆๆ กว่านี้ไหม?

ตอนแรกพระเอกจะเข้าเรียนมัธยมปลายที่เดียวกับนางเอก แต่เพราะเรื่องพ่อเลยเปลี่ยนใจไปเข้าอีกที่ วันเปิดเรียนวันแรกนางเอกไปยืนรอพี่แกที่ป้ายรถเมลล์เพื่อจะไปโรงเรียนพร้อมกัน แต่พระเอกก็ไม่ได้มา พอโทรหาถึงได้รู้ว่าพระเอกไปเรียนที่อื่น แถมพี่แกยังพูดจาทำร้ายจิตใจนางเอกด้วย จากนั้นพี่แกก็กลายเป็นหัวโจกของโรงเรียนมีลูกสมุนที่เป็นพวกลูกเศรษฐีคอยติดตาม มาเจอกันจังๆ ตอนนางเอกเป็นเชียร์หลีดเดอร์ไปเต้นเชียร์โรงเรียนตัวเองแข่งบาส ลืมบอกไปว่านางเอกหน้าตาสวยมากกกนะ ตอนเด็กยังมองไม่ค่อยออกเลยไม่มีใครสนใจแค่รู้สึกว่าน่ารักเฉยๆ แต่พอใกล้ขึ้นม.ปลายก็เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน แบบสวยมากจนคนต้องเหลียวหลังมอง ทั้งสวย ทั้งจิตใจดี นิสัยก็ดีเรียนก็เก่ง ใครจะไม่ชอบ ...กลับมาเรื่องบาส55 ซึ่งในวันนั้นกลุ่มของพระเอกก็มาร่วมทีมแข่งด้วย พอพระเอกรวมถึงทุกคนเห็นนางเอกก็ตะลึง แล้วตอนเชียร์นางเอกก็ต้องตะโกนชื่อฝั่งโรงเรียนตัวเองใช่เปล่า พอพระเอกได้ยินก็โมโหไง ไม่อยากให้นางเอกตะโกนชื่อคนอื่น55 แต่พอนางเอกเข้าไปทัก พระเอกก็เย็นชาทำเป็นไม่สนใจเขาอีก55 (เผยบ่จอยงอนแล้ว)

หลังจากวันนั้นพระเอกก็เริ่มวางแผนจะเข้าหานางเอก วางแผนให้นางเอกมาเข้าค่ายปิดเทอมฤดูร้อนของพวกลูกคนรวย ตอนขึ้นมานั่งรถบัสที่ค่ายจัดเตรียมตอนแรกเพื่อนพระเอกจะมานั่งข้างนางเอก แต่พระเอกก็ตัดหน้าเดินมานั่งลงก่อน พอไปถึงสถานที่เข้าค่ายพระเอกก็พยายามอยู่ใกล้ๆ นางเอกโดยทำเป็นว่าบังเอิญ คือมันเป็นค่ายแบบเกม survival อะ ให้อุปกรณ์เครื่องติดตามแล้วปล่อยให้ทุกคนไปผจญภัยเอาชีวิตรอดกันเอง พระเอกก็ตามไปทางที่นางเอกเดิน แต่ระหว่างทางดันไปเจอกับเพื่อนผู้หญิงที่แอบชอบตัวเองเข้าก่อน

เพื่อนก็เป็นคุณหนูเอาแต่ใจมีแต่คนสปอยล์ พอเห็นว่าพระเอกไม่สนตัวเองแต่สนใจนางเอก นางก็โกรธ ขู่ว่าจะเอาเรื่องที่พระเอกแอบชอบนางเอกไปบอกนางเอก พระเอกโมโหเลยทำลายเครื่องติดตามของนาง ทำให้นางต้องหลงอยู่ในป่า กว่าคนจะรู้ว่าเครื่องติดตามของนางมีปัญหาก็ผ่านไปหลายวันแล้ว หลังจากนั้นนางก็กลัวพระเอกไปเลย แล้วพระเอกก็ย้ายกลับไปอยู่บ้านพ่อเพราะอยากอยู่ใกล้ๆ นางเอก(เขาอยู่ชุมชนเดียวกัน) แต่พอกลับไปก็พบว่าห้องตัวเองถูกยกให้ลูกติดแม่เลี้ยงไปแล้ว(เพิ่งผ่านไปปีเดียวเองนะเนี่ย) 

ต่อมาพระเอกก็ได้เข้าไปช่วยน้องชายนางเอกในตอนที่โดนหมาไล่ พระเอกต้องฆ่าหมา พอพวกผู้ใหญ่มาเห็นก็แบบไม่มีใครห่วงพระเอกเลยเว้ย ห่วงแต่ลูกตัวเองกับตกใจสภาพหมาที่ตาย ไม่มีแม้แต่คนเข้าไปพยุงหรือถามไถ่สักคำ คือหมากัดขาพระเอกด้วยนะ แต่ดีที่เป็นขาเทียมเลยไม่เป็นไร ไม่งั้นแย่เลยเพราะเป็นหมาบ้าด้วย มีแต่นางเอกที่วิ่งตามไปดู หลังจากเหตุการณ์นี้พระเอกเลยย้ายกลับไปอยู่ที่คอนโดตามเดิม

คือหลังได้กลับมาเจอกันรอบนี้พระเอกก็ตั้งใจว่าจะสู้เพื่อให้ได้นางเอกมา พี่แกก็กลับไปเรียน เลิกบุหรี่ เพราะนางเอกบอกว่าสูบบุหรี่มันไม่ดีพระเอกก็เลิกเลย ความจริงตอนก่อนจะขึ้นม.ปลายพระเอกเคยตั้งใจจะปล่อยมือจากนางเอกแล้ว เพราะรู้สภาพตัวเองไง ว่าต่อให้เก่งหรือดีแค่ไหน แต่ก็คงไม่มีพ่อแม่คนไหนอยากยกลูกให้แต่งกับคนพิการหรอก บวกกับตอนนั้นนางเอกก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับพระเอกด้วย  นางเอกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความรู้สึกชอบมันเป็นยังไง เพิ่งมาเก็ตทีหลัง พอรู้ใจตัวเองแล้วนางเอกก็เป็นฝ่ายจูบพระเอกก่อนเลย เป็นคนใสซื่อน่ารักมากกกก เหมือนกระต่ายขาวตัวน้อย อ่อนโยนแต่ไม่ได้อ่อนแอ มีหลักการณ์ความคิดของตัวเอง นางเอกไม่เคยสนเรื่องความพิการของพระเอกอยู่แล้ว ไม่เคยอาย ไม่เคยรังเกียจ ใครจะพูดยังไง พ่อแม่จะไม่เห็นด้วย เพื่อนจะห้าม(เพราะตอนนั้นพระเอกชื่อเสียงไม่ดี) แต่นางเอกก็มั่นคงต่อความรู้สึกตัวเองเสมอมา 

