พระชายาป่วนใจ

 

พระชายาป่วนใจ (爆笑小萌妃) / ผู้แต่ง :  เหลียนเฉิง (连城)
ผู้แปล : หนูน้อยฉี
สำนักพิมพ์ อรุณ

ตั้งแต่เล็กจนโต นางเห็นสีหน้าของผู้คนหลังจากได้ยินชื่อของนางเยอะมาก

แต่ไม่มีครั้งใดดูน่าเศร้าไปกว่าหนานกงถังอวี่

เพราะครานี้นางจะต้องเป็นพระชายาของเขา...

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เดิมนางเอกเป็นเซียนบุปผาที่อยู่บนสวรรค์ แต่เพราะขี้เกียจ เอาแต่กินกับนอน 

ไม่ยอมเข้าร่วมทำกิจกรรม จึงถูกลงโทษให้ลงมาประสบวิบากรักบนโลกมนุษย์  

นางเอกลงมาเกิดในครอบครัวชาวยุทธ์ และเนื่องจากพ่อเคยช่วยชีวิตฮ่องเต้กับฮองเฮาเอาไว้ จึงทำให้ฮ่องเต้ซาบซึ้งใจอยากตอบแทนบุญคุณ ด้วยการให้ลูกของทั้งสองคนแต่งงานกัน  นางเอกที่กำลังอยู่ในท้องแม่ในขณะนั้น ถูกจับหมั้นหมายกับพระเอกที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นานด้วยประการฉะนี้...

นางเอกมีชื่อจริงว่า เหลียนซีรั่ว ‘ซีรั่ว’ ที่แปลว่าอ่อนโยน อ่อนน้อม
ซึ่งเป็นนามที่ฮ่องเต้ตั้งให้ แต่ในชีวิตจริงชื่อนี้กลับเป็นเสมือนหนามตำใจ
เพราะมันช่างตรงข้ามกับรูปร่างและหน้าตาของนางซะเหลือเกิน
เพราะนางเอกไม่ได้เกิดมาสวยและงดงามเหมือนดั่งชื่อ แต่ทว่ากลับอ้วนดำผิดกับความหมายของชื่อลิบลับ  ยิ่งพอถูกจับหมั้นกับองค์ชายที่มีฉายาว่า มารน้อยหน้าหยก
ที่หล่อเหลาเหมือนเทพบุตรมาตั้งแต่เล็ก ชีวิตของนางเอกก็ยิ่งโคตรถูกกดดัน 55 ..

ด้วยความที่ไม่ได้ผิวขาว เอวบางร่างน้อยเหมือนสตรีทั่วๆ ไป
นางเอกจึงถูกแม่บังคับให้เรียนศาสตร์ความรู้ต่างๆ มาตั้งแต่เกิด แต่ก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง
แม้ที่บ้านจะเป็นชาวยุทธ์ นางเอกเองก็อยากเรียนวรยุทธ์ แต่เพราะเกิดมาไม่สวยประกอบกับสัญญาหมั้นนั้น นางจึงถูกสั่งห้ามไม่ให้เรียนวรยุทธ์ แต่ต้องเรียนเรื่องคุณธรรมของสตรี
เรียนรู้หลักการเป็นภรรยาที่ดี ...และเสริมความสามารถด้านอื่นๆ แทนในส่วนของรูปโฉมที่ขาดหายไป  ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลก็เพื่อให้คู่ควรกับพระเอก หรือหนานกงถังอวี่
องค์ชายที่เก่งกาจและหล่อเหลางดงามราวกับเทพเซียน...
ชีวิตของนางเอกตั้งแต่เล็กจนโตจึงมีพระเอกเป็นศูนย์กลางมาโดยตลอด
จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงว่าที่สามีเป็นหลัก  ...ดังนั้นนางเอกจึงไม่ชอบพระเอก
รู้สึกว่าหน้าที่ของพระเอกก็คือเกิดมาเพื่อทำลายล้างความสุขของนาง ...หึหึ

ส่วนพระเอกนั้นก็หล่อเหลารูปงาม เก่งแทบทุกอย่าง และด้วยความที่หล่อมากจึงมีนิสัยชื่นชอบของสวยๆ งามๆ และหลงตัวเองสุดๆ รู้สึกว่าบนโลกไม่มีใครคู่ควรเหมาะสมกับคนหล่อๆ อย่างเราหรอก จึงพยายามอ้อนวอนขอร้องพ่อให้ยกเลิกสัญญาการแต่งงานนี้มาตลอด
แต่คุณพ่อก็ไม่ใจอ่อนเลย  พอถึงวันแต่งงานจริง ได้มาเจอของจริง พระเอกจึงเฮิร์ทมาก
เหมือนโลกจะพังทลาย ชีวิตจะจบสิ้น ทำไมคนหล่อเพอร์เฟคอย่างเราถึงต้องมาแต่งกับหมูน้อยอ้วนดำนี่ด้วย...แต่นางเอกก็เข้าใจ พูดอะไรมาก็ไม่โกรธ
ตัวนางก็ไม่ได้อยากแต่งเหมือนกัน เพราะสิ่งที่นางต้องการก็มีแค่ได้ กิน นอน และออกไปตะลุยยุทธภพเท่านั้นเอง ใครจะไม่ชอบก็ช่าง

แต่งกันไปพระ-นางก็แยกกันอยู่  พระเอกก็ไม่สนใจไม่เคยมาหา
แถมข้างๆ ยังมีญาติผู้น้องคนงามคอยตามประกบเกาะติดทุกวัน แต่นางเอกก็ไม่แคร์
กลับมีความสุขมากเสียอีก อยากทำอะไรก็ทำ ไม่มีใครมายุ่งมาบังคับแสนสุขสบายจริงๆ  พระเอกจะพูดจะว่า ใครจะด่าจะเหน็บแนมยังไง ก็มีความสุขกับการกินการนอนเหมือนเดิม 
มองโลกในแง่ดีมากๆ...แต่เอาจริงๆ บางครั้งบางคำที่นางเอกพูดออกมา
พูดปกติ-ตอบธรรมดาไม่ได้คิดอะไร แต่เราฟังแล้วกลับรู้สึกชา ...
อย่างตอนที่คลอดลูก แล้วคนหนึ่งออกมาผิวขาวคนหนึ่งออกมาผิวดำ แล้วนางเอกบอกว่า
“ ขอโทษด้วย ทำให้ท่านผิดหวังแล้ว ยังมีคนหนึ่งผิวคล้ำ ลูกที่ผิวคล้ำนั้นท่านรับหรือไม่ “ ....เหมือนไม่มีอะไรแต่ฟังแล้วเจ็บๆ นะ

