สำนักพิมพ์ แจ่มใส
https://marynlinsbook.blogspot.com/2021/03/1-3-7.html
หลังจบเล่ม 3 ก็พอจะเดาได้แล้วว่าหายนะวันสิ้นพิภพจะเกิดจากอะไร ชนวนเหตุมาจากไหน หลังจากที่นางเอกยอมให้พวกตระกูลไสยเวทย์จับไปเป็นตัวประกันด้วย เพราะคนที่โดนจับไปก่อนหน้าดันเป็น 1 ในลูกสมุน เอ้ยๆ ผู้พิทักษ์ของนาง แต่คนอื่นไม่รู้ไงเลยอิจฉาเจ้าหนุ่มนั่นกันใหญ่ นึกว่าคือคนที่ได้หัวใจนางเอกไปครอง 55
เล่มนี้พระเอกชิงสารภาพความในใจตั้งแต่ต้นเล่ม 4 เลย...ฮิ้ววว เห็นนิ่งๆ ขรึมๆ จริงจัง แต่พอรักแล้วก็ตรงไปตรงมาไม่มีเขินอายนะจ๊ะ ท่ามกลางหนุ่มหล่องานดีมากมายที่ตามจีบ แต่พระเอกกลับเป็นคนเดียวที่ทำให้นางเอกหวั่นไหวได้ แต่เนื่องจากตอนนี้ยังมีหลายสิ่งที่ต้องทำและหลายเรื่องที่นางเอกยังต้องปิดบัง ทั้งเรื่องตามหาพ่อกับแม่ เรื่องการฝึกวิชา(ที่ไม่เหมือนชาวบ้าน) รวมถึงเรื่องที่ตัวเองเป็นคนของตระกูลฝ่ายอธรรม และอีกมากมายบลาๆ ดังนั้นนางเอกก็เลยยังไม่คิดที่จะมีความรัก เพราะฉะนั้นจนจบเล่ม 5 พระ-นางก็ยังเป็นได้แค่ศิษย์พี่-ศิษย์น้องกันอยู่เหมือนเดิม 55....
อีเว้นท์หลักๆ ของเล่มนี้ก็มีเรื่องที่นางเอกถูกคนตามฆ่า และเป็นสาเหตุที่ทำให้พระเอกฝืนใช้ของวิเศษประจำตระกูลก่อนกำหนด เพราะเห็นนางเอกกำลังตกอยู่ในอันตราย
...ส่วนคนที่อยู่เบื้องหลังก็เฮ้อออ เห็นเขาปลอดภัยไม่ถูกฆ่าก็ยังไม่สำนึก
เข้าตำราพ่อแม่รังแกฉันมาก
ถูกสปอยล์ตามใจมาตั้งแต่เด็ก พอเจอคนที่เก่งกว่าเหนือกว่าก็ไม่พอใจ ไปโกรธไปแค้นเขา
อะไรๆ ก็โทษแต่คนอื่น ทั้งๆ ที่นางเอกก็ไม่ได้ทำอะไรให้ จู่ๆ ก็มาโกรธเกลียด เล่นงานต่อหน้าเองไม่ได้ก็ส่งคนอื่นไปฆ่า...เสียดายก็แต่พ่อหนุ่มแซ่ทังตระกูลขุนพล ทำไมถึงได้ตาบอดไปรักคนแบบนี้ฟะ ...เซ็ง
นางเอกเก่งและซู มีของวิเศษดีๆ เจ๋งๆ ติดตัว ไปที่ไหนก็เจอแต่ของดี แถมยังมีกองทัพสัตว์อสูรเป็นของตัวเอง พึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องรอให้พระเอกหรือใครมาปกป้องก็เอาตัวรอดได้ ฉายเดี่ยวตลอด แมนๆ ในเล่ม 5 โรงเรียนนางเอกต้องคัดศิษย์ที่มีพลังยุทธ์สูงผ่านเกณฑ์มา 100 คน แล้วส่งไปสู้กับพวกอสูรทะเลที่คัดคนเก่งมา 100 คนเช่นกัน เพื่อประลองกันในสนามรบเก่าของเซียนและมารฟ้าในอดีต ฝ่ายไหนแพ้ก็ต้องยอมรับข้อตกลงของฝ่ายที่ชนะ ซึ่งนางเอกก็เป็น 1 ในนั้นที่ถูกส่งมา แต่ทว่าทันทีที่ก้าวเข้าสู้สนามประลอง ฝั่งนางเอกกลับไม่รู้เลยว่าพวกตัวเองถูกเล่นตุกติก จนทำให้ต้องสูญเสียกำลังคนไปมากกว่าครึ่งทันทีที่เข้าสู่สนามรบ...