เป็นคนเดียวที่เชื่อมั่นในตัวพระเอกอย่างไร้ข้อกังขา รู้ทั้งด้านดีด้านมืดของพระเอก แต่ก็ไม่เคยกลัวหรือรังเกียจ เหมือนเข้าใจนิสัย+ตัวตนพระเอกมาแต่ไหนแต่ไรแล้วอะ พระเอกจะผลักไสหรือทำเย็นชาใส่ยังไงนางเอกก็ไม่ไปไม่โกรธนาน ตอนแม่นางเอกมาขอร้องอ้อมๆ ให้พระเอกเลิกยุ่งกับลูกสาว พระเอกก็คิดว่าจะเลิกยุ่งแล้วนะ เพราะมันเกิดเหตุการณ์ที่น้าชายนางเอกมาจับตัวน้องชายนางเอกไปในตอนที่นางเอกพาน้องออกมาซื้อเสื้อผ้า เพื่อเรียกเอาเงินจากแม่นางเอกหรือพี่สาวตัวเอง (น้าชายนางเอกนี่แหละคือตัวการที่ทำให้บ้านนางเอกจน ไปขับรถชนคนตายจนทำให้แม่นางเอกต้องควักเงินเก็บของที่บ้านออกมาช่วย แล้วก็ไม่คืน แถมยังไม่ยอมทำการทำงาน แล้วยังจะมาขอเงินอีก) 

นางเอกร้องขอให้คนช่วย อิน้าเลยสติแตกเอามีดออกมาขู่จะแทง พระเอกเห็นพอดีเลยเข้าไปช่วยรับมีด นั่นแหละๆ แม่นางเอกเลยตะหงิดๆ และว่าพระเอกต้องชอบลูกสาวตัวเองแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่ปกป้องขนาดนี้ แม่เลยไม่ให้นางเอกมาขอบคุณพระเอก แต่แอบเอาเงินเก็บทั้งบ้านมาให้พระเอกแล้วขอบคุณเอง เหมือนเป็นการบอกอ้อมๆ อะว่าเอาเงินนี่ไปเป็นค่าชดเชยแล้วเลิกยุ่งกับลูกสาวฉันเถอะ

พระเอกก็ตั้งใจจะทำตามที่คุณแม่ร้องขอ แต่นางเอกกลับตามติดเหลือเกินช่วงนั้น นางเอกแอบเอาอาหารมาให้ที่คอนโดพระเอก แล้วก็ขอมาอีกรอบหน้า แต่พระเอกพูดเป็นนัยๆ ว่าไม่อยากให้มาชอบอยู่เงียบๆ มากกว่า นางเอกก็หงอยๆ ไปแป๊บนึงก่อนจะบอกว่างั้นจะทำตัวเงียบๆ แต่ขอมาอีกนะ เจอแบบนี้พระเอกก็ใจอ่อนจิ่ ...แล้วก็มีตอนที่ใกล้จะถึงวันเกิดอายุครบ 18 ของพระเอก ซึ่งมันดันไปอยู่ใกล้กับวันเกิดของคนที่มาแอบชอบนางเอกพอดี นางเอกไปปรึกษาเพื่อนเรื่องของขวัญ เพื่อนเลยนึกว่านางเอกจะให้ของขวัญคนที่มาแอบชอบ พอดีมีคนมาได้ยิน สุดท้ายเลยลือกันไปหนักมากว่านางเอกจะมอบจูบแรกของตัวเองให้กับคนที่มาแอบชอบ 

ลือจนไปถึงโรงเรียนพระเอก พอรู้พระเอกก็เดินออกจากห้องเรียนมาเดี๋ยวนั้นเลยจ้า มาดูให้เห็นกับตามาพร้อมกับความหึงหวง+โมโห55 แล้วพี่แกก็ไปได้ยินกลุ่มเพื่อนของผู้ชายคนนั้นพูดถึงนางเอกพอดี(พูดแซวๆ แบบมะค่อยดี) พระเอกเลยโผล่เข้าไปซัดเลย คน 7-8 คนแต่เจอพระเอกซัดไปกองกับพื้นเกือบหมด(พระเอกเคยฝึกชกมวยมาก่อน) นางเอกก็มาห้ามมาขอโทษแล้วตามพระเอกไป ตอนแรกนางเอกไม่คิดว่าพระเอกจะชอบตัวเอง คิดว่ามองตัวเองเป็นเพื่อนวัยเด็กที่โตมาด้วยกัน แต่หลังผ่านเหตุการณ์นี้ไปก็แน่ใจและ น้องเลยชิงมอบจูบแรกของตัวเองให้พระเอกซะเลยจะได้หายหึง ...ฮิ้ววว

นางเอกโคตรจะน่ารัก เป็นแสงสว่างเป็นความอบอุ่นหนึ่งเดียวในชีวิตของพระเอก เป็นเพราะนางเอก พระเอกถึงได้กลับมาเลือกทางเดินที่ถูกต้อง ชาติก่อนพี่แกกลายเป็นซาตานเข้าสู่สายดาร์ก แต่ชาตินี้พระเอกยอมติดคุก ...คือพี่แกบอกนางเอกว่าจะไปเข้าเรียนมหา'ลัยเดียวกัน แต่จริงๆ กำลังวางแผนมอบตัว เพราะหลังๆ พระเอกจะเลิกทำงานเขียนโค้ดที่ผิดกฏหมายแล้วไง แต่คนพวกนั้นไม่ยอม เอาชีวิตนางเอกมาขู่ พระเอกเลยมอบตัวกับตำรวจแล้วแจ้งเบาะแส เพื่อให้ตำรวจไปตามจับคนพวกนั้นมาเข้าคุกเพื่อปกป้องนางเอก ...