ลึกๆ พระเอกก็น่าจะเริ่มชอบนางเอกมานานแล้วแต่กลัวเสียหน้า นิสัยเหมือนเด็ก
ชอบแกล้งคนที่ตัวเองชอบ ชอบเขาแล้ว แต่ไม่รู้ตัวไม่กล้ายอมรับ
อย่างเช่นตอนที่มีคนให้ดอกไม้นางเอก ปากก็ว่าคนอย่างนางเอกไม่มีใครชอบหรอก
แต่ลับหลังก็สะกดรอยตามไปแอบดู ไอ้หนุ่มไหนให้ของนางเอกก็บอกให้เอาไปคืน
ปากไม่ตรงกับใจ เพิ่งมารู้สึกตัวชัดๆ ก็ตอนที่นางเอกหนีหายไปและตัวเองก็รีบออกไปตามหา จนได้ผจญภัยอยู่ด้วยกันข้างนอก ได้เจอกับคนอย่างพระรองที่ทะนุถนอมและชอบนางเอกจากใจจริง(ผิดกับอิพระเอกราวฟ้ากับเหว) ต่อมหึงเลยแตก 
และยิ่งพอมาถูกพิษที่ทำให้หน้าเสียโฉม พระเอกจึงเริ่มรู้ซึ้ง เลิกปฏิเสธหัวใจตัวเอง  
แต่เพราะที่ผ่านมาปากเสียเอาไว้เยอะ พอแสดงความจริงใจหรือพูดอะไรออกมา นางเอกเลยไม่เชื่อสักอย่าง... กรรมตามสนองแล้ว

โดยรวมก็อ่านง่ายสบาย  เนื้อเรื่องเบาย่อยง่ายตามสไตล์เล่มเดียวจบ บางช่วงก็ฮาๆ ดี  
อ่านแล้วไม่เครียด (แต่จริงๆ ก็มีบางตอนที่ทำให้สะเทือนใจและอึ้งๆ ไปนิดๆ เหมือนกันนะ) 
มีจุดที่ไม่ค่อยเคลียร์คือเรื่องฮ่องเต้กับน้องชาย  ส่วนนางเอกตั้งแต่ต้นจนจบก็ยังเป็นหมูน้อยอ้วนดำที่ชอบกิน-นอนไม่เปลี่ยน เคารพและรักในสิ่งที่ตัวเองเป็นอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
มีความคิดเรียบง่าย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนหรือสถานการณ์แบบใดก็ยังมีความสุขกับชีวิตได้เสมอ ใครจะทำอะไร จะเป็นยังไง ขอแค่ฉันได้กินอิ่มนอนหลับก็พอ...
กลายเป็นพระเอกที่เปลี่ยนแทนและเริ่มคลั่ง เพราะเมียไม่สนใจไม่หึงหวงบ้างเลย 55
อยากให้เมียหึงแต่ละทีก็ต้องหาเรื่องมาขู่ก่อน55 แถมพอลูกเกิดมา
ลูกชายก็ดันเมินไม่สนใจพ่อ นิสัยเหมือนแม่เปี๊ยบ ..ยิ่งทำให้สะเทือนใจเข้าไปอีก 55 

ปล.นางเอกที่บรรยายมาในเรื่องกับหน้าปกนี่คนละเรื่องกันเลยนะ 55

จอมใจหมอเทวดา (神醫好苦)

 

จอมใจหมอเทวดา (神醫好苦) / ผู้แต่ง : ชุนเหยี่ยอิง (春野樱)
ผู้แปล : ลีลรักษ์
สำนักพิมพ์ อรุณ

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)
หลังจากราชสำนักล่มสลาย บรรดาเจ้าแคว้นที่มีกองกำลังเป็นของตนเองก็ต่างสถาปนาแว่นแคว้นใหม่ขึ้นมาแล้วตั้งต้นเป็นผู้ปกครอง ซึ่งนางเอกเรื่องนี้ก็คือ ต้วนจิ่งซี น้องสาวของเจ้าผู้ครองแคว้นซู่ นางเอกถูกเลี้ยงดูอย่างตามใจมาตั้งแต่เด็ก ชอบแต่งตัวเป็นบุรุษ ชอบฝึกวรยุทธและชอบท้าประลองกระบี่กับคนอื่นไปทั่ว หลังๆ หาคนประลองด้วยไม่ได้ พี่ชายจึงให้บ่าวรับใช้ไปสุ่มจับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาเพื่อให้มาประลองกระบี่กับน้องสาวแทน และพระเอกก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ถูกบังคับให้มาประลองกระบี่ด้วย แล้วก็เป็นฝ่ายชนะ (ในขณะที่ทุกคนแกล้งยอมแพ้เพื่อจะได้จบๆ) เลยถูกนางเอกตามตอแยนับแต่วันนั้นเป็นต้นมา

พระเอก ลู่เอ้าชิว เป็นหมอจนๆ และมีวรยุทธ์ เดิมตระกูลพระเอกเคยรับราชการแต่ถูกคนใส่ร้าย จึงทำให้พระเอกต้องระหกระเหินมาพึ่งเพื่อนพ่อที่เป็นหมอและฝากตัวเป็นศิษย์ พระเอกเคยเจอกับนางเอกมาแล้วเมื่อ 6 ปีก่อนในงานแข่งม้า พี่แกเข้าไปช่วยนางเอกในตอนที่กำลังจะตกม้า จนได้รับบาดเจ็บที่ใบหน้าและมีรอยแผลเป็น แต่นางเอกกลับจำไม่ได้เลย

หลังจากนั้นนางเอกก็ไปหาพระเอกที่โรงหมอแทบทุกวันเพื่อขอประลองกระบี่ แต่พระเอกไม่เล่นด้วย ส่วนนางเอกก็ตื๊อหนักมากจนพระเอกรำคาญ เลยบอกให้ไปทำความดีให้ครบ 3 ครั้งก่อนแล้วถึงจะยอมประลองด้วย  ทำไปทำมาทั้งสองคนก็เริ่มใกล้ชิดและมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน แต่ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านั้น พระเอกก็เริ่มหลบหน้าและตีตัวออกหาก เพราะไม่อยากทำผิดความตั้งใจเดิมที่เคยรับปากกับอาจารย์เอาไว้ก่อนตาย ว่าจะดูแลปกป้องลูกสาวของอาจารย์และยังตั้งใจว่าจะแต่งคนเขามาเป็นภรรยาอีกด้วย แม้ตัวเองจะมองอีกฝ่ายเป็นเหมือนน้องสาวก็ตามที  ส่วนนางเอกนั้นก็มีพันธะหมั้นหมายกับลูกชายผู้ครองแคว้นหนึ่งอยู่ก่อนแล้ว ซึ่งนางก็ทำใจมานานแล้วเช่นกันว่า ตัวเองคงต้องกลายเป็นหมากที่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ...

พระนางมีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยตอนช่วงแรกๆ ที่ยังไม่รู้จักนิสัยกัน  และก็เรื่องที่นางเอกไปแอบไปได้ยินความคิดของลูกสาวอาจารย์ที่มีต่อพระเอก ก็เลยอยากหาทางเปิดโปงให้พระเอกได้รู้เนื้อแท้ของอีกฝ่าย  แต่คาดไม่ถึงว่าสิ่งที่ทำจะเป็นการช่วยให้อีกฝ่ายได้กลายมาเป็นอนุของพี่ชายตัวเองทางอ้อมซะอย่างนั้น ทำให้พระเอกเข้าใจผิด คิดว่าเป็นแผนการของนางเอกจนทะเลาะกัน (ก็สมควร)  แต่พอเคลียร์เรื่องนี้เสร็จ ก็มีเรื่องที่นางเอกต้องแต่งงานไปต่างแคว้นเข้ามา ... 