ทีนี้ซวยและ ยังไม่ทันได้ลงมือฝ่ายตัวเองก็เสียกำลังไปเกินครึ่งแล้ว
แต่อีกฝ่ายกลับอยู่ครบ
เอาไงดีจะไปต่อก็ห่วงคน แต่จะอยู่ที่เดิมรอให้อีกฝ่ายมาเจอก็ไม่ได้ แถมไม่มีใครอยากรับหน้าที่เฝ้าคนด้วย
แต่เรื่องนี้กลับเข้าทางนางเอกพอดี
นางจึงขอรับอาสาอยู่เฝ้าคุ้มครองคนเอง
คนอื่นก็เห็นพ้องด้วยเนื่องจากนางเอกมีของวิเศษเก็บทรัพย์ขนาดใหญ่
หากมีอันตรายก็สามารถเก็บคนทั้งหมดเข้าไปด้วยได้ เลยยิ่งพากันซาบซึ้งใจในความเสียสละของนาง
ที่ยอมทิ้งโอกาสในการไปหาประสบการณ์และหาของวิเศษในสนามรบ แต่ยอมอยู่เฝ้าคนเฉยๆ แทน...หารู้ไม่ว่าพอสลัดคนในทีมไปได้ นางเอกก็เก็บคนทั้งหมดเข้ากระเป๋า
แล้วบึ่งไปยังส่วนใจกลางที่อยู่ลึกเข้าไปของสนามรบ พร้อมสัตว์อสูรของตัวเองทันทีจ้า..
55 แสนสบายอุราไปคนเดียว อยากทำไรก็ได้
เย้ๆ
แต่ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไรปราณมารก็ยิ่งเข้มข้น ทั้งยังต้องเจอกับสัตว์อสูรที่อยู่ระดับสูงๆ อีกมากมาย..ถ้าเป็นคนอื่นในทีมเข้ามาอาจตาย แต่ดีที่เป็นนางเอกเลยรอดออกมาได้ เพราะนางมีของวิเศษเจ๋งๆ ดีๆ ติดตัวมากมาย แถมยังพ่วงด้วยกองทัพสัตว์อสูรขั้นสี่อีก 10 ตัว บวกกับความสามารถในการล่องหนและไหนจะมารฟ้าลูกสมุนคนใหม่ที่เป็นกูรูให้อีกล่ะ...ของวิเศษที่ต้องการก็ได้ แถมยังสร้างบุญคุณทำให้คนซาบซึ้งได้อีก ยิงทีเดียวได้นกสองตัว สมแล้วที่มาจากตระกูลนักต้มตุ๋น..อิอิ
ตอนอ่านเล่ม 5 ส่วนตัวเรานึกถึงตอนอ่าน
HunterXHunter ภาคมดอะ...ดีนะที่มีนางเอกมาด้วย
เวลาเจออันตรายดูท่าจะสู้ไม่ได้ก็เก็บคนเข้ากระเป๋าแล้วพาหนี (กระเป๋าคนอื่นจุได้ไม่เท่าของนางเอก) บาดเจ็บ แขนขาขาด ก็มีน้ำพุคืนชีพของนางคอยรักษาให้
แต่นางเอกก็ต้องแอ๊บทำเหมือนไม่ได้เก่งมาก ถ่อมตัวให้สมกับภาพลักษณ์คุณหนูตระกูลแพทย์
อยากจะไปสู้ทีก็ต้องแอบไม่ให้ใครเห็น พอชนะก็ต้องแสร้งทำเป็นแบบ..ฉันไม่ได้เก่งนะ ดูสินี่ก็เสียพลังปราณไปตั้งเยอะหมดแรงเลย
ทั้งที่จริงๆ สบายดีมาก แต่จะให้ใครรู้ว่าเก่งมากไม่ได้ไง 55
ชอบเวลาพอศัตรูโผล่มา ทุกคนก็จะพร้อมใจกันหันมามองนางเอกแบบรู้กัน เพื่อรอให้นางเก็บทุกคนเข้ากระเป๋าไปด้วย55 ส่วนพระเอกนั้นยอมให้คนอื่นเข้าแต่ตัวเองไม่เข้า
เพราะไม่อยากให้นางเอกต่อสู้อยู่คนเดียวตามลำพัง อยากให้นางเอกพึ่งพิงตัวเอง
ไม่ทำอะไรคนเดียวอีกต่อไป อยากให้นางเอกเปิดใจให้...แบบเป็นคนเดียวที่มองนางเอกออก
มองทะลุ รู้ว่านางเอกต้องมีความลับอะไรปิดบังซ่อนอยู่
..นางเอกก็รู้ว่าพี่แกน่าจะมองอะไรออกแหละ ถึงไม่ค่อยอยากเข้าใกล้ 55 พระเอกก็แบบงง? ว่าทำไมทีกับคนนู้นคนนี้นางเอกถึงยอมเข้าใกล้สนิทสนม
แต่พอเป็นตัวเองทำไมถึงได้เว้นระยะห่างมีมารยาทจัง55
ปล. อ่านจบแล้วค้างมาก แอบช็อกเบาๆ ไม่น่าแยกกันเลยกำลังจะรอดแล้วแท้ๆ
...เฮ้ออ T^T
📍ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า... คือข้าผู้เดียว ➡️ https://s.shopee.co.th/1VrfWCfc92
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น