นางเอกก็ตระเวนสืบหาข่าวพระเอกไปทั่ว อยากรู้ว่าขังอยู่ที่ไหนจะได้ไปเยี่ยม แต่คดีพระเอกเป็นคดีพิเศษห้ามเปิดเผย เลยไม่รู้ว่าถูกขังอยู่ที่ไหน นางเอกเรียนคณะแพทย์แต่เพราะเรื่องคดีพระเอกน้องเลยไปโผล่ที่คณะนิติศาสตร์บ่อยเพื่อหาข้อมูล พอไปอยู่มหา'ลัยก็มีคนมาตามจีบเยอะ แต่นางเอกไม่เคยสน เวลาเพื่อนถามก็บอกว่ามีแฟนแล้วตลอดแต่ติดคุกอยู่ เพื่อนก็นึกว่านางเอกพูดเล่น 

สุดท้ายก็มีเพื่อนที่จะแต่งเข้าตระกูลใหญ่มาบอกว่าพระเอกน่าจะถูกคุมขังอยู่ที่ไหน นางเอกถึงได้ตามเจอแล้วก็ไปเยี่ยม พระเอกเห็นก็ดีใจ แต่ก็ต้องพูดในสิ่งที่ตรงกันข้ามออกมา ทั้งที่รักมากกกก แต่ไหนตัวเองจะพิการ จะติดคุก มีคดีติดตัว ไม่มีอะไรมอบให้นางเอกได้เลย ไม่มีอนาคต (แต่ก่อนจะมอบตัวพระเอกฝากเพื่อนให้เอาเงินทั้งหมดของตัวเองมอบให้นางเอกด้วย แอบเตรียมการไว้เรียบร้อยเพื่อไม่ให้นางเอกลำบาก) นางเอกกำลังอยู่ในวัยสดใสต้องเจออะไรอีกมาก พระเอกเลยอยากให้นางเอกออกไปเห็นโลกกว้างไปเจอคนที่ดีกว่า ไม่อยากให้นางเอกต้องเสียใจภายหลัง พูดแบบนี้ตลอดกระทั่งถึงวันที่แต่งงานกัน จนนางเอกโกรธ+ร้องไห้ เลยบอกว่างั้นพรุ่งนี้ไปหย่าเลย พอนางเอกจะพูดคำว่าหย่าพระเอกก็รีบปิดปากทันที ขอร้องว่าอย่าพูดคำนี้(พระเอกรับไม่ไหว) คือพระเอกจะไม่ยอมเข้าหอไม่ยอนนอนเตียงเดียวกับนางเอกอะ นางเอกก็เสียใจว่าทำไม ก็เราแต่งกันแล้วนิ่? ขนาดแต่งกันแล้วก็ยังจะไม่ยอมแตะต้อง ยังอยากให้ไปเจอคนที่ดีกว่าอีกเหรอ? ในเมื่อนางเอกก็บอกมาตลอดว่าชอบแต่พระเอกคนเดียว ชอบแค่เผยชวนคนนี้

แต่ข้อดีของนางเอกอีกอย่างคือ โกรธง่ายหายไว ไม่คิดมาก ง้อง่าย ไม่คิดอะไรซับซ้อนไม่มีเล่ห์เหลี่ยม มองโลกในแง่ดี เพราะหลังจากพระเอกออกจากคุกไม่นานก็ขอนางเอกแต่งงานเลยนะ ที่ต้องรีบขอแต่งเพราะสามีเก่าในชาติก่อนของนางเอกมาตามระราน จะบีบให้นางเอกแต่งด้วยเพื่อไปเป็นเป้าล่อธนูเหมือนในชาติก่อนอีก ไปข่มขู่พ่อแม่นางเอก จนทำให้พ่อแม่นางเอกถูกไล่ออกจากงานและไม่มีที่ไหนยอมรับเข้าทำงาน แล้้วสุดท้ายก็เอาชีวิตน้องชายนางเอกมาขู่ พระเอกรู้ว่าบ้านนางเอกกำลังเจอกับปัญหาอะไร พี่แกก็ตั้งใจจะปกป้องนางเอกกับครอบครัว และตั้งใจจะใช้โอกาสนี้เพื่อให้ได้แต่งงานกับนางเอกด้วย เพราะรู้ว่าพ่อแม่นางเอกไม่มีทางเลือกอื่น แต่อีกใจหนึ่งพระเอกก็กลัวว่านางเอกจะโกรธเพราะเหมือนตัวเองกำลังฉวยโอกาส แต่กลายเป็นว่านางเอกไม่โกรธเลยจ้า 

อ่านจบแล้วไม่ผิดหวังจริงๆ พระเอกของคุณนักเขียนคนนี้อ่านมากี่เรื่องก็ยังรันทดเหมือนเดิม55 แต่ถึงระหว่างทางจะเต็มไปด้วยบาดแผลมากมายทว่าปลายทางก็ยังได้พบกับความสุข ขอบคุณนางเอกที่เป็นแสงสว่างและเป็นบ้านอันแสนอบอุ่นให้กับพระเอก ทำให้พระเอกได้กลับมามีบ้านมีครอบครัวอีกครั้ง ทำให้รู้ว่าโลกใบนี้ไม่ได้มีแต่ด้านร้ายๆ แต่ยังมีด้านดีๆ และคนที่ดีก็ยังมีอยู่ ขอแค่ลองเปิดใจและเปลี่ยนมุมมองสักนิด และต้องขอบคุณเด็กน้อยเผยชวนที่ยืนหยัดอดทนสู้มาจนถึงวันนี้ ขอบคุณที่ไม่ยอมแพ้ไปเสียก่อน แม้จะผิดพลาดไปบ้างก็ไม่เป็นไร หนูเก่งมากแล้วจริงๆ 🥹