หลังจากนั้นก็เป็นการวางแผนหาทางเอาตัวนางเอกกลับมา พระเอกไปขอให้เพื่อนที่เป็นหัวหน้าพรรคกระยาจก เอ้ยย!ฟ้ากระจ่างช่วย ก็วางแผนแกล้งตาย สับขาหลอกพี่ชายนางเอกกันไปมา สรุปศัตรูก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก็พี่นางเอกนี่แหละ ไม่ได้รักน้องหรอก แค่อยากใช้น้องเป็นหมากในการฮุบรวมอำนาจเฉยๆ พอนางเอกไม่เชื่อฟัง ไม่เป็นไปตามแผนก็โกรธแค้น ไม่ยอมปล่อยพระนางไป ต้องไปตามจับตัวกลับมาเพื่อระบายแค้น ให้อยู่ไม่สู้ตายเท่านั้น!...

จริงๆ มันก็เหมือนกับมากกว่ารักยุคแรกๆ ที่เล่มบางๆ เนื้อหาเบาๆ ย่อยง่าย เนื้อเรื่องเดาทางง่าย ไม่ต้องคิดอะไร เอาไว้อ่านคั่นหลังจากอ่านเรื่องหนักๆ มาก็ได้ ...พระเอกเรื่องนี้ก็ดีเกิน ดีเวอร์ ถ้ารักษาคนรวยก็จะคิดเงินแพงๆ แต่ถ้ารักษาคนจนก็จะไม่คิดเงิน ยาก็ให้ฟรี หากไม่มีตังค์ก็ยังแถมตังค์ให้ด้วย ไม่แปลกใจว่าทำไมรักษาเก่งขนาดนี้แต่ก็ยังจ๊นนนจน ...นี่ถ้าลูกสาวอาจารย์ไม่ขอร้องให้ซื้อบ้านก็คงไม่ซื้อหรอก แต่พอมาวันหนึ่งก็จะเอาบ้านไปจำนองเพื่อแลกเงินมาช่วยสร้างบ้านให้กับชาวบ้านที่ประสบภัย ... มันก็เกินไปนะ รู้ว่าเก่ง+มีความสามารถ เงินทองเป็นของนอกกาย แต่ถึงขนาดเงินเก็บก็ไม่มี แล้วจะต้องเอาบ้านไปขายเพื่อช่วยคนอื่นนี่ก็ไม่ไหวนะ เข้าใจอยู่ว่าทำไมลูกสาวอาจารย์ถึงไม่อยากแต่งด้วย แต่ลูกสาวของอาจารย์ก็โลภมากไปหน่อย สุดท้ายเดินทางผิด จุดจบก็เลยไม่ค่อยสวยเท่าที่ควร...

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง

ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง / ผู้แต่ง : เมิ่งลั่วทิงเตี๋ย

ผู้แปล : ปารวาณีห์

สำนักพิมพ์ หอหมื่นอักษร

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอก ถังซี เป็นทายาทเอ็มไพร์กรุป  สาวสวย ฉลาด มาดราชินี หญิงสาวผู้รักในศักดิ์ศรี 

แต่กลับต้องมาด่วนจากไปเพราะอุบัติเหตุเครื่องบินตกเสียก่อน พอตายแล้ววิญญาณก็มาอยู่ในร่างของ เซียวโหลว เด็กสาวบ้านป่าที่พลัดพรากจากพ่อแม่ที่แท้จริงตั้งแต่เกิด 

แต่พอได้พบหน้ากันก็ดันถูกพวกเขารังเกียจกีดกัน ไม่ยอมรับว่าคือลูกในไส้ 

แต่กลับไปยอมรับและให้ความรักกับ เซียวจิ้นหนิง ลูกสาวที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแทน

เมื่อนางเอกลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างนี้ และได้เห็นสิ่งต่างๆ ที่เจ้าของร่างเดิมต้องประสบ 

เธอก็ตั้งใจว่าจะแก้แค้นคนที่ทำร้ายเซียวโหลว และทวงทุกอย่างที่ควรจะเป็นของเธอกลับคืนมา 

รวมถึงตามหาคนที่อยู่เบื้องหลังการตายของตัวเองด้วย

ในขณะที่นางเอกกำลังรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล จู่ๆ แม่กับนางร้ายก็มาพาตัวกลับบ้านกระทันหัน  

ซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้อยากให้กลับหรอก แต่เพราะปู่อยากเจอนางเอกที่เป็นหลานสาวตัวจริง 

ก็เลยต้องจำใจมารับกลับ  พอกลับมาปู่กับฝั่งอา(น้องชายพ่อ) ก็ต้องการให้ประกาศฐานะที่แท้จริงของนางเอกกับนางร้ายออกไป  แต่ฝั่งพ่อแม่ที่แท้จริงกลับไม่ยอมจ้า 

คือถ้าจะประกาศก็ต้องประกาศว่านางเอกเป็นลูกบุญธรรม ส่วนนางร้ายคือลูกตัวจริงเท่านั้นนาจา  

เพราะรับไม่ได้ที่จะมีลูกแบบนางเอก  หน้าตาธรรมดา การศึกษาก็ไม่มี โตขึ้นมาจากหลังเขา 

น่าอับอายขายขี้หน้า ไม่มีอะไรเทียบกับนางร้ายที่ทั้งสวย ดูเป็นผู้ดี และแถมยังเป็นดารามีชื่อเสียง 

ได้เลย ก็เลยรักและเข้าข้าง เอาใจใส่ยิ่งกว่านางเอกที่เป็นลูกในไส้สุดๆ ...โฮะๆ

พอเป็นอย่างนี้ฝั่งบ้านอาที่หมั่นไส้บ้านพี่ชายตัวเองมานาน ก็เลยขอรับนางเอกไปเป็นลูกสาวเอง  

จัดงานเลี้ยงใหญ่โต เชิญนักข่าวมาแล้วประกาศเลยว่านี่คือลูกสาวของพวกเขา ลูกสาวจริงๆ ไม่ใช่ลูกบุญธรรม ตบหน้าพี่ชายพี่สะใภ้ที่เป็นพ่อแม่แท้ๆ ไปเลยจ้า..แล้วฝั่งบ้านอาทุกคนก็รักและเอ็นดูนางเอกเสมือนคนในครอบครัวจริงๆ ลูกชาย 3 คนของอาก็ทั้งรักและหวงนางเอกที่เข้ามาเป็นน้องสาวมาก แต่กลับไม่มีใครชอบนางร้ายที่เป็นลูกสาวกำมะลอเลย  รู้เช่นเห็นชาติมานานแล้ว 

มีแต่พ่อแม่แท้ๆ ของนางเอกนี่แหละที่มองไม่ออก..หึหึ  

ฝั่งนางร้ายก็อยากให้บ้านอาชอบ เพราะภรรยาของอามาจากตระกูลทหารมีอำนาจ 

พูดง่ายๆ คือที่ทุกวันนี้ธุรกิจตระกูลเซียวยังใหญ่โตอยู่ได้ ก็เพราะทุกคนเกรงใจฝั่งบ้านอาที่มีพ่อตาเป็นทหาร ส่วนฝั่งบ้านอาก็ไม่มีใครยอมทำงานในบริษัทตระกูลเซียวเลย ไม่สนไม่ยุ่ง 