ส่วนพ่อแม่พระเอก...สุดท้ายก็ต้องติดอยู่กับฝันร้ายนั้นไปตลอด ชั่วชีวิตนี้ไม่มีวันได้พบเจอกับความสุข สรุปพ่อแม่ของพระเอกก็ไม่รู้เลยว่าลูกตัวเองเก่งด้านไหนและเก่งขนาดไหน พ่อเพิ่งมารู้เอาตอนพระเอกพานางเอกมากินข้าวด้วยก่อนแต่ง แล้วยื่นนามบัตรให้ ถึงได้รู้ว่าลูกเป็นนักวิทยาศาสตร์ทำงานให้รัฐบาล พ่อรู้ว่าตัวเองติดค้างพระเอกเพราะเกียรติยศการงานของพ่อแลกมาด้วยขาของลูกชาย ทว่าก็คิดแต่จะชดเชยด้วยการให้ทรัพย์สิน+ทรัพย์สมบัติที่มีทั้งหมดของตัวเอง ไม่ได้เข้าใจอะไรหรือพยายามทำความเข้าใจในตัวลูกเลย เห็นลูกเย็นชาไม่เข้าหา เข้ากับคนยาก พ่อก็ไม่ทำไร ทำแต่งาน สะใจตอนพ่อไปโรงเรียนพระเอกเป็นครั้งแรก แล้วได้รู้ว่าพระเอกกรอกในช่องประวัติไปว่าพ่อแม่เสียชีวิตหมดแล้ว (เห็นถึงสภาพจิตใจลูกหรือยังล่ะ) แต่นอกจากสะเทือนใจ+รู้สึกผิด พ่อก็ไม่ได้ทำอะไรอีก ไม่ได้ไปถามไถ่ จากนัั้นก็ย้ายไปบ้านหลังใหม่โดยไม่บอกไม่ถามลูกอีกครั้ง(เหมือนตอนที่แอบแต่งงานใหม่นั่นแหละ) ...เฮ้ออ



วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2568

วิวาห์ครื้นเครงอลเวงสลับคู่ 2 เล่มจบ

 


วิวาห์ครื้นเครงอลเวงสลับคู่ 2 เล่มจบ

ผู้แต่ง : ไป๋ลู่เฉิงซวง

ผู้แปล : เสี่ยวหวา

ปก : Reine_Beammer

สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เรื่องราววุ่นๆ ของคู่พระนางที่ต้องมาแต่งงานกันเพราะคนที่ตัวเองชอบดันไปแต่งงานกับคนอื่น สองแสบจึงวางแผนจะไปชิงตัวคนในงานแต่ง แต่ผลคือพังไม่เป็นท่า และเพื่อให้รอดพ้นจากข้อหาปลงพระชนม์ฮ่องเต้ ทั้งสองจึงต้องมาจับมือแต่งงานกันอย่างไม่เต็มใจโดยมีจุดหมายเดียวกันคือ ...ทำให้คนที่ตัวเองชอบหย่าจากคู่ของตัวเองซะ! ...นางเอกเป็นลูกสาวขุนนางใหญ่ เก่งเรื่องกลไกลสร้างอาวุธลับสร้างกับดัก ส่วนพระเอกเป็นลูกชายของท่านแม่ทัพใหญ่ ดูเอ้อระเหยลอยชายไม่เอาจริงเอาจัง แต่จริงๆ มีวรยุทธ์สูง วิชาตัวเบาก็ยอดเยี่ยม ...ทั้งสองคนต่างมีคนในใจที่หมายปองวาดฝันว่าจะได้แต่งงานด้วย แต่คนที่พวกเขาหมายปองกลับมาแต่งงานกันเองซะได้ ด้วยเหตุนี้แผนการร้ายๆ จึงบังเกิด

เป็นแนวคอเมดี้ขำๆ ผสมเรื่องราวการวางแผนแย่งชิงบัลลังก์ พระนางนิสัยเหมือนเด็กแสบๆ กวนๆ พระเอกเหมือนพวกอันธพาลหลังห้อง ส่วนนางเอกเหมือนเด็กน้อยใสซื่อบริสุทธิ์ ตรงไปตรงมา ดูซื่อๆ แต่ก็ไม่โง่(หรือโง่หว่า?) นางเอกมาจากครอบครัวที่อบอุ่นมากกก เพิ่งเคยเจอบ้านที่ไม่มีเรื่องราวหลังบ้านเลย บรรดาอนุกับภรรยาเอกรักใคร่ปรองดอง อนุในบ้านทุกคนต่างเอ็นดูรักใคร่นางเอก จึงไม่แปลกที่นางเอกจะใสซื่อบริสุทธิ์ เป็นคนเปิดเผยตรงๆ ปราศจากเล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ นางเอกแอบชอบพี่ชายที่เป็นบุตรบุญธรรมของราชบัณฑิตใหญ่กู้ ส่วนพระเอกก็มีความสัมพันธ์คลุมเครือเหมือนเพื่อนเหมือนคนรักกับองค์หญิงคนเดียวของราชวงศ์

คนในครอบครัวก็ไม่รู้ว่าทั้งสองคนแสร้งแต่งงานกันหลอกๆ ไม่ได้เข้าหอกันจริง หลังแต่งพระนางก็พยายามสร้างสถานการณ์เพื่อให้คู่ขององค์หญิงกับราชบุตรเขยเกิดความร้าวฉานกินแหนงแคลงใจกัน เช่นแกล้งไปแสดงความรักต่อหน้าคนเขาเพื่อหยั่งเชิง เพื่อทดสอบว่าองค์หญิงกับราชบุตรเฉยจะโกรธหรือเสียใจ+เสียดายไหม ของฝั่งราชบุตรเขยนี่ตอนหลังคือหักมุมไปเลยจ้า ส่วนขององค์หญิงนี่น่าจะมองพระเอกเป็นเหมือนทรัพย์สินของตัวเองมากกว่า ไม่ถึงขั้นรักแต่ก็ไม่ชอบหากพระเอกจะไปปกป้องดูแลหรือชอบสตรีอื่นมากกว่าตน 

เหมือนเด็กหวงของเล่น ถึงตัวเองจะไม่เล่นแต่ก็ไม่อยากให้คนอื่นได้ไป คือองค์หญิงอะคบหาสหายได้ทั้งชายและหญิงไม่แบ่งแยก เป็นองค์หญิงที่ไม่เคร่งครัดหรืออยู่ในกรอบ ซึ่งการกระทำหลายๆ อย่างขององค์หญิงมันก็ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไร ขัดกับธรรมเนียมประเพณีในสมัยนั้น (แบบเป็นลูกคนเดียวของฮ่องเต้ด้วยมั้งก็เลยเลี้ยงแบบตามใจปล่อยจอย) ซึ่งบางอย่างมันก็ชวนให้คิดไปไกลกว่าคำว่าเพื่อน อย่างเช่นใกล้ชิดสนิทสนมกับบุรุษเกินไป ชวนเพื่อน(บุรุษ)ที่แต่งงานแล้วออกไปเที่ยวเล่นออกไปกินข้าวงี้ พอภรรยาเขาไม่พอใจก็บอกว่าคิดมาก+บริสุทธิ์ใจ+เราเป็นแค่เพื่อนกัน กลายเป็นฝั่งภรรยาที่หึงหวงเกินเหตุไปเองซะอย่างนั้น ก็เพราะนิสัยแบบนี้แหละพระเอกถึงได้คิดว่าองค์หญิงใจตรงกันกับตัวเอง(ใครจะไม่คิด)

พระนางออกแนวคู่กัด พระเอกปากร้าย บางทีก็น่ารักบางทีก็น่าตบ เป็นคนไม่ทะเยอทะยาน ดูไม่ค่อยเอาจริงเอาจังกับชีวิต เอาแต่กินเล่นเที่ยว+คบหาสหายในยุทธภพไปทั่ว  เพราะแบบนี้มั้งองค์หญิงถึงไม่เลือกพี่แก55 พอเห็นว่าองค์หญิงชอบคนที่เอาการเอางานพระเอกถึงได้ไปร่วมสอบจ้วงหยวนฝ่ายบู๊ด้วย ซึ่งสนามสอบของฝ่ายบู๊จะเปิดให้คนเข้าไปร่วมดูได้ไม่เหมือนของฝ่ายบุ๋นที่ห้ามคนเข้า ทีนี้นางเอกกับองค์หญิงก็ไปดู นางเอกก็นึกว่าพอสอบเสร็จพระเอกคงพุ่งตัวไปหาองค์หญิงก่อนเลยคิดจะหลบให้ องค์หญิงเองก็คิดแบบนั้น แต่พระเอกดันพุ่งตัวไปหานางเอกจ้า องค์หญิงก็เหวอเลยหน้าแตก ตอนนั่งรถม้ากลับด้วยกันเห็นพระนางทะเลาะเถียงกัน ในใจองค์หญิงก็เริ่มรู้สึกหงุดหงิดไม่สบอารมณ์

พอพระเอกได้เป็นจ้วงหยวนฝ่ายบู๊ พ่อพระเอกก็ไปตกลงเจรจาตำแหน่งกับเพื่อนไว้ให้ แต่องค์หญิงไม่อยากให้นางเอกกลายเป็นภรรยาของขุนนางตำแหน่งสูง เลยไปเป่าหูพ่อฮ่องเต้ให้มอบตำแหน่งขุนนางขั้นสี่ให้พระเอกแทน แต่ไม่กี่วันพระเอกก็ทะยานกลับมาสู่ตำแหน่งเดิมที่พ่อเคยคุยกับเพื่อนไว้ให้ได้สำเร็จ ...คือพระเอกชอบทำเหมือนเล่นๆ ไม่จริงจัง แต่อ่านๆ ไปจะรู้ว่าความจริงพี่แกอะฉลาดเจ้าเล่ห์มาก เป็นคนเปิดเผยตรงไปตรงมาแต่ไม่ได้ซื่อ(เหมือนนางเอก55) ก็แค่เวลาอยู่กับคนในครอบครัวพระเอกจะปล่อยตัวตามสบาย ชอบทำตัวเหมือนเด็กเฉยๆ 

พอนางเอกรู้วิธีที่พระเอกใช้เลื่อนขั้นก็เริ่มเสียวๆ เลยวางแผนจะหาเงินเพื่อเตรียมทางหนีทีไล่ให้กับคนในครอบครัวตัวเอง เพราะพ่อนางเอกเป็นขุนนางมือสะอาดไม่รับสินบน ที่บ้านนางเอกเลยไม่ค่อยมีตังค์ นางเอกเลยเริ่มทำเครื่องมือกลไกลออกขายเพื่อหาเงิน และเพราะความสามารถนี้จึงทำให้นางเอกได้รับตำแหน่งขุนนางหญิงคนแรกของแคว้นด้วย ฮ่องเต้ให้นางเอกติดตั้งกลไกกับดักในวัง รวมถึงวังองค์หญิงลูกสาวสุดที่รักของตัวเอง แต่สองสาวดันมีปากเสียงกันก่อนเลยยังไม่ได้ติด จากนั้นองค์หญิงก็แท้งลูกและกล่าวหาว่านางเอกเป็นคนทำ พระเอกเลยรีบจับนางเอกไปขังคุกของกรมอาญาไว้ก่อน เพราะรู้ว่าหากปล่อยให้ฮองเฮาแม่ขององค์หญิงจัดการ นางเอกต้องโดนหนักแน่ แต่นางเอกไม่รู้นึกว่าพระเอกไม่เชื่อตัวเองแต่เข้าข้างองค์หญิงก็เลยโกรธ(ก็จริงแหละเปิดปากทีถ้าพระเอกไม่หาเรื่องนางเอกก็ดุด่า ไม่ชอบพูดหรืออธิบายดีๆ พูดได้แป๊บๆ ก็ทะเลาะกัน ไม่เหมือนราชบุตรเขยที่พูดเพราะสุภาพอ่อนโยน)  แต่ความจริงพระเอกอะวิ่งวุ่นหาทางช่วยนางเอกอยู่ตลอด สุดท้ายความจริงปรากฏ กลายเป็นว่าองค์หญิงแอบเล่นชู้จนแท้งลูกต่างหาก