ถ้าปู่ตายเมื่อไรบริษัทของตระกูลที่อิพี่ชายดูแลอยู่ได้ล้มแน่ 

เพราะฝั่งบ้านน้องคงไม่หนุนไม่ช่วยแล้ว รอวันล้มได้เลยจ้า

หลังจากนั้นนางเอกก็ต้องไปเข้าเรียนชั้นม.ปลาย เพราะวุฒิการศึกษาของร่างเดิมจบแค่ม.ต้น 

(แต่จริงๆ คืออายุ 23 แล้วนะ โชคดีที่หน้าเด็ก ตัวเล็ก เลยดูกลมกลืนเหมือนเด็กมัธยม 55) 

ด้วยความที่สวยวันสวยคืน พอเข้าไปเรียนเด็กผู้ชายในห้องก็เลยเอาแต่แอบมองไม่สนใจเรียน 

ครูในห้องเลยโกรธและเรียกนางเอกไปพบ แบบกะหาเรื่องไล่ออกเลยจ้า เพราะได้รับคำสั่งมาจากนางร้าย เลยหาเรื่องใส่ร้ายนางเอกว่ายั่วยวนผู้ชาย แต่งตัวไม่เรียบร้อย ดูถูกเรื่องการศึกษางี้..

นางเอกก็เลยเรียกพี่ชายมาจัดการ เพราะจำได้ว่าพี่เป็นคณะกรรมการโรงเรียน  

พี่บ้านนี้ก็โคตร Crazyน้องสาว  พอน้องเรียกก็รีบทิ้งงานมาทันที  

แถมงานนี้ยังได้เจอคู่หมั้นของนางร้ายด้วย (คู่หมั้นที่ควรจะเป็นของเจ้าของร่างเดิมแต่ถูกแย่งไป) 

คู่หมั้นยังไม่รู้ธาตุแท้ของนางร้าย นึกว่านางเป็นคนดี เลยเข้ามาเสนอหน้าออกตัวปกป้อง ..

แต่พอได้เห็นหน้านางเอกก็แอบตะลึงในความสวย เหมือนจะโดนตกไปอีกคน

ถ้าได้รู้ว่าคนที่ตัวเองต้องหมั้นด้วยจริงๆ คือนางเอกไม่ใช่นางร้ายเมื่อไร คงได้ช้ำใจตายแน่ๆ 55   

ส่วนพระเอกตัวจริงก็คือ เฉียวเหลียง แฟนเก่าของนางเอกตอนที่ยังอยู่ในร่างเดิม  

แถมแฟนเก่าก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายนางเอกในร่างใหม่ด้วย หนีกันไม่พ้นจริงๆ  

นางเอกเลยได้รู้เรื่องพระเอกจากพี่  เพราะก่อนที่นางเอกจะตายทั้งสองคนเลิกกันมาได้ 2 ปีแล้ว 

โดยพระเอกเป็นฝ่ายขอเลิก พอเลิกกันนางเอกก็ไม่ยอมติดต่อกับพระเอกอีกเลย 

ตัดขาดการติดต่อทุกอย่าง ไม่อยากรับรู้ เพราะรักมาก กลัวตัวเองจะทนไม่ไหวไปขอคืนดี  

แต่ความจริงที่พระเอกขอเลิกน่ะมีสาเหตุ เนื่องจากตอนนั้นป่วยหนักและที่บ้านเกิดวิกฤต

ไม่อยากให้นางเอกเป็นทุกข์+กังวล เลยบอกเลิกทั้งๆ ที่รักมาก  

แต่พอทุกอย่างคลี่คลายก็จะกลับไปขอคืนดี แต่ปรากฏว่าติดต่อนางเอกไม่ได้  

ไปหาก็ไม่เคยเจอ จนกระทั่งถึงวันที่นางเอกตาย พี่แกจึงเสียใจมาก ทิ้งทุกอย่างออกไปตามหา 

ไม่เชื่อว่าตายแล้วจนกว่าจะได้เห็นศพ  พอนางเอกรู้ความจริงก็เสียใจมาก 

อยากบอกว่าตัวเองอยู่ตรงนี้แต่ก็ไม่กล้า กลัวไม่เชื่อ ได้แต่พยายามใช้ชีวิตในร่างของเซียวโหลวให้ดีและสืบหาความจริงเบื้องหลังการตายของตัวเองไปด้วย  

พล็อตเป็นแนวตายแล้วกลับมาอยู่ในร่างคนอื่นผสมแนวระบบ ระบบในเรื่องมีชื่อว่า 008 

จะมีภารกิจออกมาให้นางเอกทำอยู่เรื่อยๆ ถ้าทำสำเร็จก็จะได้คะแนนเพิ่ม เช่นคะแนนหน้าตา  

คะแนนการต่อสู้ คะแนนเสน่ห์  อย่างหน้าตานางเอกเนี่ยก็จะค่อยๆ สวยขึ้นเรื่อยๆ ตามคะแนนที่เพิ่ม 

จากตอนแรกที่ผิวคล้ำหน้าบ้านๆ ก็จะค่อยๆ ขาวใส หน้าตาเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ เรียกได้ว่าสวยขึ้นทุกวัน 

จนคนคิดว่าไปทำศัลยกรรมมา แล้วยังมีทักษะเอนกประสงค์ด้วยนะ 

อันนี้อย่างเจ๋ง เป็นเป็นทักษะความสามารถที่แต่เดิมนางเอกไม่มีหรือทำไม่ได้ 

แต่ถ้าเปิดใช้โหมดนี้เธอก็จะทำได้ เช่นผ่าตัด หรือแฮกระบบคอมพิวเตอร์ เป็นต้น 55 ..อย่างเทพ 

แต่ใช้ได้แค่วันละครั้ง ครั้งละ 2 ชม.เท่านั้น

ในเว็บมีลงให้อ่านฟรีถึงตอนที่ 71 ตอนนี้กำลังสนุกเลย นางเอกเจอคนทาบทามให้ไปถ่ายโฆษณา 

ตอนแรกว่าจะไม่ทำ แต่พอรู้ว่าตอนแรกนางร้ายเป็นคนได้งานนี้ก็เลยเปลี่ยนใจรับ 

แต่มีข้อแม้ว่าห้ามให้ใครรู้นะว่านางเอกคือคนที่ถูกจ้างให้ไปถ่ายแทน 

พวกนางร้ายกับแม่นางเอกก็โมโหมาก วิ่งวุ่นหาตัวคนที่ได้งานไปแทบตาย แต่ก็หาไม่เจอ ..สะใจ 

จริงๆ ร่างเดิมนี้มีพี่ชายแท้ๆ อยู่ด้วยหนึ่งคน  แต่อิพี่ชายแท้ๆ นี่นิ่งมาก ไม่ช่วยอะไรน้องเลย 

อยากให้น้องกลับมาอยู่กับครอบครัวตัวเองแต่ก็ไม่ทำไรเลย ไม่เห็นด้วยที่พ่อแม่ตัวเองทำแบบนั้น

แต่ก็ไม่ทำไร ไม่ปกป้อง ไม่อยากยุ่ง อิหยังกับอิพี่มาก พอเห็นนางเอกเรียกลูกๆ ของอาว่า’พี่ชาย’  

แต่เรียกตัวเองที่เป็นพี่แท้ๆ ว่า ‘ญาติผู้พี่’ ก็สะอึก เจ็บจี๊ดดด ....

เดี๋ยวรอดูหน้าพ่อกับแม่แท้ๆ ตอนเห็นนางเอกสวยเอาๆ ก่อนนะ 

รับรองว่าต้องอยากได้ตัวลูกสาวกลับคืนไปแน่ๆ ...เชื่อมิ

เนื้อเรื่องสนุก มีปมที่ต้องไขคือเรื่องการตายของนางเอก และใครคือคนที่ขัดขวางไม่ให้พระ-นางกลับมาคืนดีกัน อ่านแล้วจะชอบพี่ชายทั้ง 3 ของนางเอก แบบดีมากกกอะ 

รู้สึกว่าพระเอกไม่ต้องมีก็ได้นะ ขอแค่พี่ชายก็พอ อยากได้พี่แบบนี้บ้างจัง55  

แต่เสียอย่างเดียวคือเรื่องการแปล มีบางคำสะกดผิดและบางประโยคที่อ่านแล้วงงๆ เหมือนวางคำสลับ  ตามสไตล์นิยายออนไลน์ที่ต้องรีบแปลรีบลงแข่งกับเวลา เลยยังเกลาสำนวนได้ไม่ดีเท่าไร 

จริงๆ ถ้าแก้ตรงนี้ได้จะดีมาก เพราะยังมีนิยายบนเว็บอีกหลายเรื่องเลยที่ทั้งสนุกและน่าอ่าน

แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ 4 เล่มจบ

แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ 4 เล่มจบ / ผู้แต่ง : 鲤鱼大大(Li yu da da)

ผู้แปล : อามู่

สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

นางเอกเรื่องนี้เป็นหญิงสาวที่ตายแล้วทะลุมิติมาอยู่ในยุคโบราณ 

แต่ไม่ได้มาอยู่ในร่างคุณหนูหรือชนชั้นสูงอะไรนะจ๊ะ นางมาอยู่ในร่างของ ฉู่สุยอัน 

เด็กสาวชนบทที่บ้านจน แม่ตายเหลือแต่พ่อ แต่พ่อก็พึ่งพาอะไรไม่ได้ เอะอะก็ร้องไห้เป็นมนุษย์น้ำตาอย่างเดียว มีดีตรงที่รักลูกสาวมากส่วนที่เหลือไม่ได้เรื่องอะไรเลย 55   

เพราะพ่อป่วย นางเอกเลยต้องมาขายตัวเป็นสาวใช้เพื่อหาเงินไปรักษาพ่อ                              

แต่เนื่องจากผอมแห้งแรงน้อยจึงไม่มีใครอยากรับ แต่โชคดีที่อ่านออก- เขียนได้

จึงถูกซื้อตัวมาเป็นสาวใช้ที่เป็นเพื่อนเรียนในห้องหนังสือของพระเอก หรือฉู่ยี่ บุตรชายคนเล็กของมหาเสนาบดีฉู่ อดีตท่านแม่ทัพใหญ่ของแผ่นดิน แม้นางเอกจะไม่มีทักษะอะไรโดดเด่น 

รูปร่างหน้าตาหรือก็ไม่ได้จัดว่างามเลิศอะไร แต่เพราะเป็นคนฉลาด หัวไว รู้จักปรับตัว 

ไม่มีความคิดอยากปีนเตียงเจ้านายเหมือนสาวใช้คนอื่นๆ (หลังๆ จะเป็นพระเอกอยากปีนขึ้นเตียงนางเอกแทน55) จึงทำให้พระเอกชอบนางเอกมากที่สุดในบรรดาสาวใช้ที่มี

เนื่องจากเป็นลูกคนเล็กที่พ่อมีตอนอายุเยอะ พระเอกเลยถูกทุกคนในบ้านตามใจมาตั้งแต่เด็ก

คนรับใช้ไม่ว่าหญิงหรือชายหากไม่พอใจก็เตะถีบได้หมด ไม่มีข้อยกเว้น  

ไม่ใช่พวกรักหยกถนอมบุปผา กระทั่งนางเอกก็ไม่ได้อภิสิทธิ์ใดๆ...หึหึ  (แต่นั่นเป็นแค่ตอนสมัยเด็กและยังไม่ได้รักเฉยๆ นะ) พอพระเอกเริ่มโตแม่ก็อยากหาสาวใช้ห้องข้างเตรียมไว้ให้     

และแน่นอนว่าในจำนวนสาวใช้มากมาย นางเอกก็คือคนที่พระเอกยอมรับและใกล้ชิดด้วยมากที่สุด 

ดังนั้นนางจึงถูกหมายตาและยัดเยียดให้เป็นตัวเลือกสาวใช้ห้องข้างอันดับหนึ่ง..โฮะๆ 

แต่ด้วยความที่นางเอกเป็นคนยุคปัจจุบัน จึงไม่มีความคิดที่จะเป็นสาวใช้ห้องข้างหรืออนุเลยสักนิด 

ต่อให้ชอบพระเอกมากแค่ไหนก็ไม่เป็น  ตั้งแต่เข้ามาเป็นสาวใช้ก็วางแผนว่าจะเก็บตังค์ไถ่ตัว 

แล้วออกไปทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัว ใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีอยู่ข้างนอกมาตลอด

ครั้งแรกวางแผนหนีออกไปได้แล้วแต่ดันมีเหตุจำเป็นให้ต้องกลับมา ครั้งที่ 2 วางแผนใหม่รอบนี้ได้

สัญญาไถ่ตัวมาเรียบร้อย แต่สุดท้ายก็ไม่รอดเจอพระเอกส่งคนไปพาตัวกลับมาอีก 

พระเอกก็ไม่เข้าใจว่านางเอกจะหนีไปทำไม เป็นอนุตัวเองมันไม่ดีตรงไหน  

แบบด้วยความที่เป็นคนยุคโบราณ พระเอกจึงมองว่าการมีสามภรรยาสี่อนุนั้นเป็นเรื่องธรรมดา 

เลยไม่เข้าใจความคิดของนางเอกที่ต้องการอยู่แบบสามีภรรยาเดียว               

แต่นางเอกก็เคยพูดไปหลายทีแล้วว่าไม่อยากเป็น ขอยอมเป็นสาวใช้ธรรมดายังดีกว่าเป็นอนุ

ก็รู้ว่าเป็นภรรยาเอกไม่ได้ ก็ไม่คิดดึงดัน ก็เหมือนความสัมพันธ์แบบแฟน ไม่โอเคก็เลิก    

ขนาดบอกสาเหตุที่แท้จริงไปแล้ว  แต่พระเอกก็ไม่เข้าใจ ยังแก้ปัญหาได้ไม่ถูกจุด 

ยังมองปมปัญหาที่แท้จริงไม่ออก ที่ผ่านมาไม่เคยมีความคิดที่จะแต่งนางเอกเป็นภรรยาเลย 

มองว่านางเอกมีฐานะเป็นสาวใช้แล้วจะแต่งเป็นภรรยาเอกของเขาได้ยังไง 

ต่อให้เป็นภรรยาเอกได้ แล้วจะครอบครองเขาไว้คนเดียวได้อย่างไร ยังไงก็ต้องรับอนุ

เพราะนางเอกคนเดียวจะคลอดลูกให้เขาได้เยอะเหรอ คือความคิดแบบผู้ชายโบราณขนานแท้จริงๆ 

ที่สตรีต้องเดินตามหลังและเชื่อฟังสามี ต้องมีสามภรรยาสี่อนุ ต้องมีลูกหลานเยอะๆ ...