แต่เพราะเป็นองค์หญิงเดี๋ยวจะเสื่อมเสีย เรื่องก็เลยเงียบ นางเอกก็ถูกปล่อยตัว ตัวผู้ชายที่ไปเล่นชู้กับองค์หญิงก็เจอภรรยาขอหย่า แต่ไม่นานองค์หญิงก็จัดงานเลี้ยงเชิญคนมา แถมยังเชิญชู้กับอดีตภรรยาของเขามาด้วย เพื่อบังคับให้อดีตภรรยาเขากลับมาอยู่กับสามีที่เคยเป็นชู้กับตัวเอง โอ๊ยยจะบร้า (ตอนแรกก็นึกว่าองค์หญิงแค่เป็นคนเปิดกว้าง หัวสมัยใหม่เฉยๆ แต่อ่านๆ ไปไม่ใช่และ พระเอกเคยชอบไปได้ไงเนี่ย) ชอบอดีตภรรยาชู้มาก เป็นสตรีคนเดียวในเมืองหลวงที่กล้าไฟท์กับองค์หญิง ด่าซะองค์หญิงหน้าชา สะใจมาก

พอองค์หญิงสู้ไม่ได้ก็กลับบ้านไปฟ้องแม่ หารู้ไม่ว่าบ้านฝั่งแม่ก็กำลังจะซวยเพราะไปทำเรื่องไม่ดีไว้เยอะ (เหตุใดพระสนมในวังถึงไม่มีลูกเลยก็ฝีมือฮองเฮานี่แหละ) ตอนนี้กำลังถูกขุนนางยื่นฎีการ้องเรียน ฮ่องเต้กริ้วจัดจะสั่งประหารบ้านฮองเฮา ฮองเฮาเลยวางแผนจะหาคนหน้าเหมือนมารับโทษแทนญาติ แต่พระนางไปรู้แผนเขาเลยแอบสับเปลี่ยนคนคืน สุดท้ายญาติตัวเองก็โดนประหารจริงๆ ...จากนั้นก็มีสงครามเกิดขึ้นหลายที่ ฮ่องเต้เลยสั่งให้พวกแม่ทัพใหญ่ไปรบ พระเอกก็ถูกคนล่อออกจากเมือง ซึ่งทั้งหมดก็คือแผนล่อเสือออกจากถ้ำเพื่อสับเปลี่ยนแผ่นดินชิงบัลลังก์ของใครบางคน

พระเอกเรื่องนี้ปากแข็งมาก เข้าใจว่าเน้นทำไม่เน้นพูด แต่บางทีมันก็ต้องพูดบ้างนะ เพราะพระเอกเป็นประเภทปากไม่ตรงกับใจตัวพ่อ บางทีก็ชอบเผลอพูดจาแรง มันเลยยิ่งทำให้คนเข้าใจผิดคิดไปอีกทาง ดังนั้นกว่านางเอกจะรู้ว่าพระเอกชอบตัวเองจริงก็เลยล่อไปปลายเล่มสองแล้ว(อยากเข้าไปตีปากจริงๆ) เห็นนางเอกแสบซนแบบนี้ยังกล้าเปิดเผยความรู้สึกมากกว่าอีก ทั้งที่หึงนางเอกซะขนาดนั้น ไปไหนมาไหนก็แบกคนเขาใส่หลังแทบจะตลอด แบบใครมองก็ดูออกว่าชอบเขา แต่พอถามก็ชอบพูดในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับหัวใจ กว่าอิพี่จะยอมพูดคำว่าชอบได้ก็ต้องรอจนเมียหนีนะ ...

เนื้อเรื่องเหมือนจะตลกแต่บางคำพูดก็แอบเจ็บจี๊ด เราชอบนิสัยของพระนาง และอีกหลายตัวละครในเรื่อง อย่างน้องชายพระเอกก็น่าสนใจ เป็นคุณชายน้อยของตระกูลแม่ทัพ พื้นฐานต่างๆ เหมาะจะมาทางบู๊มากกว่า แต่น้องดันชอบอ่านตำราอยากเป็นบัณฑิต ที่บ้านก็ไม่บังคับ ส่วนคู่น้องสาวพระเอกก็ชอบแปลกดี น้องสาวพระเอกชื่นชอบการหลอมอาวุธเป็นชีวิตจิตใจเลยไม่อยากแต่งงาน เพราะการแต่งงานไม่ตอบโจทย์ แต่ผู้หญิงสมัยโบราณคือไม่แต่งงานออกเรือนไม่ได้ แต่โชคดีที่น้องสาวพระเอกได้เจอกับคนที่คลั่งไคล้อาวุธเหมือนกัน สามีตามใจฝุดๆ แบบสร้างโรงหลอมให้เมียเลยจ้า แต่งไปคือดีชีวิตมีความสุขยิ่งกว่าเดิม 

แรกๆ พระนางยังร่วมมือเพื่อจะทำให้คนที่ตัวเองชอบหย่า แต่พอได้อยู่ด้วยกันนานวันเข้า+ได้พบเจอเรื่องราวหลายๆ อย่าง ได้มองเห็นความจริงบางอย่าง ใจคนก็เริ่มสั่นไหวแปรเปลี่ยน ...หลังๆ จะเป็นเรื่องการเมือง+การแย่งชิงบัลลังก์ของแคว้นเก่าที่เคยล่มสลาย ต้องทำใจมันเป็นธรรมชาติ แพ้ก็เป็นพระ ชนะก็เป็นโจร อยู่ที่ว่าใครจะมีกำลังมีความสามารถมากกว่ากัน เดิมพระเอกว่าจะถอนตัวแต่ฮ่องเต้ดันเอาชีวิตนางเอกมาขู่พี่แก พระเอกผู้ซึ่งชอบไม้อ่อนแต่เกลียดไม้แข็ง สุดท้ายเลยพานางเอกแกล้งตายหนีไปท่องยุทธภพด้วยกันสองคน ใครจะแย่งชิงบัลลังก์ก็ตามสบาย เรื่องอะไรต้องให้พี่แกมาแบกรับทุกอย่างด้วย (พอเห็นว่าพระเอกเก่งก็ใช้ใหญ่เชียว รู้แล้้วว่าทำไมพระเอกถึงไม่อยากเป็นขุนนาง55)

ป.ล. เข้าใจและว่าทำไมพระเอกถึงถูกคนในยุทธภพตามไล่ล่า ก็เพราะพี่แกเป็นผู้นำยุทธภพไง55 เคยลงสนามสู้แล้วได้ป้ายผู้นำยุทธภพมา พอพวกสำนักในยุทธภพเห็นป้ายนี้ก็ต้องยอมก้มหัวเชื่อฟังพี่แก แม้แต่วัดเส้าหลินก็ไม่เว้น คนถึงได้ตามฆ่าเพราะอยากได้ป้ายนี้คืน55