แต่หากดูจากนิสัยแล้วคนที่เหมาะกับพระเอกที่สุดก็น่าจะเป็นนางเอกนี่แหละ ทันกันดี 

ไม่เหมาะกับศรีภรรยา ผู้หญิงเรียบร้อยที่เอาแต่ก้มหน้าฟังสามีหรอก เพราะพระเอกน่ะปากร้ายมาก 

ถ้าไม่มีภูมิคุ้มกันแบบนางเอกคงได้ร้องไห้อยากผูกคอตายทุกวันแน่ เอาไม่อยู่หรอก 55 

และเมื่อทัศนคติไม่ตรงกัน ประกอบกับมีเรื่องพ่อของนางเอกแทรกเข้ามา 

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จึงยิ่งเกิดรอยร้าว ต่างคนต่างเข้าใจผิดไม่เข้าใจกัน 

และสุดท้ายก็ต้องแยกย้ายไปคนละทาง

กว่าจะเข้าใจกันได้ก็นู่นช่วงเล่ม 4 เลย พระเอกให้นางเอกปลอมตัวเป็นทหารไปทำศึกด้วย ....      

แม้ปากจะบอกว่าจบ แต่ก็ยังส่งลูกน้องตามไปดูแล..เอ้ย!!จับตามอง                                      

พอนางเอกบาดเจ็บก็รีบมาหา (ขนาดไม่มีใครบอกนะ แต่ฝันเป็นลางเลยมาเอง 55)                

ลูกน้องคนสนิทก็รู้ว่าเจ้านายยังตัดใจไม่ได้ เวลามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับนางเอกก็เลยชอบเอามาเล่าให้ฟัง เราคนอ่านก็ลุ้นว่าเมื่อไรเขาจะเข้าใจกัน  ยิ่งพระเอกอารมณ์แปรปรวนง่าย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย 

เผด็จการ ชอบเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ แบบฉบับผู้ชายยุคโบราณ  

แต่ก่อนนางเอกเลยกลัวไม่กล้าพูด มีอะไรจึงชอบเก็บไว้ในใจ..สุดท้ายพระเอกก็ทนไม่ไหวเป็นฝ่ายยอมลงก่อน เพราะรู้แล้วว่านางเอกสำคัญกับตัวเองมากขนาดไหน ผู้หญิงคนไหนก็แทนไม่ได้ 

ปล่อยมือไม่ได้ เข้าใจแล้วว่านางเอกต้องการอะไร . ...หันหน้ามาคุยกัน ดีกันเถอะนะ

อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนได้เห็นวิถีชีวิตของการเป็นสาวใช้ การจัดการเรื่องภายในจวนของตระกูลใหญ่ๆ ขนบธรรมเนียมการวางตัวของแต่ละชนชั้น รวมถึงเรื่องการวางแผนสู้รบของพระเอก    

ในเรื่องไม่ได้มีแต่เรื่องหลังบ้าน หรือการต่อสู้แย่งชิงของสตรี  

แต่ยังมีเรื่องศึกสงครามการเมืองด้วย ฮ่องเต้ในเรื่องไม่ค่อยฉลาด รัชทายาทก็ห่วย  

ส่วนตระกูลพระเอกตอนแรกยังไม่ค่อยมีใครสนใจ เพราะกำลังเริ่มตกต่ำไม่มีอำนาจ

แต่พอพระเอกรบชนะศึกแรกกลับมา ฝั่งรัชทายาทกับฮองเฮาก็อยากดึงไปเป็นพวก  

แต่บ้านพระเอกไม่เอาด้วยเพราะรู้ว่ารัชทายาทไม่เอาไหน 

ก็เลยวางแผนซ้อนแผนเพื่อดึงรัชทายาทลงมาจากตำแหน่งซะ

อ่านสนุก เนื้อหาเข้มข้นกำลังดี ตัวละครไม่ซูไม่ได้เก่งเวอร์ ไม่ได้ชนะตลอด  

พระนางเรื่องนี้เป็นทั้งเพื่อนทั้งคนรัก เหมือนคู่หูที่รู้ใจกัน ไม่มีคำพูดหวานหูแต่ชอบจิกกัดกัน

ตัวร้ายน่าหมั่นไส้อยากเข้าไปตบมากกกก (ไม่สิจริงๆ ต้องเรียกว่านางร้ายนะ 55)             

เหมือนตัวเชื้อโรคไปอยู่ไหนก็สร้างความเดือดร้อนให้ที่นั่น ไม่น่าเชื่อว่าจากเด็กสาวธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง อาศัยแค่ปากแต่สุดท้ายกลับได้เป็นถึงคนโปรดของฮองเฮา  

ทำให้พ่อตัวเองได้ตำแหน่งราชครูขององค์รัชทายาท ทั้งๆ ที่ไม่มีเส้นสายหรือเบื้องหลังอะไรเลย 

แค่อาศัยความขี้โม้ ประจบสอพลอ ปั้นน้ำเป็นตัวเก่งแค่นั้น ก็สามารถสร้างเรื่องให้ตระกูลของพระสนมที่ฮ่องเต้รักได้ ทำให้แม่หม้ายแต่งเข้าไปเป็นภรรยาเอกของพระเอกได้ .. ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ 

เป็นศัตรูที่ตอนแรกใครๆ ก็มองข้าม แต่กลับเป็นตัวหายนะทำลายล้างอย่างแท้จริง 55

ปล.ชอบความสัมพันธ์ในบ้านของพระเอก แม้พ่อพระเอกจะมีลูก-เมียเยอะ

แต่กลับไม่มีปัญหาระหว่างลูกเมียเอกกับลูกอนุ หรือภรรยาเอกกับอนุเลย พี่น้องรักใคร่กลมเกลียว  

สะใภ้ที่แต่งเข้ามาก็ไม่มีปัญหา ไม่มีการอิจฉาริษยาหรือวางแผนลอบแทงข้างหลังกัน     

เพราะแบบนี้ด้วยแหละ พระเอกจึงคิดว่าหากนางเอกมาเป็นอนุตัวเองก็ไม่น่าจะมีปัญหา     

เพราะบ้านตัวเองก็ไม่เห็นจะมีปัญหาอะไรเลย..หึหึ (ที่อย่างนี้แหละโลกสวย)  

ปล.เล่ม 4 อาจจะมีเรื่องให้ตกใจนิดนึง คือคุณนักเขียนเค้าอยากหาคู่ให้พี่ซ่งใช่เปล่า 55