วันพฤหัสบดีที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2568

กระบี่โอบจันทรา 3 เล่มจบ

 

กระบี่โอบจันทรา 3 เล่มจบ

ผู้แต่ง : ซานจือจื่อ

ผู้แปล : พวงหยก

สำนักพิมพ์ แจ่มใส

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เรื่องราวความรักของค์หญิงสูงศักดิ์ที่ฮ่องเต้โปรดปรานมากที่สุดของราชวงศ์ กับนักฆ่าหนุ่มสุดเย็นชาที่ป่วยเป็นโรคประหลาดแต่ใจดีกับเธอขาเพียงแค่คนเดียว🥹 

ตอนฟังเรื่องย่อที่พี่แจ่มเอามาเล่า เราก็นึกว่านางเอกคงเป็นองค์หญิงแก่นๆ ที่เบื่อกฏระเบียบในวังเลยอยากหนีออกจากบ้านเล่นๆ แต่ความจริงไม่ใช่เลยพี่จ๋าาาา ...สถานะองค์หญิงที่ใครๆ พากันอิจฉาอยากเป็นกันนักหนา แต่สำหรับนางเอกเรื่องนี้ตรงกันข้ามเลย เพราะนี่คือสถานะที่นางไม่ต้องการ อยากหนีไปให้ไกลๆ หรือขอตายเสียเลยยังดีซะกว่า 

ฮ่องเต้ในเรื่องนี้เชื่อและงมงายในลัทธิเต๋าแบบไม่ลืมหูลืมตา ส่วนนางเอกเป็นลูกของท่านอ๋องคนหนึ่ง เกิดมาพร้อมกับนิมิตรมงคล เลยมีคนทำนายว่านางจะมีดวงเกื้อหนุนแผ่นดินให้เฟื่องฟูและถูกลิขิตให้ไม่อาจแต่งงาน นางเอกถูกรับตัวเข้าวังตั้งแต่เด็กกลายเป็นองค์หญิงที่ฮ่องเต้โปรดปรานมากที่สุดเสียยิ่งกว่าเลือดเนื้อเชื้อไขแท้ๆ ของตัวเอง ทว่าต่อให้สูงศักดิ์แค่ไหนนางเอกก็ไม่ต้องการ

ต้องใช้ชีวิตอยู่ในกรอบเคร่งครัดซะยิ่งกว่าพวกองค์หญิงองค์ชายที่เป็นลูกแท้ๆ ของฮ่องเต้ ทุกวันกินได้แต่อาหารเจ ต้องคัดคัมภีร์เรียนรู้หลักคำสอนของเต๋ากับพวกนักพรต ไม่เคยกินเนื้อสัตว์ ไม่เคยได้เล่นหรือใช้ชีวิตเหมือนเด็กวัยเดียวกัน ไม่เคยได้พบหน้าพ่อ แม้แต่เพื่อนเพียงคนเดียวก็ยังตายอนาถ มีชีวิตก็เหมือนไม่มี เป็นเพียงหุ่นกระบอกตัวหนึ่งที่ให้คนจับวางไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร 

แต่ความจริงใช่ว่านางเอกจะไม่เคยขัดขืน แต่เพราะโทษของการขัดขืนมันช่างหนักหนาเกินกว่าเด็กคนหนึ่งจะรับไหว สุดท้ายนางเอกจึงได้แต่เลิกต่อต้าน เก็บเขี้ยวเล็บกลายเป็นเด็กดีเชื่อฟังอย่างเดียว บอกขวาไปขวาบอกซ้ายไปซ้าย เดิมคิดว่าจะทนใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนชั่วชีวิต หากไม่มาเจอจุดเปลี่ยนจากการตายของเพื่อนที่เป็นเหมือนฟางเส้นสุดท้าย ซึ่งทำให้นางเอกอยากหลบหนีและอยากตาย

นางเอกอาศัยจังหวะในตอนที่รถม้าของตัวเองกับฮ่องเต้ถูกดักซุ่มโจมตีระหว่างออกไปข้างนอกหนีออกมา ทำให้คนอื่นคิดว่านางถูกคนร้ายจับตัวไป ขณะหลบหนีก็ได้พบกับพระเอกซึ่งเป็นนักฆ่าที่พาคนมาดักซุ่มโจมตีพอดี พอเจอหน้าก็ร้องขอให้พระเอกช่วยฆ่าตัวเองหน่อย แบบไม่อยากอยู่แล้วจริงๆ 🥲 ...

พระเอกเป็นนักฆ่าหนุ่ม หรือผู้คุมกฏสิบเจ็ดแห่งหอจื้อเฟิง แม้จะเย็นชาเลือดเย็นสังหารคนตาไม่กะพริบ แต่พระเอกกลับอ่อนโยนและดีกับนางเอกมาก พระเอกนี่สายเปย์ ขนาดไม่เข้าใจเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่กลับทรีตนางเอก(คนเดียว) ดีมากๆ ไปเห็นอะไรอร่อยๆ ดูน่ากิน ของไหนดูน่าสนุก เสื้อผ้าเครื่องประดับอันไหนสวยๆ ของไหนเลิศ ก็ขนซื้อกลับมาให้นางเอกหมด ไม่รู้นางเอกชอบสีไหนก็ขนมันมาหมดทุกสี รักและตามใจนางเอกฝุดๆ อยากมอบสิ่งที่ดีสวยๆ งามๆ ให้ อยากพาเธอขาออกไปเที่ยวเล่นดูโลกกว้าง เวลาออกไปทำงานไปฆ่าคนก็ยังไม่ลืมบอกนางเอกก่อน ไม่ปิดบังเลย หลังจบงานบางทียังแวะซื้อขนมกลับมาฝากอีกด้วยนะ ชิลมากก55