ปล.ลูกน้องพระเอกน่ารัก ตลก รู้ใจเจ้านายกันจริงๆ 55

ปล.สำนวนการแปลสำหรับเราโอเคนะคะ ไม่ติดขัดอะไร แปลดีค่ะ แต่มีผิดตรงเล่มแรกช่วงหน้าแรกๆ นิดหน่อย ที่ลงท้ายว่า 'คะ' 

เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง 4 เล่มจบ

เหมียว เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง (喵喵喵 Miao Miao Miao) 4 เล่มจบ 

ผู้แต่ง : จวี๋ฮวาซั่นหลี่ (橘花散里)

ผู้แปล : พริกหอม
สำนักพิมพ์ แจ่มใส

" ข้าไม่อยากเป็นลูกศิษย์ของท่าน ! "
" แล้วเจ้าอยากเป็นอะไร ! "
" เหมียวเหมียวจะเป็นสัตว์เลี้ยง "
" สัตว์เลี้ยง?"
" เป็นสัตว์เลี้ยงดียิ่ง ท่านจะต้องให้ข้ากินข้าดื่มทุกวัน จากนั้นก็เล่นกับข้า
หยอกล้อข้าให้เบิกบานใจ ยังต้องรักข้า เอ็นดูข้า เอาใจใส่ข้า
ดังนั้นข้าจะเป็นสัตว์เลี้ยงไม่เป็นลูกศิษย์ "

ความรู้สึกหลังอ่านจบ (อาจมีสปอยล์)

เหมียวเหมียว แมวสามสีวัยสองขวบ ที่ตายแล้วทะลุมิติไปอยู่ในร่างของปีศาจแมว 

ฮวาเหมียวเหมียว ที่มีตบะสูงถึงหนึ่งพันปี ทั้งยังมีใบหน้างดงามและรูปร่างเย้ายวนใจ..อิอิ  

จึงทำให้มีปีศาจมากมายอยากแต่งงานด้วย  แต่แล้วปีศาจแมวแสนสวยที่ชาญฉลาดก็ดันมาถูกวิญญาณแมวแท้ๆ ที่แสนจะโง่งมยึดร่าง เรื่องสนุกฮาๆ จึงค่อยๆ เริ่มต้นขึ้น....55

เรื่องนี้นางเอกเป็นแมวจริงๆ แมวแท้ๆ  ตรรกะความคิดเหมือนแมวไม่มีอะไรเจือปน  

วันๆ หากไม่กิน นอน เที่ยวเล่น เลียขน ก็หาเรื่องต่อยตีกับคนนั้นคนนี้ไปทั่ว 

ด้วยความที่ร่างเดิมนั้นมีตบะสูง น้องเหมียวที่มาอยู่ในร่างนี้จึงได้รับพลังและความแข็งแกร่งไปโดยปริยาย  เป็นต้าหวังลูกพี่ใหญ่ปกครองเหล่าปีศาจในละแวกหุบเขาลั่วอิง 

โดยมีปีศาจอีกาขาวที่ฉลาดเจ้าเล่ห์เป็นมันสมองคอยติดตาม เฝ้าดูแลไม่ให้ลูกพี่ถูกใครหลอกหรือตกหลุมพรางปีศาจหน้าไหน เพราะตอนนี้ลูกพี่มีแต่พละกำลังแต่ไม่มีฉมองงงแย้วว 55 

( แต่น้องเหมียวก็น่ารักจริงๆ นะ อ่านแล้วจะตกหลุมรักความใสซื่อบริสุทธิ์ของน้อง )

ท่านเทพปี้ชิง แม่ทัพแห่งแดนสวรรค์ นิสัยเย็นชา ทึมทื่อ ไร้ความรู้สึกไม่เคยสนใจสิ่งใด 

แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อท่านเทพเก็บแมวน้อยมาเป็นลูกศิษย์
เนื่องจากนางเอกเป็นแมวจึงไม่เข้าใจกฏเกณฑ์ต่างๆ เหมือนมนุษย์ หรือปีศาจที่อยู่มานานแล้ว
นางไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใส่เสื้อผ้า ทำไมถึงขโมยของไม่ได้
ทำไมเวลาอยู่ในร่างคนถึงนอนเตียงเดียวกับพระเอกไม่ได้ ทำไมตัวเองถึงต้องเป็นลูกศิษย์แต่เป็นสัตว์เลี้ยงไม่ได้ และทำไมต้องเรียนรู้ที่จะเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของคนก็ในเมื่อนางเป็นแมว
ก็เหมือนกับที่คนอื่นๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกถึงได้บอกว่า ' ยอมไม่ใส่เสื้อผ้ายังดีกว่าถูกโกนขน '
แต่ดีที่เวลาไม่เข้าใจ ไม่รู้ นางเอกก็จะถามออกไปตรงๆ ซื่อๆ ไม่คิดอะไรยุ่งยาก สงสัยก็ถาม 
ความคิดไม่ซับซ้อน ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม แต่กลับใสซื่อประดุจผ้าขาว จึงทำให้มีแต่คนรักและเอ็นดู 
พระเอกเองก็ต้องใช้เวลาอยู่นาน กว่าจะทำให้นางเอกเข้าใจว่าอะไรคือศิษย์ อะไรคืออาจารย์ 
ต้องค่อยๆ บอกค่อยๆ สอนให้เข้าใจว่าอะไรทำได้ อะไรทำไม่ได้หรือไม่ควรทำ 
แต่พระเอกก็กลัวว่าตัวเองคนเดียวจะสอนได้ไม่ดีพอ จึงส่งนางเอกไปเรียนในสำนักศึกษาต่อ
เพื่อหวังให้นางได้เข้าใจกฏเกณฑ์และเรื่องราวต่างๆ มากยิ่งขึ้น 
บทบาทของพระเอกในช่วงนี้จะว่าไปก็คล้ายๆ กับพ่ออยู่นะ 
คุณพ่อที่ต้องไปรับ-ส่งลูกที่โรงเรียนด้วยตัวเองในวันแรก แล้วหลังจากนั้นก็ค่อยๆ ฝึกให้ไปเอง 
และถ้าวันไหนกลับช้า ไม่ตรงเวลาก็จะเริ่มร้อนรน กังวล นั่งไม่ติด
กลับมาก็ต้องคอยถามทุกวันว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง ก่อเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า
พอถามจากนางเอกเสร็จก็ยังไม่ชัวร์ ต้องให้คนที่ติดตามไปด้วยมารายงานยืนยันอีกที 55

ทั้งขำทั้งสงสารท่านเทพรวมถึงคนสนิทรอบข้าง 

เพราะกว่าน้องจะเข้าใจแต่ละอย่าง ก็ต้องมีเรื่องมาให้ปวดหัวเซอร์ไพรส์ทุกวัน  

ไหนจะต้องระวังคนที่มาขายขนมจีบเอย ระวังว่าจะโดนใครหลอกจับหลอกกินเต้าหู้ไหม 
วันนี้จะพังข้าวของบ้านใคร หรือจะถูกใครหลอกพาไปขายหรือเปล่า 55  
.. แบบน้องเป็นแมวอะ น้องไม่ยู้เยื้อง55