เล่มแรกนางเอกติดตามเดินทางไปกับพระเอก เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นโลกกว้างได้ใช้ชีวิตอย่างแท้จริง ระหว่างทางมีคนมาว่าจ้างพระเอกให้ไปช่วยคนออกจากคุก ซึ่งภายหลังคนนี้แหละจะเป็นอีกคน(รองจากพระเอก)ที่มีบทบาทสำคัญในการช่วยพานางเอกหนีออกจากกรงขัง... ถึงพระเอกจะอายุยังน้อย(16 ปี) แต่ก็เป็นนักฆ่าที่เก่งมาก ฉลาดมีไหวพริบ มีวรยุทธ์และกำลังภายในสูง เด็ดขาดไม่มีใจอ่อน ทั้งกับคนอื่นและตัวเอง (เพราะใจอ่อนกับเธอขาแค่คนเดียว) 

นางเอกเผลอทิ้งร่องรอยเอาไว้โดยไม่ตั้งใจจึงทำให้คนของฮ่องเต้ตามจนเจอ (จริงๆ มีโอกาสหนีรอดนะ แต่นางเอกไม่อยากแลกด้วยการสังเวยชีวิตคนอื่นเลยยอมกลับไปแต่โดยดี) ระหว่างทางกลับทีแรกนางเอกยังนิ่งๆ แต่พอรู้ว่าข้าวของที่พระเอกให้มาทั้งหมดถูกคนโยนทิ้งก็โกรธมาก เป็นครั้งแรกที่แสดงอารมณ์ความโกรธออกมา พวกคนรับใช้เลยพากันตกใจรีบพานางเอกกลับไปหาของ พอกลับมาก็ได้รู้ข่าวเรื่องครอบครัวของเพื่อนคนที่ตาย จากนั้นนางเอกก็ดิ่งเลย คนอื่นมองจากภายนอกก็คิดว่านางเอกอยู่ในวังต้องมีชีวืตที่ดีสุขสบาย+หรูหราแน่ๆ มีน้อยคนมากที่มองออกว่านางเอกต้องแบกอะไรไว้บ้างและใกล้จะพังทลายเต็มที ขนาดฮ่องเต้ที่ว่าโปรดปรานนางเอกมากๆ ก็ยังไม่รู้สาเหตุที่ทำให้นางเอกเปลี่ยนกลายเป็นเหมือนหุ่นกระบอกไม่หือไม่อือเลย ไม่รู้ว่าในใจนางเอกรู้สึกยังไงพังทลายแค่ไหน แม่ที่เข้ามาเยี่ยมในวังก็ไม่เข้าใจ แต่พ่อนางเอกที่ไม่เคยได้พบหน้าลูกกลับเข้าใจจิตใจลูก(เว้ยเฮ้ย) ...ความจริงจุนพ่อรักลูกมากนะแต่ด้วยเหตุผลบางอย่างจึงทำให้ไม่อาจไปเจอหน้าลูกได้ (สุดท้ายมันก็เป็นรื่องของอำนาจกับการเมืองนี่แหละ)

ส่วนพระเอกก็ยอมโดนลงโทษตามกฏของสำนัก เพราะพี่แกจะออกจากสำนักถาวร คนที่คิดจะออกจากสำนักต้องได้รับโทษก่อนถึงจะถอนตัวและพาผู้ติดตามออกไปด้วยได้ พอออกมาพี่แกก็รีบมุ่งหน้าไปหาเธอขาทันทีโดยที่แผลยังไม่หายดี จากนั้นก็ใช้เส้นสายเข้าไปอยู่ในวังในฐานะองครักษ์ คอยอยู่ข้างกายนางเอก ทำให้นางเอกมีกำลังใจที่จะอยู่ต่อไป เป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งคนรัก พอมีคนหนุนหลังมีคนที่ใส่ใจตัวเองอย่างแท้จริง นางเอกก็เริ่มมีความกล้า กล้าที่จะปฏิเสธในสิ่งที่ตนเองไม่ชอบไม่อยากทำ... 

ระหว่างนี้พระเอกก็ซุ่มวางแผนเตรียมจะพานางเอกหนีออกไปอยู่ตลอด ถ้าไม่ใช่พระเอกก็ไม่น่าจะมีใครกล้าแล้ว เพราะนางเอกไม่ได้เป็นเพียงองค์หญิงที่ฮ่องเต้โปรดปรานแต่ยังเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของแคว้นที่ผู้คนนับถือศรัทธา ...พระเอกใจเด็ดมาก ทำทุกอย่างเพื่อเธอขาจริงๆ ส่วนไอ้เรื่องชนชั้นต่างศักดิ์อะไรนั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาเลย พระเอกไม่เคยแคร์อยู่แล้ว เพราะไม่ว่านางเอกจะเป็นองค์หญิงหรือเป็นคนโปรดฮ่องเต้ก็ไม่มีผลอะไรกับพี่แกมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วจ้าาา55 

ทว่าไม่ใช่แต่นางเอกที่น่าสงสาร พระเอกเองก็น่าเห็นใจไม่แพ้กัน คือระหว่างที่ช่วยนางเอก อีกทางหนึ่งพระเอกก็ต้องจัดการเรื่องบัญชีความแค้นของอาจารย์ตัวเองไปด้วย พระเอกเป็นเด็กกำพร้าได้อาจารย์เก็บไปเลี้ยง หลังอาจารย์ตายพระเอกก็ยอมมีชีวิตอยู่ต่อโดยมีเป้าหมายคือการตามหาตัวคนที่ทำร้ายอาจารย์แล้วล้างแค้น แต่ในวันที่ได้พบตัวการกลับเป็นวันที่พระเอกต้องสะเทือนใจถึงขีดสุดจนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ ดีนะที่นางเอกมาทันแล้วสามารถดึงพระเอกกลับมาได้...

เป็นแนวยุทธภพผสมราชสำนัก ความรักเป็นแบบค่อยๆ บ่มเพาะ ไม่หวือหวาแต่(โคตร)อบอุ่น ต่างคนต่างเข้ามาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายกลายเป็นแสงสว่างของกันและกัน ในยามที่สิ้นหวังหรือหมดกำลังใจแต่พอคิดได้ว่ายังมีอีกคนเฝ้ารออยู่ก็ทำให้ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อ ปมในใจ+อดีตที่เลวร้ายต่างๆ แต่ขอเพียงเขาและเธอได้จับมือยืนเคียงข้าง เรื่องทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไม่หนักหนาอะไรขนาดนั้นอีกต่อไป เป็นพระนางที่มีชีวิตอยู่เพื่อกันและกัน โชคดีที่เขาได้เจอกัน...