ในเรื่องจะแบ่งเป็น 3 ภาค ภาคแรกจะเป็นตอนที่พระเอกเป็นเทพ-นางเอกเป็นปีศาจ 

เดิมทีนางเอกก็ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยเป็นบอสใหญ่ปกครองปีศาจอยู่ที่ภูเขาลูกหนึ่ง  

แต่พอถูกพระเอกพากลับสวรรค์รับเป็นศิษย์และถูกส่งไปเรียนในสำนักศึกษา 

มีคนคอยสอนสั่งจริงๆ จังๆ ก็ถึงได้เริ่มโตและเข้าใจอะไรมากขึ้น แต่ก็ยังใสซื่อประดุจผ้าขาวและมีสัญชาติญาณความเป็นแมวมากเช่นเดิมอยู่ดี ยังไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ 

หรือเรื่องราวทั่วไปในโลก ไม่เข้าใจเรื่องความรัก (ยังไปตกหลุมรักแมวตัวผู้อยู่ แบบแมวจริงๆ 55)  

...ส่วนพระเอกก็ต้องค่อยๆ พานางเอกก้าวเดินไปทีละขั้น ใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง ทั้งขู่ทั้งปลอบ 

คอยสั่งสอนชี้แนะเพื่อให้นางเข้าใจเรื่องราวต่างๆ บนโลกนี้  

และอดทนรอคอยให้นางเอกเข้าใจคำว่ารักด้วยตัวเอง  แต่พอนางเอกเริ่มเข้าใจก็กลับกลายเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตไปซะแล้ว (แอบน้ำตาไหล T^T)

ภาคสองพระเอกเป็นมนุษย์ธรรมดาส่วนนางเอกเป็นปีศาจแมว 

ด้วยความที่พระเอกมาเกิดใหม่จึงจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้  
แต่นางเอกก็ไม่เสียใจถึงยังไงนางก็รักของนางเหมือนเดิม 
ต่อให้ชาตินี้พระเอกจะเป็นนักพรตที่เกลียดปีศาจก็ไม่มีปัญหา..เหมียวเหมียวสู้ตายจ้า  
เพื่อนสนิททั้งหลายก็พากันมาช่วยระดมสมองวางแผนให้พระเอกกลับมาตกหลุมรักนางเอกอีกครั้ง... แต่ชาตินี้นอกจากนางเอกจะเป็นปีศาจแมวแล้วก็ยังเป็นแม่หม้ายลูกติดด้วยนะจ๊ะ
แถมลูกก็ไม่ค่อยชอบพ่อ เพราะกลัวพ่อจะมาแย่งแม่ไปเลยตามมาช่วย เอ้ย!!..ตามมาป่วนตลอด
ชุลมุนดีแท้เพราะนอกจากต้องทำให้พระเอกตกหลุมรักแล้ว ก็ยังต้องหาทางพิชิตใจแม่สามีด้วย
เหมียวเหมียวจะทำยังไงดี จะเป็นศรีภรรยาอย่างที่แม่สามีหวังได้ม๊ายยยย 55
ทั้งขำทั้งซึ้ง ทำให้เราน้ำตาซึมแอบซึ้งกับมิตรภาพ ความรักและการเสียสละที่นางเอกได้รับจากเพื่อนฝูงและพระเอก  เพราะนอกจากกิน นอน ต่อสู้นางเอกก็ทำอะไรไม่เป็นแล้ว 

โชคดีมากที่คนใกล้ชิดมีแต่คนดีๆ นางจึงสามารถใช้ชีวิตแบบแมวเหมียวได้ตามใจชอบตลอดมา 

มีเพื่อนที่ยินดีอยู่เคียงข้างอดทนรอพระเอกเป็นเพื่อนนางนานถึง 500 ปี 

คอยดูแลปกป้องจัดการทุกอย่างให้ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ 

ไม่ปล่อยให้นางเอกต้องเสียเปรียบใครหรือถูกใครเอาเปรียบ 

ไม่ว่ามีเรื่องอะไรก็พร้อมร่วมหัวจมท้ายไปด้วย  เป็นภาคที่เกิดความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างกับชีวิตของนางเอกและคนรอบข้าง  ส่งผลให้นางเอกเติบโตขึ้นอย่างแท้จริง 

จนเริ่มมีความรู้สึกนึกคิดแบบคน กระทั่งตัดสินใจทิ้งชีวิตที่ยืนยาวและตบะพันปีเข้าสู่การเวียนว่ายตายเกิดเหมือนมนุษย์ธรรมดา

ภาคสุดท้ายเป็นภาคปัจจุบัน  พระ-นางเป็นมนุษย์ธรรมดาไม่มีพลังวิเศษ และจำกันไม่ได้

ชาตินี้นางเอกเกิดมาหน้าตาธรรมดาไม่ได้หุ่นสะบึมเหมือนในชาติที่แล้ว 

ส่วนเรื่องสมองและความใสซื่อก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยจ้า 55 ...

จะได้เห็นบรรดาเพื่อนสนิทมิตรสหายปีศาจและเทพเซียนของนางเอกมาโผล่ในยุคปัจจุบันด้วย 

เกิดใหม่ก็ยังมาตามหา ตามมาช่วย ไม่มีตังค์เดี๋ยวพี่แบ่งวิลล่า ซื้อเสื้อผ้าจัดเงินให้ ..โคตรดีอะ!

มีแต่คนรักและเอ็นดูจะโง่งมแค่ไหนก็รัก กระทั่งพระรองก็ยังยอมรับบทเป็นตัวร้ายเพื่อช่วยให้คนเขาได้กลับคืนสู่สวรรค์และมีชีวิตยืนยาวอีกครั้ง  ตอนที่ยังไม่เฉลยนี่ใจแป้วมาก ...

แบบไม่นะนี่จะเปลี่ยนเป็นศึกชิงนางรักสามเศร้าจริงๆ เหรอ ...ใจหายใจคว่ำหมดเลือกไม่ถูกเน้อ55 เพราะพระเอกก็ดี พระรองก็ดีสูสีกันหมด แต่พระ-นางเขามีชะตาชีวิตผูกพันกันลึกซึ้งแบบที่คนอื่นไม่รู้ ดังนั้นไม่ว่าจะมาก่อนหรือมาหลังยังไงพระเอกก็มาวินเสมอ  

.

.

.

** สปอยล์
ความจริงเดิมทีพระเอกต้องไม่รักใครไม่มีอารมณ์ความรู้สึก 

เพราะภายภาคหน้าถูกกำหนดให้เป็นอรหันต์ อยู่ในจุดที่สูงส่งกว่าใคร 

แต่การมาของนางเอกกลับเป็นตัวแปรทำให้เรื่องต่างๆพลิกผัน ไม่ใช่เพียงแค่ชีวิตของพระเอก 

แต่ยังกระทบไปถึงชีวิตของผู้คนรอบข้างที่อยู่รอบๆตัวนางด้วย กลายเป็นว่าการทะลุมิติของนางเอกนั้นได้ทำให้ชะตาชีวิตของใครหลายๆคนต้องเปลี่ยนแปลงไป เหมือน butterfly effect ...